మేడం, గోపి మంచం మీద, దూపాటిలో, కొగిలించుకొని నిద్దర పోయారు.
ఎనిమిదో భాగం
——————-
గోపి, ఉదయం ౭ గంటలుకి, నిద్దర లేచేడు. మంచం లో, దూపాటిలో , తన ఒక్కడే ఉన్నాడు.
“ఇది కాలవ ? నిజామా?” అనుకుంటుంటే , మేడం గదిలోకి వొచింది.
తెల్ల చీర , నాలా బ్లౌజ్ వేస్కుని, ఆవిడే “ఇవ్వాళ్ళ స్కూలుకి వస్తావా రావా?”
గోపి మాట్లాడలేదు. మేడం మంచం మీద కూర్చుని, దుప్పటి నెమ్మదిగా లగ్గి, గోపి నగ్నంగా చూసీ “నీ వయసు ఎంత రా?”
“౧౯”
వొంగి గోపిని ముందు పెట్టుతూ “ఇంకా ౧౨ క్లాసులో వున్నవెందుకు?”. అమ్మే చైయి గోపి కాళ్ళ మధ్యన లింగం మీద పది నొక్కుతూ, “చెప్పురా ఎందుకు?”
“మా నాన్న చనిపోయింతరవాత, అమ్మ సహాయం కోసం మూడు ఏళ్ళు చదువు ఆపేల్చివొచ్చింది.”
“అలాగా? ఐయో పప్పం!”
మేడం చేతిలో గోపి మల్లి గట్టిపడదు. మదం నవ్వుతూ, లింగంని మెల్లగా నిమురుతూ “నా వయసు ౨౯ రా. నేన్ను నీకు నచ్చచెనా?”
కొంచం ధైర్యంతో, గోపి లేచి కూర్చుని మల మేడంని మూదు పెట్టుతూ “చాలా”.
మేడం గోపి మూతి మీద మూదు పెట్టి, లింగమని మెల్లగా రుద్దుతూ,”నీకు అమ్మయిలు తో అంత పరిచేయం లేదు అనుకుంట?”
“లేదు, మీతోనే మొదటి సరి…”
“నీకు నేర్పేవి చాలా ఉన్నాయి”
గోపి మెల్లగా తన చేతులు మేడం బ్లాక్ బ్లౌజ్ మీద తాకుతూ,”మేడం ఇవ్వాళ్ళ స్కూలుకి వెళ్లాలా?” అన్ని అడిగేడు. తన లింగం మేడం చేతిలో గట్టిగ, వేడిగా, రాయి ల ఐయింది.
రెండు హుక్స్ ఇప్పుడు. తెల్ల బ్రాలో మేడం రొమ్ములు ఎత్తుగా కనిపిచేయీ. మూడో హుక్ తీయంగానే, మేడం “హ్మ్మ్!… ఇళ్ల అయితే న ఉద్యోగం పోతుందిరా.”
గోపి చైఈ మేడం వీపు మీద పది, బ్రా హుక్స్ కూడా ఉద్దపీకేసేడు. మేడం నల్ల పెద్ద ఉరుగుజ్జళ్ళు చూసి,”అభ మేడం, ఫొటోలో కాన భావునాయ్ని.”
మేడం లేచి, బ్లౌజు బ్రా విప్పేసి, “గోపి! ర రా” అంటూ గోపి తలని తన రొమ్ములు దెగిరా లగ్గి “నోరు తీరు.” గోపి పెద్దలు మేడం ఎడం రొమ్ము కుడుచుతూ మూదు పెట్టేడు.
“అభ! ఇంకా గట్టిగా నాకరా…. అబ్భా!”
మేడం గోపి తలకాయిని రెండో చేతులతో గట్టిగ పట్టుకుని, తన రూమ్ముళ్ళు పైనా నొక్కుతూ, “మెల్లగా కొరుకురా” అన్ని సూచించించింది.
గోపి టీచర్ మత్త విన్నీ కొఱికేడు.
“ఆఅహ్… అమ్మఆమ్మో …. మెల్లగారా…” అన్ని అరిచింది.
“సారీ మేడం.”
మేడం ఎడం రొమ్ము ఎర్రగా ఐయింది. గోపి భయపఆగిపోయాడు.
మేడం నవ్వుతూ, “నువ్వు ఎంత అమ్మాయఖ్యాతుడువిరా…. రా మల్లి చేయి”. ఈసారి గోపి తన నాలికతో మెల్లగా రొమ్ములుని థాకు కుంటూ మేడంని సంతోషిచేడు.
ఐదు నిమిషాలు తరవాత, మేడం గోపి నోట్టోలో నుంచి తన రొమ్ములు తీసి,
“ఉండరా, నేన్ను ఇవ్వాళ్ళ స్కూల్కి వెళ్తాలేదని కబురు పంపిస్తాను.”
గోపి కూడా, “నేన్ను మా అమ్మకి ఫోన్ చెయ్యాలీ.”
“మీ అమ్మ?”
“న ఫ్రెండ్ హరి ఇంట్లో వున్నన్ని చెపుతా, లేఖ పోతే కంగారు పడుతుంది.”
గోపి స్వతంత్రముగా మేడం ఇంట్లో బట్టలు లేకుండా, నగ్నంగా తిరుగుతూ “అమ్మ, నేన్ను హరి తో ఉన్నాను.”
గోపి అమ్మ : “సరిలేరా, ఇంతకీ సొంతం ఐయిందా లేదా?”
గోపి: “నిన్న ఐఎంను.”
అమ్మ నవ్వుతు, “టీచర్ గట్టిదే”
గోపి అమ్మతో మాట్లాడుతుంతే, మల మేడం గోపి ముందర తన చీర ఇప్పేసి, తన నగ్న ప్రతి రూపం చూపించింది. గోపి చేతిలోంచి ఫోన్ కింద పడిపోయింయింది.
మేడం చిన్నగా చిరు నవ్వు నావింది.
గోపి: “అమ్మ, నేన్ను మల్లి ఫోన్ చేస్తాను.”
అమ్మ : “జాగర్తరా.” గోపి ఫోన్ కాల్ అప్పేసేడు.
మేడం, గోపి ఇద్దరు ఒకటేసారి నడవట్టం మొడ్డలపెట్టేరు. దెగిరా రా గానే, గోపి వొంగి మేడంని తన చేతిలో ఎత్తి “మేడం ఇది కాళ్ళ, నిజామా తెలితాల్లేదు.”
ఇద్దరు మూతి పెద్దలు కలిసిపోయాయి.
గోడ మీద గడియారం, ఎనిమిది సార్లు గంట కొట్టింది. మేడం గోపి చౌవ్వులో మెత్తగా “గోపి, నన్ను ఎల్లా వాడుకుంటావో వాడుకో.”
ముద్దు పెడ్దుతు, “ఎల్లా వాడుకోవాలో నాకు తెలిదు మేడం.”
“హ! హ! హ!… వెధవ…. నటించాను.”
“నిజంగా మేడం, నాకు తెలీదు. ఒక స్త్రీ నే ఇళ్ల చూడాతం ఇదే మొదటి సరి. నిన్న రాత్రి గూడా, దుప్పటిలో మీరే నన్ను….”
“సహ్హ్హ్హ్..” అంతో మేడం మూదు పెట్టుతూ గోపి నోరు మూసింది.
గోపి టీచెర్ని పెద్దగదిలోకి ఎత్తుకెళ్ళి మంచం మీద వాల్చేడు. మేడం తన కళ్ళు జ్యొపుతూ , తోడేళ్ళు తెరుచుతూ, తన జఘన ఝుట్టు చూపిహించింది.
“ర రా గోపి. ఇక్కడా మూదు పెట్టు.”
గోపి మోకాళ్ళు మీద వొంగి, టీచర్ తొడలు పెన్నా మూదు పెట్టేడు.
“హ్మ్మ్!” ఉంటూ మేడం నిలిగింది.
గోపి నల్లికేతో నిమిదిగా తొడ పైకి నాకుతూ, మేడం యోని వాసన చూసేడు.
మేడం వొళ్ళు వొంణికిపోయియింది.
గోపి నాలిక్క జఘన జుట్టు మధ్య యోని పెద్దలు మీద పదంగానే, టీచర్ వీళ్ళవిల్లాడిపోయియింది. వొళ్ళు వొంణుకుతూ, తన హిప్స్ మంచం మించి ఎత్తి , తన ఆడతానముని గోపి మొహంపై రూఢి, గట్టిగ అరిచింది “ఆఆఆహ్ ….. అబ్భ్హ్భాత్.. “
గోపి మొహం మీద ఒకేసారి మేడం యోనిలోంచి వేచి వేడిగా వాన చిమేసింది.
గోపి హద్దలిప్యాడు. మేడంకు ఏం అయిపోతుందో అన్ని భయపడడు.
మేడం గట్టిగ, “గోపి అప్పక్క రా, నా పేదలు నక్కైయి.”
గోపి తిప్పకుండా మల్లి మల్లి నక్కేసేడు. మేడం గోపి తల్లా పట్టుకుని తన ఆడతనంలోకి గట్టిగా రుబ్బుకుంది. గోపి మరి మంచం పరుపు, దుప్పటి తడిసిపోయినాయి.
“మేడం! మేడం!” గోపి కంగారు పడదు.
మేడం మంచం మీద వొంణుకుతూ, తన ఆడతనం కారుతూ, “ఆఅహ్! … అమ్మ్మమ్మ్మ! ….. దేవుడయా!….. “
గోపికి ఏం అర్ధం కావటల్లేదు. ఐదు నిమిషాలు తరవాత, మేడం శాంతిచింది.
పాకాన, గోపిని చూసి, నవ్వుతు, “సారీ భయపడ్డవా?” అన్ని అడిగింది.
“ఏం అయింది మేడం…?”
“ఓఒహ్ దేవుడా! నీకు అన్ని చెప్పాలా?”
గోపి మేడంని చూస్తూ, “ప్లీజ్.”
“నాలో నువ్వు ఉద్వేగం కలిపిచేవు. నీ లాగానే నాకు కారిపోయింది.”
గోపి మెల్లగా నవ్వుతూ “అలాగా?”
గోపిని పైకి లాగి, మేడం కోగిల్లింగ్ఉంది.
పదో భాగం
————-
గోడ మీద గడియారం పది అయినట్టు చూపిస్తుంది. మేడం గోపి చావుల్లో ,”గోపి స్నానం చెదమా?”
వెంటనే గోపి మేడంని ముదుపెటి లేచేడు. తన అమాయకత్వం చూసి, మేడం మురిసిపోయింది. గోపి తన శక్తిలో శాశ్వతంగా ఉన్నాడు అన్ని పొంగిపోయింది.
అంతోలో, గోపి అమ్మ ఫోన్ చేసింది.
“అమ్మ! చీపు.”
అమ్మ తో మాట్లాడుంతే, మేడం వొంగి గోపి లింగమని తన నోట్లో పెట్టి చీకటం మొదలుపెట్టింది.
గోపి తక్షణమే గట్టిగా ,”మేడం!!!! ఆర్గ్….. ఆఅహ్….. అభభ…” అన్ని మేడం నోట్లో తన వేడి వీర్యం కరిచేసేడు.
అమ్మ, “గోపి! గోపి! ఏం ఐయిందిరా.”
మల మేడం మొహం, పెడల్లా, తల, మీద మీద గోపి వేడి తెల్ల పాయసం చూసి, గోపి మల్లి “సారీ మేడం.”
అమ్మ వుహాన్ లో, “ఏం ఆఇందిరా, ఎందుకు మేడంకి సారీ చెప్పుతనవు.?”
మేడం మొహం తుడుచుకుంటూ, లేచి, స్నాన గదిలోకి వెళ్ళింది.
“అమ్మ, నేను మల్లి ఫోన్ చేస్తాను.”
స్నానం గాడి తలుపు దెగిరా నుంచుని గోపి మేడంని చూస్తూ నవ్వేడు.
“మీరు, అల్లా చేస్తే ఏళ్లగా. ఫోన్లో అమ్మ కంగారు పడింది.”
అడ్విదే నవ్వుతు, “అమ్మకి ఏం చెప్పావు.”
“తరవాత ఫోన్ చేస్తాను అన్నాను.”
మల మేడం షవర్ తిప్పి, నీళ్ల కింద నించుని తన రొమ్ములు మరి యోని అద్దుతూ గోపి వొంక చూస్తూ “రా నాకు సహాయం చైయి.”
గోపి మెల్లగా మేడంతో నీళ్ల కింద చేరారు. మేడం వెంటనే గోపి లింగమని పట్టుకుని మెత్తగా చేతిలో నొక్కుతూ, “నువ్వు బల్లె రుచిగా వున్నావు ర, గోపి.”
“అవ్వున?” గోపి నవ్వుతు, ధైర్యంగా మేడం పిర్రలు మీద చేతులు వేసి తనని దెగిరా లాగేడు.
మేడం గోపికి సబ్బు ఇఛ్చి “గోపి నన్ను సుబ్బరంగా …” గోపి ఆసక్తిగా సబ్బు తీసుకుని తన రామ్మూళ్లు, ఉరుగుజ్జళ్ళు పైన రాయటం మోడల్ పెట్టాడు. నాలా ఉరుగుజ్జళ్ళు ని లగ్గుతూ, “మేడం, మీ పిందెలు నాకు చాలా నాచెయ్యి.”
“గోపి, అవ్వి నావే కాదు, ఇంకానించి నీవి కూడా.”
సబ్బు రుద్దుతూ గోపి మేడం కాళ్ళ మధ్యన వెల్లులు పెట్టి, నెమ్మదిగా తొడ జాపి,యోనిలో దూర్చిసేడు.
“ఒరేయ్, నీ కసి మండా… నన్ను నలిపేస్తునావు కదా.”
నీళ్ళల్లో తడుస్తూ ఇద్దరు వాళ్ళ శరీరాల్లో ఆడుకున్తు అనుభవించుతున్నారు.
మేడం గోపిని ముద్దులుతో ప్రేమగా రెచ్చి కాంటింది. గోపి చేతులలో తన శరీరం ఒక అత్తా వాస్తు ఐపియింది.
కొద్దీ నిమిషాల్లులో, శౌర్లోనే మేడం మల్లి కరిపియింది. ఊపిరి గట్టిగ తీసుంటు ,”నన్ను ఇళ్ల ఎవరు సుఖ పెట్టలేదు.”
గోపి తన మనుసులో, “నేన్ను ఏం చేస్తున్నానో నాకే తెలీదు.”
మేడం గోపిని శౌర్లో వొదిలెసి బీటీకి వెళ్లి తన మీద తడి తుడుడ్చుకుంటుంటే, గోపి తన లింగమని ఎడం చేతిలో తీస్కుని ఆవిడే వొంక చూసి, “మల మేడం, ప్లీజ్” అన్నాడు.
అర్ధం చేస్కుని, మేడం మోకాళ్లపై నిలుచుని తన నాలికతో గోపి పొడుగాటి లింగమని నాకటం మోడల్ పెట్టింది. నుంచుని గోపి తన కళ్ళు ముస్కున్నాడు. చప్పరిస్తూ మేడం గోపి మొగతానంని మెల్లగా చీకుతూ గొంతులోకి పెట్టుకుంది.
“అమ్మాయా! అబ్భాఆ!…. మేడం నేన్ను మల్లి కారిపోతున్నాను.”
ఇది విన్నీ, మేడం లింగం కింద బంతులు తన కుడి చేత్తోతిలో పట్టుకుని, దగ్గుతూ, తన గొంతులో గోపి వెచ్చటి వేడి పాయసం సేకరించింది.
పది నిమిషాలు తరవాత, ఇద్దరు వొళ్ళు తుడుచుకుని, బట్టలు వేసుకుని, మూందు గది లో సోఫా మీద పాక పక్కనే కూర్చుని ఇద్దరు నిశ్శబ్దంగా ఒక్కరు ఒక్కర్ని చూసుకున్నారు.
అప్పుడు, ఎవ్వరో తలుపు కొట్టేరు.
పనేందో భాగం
———————
తలుపు తీయకుండా, “ఎవ్వరు?”
“మేము అమ్మ. మల.”
గోపి మేడం మొహంలో తివారమైన మార్పు చూసేడు.
“ఈ ఇద్దరు హింస ధాతుకో లేకపోతున్నాను. నువ్వు నా గదిలోకి వెళ్లి తలుపు వేస్కో.”
గోపి గదిలోకి వెళ్ళగానే, మేడం “రండి అత్తగారు, … మావగారు మీరు ఎల్లా వున్నారు?”
గోపి గదిలోంచి మట్టాలు విన్తు, మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
అత్తయ్య : “ఇవాళ స్కూల్కి వెళ్లాలా లేదా?”
మల జవాబు ఇవ్వకమునందే, మావగారు: “మీ స్కూల్కి ఫోన్ చేస్తే, నువ్వు రాలేదు అన్నారు.”
మల: “కొంచం తల నోపిగ ఉంటే….?”
మావగారు : “ఐయో పాపం, వోసాయి కారులో అమృతాంజనం ఉంది, పట్టుకురావే.”
గోపి తలుపు దెగురికి వెళ్లి, తలుపులో రంధ్రం లోంచి చూసేడు.
అత్తగారు బైత్తికి వెళ్ళగానే, వెంటనె మావగారు మల మేడంని కొగిలించుకున్నాడు. తన రెండు చేతులు మల మేడం పిరుదులు మీద పది నొక్కుతూ , “ అవ్వే లంజ!, ఇంట్లో ఎవ్వరైనా ఉన్నారా.”
మేడం అతన్ని తోసేసి , “మరియాదగా చేతులు తీయండి. నా అనుమతి లేకుండా నన్ను ముట్టుకురానంతే మీ పరువు తీస్తాను.”
“లంజ!, గొంతు పెద్ద ఐయింది. ఎవరో ఉన్నారని మత్త.”
గోపికి కోపం వొచింది. బైత్తికి వెళ్లి ముసలోడిని కొట్టాయెల్లని ఆలోచించాడు.
ఇంతలో, మల కొంచం గట్టిగా “లంజ కొడకా. పది నిమిషాల్లో నీ లంజ పెళ్ళాంని తీసుకుని వెళ్ళిపో.”
ఈ మాట విన్నీ, ముసలోడు భయపడి మేడంని వొదిలేసి దూరంగా కూర్చున్నాడు.
అత్తయ్య అమృతాంజన్ తో తిరుగు రాగానే “వోసాయి రావే, …మనం వెళ్ళాలి.”
అత్తయ్య : “ఎందుకు తొందరపడుతున్నారు. మీకు పని ఉంటే మీరు వెళ్ళండి. నేన్ను న కోడలుతో వుంటాను.”
మల తన గది వేపు చూస్తూ మౌనంగా వుంది.
మాట్లాడకుండా మావగారు వెళ్లి పొయ్యారు.
“ఏవిటి అమ్మ, తల నోపి అన్నావు. నేన్ను అమృతాంజన్ రయినా”, అంతో అతాయ మల దెగిరికి వొచింది.
“పర్వాలేదు అతాయ, తగిపోతునిలే.”
తన కోడలు వేపు చూస్తూ, అతాయ మెల్లగా “ఏం ఐయింది. మావగారు ఎందుకు వెళ్లిపోయారు.”
“మీకు లేసుకు కదా.”
“మూండా కొడుకు, నీ మీద మల్లి చైఈ వేసెద?”
“అవును” అంతు తల్లా ఊపింది.
అతాయ కొప్పంగ “లంజ మూంద కొడుకు. కొని అలావాట్లు మానవు.”
గోపి గదిలోంచి చూస్తూ, ఇద్దరు మాటలు విన్నాడు.
“ఇవ్వాళ్ళ స్కూల్ ఎందుకు వెళ్ళలేదు?”
“చెప్పేగా తల్లా నొప్పుడుతుంది అన్ని.”
అతాయ మల చైఈ ముట్టుకుంటూ నెమ్మదిగా “నువ్వు వయసులో ఉన్నావు, నీకు కోరికలు ఉంటాయి. ఎవరైనా…?”
“అతాయ!” మాయ మేడం కొంచం తీవారంగా “అవ్వి ఏవి లేదు.”
“చూడమ్మా, నా వైయసులో నాకు కోరికలు ఉన్నాయి. నిక్కు ఉండవా ఏమిటి?”
మల తన గది వేపు చూస్తూ “లేదు అత్తయ్య.”
“నేన్ను నీ గది మూందు, మొగవాళ్ళు బూట్లు చూసేను. లోపాల ఉన్నారా?”
మల మేడం అకస్మాత్తుగా తల్లా దించుకుని మాట్లాడకుండా ఏం చెయ్యాలో , ఏం చెప్పాలో అర్ధంగాకుండా కష్ట పడ్డింది.
“గదిలో ఎవరు ఉన్నారో, బైటికి రండి.” ఆన్నీ పెద్ద పిలిచింది.
గోపి తలుపు వెనక ఉండిపోయాడు. మేడం పిలిచేవారుకూ బైటకి వెళ్ళాను అన్ని నిర్ణయం చేసుకున్నాడు. ఇంతలో, తన షర్ట్ పాకెట్ లో ఫోన్ గట్టిగ మోగింది. ఫొనేని జవాబు ఇవ్వలేక, అప్ప లేఖ గోపి కష్టపడదు.
అత్తయ్య నవ్వుతూ, “దొంగలు పట్టుపడరు. అతన్ని పిల్లు.”
మల మేడం సంక్షోచిస్తు, “గోపాల్, బైత్తికి రా.”
అత్తయ్య ఒక్క గంభీరంగా, బల్లమైన యువకుడిని బైత్తికి రావటం చూసింది.
అత్తయ్య బలవంతముగ “ఎవరు బాబు నువ్వు? నీ పేరు?”
గోపి బదులు మాయ మేడం జవాబు ఇచ్చింది , “తన పేరు గోపాల్ అత్తయ్య. నా స్కూల్ విద్యార్థి.”
గోపి తల్లా ఊపేడు.
“స్కూల్ విద్యార్థి లాగా లీడ్! నిజామా?”
“నిజమే. అతను వయసు ౧౯.”
“ఆ హ! నేన్ను నమ్మను.”
“బాబు నీ వయసు ఎంత.”
“౧౯ అంది” గోపి కొనసాగించుతూ , “మా నాన్నగారు చెన్నిపాతంతో మా అమ్మ సహాయం కోసం నేన్ను మూడు ఏళ్ళు చదువు మానేసేను.”
“అయ్యో పప్పం. మీ అమ్మ ఏం చేస్తూ ఉంటారు.”
గోపి కొంచం ధైర్యంతో “ఆవిడే నర్స్ అంది.”
“అలాగేనా. మంచిది.”
మల మేడం గూడా కోహం విశ్రాంతంగ సోఫా వెనక్కి జారింది.
అతాయ మనసులో “అభ ఏం ఉన్నదో కుర్రాడు. నాకు ఇల్లాంటి వాడు దొరుకుతే ఎంత బావుంటధి.”
మల మేడం తన అతాయ మనసులో అల్లోచింళ్ళు అంచనా వేసింది. మేడంకి తన భర్త, అత్తయ్య, మావగారు సరసాలు మరి అక్రమ సంభందంలొ గురించి జ్ఞానం ఉంది.
మల మేడం గోపిని తన పక్కన కూర్చో మంతో, “గోపి, ఈవిడే మా అత్థాయ సుబ్భాలక్ష్మి.”
“బాబు,…”
“నా పేరు గోపాల్ అంది, మీరు గోపి అన్ని పిల్లుమంది.”
“సరే గోపి. మీరు ఇద్దరు ఎప్పుడు….”
మల మేడం అడ్డుపడుతూ “అవ్వి మీకు అన్నావుసరం, నా వ్యవహారంలో మీరు ఊరుకునే రా కంది.”
“మల నువ్వు మారిపొయ్యావే!”
వెంటనే మల “మీ కొడుకు, మీరు, నా మీద రసిక కామంతో ఆడుకుంటున్నపుడు మావగారిని అప్ప లేదు. ఇంకా మీ హింస తట్టుకోలేను.”
సుబ్భాలక్ష్మిగారుకి మట్ట పడిపోయియింది. గోపి మేడం మట్టాలు విన్తు ఆశ్చర్య పోయాడు. మేడం గోపి వేప్పు చూసి “వీడు నా కన్నా చిన్నవాడుఐన, నన్ను అర్ధం చేస్కుని, నాతో స్నేహం చేసేడు.”
సుబ్భాలక్ష్మి నోరు మూసుకుని గోపి వేపు చూసింది. గోపి మల మేడం మత్తాలుకి తల్లా ఊపేడు. మేడం గోపి చైఈ తీసుకుని తన తెల్ల చీర కాపీనా తొడ మీద పెట్టింది.
సుబ్భాలక్ష్మి లేచి “గోపి బాబు, నీకు అదృష్టం తగిలింది. మా కోడలిని సంతోషం పెట్టు.”
“పెడతాడులే, మీరు భాధ పడకండి” అంటూ గోపి మూతి మీద మూదు పెట్టింది.
పన్నెండో భాగం
——————
ఆ రోజు సాయంతరం గోపి ఇంటికి వెళ్లి అమ్మతో జరిగినదంతా వివరంగా చెప్పేడు.
అమ్మ ఆశ్చర్యపోయిఇంది.
“ఇల్లాంటి విశేషాలు సినిమాలో, కధల్లోని చూసేను మరి విన్నానురా. నువ్వు మేడం స్నేహితుడుగా ప్రేమగా ఆవిడని సంతోషంగా వుంచు.”
గోపి అమ్మ వొళ్ళో తల్లా పెట్టి పాడుకుండదు.
“మేడం భావుంతుందా?”
“ఎంతో భావుంతుంది అమ్మ.”
“నాక్కన్న నా?”
“అమ్మ! అల్లా పొల్లచకు. నువ్వు వేరే మేడం వేరే.”
“ఇద్దరం అడ్డవాళ్లే కదా రా. నువ్వు పోలికలు పొల్లచాచు.” తన వేళ్ళతో గోపి తల్లా మీద జుట్టుతో అద్దుతుంది.
నవ్వుతూ, “అమ్మ అమ్మే , ఆవిడా ఆవిడే.”
“టీచర్లో ఏం నచ్చింది ర నీకు?”
“అమ్మ, మేడంని చూస్తే న వొళ్ళంతా తిమిరికిపోతుంది.”
“హ! హ! అవ్వున?”
మల మేడం గురించి చెపుతుంతే గోపి పంట్లో తన లింగం నెమ్మదిగా గట్టిపడతాం మొదలైంది. అమ్మ గోపి తన పాంటీని కప్పుకోటం గమనించింది.
గోపి తల్లా మీద మెత్తగా కోటి “వెదవ, మల్లి లేచినాతుంది. నా దెగిరా దయకు.”
గోపి అమ్మ ముందు సిగ్గు పది లేచి కూర్చున్నాడు.
“నీ వయసులో ఉన్నపుడు, మీ నాన్న నన్ను అసలు వొదల్లేదు. ఎక్కడ పడితే, అక్కడ నన్ను పట్టుకుని పిసికేస్తూ తన కామం సంతృప్తి చేసుకునేవాడు. అయ్యన పోలికలు నీకు వొచ్చాయి.”
అమ్మతో మాట్లడుతూ రాత్రి పడకందు ఐయింది.
అమ్మ నర్స్ డ్యూటీ ఫుడ్డునే ౬ గంటలకు ప్రారంభం, గోపి స్కూల్ ఏమో ౮ గంటలకి.
గోపి తన గదికి వెళుతూ, “అమ్మ మరిచిపోయాను. మల మేడం నాకు తన ఇంటి తాళ్ళం చెవి ఇచ్చింది.”
“అమ్మ నా కొడకా, మీ నాన్న పేరు నిల్లపెట్టుకున్నావు కదా.”
పదిముదో భాగం
———————
గోపి దెగిరా తల్లమ్ చెవి ఉన్న, మల మేడం పిల్లవకుండా తన ఇంటికి వెళ్ళలేదు. స్కూలులో గూడా మల మేడం క్లాస్ కి వెళ్ళలేదు. మిగితా క్లాసులకు వెళ్తూ, తెలుగు క్లాసుకి వెళ్ళటం మానేసేడు.
వరం తరవాత, గురువారం పొద్దున్నే అమ్మ మల్లి, “ఒరేయ్ గోపి, మీ టీచర్ మల్లి నన్ను రమ్మని కబురు చేసింది.”
“ఎవఱు అమ్మ?”
అమ్మ నవ్వుతూ , “ఆవిడే రా”
“నిన్నే వెళ్లి కనుకొన?”
“ఈ సరి నేన్ను వెలుతాను లే. నాకు టీచెర్ని చూడాలని వుంది. ఇవాళ నా నర్స్ డ్యూటీ ఐపియిందతరవా నేన్ను స్కూల్కి వస్తాను.”
“అమ్మ, నువ్వు రావటం ఏమిటి. నిన్నే వెళ్తాను.”
“నోరు ముస్కోరా. నా కొకుడుని రాసించే స్త్రీని చూడాలని వుంది.”
గోపి మౌనంగా వుంది పోయాడు.
అమ్మ మట్టాలు కొనసాగుతు “నువ్వు రావక్కర్లేదు లే.”
సంకటమంగా ఉన్న , గోపి “సరే” అన్నాడు.
మధ్యాహ్నం త్రీ గంటలకి, అమ్మ తన నర్స్ యూనిఫామ్లో స్కూల్కి వొచింది.
స్టాఫ్ రూమ్ దెగిరా వెళ్ళంగానే, స్కూల్ కార్మికుడు “మీరు గోపి వాళ్ళ అమ్మ?” అన్ని అడిగేడు.
“అవును.”
“మేడం మిమల్ని ఆ గదిలోకి పంపించామని చెప్పింది” అన్నటు ధరి చూపించేడు.
గహితో ఇంకొక విద్యార్ధి మరి వాడి నాన్న కనిపిచేరు. బైట్ల నుంచుంది.
కొద్దీ సేపు తరవాత, వాళ్ళతో సంవేసనం అయిపోయింది. మల మేడం బైత్తికి వోచి , “సారీ, కొచం ఆలస్యం ఐయింది. రండి.”
“మీరు గోపాల్ అమ్మ కాదు?”
“నా పేరు వనజ.” అంటూ అమ్మ కూర్చుంది.
“న పేరు మల ధర్మపతి”
అమ్మ మనసులో “నా కొడుకు సిల్లం దోచోకొట్టం ధర్మమా?”
మల మేడం “మీ అబ్బాయి, గోపాల, ఒక వరంగా తెలుగు క్లాసుకి రావటలేదు.”
“అలాగా? నాతో మరి మీతో కలుస్తూ వుంతాడు అన్ని చేపెద్దు.”
మల మేడం మౌనంగా “ఆమ్మో, ఇమ్మకు చెప్పేసాడు ఎమ్మితి.”
“గోపి నా మధ్యన రహస్యాలు ఉండవు.”
మల సిగ్గు పద్దుతూ తన చీర తన భుజాలు మీద వేసింది.
“మీమల్ని కలిసింతరవాత గోపి చాలా ఆనందంగానూ, సంతోసంహ వున్నాడు.”
“అంటే మీకు చెప్పెద.” అన్నటు టీచర్ నెమ్మదిగా అడిగింది.
“నాకు వివరంగా అన్ని విషయాలు చెప్పేడు.”
మల మేడం కంగారుపడిపోయింది.
“నా తప్పు ఏం లేదు. గోపి ….”
నవ్వుతు “చూడు టీచర్, అందరికి కామ కోరికలు ఉంటాయి. నాకు ఉన్నాయ్. నేన్ను నీ లాగానే విడవరాళ్ళుని. అప్పుడు అప్పుడు గోపి ని చూస్తుంతే నాకు వాడి తో అడ్డులోవాణి అనిపిస్తుంది.”
మల మేడం సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుంది.
“చూడమ్మా, నాకు ఒక్కడే కొడుకు. నా తరవాత మొదతి సరి గ, వాడు నిన్ను కోరుకున్నాడు. నీ వాసనా తగిలింది.”
సిగ్గుతో మల మేధం మొహం మీద చేతులు పెట్టుకుంది.
“సభా సిగ్గే?”
మల ముసిరిపోతూ చిరునవ్వుతో “చూడంది సుబ్బలక్ష్మిగారు, నేన్ను గోపిని బలవంతం చలియా లేదు. వాడికి నిన్నే మొదటి దాన్ని అన్ని తెలీదు. గోపి రుచి చిసేక నేన్ను వాడిని ఓడలను.”
మల మేడం ధైర్యం చూసి, “ ఓ హోం! పసి కాటేసేవాణ్ని మాట.”
టీచర్ మెల్లగా క్లాస్ గది బైటికి వెళ్లి, తొంగి చూసి, వెనక్కి సుబ్బలక్ష్మి దెగిరికి వోచి తన చైయి కాళ్ళ మధ్యన చీర మీద పేటి, “ఇప్పుడు కూడా నేను వాడికోసం తైయరుగా వున్నాను.”
అమ్మ మత్త పడిపోయియింది. నిశ్శబ్దంగా మల మేడంని చూస్తూ ఉండిపోయియింది.
“గోపికి నేన్ను న ఇంటి తాళ్ళం చెవి ఇచ్చెను. ఇవాళ సాయంతరం రమ్మనండి.”
తన రొమ్ములు పేయి చైయి ఎసి, “ఇవాళ ప్రైవేట్ క్లాస్ ఉంది అన్ని చేప్పేంది.”
ఆ మత్త విన్నీ, అమ్మ మెదలకుండా బైటికి వొచ్చేసింది.
పధానాలుగో భాగం
————————
“మేడం ఏం అనాది అమ్మ.”
అమ్మకి ఎల్లా చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. తన కొడుకుని ఆవిడే సాయంతరం పంపిచమంది.
“టీచర్ నిన్ను ఇంటికి రమ్మంది.”
గోపి , వెంటనె, అమ్మ దెగిరిజి పరుగెత్తుకుని వట్టేసుకున్నాడు. తన యువత కండలు అమ్మ మీద గట్టిగ తగిలాయి, తన యూబీనా ప్యాంటు అమ్మ తొడ చీర పేయి నొక్కుకుంది.
“మల మేడం బావుంది కాదు, నీకు నచ్చిందా.”
“నీకు నచ్చితే చళ్ళు కదా ర” అంతో గోపి తెల్లని నిమ్హాసింది.
అకస్మాత్తుగా అప్పుడు గోపి అమ్మ రొమ్ములు మీద తల పెట్టాడు అన్ని గ్రహించేడు. అమ్మ నర్సు డ్రెస్ కింద బ్ర వేసుకోలేదు. రొమ్ములు పెన్నా తల్లా తీయకుండా కళ్ళు ఫై కి చూసేడు.
అమ్మ గోపి ని కొగిలించుకుని , “ఒరేయ్ గోపి, నాన్న గుర్తుకు వొస్తున్నారు ర.”
గోపి లింగం గట్టి పదింధీ.
“నేన్నుకూడా మేడం వయసులో తన లగే ఉందే దాన్ని.”
గోపి చేతులు మెల్లగా అమ్మ నడువు మీదకి వెళ్లాయి.
“గోపి నన్ను అక్కడ ముట్టుకో ర.” అంతో గోపి చైయి తీసుకొని తన కాళ్ళ మధ్యన పెట్టి ,”అమ్మమ్మో, ఎన్ని రోజులు అయిందో” అన్ని గోపి వైన్ దాట్ల పలికింది.
“అమ్మ, ఇది తప్పు.” అంతో గోపి చైయి వెనక్కి లాక్కున్నాడు.
అమ్మ నర్స్ డ్రెస్ ఇప్పుతు, “మనలో మత్త ర, తప్పు లేదు లే.”
గోపి ఆశ్చర్య ఐ పోయాడు. అమ్మ బట్టలు విప్పేసి, పాంటీలో గోపిని తన గదికి రమ్మంది. గోపి మేడం గురించి మర్చి పోయాడు. అమ్మ వెనకాలే నడుస్తూ గోపి అమ్మ పడక గదిలోకి వెళ్లి, అమ్మని నగ్నంగా మంచం మీద, పాంటీలో పడుకుంది.
గోపిని చూస్తూ, పాంటీని కిందకి నెట్టింది. పసి పిల్ల లాగా, అమ్మ యోని లేతగా, నున్నగా, పెద్ద పెద్దలోతో వెచ్చగా మెరిసిపోతుంది.
“గోపి! బాబు… రా అమ్మ దెగిరికి.”
అమ్మ మత్త వింటూ, గోపి అమ్మ పక్కన పడుకున్నాడు. అమ్మ నవ్వుతూ, “లేచి బట్టలు విప్పేసి రా ర.”
గోపిని నగ్నంగా చూడగానే అమ్మ దడుకుంది, “అమ్మ్మమ్మ్మో! ఏంటి ఇది…. ఇంత పెద్దగా, లావాటి లింగం నేన్ను ఎక్కడ చూడలేదు ర.”
గోపి సిగ్గుతో తన లింగమని కప్పుకున్నాడు. అమ్మ లేచి కూర్చుని లింగమని పట్టుకుని, నాలికతో నాకి , ముద్దు పెట్టుతూ “అమ్మని అమ్మ! టీచర్ అదృష్టం.”
తన నోట్లో తీసుకుని, అమ్మ చప్పరించుటం మోడల్ పెట్టింది.
గోపి లింగం అమ్మ గొంతొలోకి దూరిపోయింది. అమ్మ దగతం మోడల్లుపెట్టింది.
గోపి అప్పోకోలేక అమ్మ నోటిలో కార్చేసేడు. అమ్మ గోపి విర్యంని నోట్లోంచి కారకుండా సేకరంచి ‘గుటుకు’ మని మింగేసింది. గోపి గట్టితనం ఇంకా తాగలేదు.
అమ్మ మూతి తుడుచుకుంటూ, కళ్ళు జాపి తొడలు విడతీసింది.
“రా ర, మొగాడి” అంటూ తన యోని పెద్ద పెద్ద పెద్దాళ్ళుని వీర తీసింది. గోపి అమ్మ మీద పది, తన లింగంని అమ్మలో గట్టిగ లూఠీగా థూసేసేడు.
రొమ్ములు పిసుకుతూ, అమ్మని ముందు పెడుతూ, పది నిమిషాలు అమ్మతో ఒకటి అయిపోయాడు.
అమ్మ నిశ్శబ్దంగా గోపిని పట్టుకుని , చావుల్లో గుంణుగుతూ “ఆహ్! అమ్మ! అబ్బా! బల్లె ఉందిరా. మీ నాన్న కన్నా బావుంది.”
గోపి ఇప్పుడు కొంచం ధైర్యంగా అమ్మలోకి గట్టిగ లింగం తూస్తూ ,”మేడం కన్నా నాకు నువ్వే నాచెవు అమ్మ.”
అమ్మ నవ్వుతూ “ఛీ! పో పడు! అమ్మతో అలాగా మాట్లడచ?”
గోపి గూడా నవ్వుతూ “చేయచ్చు గని మాట్లడకూడద?”
అమ్మ కళ్ళు గోపి పిర్రలు మీదకి వెళ్లి గట్టిగ పట్టుకున్నాయి. మేడం లాగానే అమ్మకి కారిపోతుంది తెలిసి, గోపి ఇంకా బలవంతంగా అమ్మ రొమ్ములు పిసుకుతూ, వెచ్చటి గట్టి పెద్దవాళ్లు లో లోతుగా థూసి ఉంరేడు.
పది నిమిషాలు తరవాత, ఇద్దరు అల్లాసిపోయి పక్క పక్కనే పడుకున్నారు.
అమ్మని మూదు పెడ్దుతు , రొమ్ములు పిసుకుతూ, “అమ్మ నువ్వు టీచర్ కన్నా భావంతవు.”
గోపి మట్టాలు విన్నీ, అమ్మ ‘తప్పుచేసినా’ అన్ని అంనొంది. నేరం చేసి , దోషిగ ల భవిచింది. గోపి వెల్లాళ్లుతో అమ్మ నున్నటి యోనిని మల్లి మెల్లగా నొక్కుతున్నాడు.
అంతలో టీచర్ గోపికి ఫోన్ చేసింది. అమ్మ గోపితో “మేడంకి ఇవాళ రాను అన్ని చెప్పారా. ఇవాళ నీకు అమ్మ పట్టం నిపింది అన్ను గూడా చెప్పు.”
పదిహేనో భాగం
——————-
అమ్మతో ప్రేమలో పెద్దక్క, గోపి స్కూల్లో మేడంని కాళ్లవకుండానే ఎల్లో అల్లా పూర్తిచేసేడు. ౧౨ క్లాస్ పరీక్షలు గూడా ఐపోయినాయి.
గోపి, హరి ఇంటికి వెళుతుంటే, మల మేడం దారి లో ఇదరుని తిప్పి
“ఎల్లా రాసేరు.”
హరి ఉత్సవం తో, “బానే రాసేము మేడం.” గోపి గూడా తాల్ ఉపేదు.
మేడం గోపిని వేపు చూసి, “గోపాల్, న క్లాసులు పట్టాలుకి నువ్వు రవాలేదు గ?”
గోపి మేడం కళ్ళల్లో చూసి “సారీ మేడం, మా అమ్మ నాకు తెలుగు నేర్పిచ్చింది.”
“అలాగేనా. నా ఉద్యోగంకి పోటీ అనుమత్త.”
“మా అమ్మ నర్స్ అంది, నాకు పట్టం నేర్పిస్తుంది.”
గోపి మేడంని చూస్తూ మల్లి కామ మోహమ్ము కలిగింది.
“అర్రే తప్పు చేసేంనే?” ఎన్నుకున్నాడు. M
“మీ అమ్మని మల్లి కాల్లవల్లి అన్ని వుంది. మీ అడ్రస్ ఇవ్వు.”
గోపి సంకోచించేడు. వెంటనె హరి “ఇతను అడ్రస్ ౧౧ రామారావు లనే, పరివల్ల.”
“సరే, నేన్ను శుక్రవారం సాయంత్రం వస్తాను అన్ని మీ అమ్మతో చెప్పు.”
మల వెళుతుంటే, హరి “మేడం బల్లె ఉందిరా. ఆవిడని ఒక్క రోజు అంత దెంగచ్చు.”
“హరి, అల్లా పచ్చిగా మాట్లాడకు.”
“చూస్తుంటేనే న మోడ లేచి కూర్చుంది ర.”
గోపి మనసులో “తన్నాని నువ్వు తట్టుకో లేవులే.”
హరి మట్టాలు విన్నీ, గోపికి కొప్పమ్ వొచింది. మేడం గురించి ఆలోచిస్తూ “తప్పు ఐపియింది. అమ్మ తప్పు చేసింది. నాకు మేడం కావాలి”
ఇంటికి వెళ్లి, గోపి కొప్పంగ తన్న గదిలో వెళ్లి తలుపు మూసేడు. అమ్మ గమనించింది.
“గోపి గోపి , ఏం ఐయింద్ర?”
గోపి జవాబు ఇవ్వలేదు. అమ్మ ఆపకుండా తలుపు కోటింది.
“నువ్వు తలుపు తీయ పోతే, నేన్ను బాధలకోటి లోపలి వొస్తాను.”
తలుపు కొడుతూంతూనే గోపి తెరిచేడు. అమ్మ, గోపి కన్నీరుతో ఎర్రగా ఉండతం చూసి, “గోపి, బాబు, చిట్టి ఏం ఐయింది రా?” అన్ని కంగారు పడింది.
అమ్మ వొంక చూడకుండా, “ ఎమ్మి లేదులే అమ్మ.”
“చేపపొతే, నా మీద కొట్టే.”
“మల మేడం…”
అమ్మ కొంచం ప్రశాంతం అయి, “ ఓహ్ టీచర్ ఆయా! ఏం చేసింది ఆ లంజ!”
కొప్పంగ రెచ్చి పోయి, గోపి అమ్మని కొడతాంకి చైయి ఏతేసు.
అమ్మ ఆశ్చర్యంగా ఉలిక్కిపడింది.
జీవితంలో మొడ్డతి సారి, అమ్మ తో మర్యాద లేకుందా, నోపి అఱిచేడు “ నువ్వే లంగా వి. మల మేడం మంచి ఉత్తమైన స్త్రీ. ఆవిడే మీద నిన్నే మొజ్జు పదంను కానీ, ఆవిడే నాన్న వెనక పడలేదు. ఆవిడని లంగా అన్ని పెల్లుస్తే నేన్ను ఊరుకోను.”
అమ్మ హడలి పోయింది. భయంతో గది లోంచి వొచ్చేసింది. ఆ రతి ఇద్దరు భొఝణం చేయకుండా, మాట్లాడకుండా పద్దుకున్నారు.
పదహారో భాగం
——————-
ఉదయాన పోదున్నే కేచి, గోపి హరి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. అమ్మకి రాత్రి అంట సరిగా నిద్దర పత్తాలేదు. అమ్మ హాస్పిటల్కి ఫోన్ చేసి ఆవేళ పనికి రావటలేదు అన్ని సెలవా పెట్టింది. రోజు అంత, అమ్మ గోపి గురించి; గోపి అమ్మ మేడం గురించి ఆలోచించేరు.
సాయంత్రం గోపి ఇంటికి రాగానే, అమ్మ తలుపు తీసి “రోజు అంత యిక్కడికి వెల్లేవు? నేన్ను చాలా కంగారు పదంను.”
నిశ్శబ్దంగా గోపి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. అమ్మ వాడి వెనకాలే వాడి గదిలోకి వెళ్ళింది.
“బైటికి వేళ్ళు, నేన్ను బట్టలు మార్చికోవాలి” గోపి గట్టిగ అరిచేడు.
“ఎందుకు, నా ముందర సిగ్గు ఎందుకు?”
“సరే నీ కర్మ” అంతో గోపి షీర్ట్, ప్యాంటు విప్పేసేడు. తన్న లొంగోష్ఠులు లోంచి గోపి లింగం పెద్దగా కదపడింది. లంగోష్ఠులు విప్పుతూ,”ఇదిగో చూడు, రోజు అంత నేన్ను మేడం గురించి ఆలోచిస్తూ ఉన్నాను.”
అమ్మ మత్త పడిపోయియింది. గోపి బెల్లంగా కండలు ఉబ్బాతు తన దివ్య డ్రైశం అమ్మకి చేప్పించేడు. అమ్మ యోని వెచ్చగా అవ్వుతాం మొదలైంది.
“అన్నారు మరిచి ఫ్యాను. మేడం ఈ శుక్రవారం మన ఇంటికి వొస్తుంది”
అమ్మ గోపి మొగతనం చూస్తూ ఉంది పొఇయింది. ఆ రాత్రి, అమ్మ తన చేతులు తో, తన కొడుకుని తలుచుంటు, తన ఆడతానంని నిమరసింథు ఖర్చుంది. నిన్న తన కసి తగ లేదు.
గోపి మేడంని తలుచుకుంటూ తన లింగమని గట్టిగ అడ్డుకున్నాడు. అప్పుడు –
మల మేడం ఫోన్ చేసింది.
“మేడం.”
“గోపి, …”
“సారీ మేడం, …”
“న మీద కొప్పమ్మ?”
“లేదు మేడం, అమ్మ…”
“నేన్ను అమ్మెతో మరియాదా లేకుండా ప్రవర్తచించెను.”
“పర్వాలేదు మేడం, నాకు మీరు కావాలి. మీరు లేఖ వుందల్లేను, కానీ అమ్మ గూడా కావాలి.”
మేడం మెల్లగా ఉపిరి తీసి, “గోపి, నిన్ను రోజు తలుచుకుంటున్నాను ర. నాతో ఎల్లా కావాలో అల్లా అడ్డుకో. నీ కోరికలు అన్ని తీర్చుకో.”
“అభ మేడం, నేన్ను మీ మెట్టలో తోనే కారిపోయేతట్టు గ ఉన్నాను.”
“నాకు ఇక్కడ కారిపోయింది రా.”
ఫోన్లో మేడం, గోపి ముదు పెట్టుకుంటూ మాట్లడతాం సాగేరు.
పదియేదో భాగం
——————-
శుక్రవారం ౭ గట్టంలుకి, మల మేడం గోపి వాళ్ళ తలుపు కొట్టింది. గోపి ఉత్సాహంగా తలుపు తీసి, ఇంటి బైట మేడంని ముదు పెట్టేడు.
అమ్మ, గోపి వెనక నుంచుని, “చళ్ళు లే రా. లోపలి రండి టీచర్.”
అమ్మ పసుపు నైటీలో, మల మేడం నీలం స్కిర్టు తెల్ల జుబ్బాలో చక్కగా ఉన్నారు.
గోపి, ఇద్దరిని చూసి, తన యూబీనా పాంటీని సరి పెట్టుకున్నాడు.
కొద్దీ సేపు సోఫాలో కూర్చుని అమ్మ, మేడం సంకటలోపది మౌనంగా ఉండిపోయారు. గోపి గూడా ఎల్లా కొనసాగాల్లో తేలిక అసమర్దగ ఉండిపొయ్యాడు.
మేడం కొంచం ధైర్యం చేసి “వనజ గారు.”
అమ్మ జవాబు ఇవ్వలేదు.
“వనజ గారు, నేన్ను మీ క్షమాపణ అడగతం కోసం ఓచెన్నూ.”
గోపి అమ్మ వేపు చూసేడు.
“త్రీ సవత్త్సరాల నేన్ను విధవ గ ఉంటంతో, నేన్ను మర్యాదలు మర్చిపోయాను.
పెళ్లి ఐన కొత్తలోనే న అమ్మ నాన్న చనిపోయారు. నేన్ను ఒక అనాదిలా ఉండిపోయాను.
న భర్త నన్ను చల్ల బాగా చూసుకొనే వారు. ఐయిన్న పోయిందారవాత అందరూ నన్ను కామ కళ్ళల్లో చూసేరు. న మావగారు మరి అత్తయ్య గూడా నన్ను వొదల్లేదు.
ఎన్నో సార్లు మావగారు అతాయ తో ఇంటికి వోచి వాళ్ళ కోరికలు తీర్చు కున్నారు.”
అమ్మ, గోపి అమ్మే మట్టాలు విన్నీ షాక్ అయిపోయారు.
మేడం కొనసాగింది “ఈ వాళ్ళ నేన్ను సంతానం ఉండకూడదు అన్ని, ఆపరేషన్ చేఇయించి కున్నాను.”
అమ్మ తన పరిస్థితి అర్ధం చేసుకుంది, “ఐయో!….”
“నాకు మీ సహానుభూతి, జల్లి అక్లర్లేదు.”
గోపి వేపు చూసి, “భర్త పోయింతరవాత, మొదటి సరి నన్ను ఖమ్మంతో చోడకుండా, గోపాల్ నాతో స్నేహం పెంచాలని నా ఫోన్ నెంబర్ అడిగేడు.”
చిరు నవ్వుతో, “సరే నేన్ను తన యూబీనా ప్యాంటు చూసేను. కానీ, గోపాల్ పద్దతి నాకు చల్ల నచ్చింది.”
అమ్మకి గోపి మోహంలో ఆనందం కనుపించింది. గోపి లేచి టీచర్ కాళ్ళ దెగిరా కూర్చున్నాడు.
“నేన్ను చల్ల ఆలోచించెను. నా జీవితంలో ఒక్క మొగాడు కావాలి.దానితో పట్టు, కలిసి ఉండే కుటుంభం గూడా కావాలి.”
గోపి అమ్మ వేపు చూసి, “మేడం, మీరంటే నాకు చల్ల ఇష్టం. నేన్ను అమ్మకి మీ గురిఞ్చి అంత చెప్పేసేను….”
మేడం గోపిని “ష్హ్…!”
“వనజ గారు, వీడు నాకు కావాలి. ముఖ్యంగా మీరు గూడా, నన్ను క్షమిచ్చి, నన్ను మీ కూతురుగా అంగీకరించండి.”
అంటూ లేచి, మేడం అమ్మ దెగిరిగాకి వెళ్ళింది. అమ్మ కొంచం శాంతిచింది.
“గోపి, నువ్వు ఒకరి ఒకరు అంత ఇష్ఠ పడుతున్నారు అన్ని నాకు ఇప్పడి వరుకు తెలీదు.”
మల మేడంని తన పక్క కూర్చోపెట్టుకుని, “నువ్వు అంత తెరిచి మా తో అన్ని విశేషములు చెప్పేవు కనగ, నేన్ను నీతో అన్ని చెపుతాను.”
మల మేడం అమ్మని చూస్తూ, “మీరు చెప్పకలేదు.”
“నేన్ను చెప్పాలి. విన్ను. నేన్ను గూడా విధవరాళ్లనే. నా భర్తకి గోపి లాగానే కమ్మ ఎక్కువ. ఐయిన్న, న అమ్మ తో , అదే గోపి అమ్మమ్మో తో గూడా తన కోరికలు తీర్చుకునేవాడు. తరవాత, నేన్ను ఈదురు , కాదు ముగ్గురో తో సంభందం పెట్టుకున్నాను.”
గోపి “ముగురోతోనా అమ్మ. నాకు ఈ సంగతి చెప్పలేదు.”
“ప్రస్తుతం, నేన్ను ఒకా పెళ్లి ఐయినతో స్నేహంగా ఉన్నాను.”
గోపి అడ్డుకుంటూ ,”మేడం ఐయిన్న ఒక డాక్టర్. అమ్మ పనిచేసే చోటులో.”
“గోపి, నీ గురించి చెప్పినతరవాత, నాకు వాడి మీద కన్ను పడింది.”
మల మేడం చైయి తీసుకుని, అమ్మ తన్న కాళ్ళ మధ్య చీర పైన పెట్టి , “న కొడుకు న మొగుడు అయిదు.”
గోపి మేడం వేపు చూసి సిగ్గు పడదు. మేడం మొహంలో నవ్వు కనిపిచింది.
“గోపాల్ పేరు తగ్గ వ్యవహర్రాలే చేస్తున్నాడు.”
అమ్మ మేడంని ముదు పెట్టి “నాకు లింగ బేధాలు లెవ్వు.”
మల రొమ్ములు మీద అమ్మ చైయి వేసింది. మల్ల వనజ కొగిలింతలో కరిగి పోయింది. గోపి లేచి వాళ్ళ ఇద్దరు పక్కనే చేరుకున్నాడు.
అమ్మని ముదు పెట్టుడు, “అమ్మంటే అమ్మే.”
“చాలులే రా.”
అమ్మ మాయ మొహం ముట్టుకుంటూ, “ఇవాళ్టి నుంచి గోపి మరి నేన్ను నిన్ను మల అన్ని పిలుస్తాము. నన్ను వనజ అన్ని పిల్లువచు.”
“సరే అన్ని”, మల తన తల్లా ఊపింది.