పిచ్చి మోహం మొదటి భాగం

నా పేరు రమ్య వయస్సు 18. కాని నాకు ఏ ఇరవై ఒకటి, ఇరవై రెండేల్లు ఉంటాయని అందరూ అనుకుంటున్నార నీ, నా పెళ్ళి సంగతి విచారించమని మా అమ్మ మా నాన్నను పోరుతున్నది. అమ్మ, నాన్నల లాగే నేనూ బలమైన దాన్ని.. ఇంటర్మీడియేట్ రెండవ సంవత్సరం చదువుతున్నాను. మా తల్లి దండ్రులకు నేను ఒక్కర్తినే సంతానం, గారాబు పట్టిని కాబట్టి నాకు దేనిలోనూ లోపం జరగడం లేదు. కాని మా అమ్మా నాన్నా నన్ను కొంత కాయిదా మీదే పెంచుకుంటూ వచ్చారు. నేను చదువుతున్నా కాలేజీలో నలుగురే ఆడ పిల్లలు ఉన్నారు.
వనజ, సరోజ, సరళ చీరలు కట్టుకుంటూ రోజుకో వేషంలో తయారయి వస్తూ ఉండే వారు. నేను క్రిందటి సంవత్సరమే ఆ కాలేజి లో చేరాను. మా నాన్న గారు నిరుటి సంవత్సరం ట్రాన్స్ ఫర్ అయి ఈ ఊరికి వచ్చారు.
నాకు చీరలు కట్టుకోవడం అలవాటు లేదు. మేము మొదట ఉన్న ఊళ్ళో కాంవెంటులో చదువుకునేదాన్ని.

ఎత్తు మడమల జోళ్ళు, గౌన్లు, మెడ మీదకు జీరాడేటట్లు గా నా జుత్తు కత్తిరించబడి ఉంటుంది. అసలే గోధుమ రంగు ఛాయేమో చందనపు బొమ్మలా ఉన్నానని ఇరుగూ పొరుగూ అంటూంటారు.
ఈ సంవత్సర కాలం లో నా గుండెలు బాగా ఎత్తుగా పెరిగాయి. బలమైన శరీరం కావడం చేత సరిగా నా చేతికి సరిపోయేటట్లుగా గుండ్రం గా తెల్లగా ఉన్న్నాయి. ఒంటరిగా బట్టలిప్పుకుని, స్నానాల గదిలో స్నానం చేస్తూ ఉన్నప్పుడు రుద్దుకుంటూ ఉంటే గుండెలు నొక్కి నొక్కి రుద్దుకోవాలని బాగా వాంచగా ఉంటుంది. తొడల మధ్య, పొత్తి కడుపు క్రింద అర చెయ్యి సరిపోదు. నూగారు పట్టు కుచ్చులా వుంటుంది నా చేతికి.
రోజులు గడిచి పోతున్నాయి. రాత్రిపూట మటుకు ఒంటరిగా పడుకుంటే ఏదోలాగా ఉంటుంది. అలవాటుగా అమ్మ దగ్గరే పడుకునే దాన్ని. తలగడా గట్టిగా గుండెల కు హత్తుకుంటూ పడుకుంటే తొడల మధ్య ఏదోలా ఉంటుంది. అదే, ఏదో మధురానుభూతి. ఏమీ అర్ధ మయ్యేది కాదు. కాని కాలేజికి వెళితే మటు కు మున పటి కంటే ఇప్పుడు ఎక్కువగా మగ పిల్లలు, నా ఈడు వాళ్ళు, నా కంటే

పెద్దవాళ్ళు కూడా నా వైపదోలా చూడ్డం గ మనించాను. నాకూ చూడాలని అనిపిస్తూంది.
ఆ రోజు మా ఇంటికి మా పిన్ని కూతురు విద్య వచ్చింది. అది బి. ఏ చదువుతూంది. ఇరవై ఏళ్ళు ఉండవచ్చును. తెల్లని స్పటికం లాంటి రంగు. ఎత్తయిన గుండెలు. పెద్ద కళ్ళు. వెడల్పాటి ముఖం. పెద్ద త్రాచు పాముల్లా రెండు జడలు. నవ్వుతూ ఉన్న ముఖం. 6 ఏళ్ళ క్రితం నేను చూసినప్పుడు ఇంత పెద్దగా లేదు. నన్ను చూడగానే ” ఎన్న పెద్దదానివై పోయావే” అంటూ నన్ను కౌగలించుకుంది. దాని చేతుల్లో నలిగి పోయాను. మధ్యాన్నం కాఫీలు అయినాయి. అమ్మ పక్క ఇంటి వాళ్ళతో లోకాభి రామాయణానికి వెళ్ళింది.
షికారు వెళదాం, వేగం రా దొడ్డ మ్మా అంది మా అక్క, అదే మా పిన్ని కూతురు విద్య. అప్పటికే మా నాన్న చదరంగం ఆడటాని కి వీధిలోకి వెళ్ళిపోయారు. ఆదివారం అంటే అందరికీ ఆట విడుపే గదూ. ఇంట్లో ఉన్నది, నేనూ, మా అక్కా.
స్నానం చేసి వస్తాను. నువ్వు కూర్చోవే అంటూ స్నానాల గదివేపు దారి తీసింది. ఆ వేళే వచ్చిన స్వాతి చేతులోకి

తీసుకుని పేజీలు తిరగ వేస్తున్నాను అక్క స్నానాల గదిలోంచి ఇంకా రాలేదు. తోచడం లేదు. అలా బయలుదేరి పెరటికేసి వెళ్ళాను. స్నానాలగది తలుపు వేసి ఉంది. గేటు తలుపుల కిటికిలోనుండి చూచాను. చీర, జాకెట్టు, బాడీ వంకీని తగిలించి ఉన్నాయి. తువాలు పక్కన పడి వుంది. అక్కయ్య కాళ్ళు రెండూ ముడుచుకుని రెండువైపులా ఎడంగా పెట్టుకుని నాన్న గడ్డం గీసుకునే రేజరులాంటి రేజరుతో పొత్తి కడుపు కింద వున్న ఆ అరచేయంత భాగాన్ని ఏదో చే స్తోంది.
కిటికీ పక్కగా తప్పుకుని లోనికి చూస్తున్నాను. వీధి తలుపు గడియ వేసి వుంది. అమ్మ గాని, నాన్న గాని వస్తారన్న భయం లేదు. రేజరు బాగు చేసి పక్కను పెట్టుకుంది. ఆ పొత్తి కడుపు కింద కూడా స్పటికంలా పొట్లాం మాదిరి కనిపిస్తోంది. ఉన్నట్లుండి అక్క ఎడం చేతిని తొడల్లోకి గుచ్చేసి కనిపించకుండా చేసింది. ఆ గారడీ నేనిద్వరకూ చూడలేదు. చెయ్యి కిందికీ పైకీ కదులుతోంది. అక్క తొడలు ఎడం అయ్యాయి. నడుం చేతివైపు వొంగి ఉంది. మెలికలు తిరుగుతూ, కళ్ళు మూస్తూ తెరుస్తూ మధ్య మధ్య తన కుడి చేత్తో బలంగా తన ఎత్తైన రొమ్ములను అదుముకుంటూంది.

ఉన్నకొద్దీ చేతి వేగం ఎక్కువయింది. రొప్పుతూంది అక్కయ్య. కళ్ళు గట్టిగా మూసుకుంది. చెయ్యి బలం గా అదిమి పట్టుకుంది. అలా కొంతసేపు ఉండి, లేచి తర్వాత వేళ్ళని, వొంటిని శుభ్రంగా కడుక్కుని స్నానానికి ఉపక్రమించింది. నా తొడల లోతుల్లో ఏదో బాధ. చెప్పలేని బాధ. ఏదో కావాలి. ఏమిటో అర్ధం కావడం లేదు. నాకు తెలియకుండా నా చెయ్యి పడిపోయిందా చోట. ఎలాగో ఉంది. ఏదో తపన. అక్కను చూసాను. తుడుచు కుంటోంది. వెనుతిరిగి ఉన్న అక్కయ్య శరీరం ఎంతో అందం గా ఉంది.
ఆమె పిర్రలు ఎత్తుగానూ, పెద్దవిగానూ ఎంతో బాగున్నాయి. అక్క వంగుంది. అబ్బ ఎంత బాగుందో అక్కయ్య. ఇవతలికి వచ్చేసాను. అమ్మ పిలుస్తుంది. అక్కయ్య శుభ్రం గా ముస్తాబయి వచ్చింది కాసేపటికి.
మేమిద్దరం ఆ రాత్రి సినిమాకి వెళ్ళాము.
ఇంటికి తిరిగి వచ్చేసరికి పది అయింది. అమ్మ మాకు భోజనాలు పెట్టి సర్దుకుంది. నాకు, అక్కయ్యకు ఒక మంచం అమర్చి, తాను వేరే దగ్గర్లోనే మరో మంచం వేసుకుంది. నాన్న మామూలుగా చావిట్లో పదుకున్నారు.

అక్క ఏదో లోకాభి రామాయణం చెబుతూంది. అమ్మ గుర్రు వినబడుతూంది. నాకు చిన్న మాగన్నులా వచ్చింది. నా రొమ్ములు గట్టిగా అది మినట్టయింది. తుళ్ళిపడ్డాను. అక్కయ్య నా వైపు తిరిగి ఉంది. అక్కయ్య కాలు నా పొత్తికడుపు క్రిందుగా పైని వేసి ఉంది. అక్కయ్య చేతుల్లో నా గుండెలు నలుగుతున్నాయి.
నేను మెదలకుండా పడుకున్నాను. నా గౌను బొత్తాలు విడి వచ్చాయి. నా రొమ్ములు ఇంకా బాగా బలంగా అదుముతూంది అక్కయ్య వెల్లకిలా ఉన్న నేను బొత్తాలు తియ్యగానే నగ్నం గా తయారయ్యాను గౌను పక్కలకు జారిపోయింది. అక్కయ్య తొడతో నా పొత్తి కడుపు సమీప భాగాల్లో రాస్తూంది. నొక్కుతూంది. అలాగే మెదలకుండా పడుకున్నాను. కాని నాశ రీరం మటు కు ఏదోలా అవుతూంది. ఆ తొడల మధ్య లోతుల్లో ఏదో తడి తడిగా అయిపోతూంది. ఏదో కావాలి. ఏదో కావాలి. ఇంతలో అక్కయ్య తన చేతిని రొమ్ముల మీదనుండి తొడల సమీపాన్ని చేర్చింది.
కొంచెం నా కాళ్ళు తానే ఎడం గా జరిపి, తన చేతితో నా లోతులపై మెదలనారంభించింది. అదో కొత్త రకం అనుభూతి. నాకెలాగో అయిపోతూంది. అక్కయ్య వేలు

కింద కు జారి ఊరుకోలేదు. పని చెయ్యటం
ప్రారంభించింది. నా నరాలు పట్టు తప్పి పోతున్నాయి. నా
శరీరం గాలిలో తేలిపోతూంది. అదే పనిగా ఆడిస్తూ
అదుముతూ నొక్కుతూ ఒక్క సారిగా అదిమింది. నా
శరీరం లో ఏదో అయిపోతూంది. పరిసరాలను పూర్తిగా
మరిచి పోయాను. అంతే. అలాగే నా తొడలను గట్టిగా
దగ్గరగా అదుముకుని, నా రెండు చేతులతోనూ అక్కయ్య
చేతిని గట్టిగా మరీ గట్టిగా అదుముకున్నాను.
ఏదో జారి పోయింది. ఎప్పుడూ లేని అనుభూతి. శరీరం ఎంతో తేలిక అయిపోయింది. అమ్మ దొంగా అంటున్న అక్కయ్య మాటలకు ప్రతిగా అక్కయ్య వేపు తిరిగి గట్టిగా కౌగలించుకున్నాను.అక్కయ్య నా చేతిని లాక్కుంది. ఏమిటో అదో సరదా పని. అక్కయ్య మరీ చేట అంత మనిషి. లోతైన కోరిక ఆమెది. ఆ రాత్రి అయిపోయింది.
ఇంకా ఉంది.