ఏదో పెద్ద స్టేషన్లో ఆగింది రైలు. ‘ఏవండీ పైన నిద్ర పట్టడం లేదు. అభ్యంతరం లేకపోతే కాసేపు కింద కూర్చోనా’ కిందికి దిగుతున్న తుషార్ ను అడిగింది అమూల్య. “అయ్యయ్యో ఈ బెర్తు మీది, కొంచెం సేపేంకర్మ, తెల్లవార్లూ కూర్చోండి’ అంటూ కిందకు దిగి ఇద్దరికీ వేడివేడి కాఫీ తెచ్చాడు.
‘అబ్బా అర్ధరాత్రి, చల్లని వాతావరణంలో ఇలా వేడివేడి కాఫీ తాగుతుంటే భలే మజాగా ఉంటుంది’ అని మెల్లిగా వణుకుతున్న స్వరంతో అమూల్య అంది.
ఏంటండి! ఈ మాత్రం చలికే తట్టుకోలేకపోతున్నారు. ఇక కాశీలో చలి ఇంకేం తట్టుకుంటారు? నవ్వుతూ అడిగాడు తుషార్.
‘భలేవారే పక్కన మీరుండగా నాకు చలేంటి అనబోయి, మీరసలు ఏమాటా తిన్నగా మాట్లాడరా’ చిన్నగా కోపంతో ప్రశ్నించింది అమూల్య.
‘అయ్యయ్యో నేనిప్పుడు ఏమన్నానని అందమైన ముక్కుని అలా ఎర్రగా చేసుకున్నారు! అయినా కోపంలో కూడా మీరు అప్పుడే వెలిగించిన దీపంలా, మా ఊరి కొలనులో ఎర్రకలువలా ఎంతో అందంగా ఉన్నారు” అన్నాడు తుషార్. అతడి కవిత్వానికి మనసులోనే పొంగిపోయింది అమూల్య కోపం నటిస్తూ, ఏంటండి వచ్చిన దగ్గరనుండి చూస్తున్నాను. నన్ను పొగడ్డమే పనిగా పెటుకున్నారు, ఏంటి సంగతి?’ అమూల్య.
“మీరే చెప్పండి. మీరు అందంగా ఉంటారు కదా! మరి నేనూ అదే కదా చెప్పాను. ఏం తప్పు చేశానంటారా అమాయకంగా అడిగాడు తుషార్ ఆ మాటకు ఫక్కున నవ్వింది.
కిందకు వంగి ఏదో ఏరుకోవడం మొదలెట్టాడు తుషార్ ఏంటండీ, చీకట్లో ఏమిటి ఏరుకుంటున్నారు, చిల్లర డబ్బులుగానీ పడిపోయాయా అడిగింది నవ్వుతూ, అబ్బేలేదండి, ముత్యాలు ఏరుతున్నాను” అన్నాడు. ట్రైన్లో ముత్యాలా? కాస్త అర్థమయ్యేలా చెప్పండి మహానుభావా! అంది అమూల్య.
ఏం లేదండీ. మీరు నవ్వినప్పుడు రాలిన ముత్యాలు ఏరుకుంటున్నా అన్నాడు.
‘కుర్రాడు బాగా లైన్లో పడ్డాడే మనసులోనే అనుకుంటూ, మీరు భలే జోకులేస్తారు. అవునా” అంది. “నిజం చెప్పమంటారా, మీరు నవ్వుతుంటే, అప్పుడే విరిసిన ముద్దమందారంలా ఉంటుంది, కంగ్రాట్స్ అంటూ ఆమె చేతిని మొత్తగా నొక్కి వదిలాడు.
“ఊహూ. మీరు అమాయకులనుకున్నాను. చాలా తెలివైన వారే! సరే.
ఓకే తుషార్ గారూ ఇంక పడుకోండి. మిగతా సంగతులు రేపు తీరిగ్గా మాట్లాడుకుందాం” అంటూ పై బెర్తు మీదకి వెళ్ళింది అమూల్య. ఆమె మనసంతా తుషార్ ఆలోచనలతో ఎప్పటికోగానీ నిద్రపోలేకపోయింది.
***
మర్నాడు ఉదయం ట్రైను నాగపూర్ చేరుకుంది. అమూల్య ప్రమేయం లేకుండానే కిందకు దిగి ఇద్దరికీ టిఫిన్లు తెచ్చాడు తుషార్. ఇంకా నిద్రలోనే ఉంది అమూల్య.
పై బెర్తు రాడ్ మీద చేతులువేసి మెల్లిగా ఆమెను తట్టిలేపాడు తుషార్ ఊ.. అంటూ బద్దకంగా ఇటు తిరిగింది అమూల్య అసంకల్పితంగా ఆమె ఎదఎత్తులు తుషార్ వేళ్ళను సృశించాయి. అతడి నరాలు జివ్వుమన్నాయి. వెంటనే లేచికూర్చుని బద్ధకంగా ఒళ్ళ విరుచుకుంటున్న అమూల్యను, ఆమె ఎద సంపదను చూసి ముగ్దుడైపోయాడు. రెప్పవాల్చకుండా అతను చూస్తున్నదేమిటో గమనించిన అమూల్య సిగ్గుల మొగ్గైపోయింది. దుప్పటి మీదకు లాక్కుని అతడివైపు చూస్తూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది. ఆమె చూపులకు తడబడి సృహలో కొచ్చిన తుషార్ ఆమెకి చేయి అందించి మెల్లగా కిందకు దించాడు. ఆమెను దించుతున్నప్పుడు అతడి వేళ్లు ఆమె అందమైన నడుముపై సరిగమలు పలికాయి. ఆమె దిగి అటుతిరుగుతున్నప్పుడు ఆమె జఘనాలను సృశించి ఆ ఆ హాయిని అనుభవించాడు తుషార్. ఉద్దేశపూర్వకంగా అతడు చేసే చేష్టలకు ఫిదా అయిపోయింది అమూల్య అతణ్ణి చూసి కొంటెగా నవ్వింది.
***
కాళ్ళు జాపి సీటు వెనక్కు ఆనుకుని కూర్చుంది అమూల్య. తమలపాకుల్లాంటి తెల్లని ఆమె అరి పాదాలను తన వేళ్ళతో సుతిమెత్తగా రాశాడు తుషార్. అరికాళ్ళలో కితకితలనిపించింది అమూల్యకు. ‘ఏయ్ ఏంటా కోతిపని’ అంది కాళ్ళు వెనక్కు లాక్కుంటూ, మీ చేతులు తిన్నగా ఉండవా? అంది నవ్వుతూ, ఏమిటోనండీ, అందమైన మీ పాదాలు చూసి ఉండబట్టలేకపోయాను. ఐయాంసారీ’ అన్నాడు నవ్వుతూ తుషార్. ఓ పని చెయ్యండి నా పాదాలు నొప్పిగా ఉన్నాయి కాస్త నొక్కి పెట్టండి’ అంది తన కాళ్ళను కాస్త ముందుకు జాపి.
‘ఆహా ఆ భగవంతుడు నాకు ఎంతటి భాగ్యాన్ని ప్రసాదించాడు’ అంటూ నొక్కడం ప్రారంభించాడు. ఏంటీ కాకా పడుతున్నారా అంది అమూల్య. కాకానా దేనికి? అర్థం కానట్లుగా అడిగాడు.
‘మళ్ళా నన్ను రాత్రి కూడా మీద పడుకోమనడం కోసం… అదే పై బెర్తు మీద… అంది అమూల్య.
ఏంటీ ఇంకా ట్రైనులోనే ఉందామనుకుంటున్నారా? రాత్రి పది గంటలలోపు మనం కాశీ చేరుకుంటాం’ అన్నాడు తుషార్.
“ఆ అన్నట్లు మీ ఎకామిడేషన్ గురించి ఆర్గనైజర్స్ తో మాట్లాడారా?
‘థాంక్సండీ భలే గుర్తుచేశారు’ అని వెంటనే ఆర్లనైజర్తో మాట్లాడి, అయ్యో! ఇప్పుడెలా? స్పాట్ రిజిస్టేషన్ వాళ్ళకి ఎకాముడేషన్ ఉండదట. ఊరు కాని ఊశ్ళో ఇప్పుడెలా? కంగారు పడింది అమూల్య.
ఊరుకోండీ నన్ను నమ్మకున్నారు కదా! మిమ్మల్ని ఈ నడిరేయి గంగలో ముంచను లెండి నవ్వుతూ అన్నాడు తుషార్.
***