నా కథ నచ్చితే నాకు mail చెయ్యండి…
ఇది నా mail ID : raghulaxmi69@gmail.com
గత భాగం లో…
హర్ష, అత్తయ్య – మావయ్యతో కలిసి ఎడ్లబండి మీద పొలానికి వెళ్తాడు.
వేసవి సెలవల్లో – అత్తయ్య ఒడిలో (Part – 02)
ఇప్పుడు కథ కొనసాగుతుంది…
హర్ష, అత్తయ్య – మావయ్యతో కలిసి పొలానికి చేరుకున్నాడు… వసంత రుతు గాలి జోరుగా వీస్తూ ఉంది… ఒకరి మాట ఒకరికి వినపడాలంటే గట్టిగ మాట్లాడుకోవాల్సిందే… ఎక్కడ చూసినా చెట్లు పూత పూసి పచ్చగా మెరిసిపోతూ, పూల సువాసన గాలిలో తీయగా పరచుకుంది.
మహాదేవయ్య ఎద్దులని గడ్డి మేయడానికి వదిలి. కొడవలి పట్టుకుని సప్ప కొయ్యసాగాడు.
పార్వతి, జోరు గాలికి ఎగిరిపోతున్న చీర కొంగుని నడుములో దూకుకుని, తన పొడువు జడని ముడి కట్టుకుని.. “దేవుడా…” అని ఇంకో కొడవలితో గెనాలమీద ఉన్న పచ్చ గడ్డిని కోయడానికి ఒంగింది.
హర్ష, చిన్ని కొడవలి పట్టుకుని సప్ప కొయ్యలా… పచ్చ గడ్డి కొయ్యాల అని ఆలోచిస్తూ… సప్ప కోద్దాం అని మావయ్యతో చెయ్ కలిపాడు.
“నీకెందుకు అల్లుడు ఈ పని అలిసిపోతావ్, హాయిగా కూర్చో వెళ్లి” అన్నాడు మహాదేవయ్య ప్రేమతో.
హర్ష, మావయ్య కంటే జోరుగా సప్ప కోస్తూ… “ఏం పర్లేదు మావయ్య ఇలాంటి పనులు చెయ్యడం నాకు చాల ఇష్టం” అంటూ చాల ఇష్టంగా సప్ప కొయ్యసాగాడు.
కొద్దిసేపు అయ్యాక అత్తయ్య దగ్గరికి వెళ్లి “ఇప్పుడు నీకు హెల్ప్ చేస్తా అత్తా” అని జోరుగా గడ్డి కొయ్యసాగాడు.
పార్వతి “మెల్లగా నాన్న, కొడవలి తగిలించుకుంటావ్” అంది.
ఏరా అప్పుడే మీ అత్త వెనక్కు వెళ్ళావా? నాకు సాయం చెయ్యవ మరి? అన్నాడు మహాదేవయ్య నవ్వుతు.
హర్ష కి భయమేసి గుండె జళ్ళుమంది! “అత్తయ్య వెనక ఎక్కడ ఉన్న మావయ్య? పక్కన ఉన్న చూడు. ఇంతసేపు నీకు హెల్ప్ చేసాగా? ఇప్పుడు అత్తకి హెల్ప్ చేస్తా… అన్నాడు క్యూట్ గా.
మహాదేవయ్య “ఎంతైనా నీకు మీ అత్త మీదే ప్రేమ ఎక్కువలేరా… నేనంటే ప్రేమ లేదు” అన్నాడు తమాషగా.
పార్వతి “మరి ఏం అనుకున్నారు, నా అల్లుడికి నేనంటేనే ఎక్కువ ప్రేమ. కదా అల్లుడు?” అని హర్ష వైపు చూసింది ముద్దుగా.
“అందుకే… వచ్చినప్పటినుంచి నీ గుద్ద వెనకాలే నీ కొంగు పట్టుకుని తిరుగుతున్నాడు. నా దగ్గరకే రాట్లేదు” అన్నాడు కొంచెం జాలి నటిస్తూ.
హర్ష కోపంగా “మావయ్య ఇంకోసారి ఆ మాట అన్నావనుకొ నీతో మాట్లాడాను” అన్నాడు క్యూట్ గా.
మహాదేవయ్య “ఏం మాటరా? మీ అత్త గుద్ద వెనక తిరుగుతావు అన్నాను అదా” అన్నాడు కావాలనే.
“మావయ్య!!!! నీతో మాట్లాడాను పో… చూడు అత్తయ్య ఎలా అంటాడో, ఇంతకముందు ఇంట్లో కూడా ఈ మాట అన్నాడు” అంటూ అత్తకి మావయ్య మీద దూరు చెప్పాడు.
పార్వతి పెదాలపై చిన్నగా నవ్వు తెచ్చుకుని. “ఆయన ఎప్పుడు అంతేలే నాన్న… చిన్న పిల్లాడి ముందు ఏంటండీ ఈ మాటలు? నా అల్లుడే దొరికాడా నీకు సరసాలు ఆడ్డానికి?” అంటూ కోపం నటిస్తూ భర్తని తిట్టింది.
“అలా తిట్టు అత్త” అంటూ అత్తయ్యకి సపోర్ట్ చేసాడు హర్ష.
అవును మరి సరసాలు ఆడ్డానికి నీ అల్లుడు ఏం ఆడపిల్లా? అన్నాడు నవ్వుతు.
పార్వతి “నా అల్లుడు రాకుమారుడు” అంది గర్వంగా..
హర్ష ఉడుక్కుని పో మావయ్య నీకు సాయమే చెయ్యను అంటూ ఇంకొంచెం అత్త దగ్గరికి వెళ్లి గడ్డి కొయ్యసాగాడు.
మహాదేవయ్య అది చూసి “వెళ్ళు వెళ్ళు ఇంకా దగ్గరికి వెళ్లి మీ అత్తయ్య చీరలో దూరుకో అన్నాడు” హర్షని ఆట పట్టిస్తూ.
హర్ష కోపంతో “ఛీ మావయ్య నీకు సిగ్గే లేదు” అన్నాడు ముద్దుగా.
“నాకేంలే అంత అయిపొయింది. నీకే సిగ్గు చాలా ఎక్కువరా, నీ సిగ్గు విడిపించాలన్నదే నా కోరిక” అన్నాడు మహాదేవయ్య సప్ప కోస్తూ.
నా అల్లుడు కోపంలో ఎంత ముద్దుగా ఉన్నదో అంటూ హర్షని దగ్గరికి లాక్కుని తలపై ముద్దు పెట్టింది.
మహాదేవయ్య “నీ అల్లుడుకి మాత్రమేనా ముద్దులు, నాకు లేదా?” అన్నాడు, ఉడుక్కుంటూ.
హర్ష, “మావయ్య రాను రాను నీకు సిగ్గులేకుండా పోతుంది” అంటూ ఇద్దరికీ దూరంగా వెళ్లి పచ్చ గడ్డి కొయ్యసాగాడు.
మహాదేవయ్య – పార్వతి ఇద్దరు పగలబడి నవ్వుకున్నారు.
అలా ముగ్గురు ముద్దుగా గొడవ పడుతూ చాలైనంత వరకు సప్ప – పచ్చి గడ్డి కోసి, తాళ్లతో రెండు మోఫులుగ కట్టారు. గాలి చాలా జోరుగా వీస్తూ ఉంటె, ముగ్గురి బట్టలు రెప రెప అంటూ శబ్దం చేస్తూ ఎగురుతున్నాయి.. శరీరాన్ని వదిలేసి ఎగిరిపోతేయేమో అనేలా.
పచ్చ గడ్డి మోఫు ఎక్కువ బరువు ఉండడంతో మహాదేవయ్య, పార్వతి, హర్ష ముగ్గురు పైకి ఎత్తగా మహాదేవయ్య దాన్ని తన భుజాన పైన ఎత్తుకున్నాడు.
“సరే సప్పని మీ అత్తయ్యకి ఎత్తు అల్లుడు” అన్నాడు మహాదేవయ్య.
హర్ష “అత్తయ్య, నువ్వే కొంచెం సాయం పట్టు నేను ఎత్తుకుంటా” అన్నాడు.
“నీ చిట్టి నడుము విరిగిపోతాది నాన్న… ఏం వద్దు నాకే ఎత్తు” అంది పార్వతి నవ్వుతు.
హర్ష మారం చేసిన వినలేదు అత్తయ్య – మావయ్య.
సరే అని హర్ష – పార్వతి సప్ప మోఫుని ఎత్తగా.. పార్వతి తన తలపై ఎత్తుకుని రెండు చేతులతో పట్టుకుంది, ఇంతలో జోరుగా వీస్తున్న గాలికి పార్వతి చీరకొంగు కిందకి జారీ కుడివైపు నడుము ఎత్తులో గాలికి ఎగరసాగింది, ఎదురుగుగా నిలబడ్డ హర్షకి అత్తయ్య టైట్ జాకెట్ లోనుంచి తన్నుకొస్తున్న బిగువైన పెద్ద వక్షోజాలు దర్శనం ఇచ్చాయి.
హర్ష “అయ్యో అత్తయ్య.. అందుకే నేను ఎత్తుకుంట అంది” అంటూ అత్తా కుడివైపు కి వెళ్లి చీరకొంగుని పట్టుకుని, ఎడం వైపు బుజంమీద సర్దాడు. పార్వతి ఒక చేత్తో కొంగు తీస్కుని కస్టపడి తన నడుములో దూకుకుంది.
మహాదేవయ్య “కొంగు పిన్ని వేస్కో అంటే వినవు” అంటూ మోఫు ఎత్తుకుని ఎండ్లబండి దగ్గరికి వెళ్లి పచ్చ గడ్డిని బండిమీద వేసి ఎద్దులని పట్టుకురాడానికి వెళ్ళాడు.
పార్వతి హర్ష కూడా బండిదగ్గరికి వెళ్లి మోఫుని బండ్లో వేశారు..
హర్ష “అప్పుడే ఇంటికి వెళ్లాలా అత్తా ఇంకొద్దిసేపు ఇక్కడే ఉందాం అన్నాడు” నీరసంగా.
పార్వతి “పొలం పని ఏం లేదు నాన్న ప్రస్తుతానికి, గడ్డి కోసం రావాలి అంతే” అంది.
ఇంతలో మహాదేవయ్య ఎద్దులని పట్టుకుని వచ్చి “దా అల్లుడు ఎద్దులని బండికి కడదాం” అన్నాడు.
హర్ష పట్టలేని సంతోషంతో వెళ్లి ఎద్దులని బండికి కట్టడానికి మావయ్యకి హెల్ప్ చేసాడు, ఒక ఎద్దు హర్ష చేతిని ప్రేమగా నాకింది.
“చూసావా మావయ్య ఇది నన్ను గుర్తు పట్టింది, అత్తయ్య నువ్వు చూసావా” అంటూ, రెండు ఎద్దుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. అవి చాలా సంతోష పడ్డాయి.
మహాదేవయ్య – పార్వతి నవ్వుతు అల్లుడు చేసే పనులు చూస్తున్నారు.
హర్ష “మావయ్య నేనే బండి తొలుత” అన్నాడు.
“సరే అల్లుడు” అన్నాడు మావయ్య.
అందరు బండి ఎక్కి కూర్చున్నారు.. హర్ష సంతోషంగ బండిని ఇంటి వైపు తిప్పి, ఇంటిదాకా మావయ్య సాయం లేకుండా తోలుకుంటూ వచ్చాడు.
*************************************
మధ్యాహ్నంకి వంట చెయ్యడానికి హర్ష అత్తయ్య కి హెల్ప్ చేసాడు. వంట అయ్యాక ముగ్గురు కడుపునిండా తిన్నారు… తిన్నాక మహాదేవయ్య బయటకి వెళ్లారు. పార్వతి అంట్లు తోమేసి అలసటగా ఉంటె కొద్దిసేపు పడుకుందాం అని వెళ్ళింది.
హర్ష TV లో బొమ్మల సినిమా ఏదో వస్తూ ఉంటె చూస్తూ TV కి అతుక్కుపోయాడు..
అలా సాయంత్రం అయ్యింది మహాదేవయ్య ఇద్దరు వ్యక్తులతో కలిసి ఇంటికి వచ్చారు. అలాగే ఒక పెద్ద పుచ్చకాయ కూడా తీస్కుని వచ్చారు.
“అల్లుడు దా నాన్న కాయి లోపల పెట్టు” అన్నాడు. హర్ష మావయ్య చేతిలో ఉన్న పుచ్చకాయనై తీస్కుని లోపాలకి వెళ్ళాడు.
మహాదేవయ్య ఆ వచ్చిన వ్యక్తులతో మాట్లాడుతూ బయట అరగమీదే కూర్చుని బటా కౌలు డబ్బుల గురించి మాట్లాడుతూ ఉన్నారు. మహాదేవయ్యకి రామాపురంలో ఏడు ఎకరాలు సాగుభూమి కాకుండా, పక్క ఊరిలో మూడు ఎకరాలు చేను ఉంది… నల్ల భూమి కావడం వలన ఒక్కోసారి వేరుశెనగ పంట బాగా పండుతుంది. ఆ మూడు ఎకరాలు చాలా దూరంగా కొండా ప్రాంతంలో ఉన్నందున మహాదేవయ్య దాన్ని బటా కౌలుకి ఇస్తూ ఉంటాడు.
గత రెండుళ్లుగా రాజన్నకి కౌలుకి ఇచ్చాడు, రాజన్న మొదటి సారి మంచి మంచి లాభం ఇవ్వడంతో రెండోసారి కూడా తనకే ఇచ్చి. నువ్వే పంట అమ్మేసి నాకు డబ్బు ఇవ్వు అని అప్పగించాడు.
రాజన్న పంట అమ్మి చాలా రోజులు అయినా మహాదేవయ్య కి డబ్బు ఇవ్వకుండా ఈరోజు ఇవ్వడానికి తన తమ్ముడితో పాటు వచ్చాడు.
రాజన్న – రాజన్న తమ్ముడు ఇద్దరు ఒక నోట్ బుక్ లో తాము రాసుకున్న లెక్కలన్నీ చూపిస్తూ పంట అమ్మినాక వచ్చిన మొత్తం లక్ష ఇరవై వేలు అని చెప్పారు.
మహాదేవయ్య చదువురాని వాడు, రాజన్న నమ్మకస్తుడు కాబట్టి తను చెప్పే లెక్కల్లో నిజం ఉంటుంది అని నమ్ముతాడు..
ఇంతలో పార్వతి హర్షతో పాటు బయటకి వచ్చి, హర్ష బుజం మీద తన రెండు చేతులు పెట్టుకుని ఎంత వచ్చిందంట అని అడిగింది మహాదేవయ్యని.
మహాదేవయ్య దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ “లక్ష ఇరవై వేలు” అన్నాడు నీరసంగా.
పార్వతి ఆశ్చర్యం తో “ఏంటి అంతేనా? పెట్టుబడి మనమే పెట్టి, ఒక ఇరవై వేళైన లాభం రాకపోతే ఎలా అండి, దీనికంటే పొలాన్ని పట్టుకి ఇవ్వడం మంచిది.. అంటూ, ఏమయ్యా సరిగ్గా లెక్క చేసారా? లేదా మా ఇద్దరికీ సదువు రాదు అని తప్పుడు లెక్కలు చూపిస్తున్నారా? పోయినసారి అంత లాభం వచ్చి ఈసారి రాకపోవడం ఏంటి” అనింది కొంచెం గట్టిగ.
రాజన్న “అయ్యో అదేంటక్కా అలా అంటావ్? బావ మాకు తండ్రిలాంటివాడు ఆయన్ని ఎందుకు మోసం చేస్తాం… ఈసారి పంట బాగా పండలేదు, రేట్లు కూడా తగ్గాయ” అన్ని లెక్కలు ఈ బుక్ లో నీట్ గా రాశాం చూడంటి కావాలంటే” అని బుక్ చూపించాడు పార్వతి కి.
పార్వతి “నల్ల భూమిలో పంట సరిగ్గా పండకపోవడం ఏందయ్యా” అంటూ ఉండగా…
హర్ష, రాజన్నతో “ఆ బుక్ ఇలా ఇవ్వండి అంకుల్ నేను చూస్తా అన్నాడు”
రాజన్న కొంచెం అలోచించి హర్ష కి బుక్ ఇచ్చాడు.
హర్ష మొత్తం చెక్ చేయసాగాడు,
మహాదేవయ్య “సరేలే రాజన్న, ఒక్కోసారి ఇలా నష్టం రావడం సహజమే ఎం చెయ్యలేం ఇది కాకుంటే ఇంకో పంట” అన్నాడు నీరసంగా.
రాజన్న “అరవై వేలు మహాదేవయ్యకి ఇచ్చాడు”
అప్పుడు హర్ష, “అంకుల్ మీరు చెప్పిన ‘లక్ష ఇరవై వేళ’కి ఇక్కడున్న నంబర్స్ కి మ్యాచ్ అవ్వట్లేదు, నేను మొత్తం లెక్క పెట్ట.. తొంబై వేలు వస్తుంది అంతే, అది కూడా పెన్ తో చాల తిద్దారు” అన్నాడు.
“రెండు టన్నుల ఆరు క్వింటాల్ అని రాసి ఉంది మావయ్య ఒక చోట” అని మావయ్యకి చూపించాడు హర్ష.
మహాదేవయ్య రాజన్న వైపు చూసి “ఏంట్రా? ఒకటి ముక్కాలు టన్నులే అన్నావ్ నాతో? అన్నాడు.
రాజన్న”అది అది… అందాజువేసి రాసిన లెక్క బావ అది, ఎప్పుడో పంట పెట్టినప్పుడు” అన్నాడు నవ్వుతూ.
“మావయ్య ఈ బుక్ లో లెక్కలు పక్కన పెట్టండి, మన చేన్లో ఎంత పంట పండుతుంది అందాజు పైన చెప్పండి. వీళ్ళు పంట అమ్మింది వెనక నెలలో, ఆ నెలలో అన్ని జిల్లాల్లో మండిలో క్వింటాల్ ఎంత రేట్ ఉన్నిందో మొబైల్ లో చూసి కనుక్కోవచ్చు” అన్నాడు హర్ష ఏదో పెద్ద కనిపెట్టేసా అన్నట్టు.
మహాదేవయ్య – పార్వతి ఇద్దరు హర్ష చెప్పేది కొంచెం శ్రద్దగా విని..
“మూడు ఎకరాలకు రెండు టన్నుల ఏడూ క్వింటాల్ వేరుశెనగ పండుతుంది అల్లుడు, తక్కువ అంటే రెండున్నర టన్నులు” అన్నాడు మహాదేవయ్య.
హర్ష వెంటనే మావయ్య మొబైల్ తీస్కుని వెనక నెల తమ జిల్లాలో మండి రేట్ క్వింటాల్ కి 6,500 ఉన్నింది అని మావయ్యకి రాజన్నకి ప్రూఫ్ చూపించాడు.
తరవాత మొబైల్ లోనే లెక్క చేసి, ఈ లెక్కన రెండు టన్నుల ఏడూ క్వింటాల్ కి లక్ష డెబ్భై ఆరువేలు వస్తాది మావయ్య.
“వీళ్ళు చెప్పినట్టు ఒకటి ముక్కాలు టన్నులకు లెక్క చేస్తే లక్ష పదినాలుగు వేలు వస్తుంది” అంటూ ఫటాఫట్ అని మొబైల్ లో లెక్క చేసి అందరికి చూపించాడు.
రాజన్న కంగు తిని “అది కాదు అబ్బాయి నీకు ఇవి అర్థం కావు అన్నాడు”
“నాకు లెక్కలు తెలియకపోవడం ఏంటి? లెక్కల్లో మా క్లాస్ లో నేనే ఫస్ట్, సోషియల్ – ఎకనామిక్స్ లో కూడా నేనే ఫస్ట్. జనరల్ నాలెడ్జి బాగా చెప్పిస్తారు మా స్కూల్ లో. మీరు మా మావయ్యకి చూపించిన లెక్కలన్నీ తప్పు అని ఎక్కడైనా ప్రూవ్ చేస్తా నేను” అని గర్వంగా చెప్పుకున్నాడు.
“నాకు అప్పుడే అనుమానం వచ్చింది వీళ్ళపైన, ఏమయ్యా సిగ్గులేదా ఇలా మోసం చెయ్యడానికి. నమ్మకం ఉంచుకోవాలయ్యా ఇలా గొంతు కొయ్యకూడదు.. అయన ఏమి అడగడులే అని ఇంత మోసం చేస్తారా?” అని తిట్టింది పార్వతి.
రాజన్నకి నోటి నుంచి మాట రాకా.. “అది.. అది… లెక్కల్లో ఎదో తేడా వచ్చింది అక్క ఇంకోసారి వచ్చి సరిగ్గా చెప్తా” అన్నాడు. అంటూ
మహాదేవయ్యకి కోపం నషాళానికి ఎక్కి… “ఏరా లంజకొడక … సరిగ్గా ఎంత వచ్చిందో చెప్పు లేదంటే నీ చెయ్యో కాలో తీసేస్తా ఇవాళ” అని రాజన్న చెయ్ పట్టుకున్నాడు.
మహాదేవయ్య అనుకున్నంత పని చేస్తాడు అని రాజన్నకు ఒణుకు వచ్చి, “నన్ను క్షమించు బావ.. మొత్తం రెండు టన్నుల ఆరు క్వింటాలు, లక్ష డెబ్భై వేలు వచ్చింది. నీకు తక్కువ అని చెప్పి, యాభై వేలు కొట్టేద్దాం అనుకున్నాం” అని నిజం ఒప్పుకున్నాడు.
హర్ష “అయితే మనకి రావాల్సింది ఎనభై ఐదు వేలు మావయ్య” అన్నాడు.
“శబాష్ రా అల్లుడు, నా అల్లుడు అనిపించుకున్నావ్” అంటూ హర్ష ని మెచ్చుకుని…
“చూసార్రా? నా అల్లుడు ఏం చెప్తున్నాడో… వెళ్లి నా అల్లుడి మొడ్డ గుడవండి ఇద్దరు, లెక్క సరిగ్గా తేలుతుంది ” అన్నాడు
మావయ్య మాట విన్న హర్ష సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకున్నాడు.
మహాదేవయ్య రాజన్న చెయ్ వదిలి, రాజన్న చెంప చెల్లుమనేలా కొట్టాడు… దెబ్బకి హర్ష భయపడి అత్తయ్య వెనకాల దాక్కున్నాడు..
పార్వతి హర్ష నడుము పట్టుకుని ముందుకి లాక్కుని, వాడి బుజాల పైన తన భారమైన వక్షోజాలను ఉంచి… హర్ష తలలో చెయ్ పెట్టి నిమురుతూ..
“అమ్మో అమ్మో ఎంతకు తెగించ్చారా… మీ జిమ్మాడా..” అంటూ శపించింది.
మహాదేవయ్య “రేయ్ పొద్దునకళ్ల నాకు రావాల్సిన ఎనభై ఐదు వేలు తెచ్చి ఇవ్వలేదనుకో, తోలు తీసేస్తా కొడకల్లారా అంటూ బెదరించి వదిలేసాడు” రాజన్న తమ్ముడు ఇద్దరు పారిపోయారు. మహాదేవయ్య ఇల్లు అందరి ఇళ్ళకి కొంచెం దూరం ఉండడం వలన ఎవరికీ ఈ గొడవ వినపడలేదు.
మహాదేవయ్య హర్ష దగ్గరికి వచ్చి “నా బంగారు కొండా దా నాన్న ఇలా” అంటూ, హర్ష ని దగ్గరికి తీస్కుని గట్టిగ కౌగలించుకుని బుగ్గపై ముద్దు పెట్టి.
“ఎంత తెలివి రా నీకు ఈ చిన్న వయసుకే నీకు. ఏం కావాలో అడుగు రా అల్లుడు కొనిస్తా” అని మెచ్చుకున్నాడు.
పార్వతి “నా బంగారు కొండా… నా వజ్రాల కొండా…” అంటూ, హర్షాన్ని గుండెలకి హత్తుకుని బుగ్గలపై ముద్దులతో ముంచెత్తింది.
మహాదేవయ్య కూడా వచ్చి హర్ష ని – పార్వతి ని గట్టిగ కౌగిలించుకున్నాడు, హర్ష అత్తయ్య – మావయ్య ఇద్దరి మధ్య ప్రేమతో నలిగిపోయాడు.
తర్వాత ముగ్గురు పుచ్చకాయ కోసుకుని కబుర్లు చెప్పుకుంటూ తింటూ ఉండగా…
పార్వతి “నాన్నతినేసాక కొంచెం కాయి మాలతీ అక్కకి ఇచ్చేసి రా, వాళ్ళ బామ్మ కూడా తింటుంది” అని హర్ష కి చెప్పింది.
“సరే అత్తయ్య” అన్నాడు హర్ష.
మిగతా కథ నెక్స్ట్ పార్ట్ లో…..
నా కథ నచ్చితే నాకు mail చెయ్యండి.
ఇది నా mail ID: raghulaxmi69@gmail.com
కథ కొంచెం స్లో గ ఉంటాది. కానీ, ముందు ముందు చాల రసవత్తOగా చాల హాట్ గ.. డర్టీ గ.. ఉండబోతుంది.
Very slow narration
Tarawata
Bokka la undi story .. you better try the blogs .. its not good here .. !!