మర్నాడు మధ్యాన్నం మామూలుగా అమ్మ పురాణానికీ, నాన్న చదరంగానికీ వెళ్ళారు. మేమిద్దరం చావిడి తలుపులు వేసి నగ్నం గా తయారయ్యాము. అక్కయ్యా, నేనూ క్రిందా మీదా అవుతూ ఒకరి రొమ్ములు మరొకరి చేతుల్లో నలుగుతూ ఉంటే, ఒకరి లోతులు మరొకరం కొలుస్తూ త్రప్తితీరా అనుభవించాము. ఇంక చాలు, మళ్ళీ రాత్రికి అని అక్కయ్య అంటూ ఉంటే, స్నానాల గదిలో శుభ్ర పరచుకుని ముస్తాబుకు పడ్డాం.
సాయంకాలం తిన్నగా తోటకు చేరుకున్నాము. నా ఆకు పచ్చ టైటు గౌనుకు సరిపోయినట్లుగా, అక్కయ్య ఆకుపచ్చ రంగు చీర, అదే రంగు పొట్టి జాకెట్టు, రెండు జడలు సగంవరకూ అల్లి రిబ్బను కట్టుకుని, ఒకటి ముందుకు రెండు రొమ్ముల మధ్యా వేసుకుని, ఒకటి వెనక్కు వదిలే సింది. ఎడ మ జడలో ఒకే ఒక ఎర్ర గులాబీ, తోటలో కూర్చున్నాము.
అక్కయ్య అడిగింది, నీకెవరేనా మగవాళ్ళతో స్నేహం ? .
అంటే అన్నాను.
అదేనే, మన మిద్దర మూ ఆడుకున్నాము, అలా.
ఛా, ఛా, అలాంటిదేమీ లేదు. అయినా ఇది కూడా ఏదీ, నిన్న రాత్రి నువ్వు చెప్పిన తరువాతే.
నిజంగా.
అవును, న మ్ము. ఒట్టు. అన్నాను అక్కయ్యతో.
అప్పుడు చెప్పింది అక్కయ్య. మగ వాళ్ళు కవ్వించి నవ్వించి నమ్మించి స్వాధీనం చేసుకుని అనుభ వించి వాసన చూచి పారేసిన పువ్వులా వదలివేస్తారని, అలా ఎప్పుడూ ఎవరినీ నమ్మకూడదనీని, “చూడు, నాకూ ఏమీ తెలిసేది కాదు. స్కూల్ ఫైనలుకు క్లాసుకు వచ్చాను. అప్పటికే పెద్ద దాననయి రెండేళ్ళు అయ్యింది. ఎందరో మగ వాళ్ళు ఎన్నెన్నో ప్రయత్నాలు చేసారు. నాకూ ఎలగో
ఉండేది. కాని ఏదో భయం. అందుచేత ముందుకు అడుగు వెయ్యలే క పోయినాను.
నువ్వు గౌంలు వేసుకుంటున్నట్లుగానే, నేనూ బిగుతు షరాయి, అంగరఖా వేసుకుంటూ ఉండేదానిని. నీలాగే నేనూ ఒక్కదానినే కాబట్టి నా మాటకేనాడూ అడ్డు లేదు. అదో వెర్రిగా నన్ను చూస్తూ ఉండే వారు. అయినా సాహసించలేక పోయేదాన్ని.
స్కూల్ ఫైనలులో నాకు ఇంగ్లీష్ చెప్పడానికి రజనీ మాస్టరుగార్ని కుదిర్చారు. రజనీ అనడం కంటే అప్సర స అంటే బాగుంటుందేమో. అంతలేసి కళ్ళు, పట్టెడు జడ, పొట్టిగా ఉంటుంది జడ గానీ చాలా వెడల్పు. వయస్సు ముప్పయి అయిదు నలభై లోపు చదువు చెప్పడంలో మంచి దిట్ట. ఆమె చదువువల్లే ఫస్టు మార్కులతో స్కూలు ఫైన ప్యాసు అయ్యాను. మా ఇంట్లో చదువు చెప్పేది. తరచూ నేను కూడా వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళేదాన్ని. ఒక రోజు అలాగే మధ్యాన్నం భోజనం చేసి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను.
అలా మాట్లాడు కుంటూ మేమిద్దరం పందిరి మంచ మ్మీద చారబడ్డాము. ఎప్పుడు నాకు కునుకు పట్టిందో, తెలివి వచ్చేసరికి మెల్లిగా కళ్ళు విప్పాను. మా టీచరమ్మ కట్టుకున్న బట్టలు లేవు వొంటి మీద. కాళ్ళు రెండూ ముడుచుకుని, తొడలు పక్కకు తేలవేసి, ఎడంగా ఉంచుకుని, కూర్చుని, తన ఎడ మ చేతితో అదు ము కుంటూంది. నాకెలాగో అని పించింది. చూస్తున్నాను. ఆమె తృప్తి తీర్చుకుని, బట్ట సర్దుకుని నన్ను లేపింది.
నేను తొందరగా ఇంటికి చేరుకుని స్నానం చేసే మిషతో స్నానాల గదిలో ప్రవేశించి ఆమెలాగే చేసుకున్నాను. ఎంతో తృప్తి అనిపించింది. ఆనాటితో నాకీ పని రోజూ ఒకసారైనా కావలసి వచ్చేది.
అర్జంటుగా విశాఖపట్టనం వెళ్ళవలసి వచ్చి, నన్ను మా టీచర్కప్పగించి అమ్మా, నాన్నా వెళ్ళారు. నాకు అప్పుడు పరీక్షలు దగ్గర పడుతున్నాయి మరి. ఆ నాడు రాత్రి ఆమెతో పాటే పందిరి మంచం మీద పడుకున్నాను. ఆ తర్వాత నీకు చెప్పేదేముంది? అంతా రాత్రి మనిద్దరి మధ్య ప్రారంభమైనట్టే ప్రారంభ మై ర సవంతం క ధ ముగి సింది.” అంది అక్కయ్య.
ఆమె ఉన్నంత కాలం యివే కబుర్లు, ఇవే పనులు అక్కయ్యతో నాకు. ఒక రోజున అక్కయ్య నన్ను తట్టి లేపింది.
అమ్మ మంచం వేపు చూపించింది. మంచం మీద అమ్మ లేదు. నన్ను రెక్క పట్టుకు లెమ్మంది. నన్ను తీసుకు ద్వారం వద్దకు వెళ్ళింది. చావిట్లోకి తొంగి చూచాము. క్రింద అమ్మ, పైన నాన్న, ఏదోలా కదులుతున్నారు. రాత్రి ఒంటి గంట అయింది. తాను తెలివిగానే ఉన్నాననీ, అమ్మ లేచి వెళ్ళటం కనిపెట్టి, తాను తొంగి చూస్తే వాళ్ళ పనిలో వాళ్ళు ఉండటం చూచి నన్ను లేపినట్లుగా చెప్పింది. నన్ను మంచం మీదకు లాక్కుని నొక్కు నొక్కి ముద్ద చేసేసింది.
అక్కయ్య శలవలాఖరుకు వెళ్ళిపోయింది. నాకు నేర్పిన
విధంగానే తృప్తి పడుతున్నాను. కాని ఇంకా ఏదో
కావాలని ఎదో తపన. ఆ నాడు సాయంకాలం కాలేజీ
వదిలిపెట్టారు. నేనూ వనజా బయటకు వస్తున్నాము.
అప్పటికే అంతా వెళ్ళిపోయారు. నేనూ వనజా నోట్సు
రాసుకోవడం ఆలస్యం అయింది. వస్తూ ఉంటే మా క్లాసు
పక్కనున్న చిన్న వరండా వారగా మా సీనియరు వాసు
సరోజని వెనకగా పట్టుకుని ఆమె రెండు రొమ్ములూ తన చేతులతో బలం గా పట్టుకుని నొక్కుతూ పార్కుకు ఏడు గంటలకు వస్తావు గదూ అంటున్నాడు.
మా చడి విని అటువైపుగా వాసు జారి పోయాడు. సరోజిని ఏమీ జరగనట్లుగా మాతో కలిసి వచ్చింది. వనజా నేనూ కూడా ఏమీ ఎరగనట్లే ఆమెతో కలిసి వెళ్ళీపోయాము. సరోజిని వాళ్ళ ఇంటికి పొయింతరువాత చెప్పింది వనజ. ఈ తతంగం 6 నెలలనుండీ సాగుతోందనీ, చాలా మంది కి తెలుసనిన్నీ.
ఏ తతంగం అన్నాను.
ఛీ పో మొద్దూ, నీకెం తెలియదు. అదే, వాసు సరోజినీ అర్ధ మయ్యిందా అంటూ మోచేత్తో పొడిచింది.
రోజులు దొర్లిపోతున్నాయి. అమ్మ నా పెళ్ళికి నాన్నను తొందర పెడుతూంది. మా పెద్ద అత్తయ్య కొడుకు అనతం ఆ రోజు వచ్చాడు. సుమారు 25 సంవత్సారులు ఉంటాయి. చాలా కాలం గా మాకూ వాళ్ళకీ ఏవో స్పర్ధలు వచ్చి దూరం అయ్యారు. వెంటనే మా అమ్మా నాన్నా కూడా ఆనవాలు పట్ట లేక పోయారు. అనంతం బావ అందం గానే ఉన్నాడు. మంచి బలమైన విగ్రహం. బి. ఎస్సీ వ్యసు అయిన
తరువాత ఉన్న భూములు స్వంతంగా సేద్యం చేసుకుంటున్నాడు. అత్తయ్య స్పురద్రూపమే బావకు వచ్చింది.
నాన్న ఏవో భూములు కొనటానికి ప్రయత్నిస్తున్నార ని తెలిసి తన భూములకు చేరువగా అమ్మకానికి వచ్చిన వి మంచి సార వంత మైన భూములని కొనటానికి ఒప్పుకుంటారేమోనని కనుక్కుందామని వచ్చినట్లుగా చెప్పారు అత్తయ్యా, బావాను చాలా కాలానికి కలిసిన అక్క గార్ని చూసి నాన్న పూర్తిగా చలించి పోయారు. చిన్న పిల్లాడిలా కంట నీరు పెట్టుకున్నారు నాన్న. ఓదార్చిందత్తయ్య. పాత పగలు సమసి పోయాయి. మా కోడలు, మా కోడలంటూ నన్ను కౌగలించుకుని లాలించడం మొదలు పెట్టింది అత్తయ్య.
మధ్యాన్నం కాపీలు తాగి మాట్లాడు కుంటున్నప్పుడు, బావకు నన్నిచ్చి వివాహం జరిగించడానికి ఒప్పందం అయింది. వచ్చే మాసం లోనే, మరో పది రోజులలో ఉన్న ముహూర్తానికి. నా మనస్సులో ఏవేవో ఊహలు. బావ రూపం, బావను సమీపంలో చూస్తూంటే నాలో ఏవేవో భావాలు. అందాకా, మన