పాత జ్నాపకాలు – 14 వ భాగం

మరునాడు తొందరగా లేవలేక పోయాను.
ఇంతలో పద్మ వచ్చి “చాలా టైమైంది, లే రవి” అంటూ
లే పింది.
నేను లేచిచూసేసరికి పద్మ మంచం దగ్గర నిలబడి నాకేసే చూస్తోంది. పద్మ కళ్ళు రెండూ ఎర్రగా వున్నయి. రాత్రి అంతా ఏడ్చినట్లుంది.
నేను లేచి పద్మని దగ్గరకి తీసుకుని “ఏం పద్మ నిన్ను బాదపెట్టానా?”
“చేసింది చాలు గాని వెళ్ళి మొహం కడుకున్ని, స్నానం చేసి రా, కాఫీ ఇస్తాను” అని అక్కడి నుండి వెళ్ళి పోయింది.
నాకు ఒక పక్క కన్నెపొర చింపానన్న ఆనందం, మరో పక్క ఏమైనా జరుగుతుందేమొ నన్న బయంతొ నా మనసు తటపటలాడుతుంది. నేను స్నానం చేసి వస్తోంటే పద్మతో ఎవరో మాట్లాడుతున్నారు.
“రెండు రోజులనుండి మీ ఇంటికి వద్దామనుకుంటున్నానే”

“మరి ఏందుకు రాలేదు”
” మీ
అమ్మ, నాన్న లేరు, మీ ఇంట్లో ఎవరో కొత్త అబ్బాయి వున్నాడని సిగ్గేసి” ఇంతకి
అందంగా వున్నాడు”
ఎవరే
అత ను ?
మంచి
మా మేనమామ కొడుకులే, పట్నంలో చదువుతున్నాడు. ఏం నీ కన్ను వాడి మీద పడింది”
“ఊరికినే అడిగానే, నీ కాబోయె మొగుడనుకుంటా అప్పుడే అను మాన పడి పోతున్నవ్, ఇంట్లో ఎవరులేరు కదా అని తొందరపడపోకు”
“నువ్వు కాస్త నోరు మూసుకుంటావా? రవికి నాకు నెలలే తేడా, అయినా అతని చదువు పూర్తి అయ్యేలోపు నా పెళ్ళి చేసేస్తారు”
ఇంతలో నేను వచ్చిన వచ్చిన అలికిడికి ఇద్దరు మాటలు మానే సారు.

పద్మ నాకు తన ఫ్రెండ్ ని చూపిస్తూ “రవి ఈ అమ్మయి నా స్నేహితురాలు పేరు రోహిణి అంటూ పరిచయం చేసింది. ఆ అమ్మాయి తదేకంగా నాకేసి చూస్తొంది.
“నా పేరు రవి, ఇంటర్ పరిక్షలు రాసాను” అని పరిచయం చేసుకున్నా.
పద్మ “ఈ అమ్మయి కూడా ఇంటర్ పరీక్షలు రాసింది. మంచి మార్కులు వస్తే డాక్టర్ చదువుతుందట” అంది.
“మీరు మాట్లాడుకోండి” అని చెప్పి నేను హాల్ లోకి వచ్చేసా.
రొహిణి చాలా అందంగా ఉంది. చక్కటి పొడుగు, పొడుగుకు తగ్గ లావు, మంచి రంగు లో ఎర్రటి పెదాలు. జీవితంలో ఒక్కసారి ఇలాంటి అమ్మాయి పొందు దొరికితే చాలు జన్మ ధన్యం అనుకున్నా.
హల్లొ కూర్చుని పాత పుస్తకం చదువుతున్న నాకు “వెళ్ళి వస్తానండి” అన్న రోహిణి మాటతో ఈ లోకంలోకి వచ్చా.
నేను “అండి అనక్కర్లేదు నేను మీ వయసు వాడినే”

మరి నన్ను అనొద్దని నువ్వు ఎందుకు నన్ను మీరు అంటు న్నావ్”
సారీ ఇంకెప్పుడు మీరు అనను, సరేనా, నేను వూళ్ళో ఉన్న రెండు రోజులు సర్దాగా రావచ్చు కదా”
“లేదు నేను ఈ రోజు సాయంత్రం విశాఖ వెడుతున్నా, నువ్వు మళ్ళీ వచ్చిన ప్పుడు కలుస్తా” అంటూ వెళి పోయింది.
నేను వూహలలో తేలుతూ వుంటే పద్మ వచ్చి ” ఏం ఆకలి వెయ్యటం లేదా?” అంది.
టైం చూస్తే 2 గంటలు కావస్తోంది. పద్మ ఇద్దరికి బోజనం పెట్టింది.
భోజనం దగ్గర “పద్మ నొప్పి తగ్గిందా” అని మెల్లగా
అడిగ .
పద్మ సిగ్గుతో తలదించుకుంది.

“అంటే నొప్పి తగ్గిందన్నమాట. అవును ఇంతకీ మీ ఫ్రెండు కేంటి అలా చె ప్పావు?.
పద్మ నాకే సి ఆశ్చర్యంగా చూసింది.
“అదే నీకు కాబోయె మొగుడా అంటే కాదు మా ఇద్దరికి నెలలే తేడా అని చెప్పావు గా”
“అవును చెప్పాను, అది నిజమేగా”
“మరి
వచ్చానా”
మొగుడుగా పనికి రాని వాడిని దానికి పనికి
“చీ, పో అన్నీ చేసి పైగా నన్ను అంటున్నావ్”
“మరి మీ ఫ్రెండ్ కి చెప్పావా రవి నాకు బోణి చేసాడని ”
“బోజనం అవనీ నీ పని చెబుతా”
అలా వేళాకూళాలతో మా బొజనం ముగించి నేను హాల్లోకి వచ్చా. తను సామను సద్దుకొని గదిలొకి వెళ్ళింది. ఇదే

అదనుగా
నేను
వెనకాలే వెళ్ళి వెనకనుండి
వాటేసుకున్నా.
పద్మ “రవి ఈ పూట ఏమి వద్దు, ఇంకా నొప్పిగా వుంది”
“రాత్రి దాకా ఆగాలంటే కొద్దిగా టిఫిన్ పెట్టొచ్చుగా” పద్మకి అర్ధంకాక “ఇప్పుడేగా భోజనం చేసావ్” అంది.
“టిఫిన్ అంటే ఇది” అంటు పద్మ సళ్ళ మీద చేతులు వేసా.
“ఎప్పుడు నీకు అదే ద్యాస అనుకుంటా” అంటూ చేతులు పక్కకు తోసింది.
నేను కోపం వచ్చినట్లుగా మంచం మీద పడుకున్నా. పద్మ వీది తలుపులు వేసి నా పక్కన వచ్చి పడుకుంది. నేను కళ్ళు మూసుకుని నిద్ర నటిస్తున్నా. నాకు కొపం వచ్చింది అనుకుని నా చేతులు తీసుకుని తన సళ్ళ మీద వేసుకుంది. నేను సళ్ళని మెల్లగా పిసకడం మొదలు పెట్టాను. పిసుకుతొంటే సళ్ళు గట్టిగా అవడంతో ఒక సన్ను నోటితో పట్టుకుని చీకుతో పళ్ళ చీకుతో పళ్ళతో ముచికని
మెల్ల గా
కొరికాను. పద్మలో వేడి ప్రారంభం

అయిందనుకుంటా నా వీపు మీద చేయి వేసి చేతులతో పిసకడం మొదలు పెట్టింది. నేను పద్మ పెదాలు అందుకుని తేనెలు జుర్రుతూ ఒక చేత్తో చీర పైకి యెత్తడానికి ప్రయత్నిస్తోంటే
“వద్దు రవి, ఇంకా నొప్పిగా వుంది, కావాలంటే రాత్రి చేద్దువుగాని” అంది.
నేను పక్కకి తిరిగి పడుకున్నా.
ఇంతలో పద్మ “రవి నీకు ఇందులో ఇంత కు ముందు అనుభ వం వుందా?”
“లేదు ఇదే మొదటి సారి ”
“కాదు నువ్వు అబద్దం చెబుతున్నావ్”
“పద్మ, నీ దగ్గర అబద్దం చెప్పడం నాకు ఇష్టం లేదు, నాకు ఇవ్వన్ని మా పక్కింటి ఆంటీ నేర్పింది”
“అయితే గ్రంధ సాంగుడవేనన్నమాట”

“అవును, రాత్రి కి నేర్పుతానులే”
నీకు
మరిన్ని కొత్త పాటలు
“ఎమో బాబు, నాకు మాత్రం భయంగా వుంది, ఏమవుతుందో అని”
“ఏమి కాదు, ఏమైనా అయితే నేను వున్నాగా, ఇదేమి సినిమా కాదు, ఒక్కసారికే కడుపు రావడానికి ” అలా కబుర్లతో సాయంత్రం అయింది. పనివాళ్ళు వస్తారని పద్మ లేచి వెళ్ళి
పొయింది.
సాయంత్రం తోచక వూర్లోకి వెళ్ళా, కొద్ది దూరం వెళ్ళాక, ఎవరో పిలిచినట్లు అయి పక్కకి చూసా. రోడ్డు పక్క డాబా ఇంట్లోంచి రోహిణి పిలుస్తోంది. నేను వెళ్ళాలా మానాలా అని తటపటా ఇస్తాంటే దగ్గరకు వచ్చి
“ఇంట్లో ఎవరు లేరు రా పర్వాలేదు” అంది.
నేను ఆమె వెనకాలె వాళ్ళ ఇంట్లోకి వెళ్ళా. ఇంట్లో కి వెళ్ళాక కాఫీ తెచ్చి ఇచ్చి

“నేను ఈ రోజు విశాఖ వెల్తున్నా బహుశా నేను వచ్చాక నువ్వు వుండవనుకుంటా, నీ ఎడ్రస్ ఇస్తావా యెప్పుడైన అవసరమైతే వుంటుంది” అంది.
“పద్మని అడిగితే ఇస్తుందిగదా”
“ఏం, నువ్వు ఇవ్వకూడదా”
“దానికే ముంది” అని తను తెచ్చిన నోట్ బుక్ మీద నా ఎడ్రస్ రాసి ఇచ్చా.
“బహుశా నాకు మంచి మార్కులు వస్తే కాకినాడలో మెడిసన్ చేయలనుకుంటున్నా, నువ్వు కూడా అక్కడ ఇంజినీరింగ్ చెయ్యచ్చు కదా”
“తప్పకుండ, మంచి మార్కులు వస్తే ఇంజినీరింగ్ చెయ్యాలనే వుంది, మరి సీటు యెక్కడ వస్తుందో తెలీదు”
ఇంతలో వాళ్ళ అమ్మ రావడంతో “అమ్మా ఇతను పద్మ మేన మామగారి అబ్బాయి, పట్నంలో చదువుతున్నాడు” అని
పరిచయం చేసింది.

కొంచం సేపు కూర్చుని ఇంక మాట్లాడే అవకాశం లేక ఇంటి మొహం పట్టా. దారిలో రోహిణి గురించి రకరకాల అలోచనలు నన్ను వేధించాయి. ఏమిటి అసలు ఈ పిల్ల ప్రవర్తన? నిజంగానే దానికి నా మీద మొజు వుందా, లేకపొతే కావాలని ఎందుకు వాళ్ళ ఇంటికి పిలుస్తుంది, ఏమైనా నాకు కాకినాడలొ సీటు వస్తే దీని పని పట్టాలి
అనుకుంటూ ఇంటికి చేరాను.
రాత్రి
భోజనం
వచ్చి హాల్లో కూర్చున్నా,
కొద్దిసేపటికి పద్మ చేతులు తుడుచుకుంటూ వచ్చింది. రాగానే దగ్గరకు తీసుకుని ఒక ముద్దు ఇచ్చా
“ఏం బాబు అంత కంగారుగా వుందా, 24 గంటలు కూడా కాలేదు కాస్త బట్టలు మార్చుకుని రానిస్తావా” అంటూ గదిలోకి వెళ్ళింది.
“బట్టలు
మార్చుకొవడందేని కి
ఎలా గు
బట్టలు
ఇప్పేస్తావుగా” అంటూ నేను మెల్లగా బెడ్ రూంలోకి
చేరాను.

కొద్దిసేపటికి పద్మ ఆకుపచ్చ చీర మీద నల్ల పువ్వుల డిజైన్ కట్టుకుని వచ్చింది. వస్తూ కూడా కొబ్బరినూనె తెచ్చింది (నిన్నటి అనుభ వంతో)
“ఏం పద్మ నిన్నటి అనుభ వ మా ఆ సీసా”
“నీకేం బాబు అనుభ వించేవాళ్ళకి తెలుస్తుంది నొప్పి” అంటూ కొబ్బరి నూనె సీసా ఇచ్చింది.
“నువ్వు రాసుకున్నావా లేక నేనే రాయాలా”
“నేను రాసుకున్నాలే, తమరు ఏమి రాయనక్కరలేదు” అంటూ సిగ్గుతో పక్కకి తిరిగింది.
నేను నూనె బాగా పట్టించి ఆమె వేపు తిరిగి పిర్రలు రెండు నొక్కుతూ చీర పైకి లేపి పిర్రల మద్య నా గూటన్ని తాకించా
“అమ్మో వెనకనుంచి వద్దు” అంటూ పక్కకి తిరిగింది.
వెనక నుంచి
వద్దంటొంది దీనికి అన్నివిషయాలు తెలుసన్నమాట అనుకుని చీర మొత్తం తీసేసి నగ్నంగా

చేసా. తను మాత్రం సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుని వుంది. మెల్లగా కాళ్ళు రెండు యెడమ చేసి పూకుకేసి చూసా, పుచ్చపువ్వు లాగా విచ్చుకుని లాగా విచ్చుకుని వుంది. అప్పటికే నా గూటం లేచి బుసలు కొడుతొంది నా గూట్టాన్ని గురి చూసి రెండు పెదాల మద్య నుండి లోపలికి తోసెసా.
పద్మ “మెల్లిగా చెయ్యి, మెల్లి గా చెయ్యి” అంటూ బ్రతి మాలుతోంది.
నూనె మహత్యం వల్ల మొడ్డ సులువుగానే దూరింది. నేను రెండు చేతులతొ జాకెట్ విప్పి సళ్ళని నొట్లొకి తీసుకుని చప్పరిస్తు దెంగటం మొదలుపెట్టను. పద్మ బాగా కాక్కెత్తి పొయి నడుం గుండ్రంగా తిప్పుతోంది. అలా తిప్పడంవల్ల నా మొడ్డ తన పూకు అన్ని మూలలకి పొడుస్తోంది. రాను రాను నేను స్పీడు పెంచడంతో పద్మ మూలుగుతొంది. నా గూట్టన్ని బాగా బయటకు తీసి గట్టిగ లొపలికి పొడవడం మొదలుపెట్టాను. పద్మ సళ్ళు గట్టిబడి ముచికలు నిక్కపొడిచి వున్నయి. ఆమె ముచికలు ఒక చేత్తో నలుపుతూ, రెండవదాన్ని చుట్టూ నా నోటిని గుండ్రంగా తిప్పుతొంటె, పద్మ ఆగలేక పిర్రలు పైకి, కిందకి ఆడిస్తోంది.

పద్మ “అమ్మా, అమ్మా” అంటు తన ୪ రసాలన్ని వదిలినట్లుంది నా మొడ్డ ఫ్రీగా లోపలికి వెడుతొంది.
నేను నా నడుం బాగా పైకి యెత్తి గట్టిగా దంచడంతో పద్మ “ఇంక చాలు, ఇంక చాలు” అని బతిమాలుతొంది.
నాకు చాలా ఆత్రుతగా వుండడంతో నా రసం కూడా కార్చి ఆమె గుండెల మీద పడుకున్నా. పద్మ కూడా గట్టిగా నన్ను కావలించుకుని కళ్ళు మూసుకుంది.
“పద్మ ఎలా వుంది” అన్నా.
పద్మ కళ్ళు తెరిచి నన్ను పక్కకు తోసి “పొటుగాడివే, బాగానే నేర్చుకున్నావ్ మీ అంటి దగ్గర ” అంది.
“ఇదే ముంది ఇంకా చాలా చూపిస్తా ఈ రాత్రికి ”
“చేసినది చాలుగాని ఇంక పడుకో”
“ఏం పద్మ నీకు ఇష్టం లేదా?” ఇంక మనకి వున్నది ఈ రాత్రి మాత్రమే, ఎలాగు రేపు మీ నాన్న అమ్మ వచ్చేస్తారుగా”

పద్మ పక్కకి
నా పెదాలని అందుకుని
జుర్రుకోసాగింది. దీన్ని నేను గ్రీన్ సిగ్నల్ గా తీసుకున్నా. మళ్ళీ నా మొడ్డ పైకి లేవడంతో తరువాత కార్యక్ర మానికి శ్రీకారం చుట్టాను.
(ఇంకా ఉంది)
నా