వెంటాడిన కోరిక – Part 6

“ఏమే పదిగంటలకి వస్తానని చెప్పినదానివి, నీ వాలకం చూస్తే ఇప్పుడే నిద్రలేచినట్టున్నవు? ఏమైంది నీకు?” అంటు అటాక్ మొదలెట్టింది.
అప్పుడే దాని చూపులు మూర్తి రాత్రి తాగి వదిలిన విస్కీ గ్లాసు, కింద వున్న ఒకటీ సిగరెట్టు పీకల మీదా పడ్డాయి.
“ఇవన్నీ ఏమిటే? కొంపదీసి బావగారు కొత్త అల వాట్లు చేసుకుని నీ మీద స్వారీ మొదలెట్టారే మిటి? బుగ్గ మీద అంత పెద్ద గాటే మిటి? ఇదంత సుఖమే అయినా ఆయన వూర్లో లేరన్నావుగా?” అంటూ వూదర గొట్టింది.
ఇక చెప్పడ మే బెటర్ అనుకుని మెల్లిగా దానికి టూకీగా చెప్పేసాను.
“మంచి వాడేనా?” అని అడిగింది మెల్లగా. అవునన్నట్టు తలూపాను.

“ఎలా వుంటాడు? ” అంది. “చూద్దువు గాని. నువ్వు పుస్తకాలు చూస్తూ వుండు ! నేను స్నానం చేసి వస్తాను. అయాక మీ ఇంటికి బయలుదేరచ్చు ఈ లోగా కాస్త కాఫీ రెడీ చెయ్యి!” అని
హడావిడిగా టవల్ తీసుకుని బాత్ రూంలోకి దూరాను.
నేను స్నానం ముగించి టవల్ చుట్టుకుని బైటపడేసరికి ఎప్పుడు లేచాడో తెలీదుగాని, మూర్తి, సునందా ఎప్పటినించో ఒకరికొకరు తెలిసినట్టు కాఫీ సేవిస్తూ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కనబడ్డారు. నేను బట్టలు వేసుకుని కాఫీ గ్లాసులో పోసుకుని సునంద పక్క సెటిల్ అయాను.
“కాఫీ చాల బాగుందండి! ఇక నేను వెళ్ళి రావాలి. మళ్ళీ కలుద్దాం!” అని చెప్పి మూర్తి తలుపు తీసుకుని ఒక సారి పరిసరాలు గ మనించి బైట పడ్డాడు.
“సరే ఇప్పటికే నేవచ్చి చాలా సేపయింది. ఇక బయలుదేరు. ” అని సునంద తొందర పెట్టసాగింది.
“ఏమిటే అంత అర్జంటు? మీయన ఎలాగూ లేదుగా? అయిన ఏంటి స్పెషల్? అన్నాను.
అదంతా తరవాత ! ముందు బయల్దేరు!” అని అంది.
వెగంగా జుట్టు దువ్వుకుని, జడవేసుకుని,తాళం పెట్టి బయల్దేరుతుంటే, రెండు వీధుల అవతల వున్న స్వామినాధం గారి పెద్దకొడుకు రివ్వు మని దూసుకొచ్చాడు.
“ఆంటీ ! పొద్దున్న రవు అంకుల్ ఫొన్ చేసారు.! ఇంఖొ వరం పది రోజులు అక్కడే వుండాలట. మీకూ వివరాలన్నీ లెటర్ వ్రాసారట! అందుతుంది.” అని చెప్పమన్నారు అని వచ్చినంత స్పీడుగా తుర్రుమని పరిగెత్తి పోయాడు. అంటే ఇంకో వారం రోజుల వరకూ మూతి
తో చేయించుకోవచ్చన్నమాట అని అనుకుంటుంటే గిల్టీగా అనిపించింది. పాపం ఆవిడక వుందో యేమిటో అనుకున్నాను సునంద తన బండి స్టార్ట్ చేస్తుంటే!
సునంద ఇల్ల చేరేసరికి ఇంచు మించు మధ్యాహ్నం పన్నెండయింది. వాళ్ళ ఇల్లంటే నాకు చాల ఇష్టం. చిన్న సైజు బంగళాలా వుంటుంది. ఇంటికి ముందూ వెనకా పూల తోట, ఇంట్లో లేని వైభోగం లేదు. మేడ మీద రెండు గదులకి ఏసీ కూడా పెట్టారు వాళ్ళ ఆఫీసు వాళ్ళు. ఎటొచ్చీ దానికి పిల్లలు లేరు.అదొక్కటే పెద్ద లోటు. అయినా పైకి చాలా హుషారుగా వుండి ఆ ఆ ప్రశక్తి రానీయదు. అలా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ భోజనాలు కానిచ్చి ఇద్దం వాళ్ళ ఏసీ రూంలో కొంచంసేపు నిద్ర తీసాం. లేచి తిరిగి బాత్ టబ్ లో గోవెచ్చటి నీళ్ళతో స్నానం ముగించి అదిచ్చిన మంచి చీర కట్టుకున్నాను. మరీ అమ్మమ్మలా కడతావు చీర. ఇవాళ వుండేది ఇక్కడేగా అని దెబ్బలాడి చీరని బొడ్డు కిందకి కట్టించేసింది. లైటుగా ముస్తాబు అయి, సెంట్ రాసుకుని ఫ్రెష్ గా తయారయి హాల్లోకి వచ్చాను. కొంతసేపటికి సునంద కూడా ఫ్రెష్ గా తయారయి కాఫీ కప్పులతో సహ వచ్చి నాపక్క
కూచుంది.’

మళ్ళీ లేచి ఫ్రిజ్లో వుంచిన మల్లెపూల దండలు పట్టుకొచ్చి నాకు పెట్టి అదీ పెట్టుకుంది. అపర రతీదేవిలా తయారయింది. తెల్ల చీర, దానిపై స్లీవ్ లెస్ మాచింగ్ జాకెట్టు, గిరజాల జుట్టు ,వెడల్పాటి మొహం,తెల్లటి పలువరుస. నాకంటే అది పొట్టి గాని, అది
కొంచం దుబ్బుగా,
లావుపాటి జబ్బలూ, విశాలమైన పలకలు దేరిన వీపు, ఎత్తైన చనుకట్టు, లోతైన బొడ్డూ, నడుం కింద విశాలమైన కటి ప్రదేశం, వెడల్పైన, ఎత్తైన పిరుదులు మగాళ్ళకి కావలసిన అన్ని హంగులూ వున్నాయి.
“అబ్బ! మరీ అలా చుడకె! మళ్ళీ నువ్వే దిష్టి తియ్యాలి!” అంది చిరునవ్వుతో టైము సాయంకాలం 5 అయింది. కాఫీ సిప్ చేస్తూ
“ఇంతకీ ఎమిటే విశేషం?” అన్నాను నవ్వుతూ.
అది కొంచం ఇబ్బందిగా కదిలి మెదో చెప్పబొతుండగా కాలింగ్ బెల్ మోగింది. అది వెళ్ళితలుపు తీసి వస్తుంటే వెనక్కి తిరిగి చూసాను. దాని వెనకే యెవరో సన్నగా పొడుగ్గా వున్న
పరిచితుడు కూడా వస్తున్నాడు.
నాకేసి చూపిస్తూ “ఎవరో చెప్పుకో చూద్దాం!” అంది.
అతను కళ్ళు పైకెగరేసి “మన సత్యా కదూ!” అన్నాడు.
ఏసారి ఆశ్చర్య పోవడం నావంతైంది. అతన్ని ఎక్కడో చూసినట్టు వుంది గాని వెంటనే గుర్తుకి రావడం లేదు. నల్లగా, సన్నగా, మూర్తి కంటే కొంచం పొడుగ్గా వున్నాడు. వయసు 33-34 కంటే మించవు. కోల మొహం, సూడి ముక్కు, చిన్న కళ్ళు, కత్తిరించిన సన్నటి మీసకట్టూ, నవ్వు
మొహం.
“నీవల్ల కాదులే! మన మునసబు గారి అబ్బాయి ఆంజనేయులు గుర్తున్నాడా?” అని అడగ్గానే అప్పుడు
వెలిగింది నాకు.
“ఓ! నువ్వా? ఎంత మారి పొయావ్? ఎప్పుడో 7-8 సంవత్సరాలు పైనే అయింది నిన్ను చూసి! “అని పలకరించాను.
తరవాత వూరి కబుర్లూ అవీ ఇసి చెప్పుకుంటు మాటల్లో పడ్డాం. ఒకపక్క మట్లాడుతూనే ఇంకో పక్క అతని కళ్ళూ తీక్షణంగా నా వంటిని పరిశీలించడం గమనించాను.
కొంతసేపటికి ” టిఫిన్ చేస్తాను. మీరు మట్లాడుతుండండి !” అని అది లేచి వంటగదిలోకి నడుస్తుంటే నెనూ దాని వెనకాల పడ్డాను. అది వుల్లి పాయలు తరుగుతుంటే నేను మెల్లిగా

“ఇతనెక్కడినుండి పూడిపడ్డాడే! ఎన్నాళ్ళ నించి పరిచయం? అత గాడి చూపులు అంత బాగున్నట్టు లేవు.! ” అంటూ ఒక్కొక్కటి ఎక్కదీసి అడిగితే అది మల్లిగా వివరాలన్నీ చెప్పడం మొదలు పెట్టింది.
అంజనేయులు గత ఏడాది నుండీ ఇక్కడే బాంక్ లో ఆఫీసరుగా చేస్తున్నాట్ట. ఒక పార్టీలో గుర్తుపట్టుకున్న తర్వాత మెల్లగా రాకపోకలు యెక్కువై, ఒక రోజు సునంద మొగుడు లేని రోజున ఇద్దరికీ లంకె పడిపోయిందట. అప్పటి నుండీ వీలైనప్పుడల్ల ఇద్దరూ సుఖాలు పండించుకుంటున్నారట. అతనికింకా పెళ్ళి కాలేదుట.
“ఆంజనేయులంటే నాకు చాలా ఇష్టమక్కా! “అంది.

“సరే జాగ్రత్త! మరి నన్నెందుకు రమ్మన్నావ్? హాయిగా అతనితో గడపకుండా? అన్నాను.
అప్పుడు అది చెప్పింది వింటే ముందు కోపం వచ్చినా తర్వాత ఆలోచనలో పడ్డాను. ఎందుకోగాని అతనికి చిన్నప్పటినుండీ నా మీద వుందట. నేను ఇక్కడే వున్నానని తెలిసిన దగ్గర నుండీ ఎలాగైనా నన్ను పరిచయం చేసి కనీసం ఒక్కసారికైనా నన్ను వప్పించమని ప్రాధేయపడతాడట. అతన్ని యెంతో ఆపుదామని చూసాను. కాని
“ఆంజనేయులికి నిజంగానె నువ్వంటే పిచ్చి అని అర్ధమైంది. ఒక్కసారికే అంటున్నాడుగా! ప్లీజ్ వప్పుకో సత్యక్కా!” అంది వేడికోలుగా
“అలాగేనే నన్ను ఆలోచించుకోనీ! అయినా అన్నీ నిష్టం అతనిష్టమేనా యెమిటి? ” అని కోప్పడి పెరటి తలుపు తీసుకుని తోటలోకి నడిచాను. అప్పటికి ఇంక అరు గంటలు కావస్తోంది. చీకటి పడుతోండి. కొద్దిగా మెఘాలు కమ్ముకుని నీటిగాలి వస్తోంది. ఇవాళా వర్షం తప్పదు అనుకున్నాను. వర్షం లో తడుస్తూ మూర్తితో చేయించుకుంటే? అనుకొగానే తొడల మధ్య చెమ్మ చేరుకోవడం మొదలైంది.
గులాబీ మొక్కలూ చూస్తూ ఆలోచనల్లో పడ్డాను. అలా ఎంత సేపైందో, ఎప్పుడు వచ్చి నావెనక నిలబడ్డాడో గాని
“గులాబీలు చాల బాగున్నాయి కదూ!” అన్న ఆంజనేయులి కంఠస్వరం విని చివ్వున వెనక్కి తిరిగి చూసాను. చిరునవ్వుతో నాకు చాల దగ్గర్లో నించుని వున్నాడు. సూటిగా నా కళ్ళలోకి చూస్తున్నాడు.నేను యేమీ మట్లాడకుడా వెనక్కు తిరిగి గులాబీలు చూడ్డం మొదలు పెట్టాను.
“అప్పటి కీ ఇప్పటికీ నీలో పెద్ద మార్పులేదు. అదే పెద్ద జడ! ” అన్నాడు.
నేను మౌనంగా వున్నాను. “సత్యా!! సునంద నీకు అంతా చెప్పే వుంటుంది. నువ్వంటే నాకు పిపరీతమైన ఇది. నాకన్న పెద్దదానివి కాకుండా మన్ కులాలు ఒకటైటె నిన్ను ఎప్పుడో యెగరేసుకు పోయేవాడిని.” అన్నాడు.

నాకన్నా చిన్నవాడు నా మీద అన్ని రోజుల నుడీ పిచ్చి పిచ్చిగా ఇష్టంగా ఆలోచించాడంటే మొదటి సారి నా మీద నాకే గర్వం లాంటిది కలిగింది.
“నిన్ను వూహించుకుంటు ఎన్నో రాత్రులు కోరికతో వేగి పోయేవాడిని. ఆఖరికి నా చేతిలో నేనే నీ పుటాల్లో……. అంటు పూర్తి చెయ్యకుడా ఆపేసాడు.
”
వెనకనుండే నన్ను ఆనుకున్నట్టుగా నించున్న ఆంజనేయులు నా రెండు చేతుల్నీ తన రెనూ చేతులతో పట్టుకున్నాడు. అతని చేతుల స్పర్శ వెచ్చా వుంది. వళ్ళంతా యళ్ళుమన్నట్టయింది. సున్నితంగా విడిపించుకున్నాను.
“ప్లీజ్ సత్యా! ఆగలే కుండ వున్నాను. యేదో వొకటి మాట్లాడు!” అతని గొంతులో కోరిక స్పష్టంగా తెలుస్తోంది. వెనకనుండే నా నడుం చుట్టూ వేసి దగ్గరకు లాక్కుని గాఢంగా కౌగలించుకుని మెడ మీద వేడిగా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
నాకే మౌతోంది? నిన్న మూర్తి పక్కలో పచ్చిగా నలిగిపోయిన నా శరీరం ఇంకా పూర్తిగా ఒక రోజు కూడా గడవక ముందే మరో మగాడి కౌగిట్లో నలిగిపోతోంది.
నా ఆలొచనలు తెగక ముందే న నా గడ్డం కింద చెయ్యి వేసి మొహాన్ని కొద్దిగా వెనక్కి తిప్పుకుని నా పెదాల మీద గాఢంగా ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. అతని అంగం పాంట్ మీంచే నా పిరుదుల కి కొద్దిగా పై భాగంలో గట్టిగా, వేడిగా తగుల్తోంది. తొడల మధ్య తడి చేరుతోంది. అతను నన్ను బొమ్మలా తన వైపు తిప్పుకుని ఇద్దరి మధ్యా గాలి కూడ చొరబడకుండా గాఢంగా హత్తుకుని ఒక చెత్తో వీపు ఇంకొ చేత్తో పిరుదులూ తడుముతూ తమకంగా వేడిగా మొహం చుట్టు, మెడ చుట్టూ ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తుంటే అతని మెడ చుట్టూ నా రెండుచేతులూ వేసి కళ్ళెత్తి సూటిగా ఆంజనేయులి చూపులతో కలిపాను. ఆంజనేయులి కళ్ళలో కామదాహం స్పష్టంగా ఆ క్షణం లో మా వారు, మూర్తి గుర్తుకి రాలేదు. అలా ఒకరి నొకరు కాంక్షగా తడుముకుంటూ ఎంతసేపు
గడిచిందో గాని చీకటి పడి వాన మొదలైంది. ఆంజనేయులు కి నా మీద వున్న ఆరాధననీ, కోరి కన్న్ రుచి చూస్తుంటే నేను ప్రౌఢలా కాకుండా అప్పుడే యవ్వనంలోకి అడుగు పెట్టి
మొదటి సారి మగవాడి కౌగిలి రుచి చుస్తున్న కన్నె పిల్లలా ఫీల్ అవుతున్నాను. ఒక పక్క తడుస్తున్న కామంతో వేగి పోతున్న శరీరం లోంచి వేడి సెగలు సెగలుగా బైటకొస్తోంది.
“సత్యా! థాంక్స్! ! నువ్వు ఒప్పుకోవనే అనుకున్నాను. ఇక నీలో స్వర్గం చూస్తాను ! అంటూ మొకాళ్ళ మీదకి జారి నా బొడ్డు మీద గాఢంగా ముద్దు పెట్టుకుని బొడ్లోకి నాలిక దోపేసాడు
ఆంజనేయులూ.
“ఆంజనేయులూ !! కొరికెయ్! నీ తనివితీరా నన్ను నలిపేయ్! “అని కలవరించడం మొదలు పెట్టాను.

వర్షంలో మరికాస్తా టైం చిందులేసిన తర్వాత ఇద్దరం చిత్తు చిత్తుగా తడిసి పోయాము.
అతను లేచి “పద ! ఇంకా తడవడం మంచిది కాదు! ” అంటూ ఒక చెయ్యి నా మెడ వెనక ఇంకొ చెయ్యి నా పిరుదుల వెనక వేసి అమాంతం నన్ను గాల్లోకి లేపి లొపలికి నడవ బొయాడు.
“వద్దు! వద్దు!!” సునంద చుస్తే బాగుండదు !” అని నేను వారించ బోయాను. “సునంద ఏమీ అనుకోదులే! అంటూ నన్ను మొసుకుని లోపలకి అడుగు పెట్టాడు. హాల్లోకి రాగానే అతను నన్ను కిందకి దింపే లోగా మా ఇద్దరి చూపులూ ఒకేసారి సోఫావైపు పడ్డాయి. ఎదురుగా మూర్తి, సునంద నవ్వుతూ మా వైపు చూస్తూ కనబడ్డారు.