అవి చింతపల్లి అడవుల్లో నేను ఫారెస్ట్ రేంజ్ ఆఫీస్ లో ఉద్యోగం చేస్తున్న రోజులు. నాకింద ముగ్గురు subordinates వుండేవాళ్లు. ఇద్దరు మగవాళ్ళు, యింకో ఆడమనిషి. పేరు రేఖ. చాలా తొందరగా భర్తను కోల్పోయింది. తనకిచ్చిన క్వార్టర్ లో ఒక్కతే వుంటుంది. నాక్కూడా ఒక క్వార్టర్ యిచ్చారు. అప్పటికి నాకింకా పెళ్లి కాలేదు. రేఖ నాకంటే మూడేళ్లు పెద్దది. రేఖ నాకంటే కొద్దిగా ఎత్తు తక్కువ, లేక యించుమించు నా ఎత్తే. యీ వూరు చాలా చిన్నది. 2 వేలు మించదు జనాభా. అందుకే పెద్దగా జన సంచారం కనబడదు. యెప్పుడో మా హెడ్ ఆఫీసునుంచి మావాళ్ళు వస్తే తప్ప. మా ఆఫీసు చాలా పాతది. రంగు వెలిసిన గోడలు, నాకు ఒక చిన్న కాబిన్, సందర్శకులకు హాలు, బయట బాత్రూం, వాకిట్లో పెద్ద పనస చెట్టు, దానికింద సిమెంటు బల్ల. నేను ఆ సిమెంటు బల్ల మీదే కూర్చుని సిగరెట్ తాగేవాడిని. యింక కథలోకి వెళితే, మాకు పెద్దగా పని వుండేది కాదు. రేఖ నేనూ యిద్దరమే ఆఫీసులోనే ఉండిపోయేవాళ్ళం. మిగతా వాళ్ళు అలా ఒక రౌండ్ చెకింగ్ కు వెళ్ళేవాళ్ళు. నేనెప్పుడైనా వెళ్ళేవాడిని. రేఖ ఆఫీసుని చూసుకునేది, కావాలనుకున్నప్పుడల్లా కాఫీ పెట్టిచ్చేది. ఆఫీసుని శుభ్రంగా వుంచేది. బయటివాళ్ళొస్తే మాట్లాడి నా రూంలోకి పంపించేది. యింక యీ కథ రేఖది కాబట్టి అమె గురించి చెప్పుకుందాం.
రేఖ మీద నేనెప్పుడూ దృష్టి పెట్టలేదు.
కారణం యేమీ లేదు. తను అలాంటమ్మాయిలా ఎపుడూ behave చెయ్యలేదు. తన పని తాను చేసుకుంటూ, ఖాళీ దొరికినప్పుడల్లా హల్లో బెంచీ మీద కూర్చునేది. మంచి చామనఛాయ రంగు. పొడుగాటి పదునైన పెద్ద పలువరస. ఎప్పుడూ చీర కట్టేది. సన్నగా వుంటుంది. అందుకేనేమో నేనెప్పుడూ పట్టించుకోలేదు.
2 వారాలకోసారి వైజాగ్ లో మా యింటికి వెళ్ళొచ్చేవాడిని. వైజాగ్ అమ్మాయిలని చూసింతర్వాత రేఖ నాకు ఆనలేదు. కానీ ఎప్పుడూ మనం అనుకున్నట్టే జరగవు కదా. అలా నాకూ రేఖకి మధ్య శృంగారం యెట్లా మొదలయిందో చెబుతాను.
ఒక రోజు ఆఫీసులో నా క్యాబిన్ లో వున్నప్పుడు రేఖ మంచినీళ్ల గ్లాసిచ్చింది. నేను యధాలాపంగా తీసుకుంటూ రేఖని చూశా. ఆమె పైట సగం తొలగి వుంది. ఆమె పర్సనాలిటికి రొమ్ములు ఆ సైజుల్లో వుంటాయని అస్సలు వూహించలేదు. స్తనాల మధ్య చీలిక స్పష్టంగా కనబడుతొంది. లేత గోధుమ రంగులో వక్షస్థలి పైభాగం మెరుస్తోంది. నాలో యేదో అలజడి మొదలయింది మొదటిసారిగా. రేఖ యిదేమీ పట్టనట్టు హాల్లోకి వెల్లింది. అదే రోజు సాయంత్రం గ్లాసు యిచెప్పుడూ నేను తల తిప్పకుండా చేతుల్లోకి తీసుకుంటున్నప్పుడు మెత్తగా యేదో తగిలింది. ఆమె చేతివేళ్ళు. నాలో మళ్ళీ యేదో కోరిక. ఆమె వయసు అంత పెద్దది ఏం కాదు. ముప్పైలోపే. వేళ్లే యింత లేతగా వుంటే యింక వొళ్ళు ఎంత నునుపుగా వుండాలో, వూహించుకుంటేనే నరాలు జివ్వుమన్నాయ్. బయటికొచ్చి సిమెంటు బెంచీ మీద కూర్చుని సిగరెట్ వెలిగించాను. రోజులన్నీ చప్పగా monotonous గా యాంత్రికంగా గడిచిపోతున్న యీ సమయమంతా వృధా చేస్తున్నానేమో. యౌవనమంతా యీ అడవిలో వృధాగా పోతోంది. ఎటూ ఆమెకి సంసారసుఖం లేదు. నాకూ లేదు. కానీ ఆమె మనసులో ఏం వుందో తెలీదు.కానీ కనుక్కోవాలి. నా మీద యిష్టమూ కోరికా వుంటే యిక్కడ గడిపే ప్రతీరోజూ పండగే. అనవసరంగా చాలా రోజులూ నెలలు పోయాయి. ముందు రేఖని అప్పుడప్పుడూ తాకుతూ మాంచి రొమాంటిక్ మాటల్లో పెట్టాలి. ఆమె ధోరణి బట్టి ప్రొసీడ్ అవ్వొచ్చు అనుకుంటూ సిగరెట్ పీక కింద పడేసి నలిపేశాను.
***
మర్నాడు మా వాళ్ళు rounds కి వెళ్ళినప్పుడు మంచినీళ్లడిగాను. తీసుకునేప్పుడు ఆమె వేళ్ళని ముట్టుకున్నాను. తను మౌనంగా వేళ్ళు విడిపించుకుంది. కాసేపటికి నేను హాల్లోకెళ్లి టేబుల్ పక్కనున్న బెంచీపై కూర్చున్నాను. తను గోడవారగా వున్న బెంచీపై కూర్చుని వుంది. నన్ను చూసి నవ్వింది. నేనూ నవ్వి కాలుపైకాలేసుకుని వొళ్ళో చేతులు పెట్టి ఎండలు మండిపోతున్నాయి కదా రేఖా అన్నాను. అవును సర్ అంది. ఆమె బుగ్గలపై గుమ్మంలొంచి వెలుతురు పడుతోంది. రేఖా, యీసారి వూరెల్లి చాలా రోజులయింది. అవును సర్, వెళ్ళాలి అంటూ బయటికి చూసింది. సరే, నేను వైజాగ్ వెళుతున్నాను, నీకేమైనా తీసుకురావాలా అనడిగాను. నాకేం కావాలి సర్, అన్నీ వున్నాయి. సరే, ఏమన్నా అవసరముంటే చెప్పు, తీసుకొస్తా. సరేనంది.
అలా కొన్ని రోజులు మాటల్లో పెట్టాక తన బిడియం పోయింది. ఇప్పుడు చక్కగా నవ్వుతోంది. నవ్వినప్పుడు ఆమె పళ్ళు విచ్చుకత్తుల్లా వున్నాయి, తెల్లగా, బాగా తడిగా మెరుస్తూ. చిగుళ్లు బలిష్టంగా లేత గోధుమరంగులో. అలా కొన్ని రోజులకు మాకు అలావాటైపోయింది. రోజు యేదో లోకాభిరామయణం, పిచ్చాపాటి మరీ ముఖ్యంగా మా ఆఫీసు బ్రాంచీల్లో గాసిప్స్.
రేఖ అయితే గాసిప్స్ భలే చెబుతుంది. గాల్లో చేతులు తిప్పుతూ, కళ్ళు ఆడిస్తూ కథలు కథలుగా చెబుతుంది. రేఖకి యీ వూళ్ళో తెలియంది లేదు, ముఖ్యంగా ఎవరి మధ్య ఏముందో, ఎవరి వెంట ఎవరు వెళుతున్నారో అన్నీ పూసగుచ్చినట్టు చెబుతుంది.
యిన్నాళ్లు మౌనంగా వుంటే మాటలు రావేమో అనుకున్నాను. బాబోయ్, అన్ని మాటలు మనం కూడా మాట్లాడలేం.
మర్నాడు అదే సమయంలో కబుర్లు చెబుతుంటే పెద్దది ఒకటి Cadbury యిచ్చాను. ఓహ్, యింత పెద్దదా అని కళ్ళు విప్పార్చింది. ఏం, నీకు పెద్దవి ఇష్టం లేదా నవ్వాను. రేఖకు నేనేం చెప్పాలనుకున్నానో అర్థం అయింది. తనేం తక్కువ తిన్నానా అని అదేం లేదు సర్,
మూడ్ ని బట్టి కొన్నిసార్లు పెద్దవి యిష్టం, యింకోసారి చిన్నవి. సరే, యిప్పుడు నీ మూడ్ యెట్లా వుంది. యిప్పుడయితే చిన్నవే కావాలి అని చాక్లెట్ ఓపెన్ చేసి కొద్దిగా కొరికి మిగతా wrap చేసి పక్కన పెట్టుకుంది. నాకేం లేదా కొంటెగా అడిగా, అంతే కొంటెగా , ఎంగిలి అయిందిగా. సరే, అయితే కాకిఎంగిలితో యివ్వు. తన చీర కొంగుని చాక్లెట్ పైన పెట్టి కొరికి ఆ ముక్క నా చేతికిచ్చింది. నోట్లో చప్పరిస్తూ రేఖనే చూస్తున్నాను. తను రోడ్డువైపు చూస్తోంది. నడుముపై మడత సన్నని గీతలా వుంది. ఎన్నాళ్ళీ వెయిటింగ్ అనుకున్నాను. రేఖతో నా కామకలాపాలు ఎప్పుడు మొదలవుతాయో అని నిట్టూర్చాను.
రేఖ ఇటు తిరిగి నోట్లో చప్పరిస్తూ ఏమైంది సర్ అంది. ఆ పద్మజ వుంది కదా, యిక్కడే మన యింకో భ్రాంచీలో పనిచేస్తుంది అన్నాను. అవును సర్, చెప్పండి. ఆమె మొన్న ఎవరో తనకంటే బాగా తక్కువ వయసున్న కుర్రాడితో బస్టాప్ లో కనబడింది. పద్మజ వయసు 35-38 మధ్య. అవును సర్, నాకు తెలిసింది.అంటూ నావైపు తిరిగింది. నా ప్యాంట్ పరిస్థితి రేఖ పసిగట్టింది. ఉబ్బెత్తుగా వుంది. నా కుడి చేతిని ప్యాంట్ జిప్ పైన పెట్టాను. రేఖ చూసింది. కళ్ళెత్తి చెప్పటం మొదలెట్టింది. సర్, ఆమె ఓ పాతికేళ్ల కుర్రాడిని తగులుకుంది. అవునా అన్నాను నా చేతిని ప్యాంటు మీద రుద్దుతూ. రేఖ అప్పుడప్పుడూ నా సుల్లివైపు చూస్తూ మళ్ళీ నాకేసి చూసి చెబుతొంది. సర్, పద్మజ యిప్పుడు ఆ అబ్బాయితో తిరుగుతొంది. అవునా, లక్కీ కదా రేఖా, అయితే పద్మజ చాలా సుఖపడుతుందన్నమాట. అవును సర్, నాకు తెలిసి రోజు రాత్రి యిద్దరూ సుఖపడున్నారేమో. నేను సుల్లిని నిమురుతూ రేఖ వక్షాలకేసి చూసాను. రేఖకి పూర్తిగా అర్థం అయింది. కానీ యేమీ తెలీనట్టు మాట్లాడుతూనే వుంది. రేఖ బ్రా వేసుకున్నట్టు లేదు, వక్షాలు షేప్ స్పష్టంగా పైకి కనిపిస్తున్నాయి. తను పైట కొద్దిగా సర్దుకుంది.
మర్నాటి రోజు పల్చటి నలుపు జాకెట్ లో వచ్చింది. లోపల బ్రా స్ట్రిప్స్ తెల్లవి. కుచ్చిళ్ళు కొద్దిగా కిందికి కట్టింది. బొడ్డు భాగం, వెనక నడుము భాగం ఎక్కువ కనడుతొంది. మధ్యాహ్నం మా వాళ్ళు వెళ్ళాక ఆమెకి లోకల్ భ్రాంచీ ఆఫీసునించి ఫోన్ వచ్చింది.నేను గట్టిగా పిలిచాను, రేఖా, ఫోన్. తను వచ్చి నా టేబుల్ పైని రిసీవర్ ని తీసుకుని మాట్లాడుతొంది. ఒక చేయి ఫోన్, యింకో చేయి నా టేబుల్ మీద పెట్టింది. పక్కన నడుము మడత వయ్యారంగా వగలు పోతున్నట్టు. నేను టేబుల్ మీదున్న ఆమె చేతి వేళ్ళని తాకాను. తాను వెనక్కి తీసుకోలేదు. నాకు కోరిక రివ్వున పెరిగిపోతొంది. ఆమె చేతివేళ్లను నా వేళ్ళతో ఆడుకుంటూ వున్నాను. రేఖ మాట్లాడుతూ తన చేతివేళ్ళని నా వేళ్ళనించి తప్పిస్తోంది. నేను మళ్ళీ పట్టుకుని నొక్కుతున్నాను. యింక చివరికి వెనక్కి తీసుకుంది. ఆ తరువాత చాలాసార్లు గ్లాస్ తీసునేప్పుడు వేళ్ళని తాకుతూ.
గ్లాసుని పూర్తిగా తీసుకునేవరకు తన చేతి వేళ్ళని నా చేతివేళ్ళలోనే వుంచేది. యిసారి తొందరగా తేల్చాలి. ఒకరోజు చెప్పాను, రేఖా, మన స్టోర్ రూమ్ లో కొన్ని ఫైల్స్ వెతకాలి అని. సరేనని స్టోర్ రూంకి వెళ్లాం.
చాలా చిన్న ఇరుకైన గది. కాకపోతే కొద్దిగా పొడుగ్గా వుంటుంది. లైటు వుండదు. చీకటిగా వుంది. చిన్న కిటికీలొంచి వచ్చే వెల్తురే మాకు దిక్కు. ఆ కిటిలొంచి బయటకు చూస్తే మెయిన్ గేట్ లొంచి లోపలికి ఎవరు వస్తున్నారో తెలిసిపోతుంది. అక్కడ ఒక చెక్క బీరువా, మిగతా అరలు. నేను అరల మీదున్న ఫైళ్ళని తీసుకుని రేఖకి దగ్గిరగా జరిగాను. ఆమె భుజం మెత్తగా తగులుతొంది. ఎక్కువ వెలుతురు లేదు. నేను ఫైళ్లు చూస్తూ నా మోచేతిని మెల్లిగా రేఖ నడుముకి ఆనించాను. వావ్, చల్లగా తగిలింది. మరీ మెత్తగా వుంది. కొద్దిగా నొక్కాను. రేఖ కదల్లేదు. నాకు వెంటనే ఫైళ్లు పడేసి గట్టిగా వాటేసుకోవాలని వుంది. కానీ యీ ఆట కూడా బావుంది. Running around the bushes అని.
ఆమె పట్టుకున్న ఫైళ్ల మీద వేలు తిప్పుతూ ఆమె చేతివేళ్ళని మీటుతూ వున్నాను. యే శబ్దమూ లేదు కాబట్టి ఆమె శ్వాస వినపడుతొంది. ఒంట్లోనుంచి చెమట వాసనతో నాకు ప్యాంటులో అలజడిగా వుంది. ఆమె చూస్తూ వుండగానే నా సుల్లిని పిసుక్కున్నాను. బయట గేటు శబ్దం వినపడగానే బయటికొచ్చేసాం. నా గుండె యింకా కొట్టుకుంటూ వుంది. ఆమె ముఖం కొద్దిగా కందిపోయి వుంది.
నాకు మర్నాడు సాయంత్రం బస్ వుంది
వైజాగ్ కి. రేపెళితే మళ్ళీ 3 రోజులవరకూ రాను. రేపే ఏదో ఒకటి తేల్చేయాలి. మర్నాడు ఉదయం నా కాబిన్ లోకి పిలిచాను. రేఖ వొచ్చి డోర్ కి ఆనుకుని నుంచుంది. రేఖా, వైజాగ్ నుంచి ఏమైనా చీర తెమ్మంటావా, యే రంగు నీకిష్టం అని అడిగాను. వద్దన్నట్టు తలూపింది. సర్, నాకొక డౌట్, మీరే ఏదైనా సలహా ఇవ్వండి అంది. చెప్పు అన్నాను. Sudden గా తన పొట్టమీద వున్న చీరని గబాలున పక్కకు లాగేసి పొట్ట భాగమంతా చూపిస్తోంది. నేను షాక్ తిన్నాను. సర్, యీ పొట్ట మీద ఎర్రగా rashes వచ్చాయి, షాపులో అడగలేను, మీకేమైనా క్రీమ్ తెలుసేమోనని. ఆమె పొట్ట చాలా వెడల్పుగా flat గా stiff గా వుంది. నాకేం చేయాలో పాలుపోలేదు. యీ లోపు బయట తలుపు చపుడయ్యేసరికి తను చీర కప్పేసి వెళ్ళిపోయింది. నాకు గుండెదడ తగ్గలేదు. మధ్యాహ్నం తినేసి పడుకున్నాను. 3 తరువాత ఫోన్ రింగ్ అవుతొంది. తీస్తే రేఖ. సర్, ఆఫీస్ లో ఎవరూ లేరు, మనం ఫైళ్ళని వెతుకుదామా అంటూ. నేనెగిరి గంతేశాను. అబ్బాబ్బా, ఇప్పటికి లైన్ క్లియర్ అయింది. నేను ఆఫీసుకు వెళ్ళాను. ఆమె ముఖంలో యేదో జరగబోతొందనే వింత. స్టోర్ రూంలోకి వెళ్లాం. యిసారి ఫైళ్లు చూస్తూ మోచేతితో ఆమె ఎడమరొమ్ముని తాకాను. మెత్తగా స్పాంజిలాగా తగిలింది. యింకా నొక్కాను. బాబోయ్, బయటికి తెలీదు కానీ సైజులు పెద్దగా, గుండ్రంగా, స్టిఫ్ గా ఉన్నాయి. వాళ్ళ ఆయన ఎక్కువ వాడినట్టు లేదు. చాలా స్తిఫ్ గా రబ్బరు బంతుల్లాగా ఉన్నాయ్. యిసారి నా వెనక రేఖ నుంచుని వున్నప్పుడు నేను వెనక్కి జరిగాను. ఒహ్హ్హ్హ్ యేమి సుఖంరా బాబూ. రేఖ ముందు భాగం మొత్తం గట్టిగా నా వెనక్కి తగులుతొంది. నేను తిరిగి, రేఖా, అక్కడ అలమరా చూద్దాం, కొద్దిగా వెలుతురు వుంది అని యిద్దరం అలమరా డోర్ తీసి కొన్ని ఫైళ్లు ఆమెకిచ్చి నేను వేరే చూస్తున్నాను. యిసారి రేఖ మొహం స్పష్టంగా కనబడుతొంది. తన మోహంలో యేదో టెన్షన్. నేను దగ్గిరగా జరిగాను. తను ఫైల్లో చూస్తోంది. యింకా దగ్గిరగా జరిగాను. యిప్పుడు నా ఊపిరి ఆమె చెంపలకి తగులుతొంది. ఆమె కళ్లెత్తలేదు. కానీ ఆమె వూపిరి ఆమె సళ్ళు బరువుగా కదులుతూ ఉన్నాయి. నేను గబుక్కున వంగి ఎడమబుగ్గన ముద్దు పెట్టి వెంటనే అక్కడినుంచి బయటికొచ్చి హల్లో కూర్చున్నాను. గుండె వేగం పెరిగింది. రేఖ బయటికి వస్తుందేమోనని ఎదురుచూసాను. కానీ రాలేదు. అక్కడే వుండిపోయింది. నాకు ధైర్యం వచ్చింది. రేఖకి నాపై యిష్టమూ కోరికా ఉన్నాయన్నమాట. నేను లేచి లోపలికెళ్ళాను. రేఖ అక్కడే నుంచుని తలెత్తి నా వైపు చూసింది. ఒక్క అంగలో వెళ్లి రేఖ ముఖాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని ఒకటే ముద్దులు పెట్టాను. తను కూడా నా చుట్టూ చేతులేసి గట్టిగా హత్తుకుంటూ వుంది. రేఖ పెదాల మీద నా పెదాలు ఆనించగానే రేఖ నోరు తెరిచి నాలికని నా నోట్లో తోసింది. యీ లోపు జేబులో ఫోన్ రింగవుతొంది. బయట ఎవరిదో చప్పుడు. నేను చప్పున మూతి తుడుచుకుని బయటికి వచ్చాను. నేను వూరికెళ్లే సమయం అయింది. డ్రైవర్ వచ్చాడు. యీలోపు రేఖ బయటికొస్తే 3-4 రోజుల్లో వస్తానని చెప్పి బయలుదేరాను.
( నేను తిరిగి వచ్చాక కథ యింకోభాగంలో )