వీర స్వర్గం ఎనిమిదవ భాగం

మల్లో చే సినా. అక్కడ సరొసోతి ఆ లెవెల్లో రా రా నన్నెక్కరా అంటుంటే ఆలీ స్యం సెయ్యడం బాగోదు గందా. ఐతే మా సెడ్డ సిక్కొచ్చి పడినాది మారాజా/ మారాణి నాను సెప్పేది ఒక్క ముక్కా అర్థం కావట్నేదని కొందరు గోలెడతన్నారు. ఐతే మరి కొందరేమో ఇలగే రాయబ్బాయా నీ
యాసా దాని బండబడ జబ్బర్దస్తుగుంది అంటన్నారు. కావున కొన్ని వాక్యములు ఈ లాగున చెప్పబడియున్నవి. బహు పెక్కు దినములు గా తెలుగు వారు నివసించు నా రాష్ట్ర మున పర్యటించి నా యొక్క స్వల్ప గ్రాహక శక్తితో గ్రహింప గలిగిన తెలుగు భాష యొక్క వైవిధ్య శైలులలో కొన్నిటిని మీ ముందుంచుటకు చేయుచున్న నా ఈ ప్రయత్నమును అభినందించి నన్ను ప్రోత్సహిం పవలసినదిగా నా ప్రార్థన. నేనునూ మీ యందు ఒకడినే నాకు అవకాసము లభ్యమైన ప్పుడు నాకు తోచిన మరియు నా యొక్క ఈ జీవితములో అనుభవమునకు వచ్చిన మరియు తెలిసిన విషయములను క్రోడీకరించి కించిత్ ఊహాను జత పరిచి ఒక ధారావాహిక కథ గా మీ ముందు ఉంచుట యే నా యీ ప్రయత్నం . ఉత్త-ముండ | పాత-కుండ అనే వ్యత్యాసం మీకే వదిలి వేయుచున్నాను.

ఓ పాలి సీకాకులం లో పలాస ఎల్పొచ్చేసి, గా యెద్దులాబాదు (ఆది లాబాదు) లా బాసర్ పొయ్యచ్చి, ఓ పొద్దు అనంత పురం లో హిందూ పురం ఎల్నావా నా ఈ రాత మొత్తం అర్థం అవబళ్ళా. ఆ రోజుల్లో ఎంటీ వోడు, నాగీ సరావు సినిమాలలో గొప్ప గొప్ప రచయితలు రాసిన మా గొప్ప డవిలాగులు నాను పైన సెప్పిన మూడు సోట్లా ఉన్న జనానీ కాని కం లో ఎంత మందికి అర్థ మయ్యుంటాయో ధర్మపెబువులు మీరే ఆలోసించలా. గ్రాంధికము గంధాలకే పరిమితం కావలనని ఈలాగున చెప్పబడియున్నది. సరే ఇక సొల్లాప్ కథలో కొచ్చేత న్నా.
“రా రా నా రంకు మగడా, నిన్నెక్కి నీది లోనకి దూరిస్తే తప్ప నా బొక్కలో దురద తగ్గేట్టు లేదు” అన్నట్టు పళ్ళబజారు లా దాని సొగసులన్నీ తెరిచి సూపిస్తుంటే మనోడికి మాత్రం సరొసోతిని ఓ సూపు సూడాల నుండదేటి. సరొసోతి సేతిలో ఉన్న వంకాయని అందుకుని దాన్నో కంటా సరొసోతి బొడ్డు కి 4 అంగుళాల కిందున్న చీర కట్టు నో కంటా సూత్తా మనోడు. “ఐతే దీనికి తెగులు సోకిందంటావ్, నేను సూడాలంటావ్” అంటూ మన సినిమా రవి తేజా గాడిలా సరొసోతిని ఎగాది గా సూత్తా తన మనసులో ” దీని కాళ్ళు మాంచి పొడవు, తొడలు కూడా రంజు గానే ఉండేటున్నాయి, ఇందాక ఆ శైలజ మేటరమ్మని ఎత్తుకున్నప్పుడు అదే సిన కత్తిర పట్టు దీని సేత ఎయ్యించు కుంటే రంజు గా ఉంటాదే మో” అనుకుంటూ

నెమ్మది గా గుమ్మం లోంచి లోపలికి ప్రవేసించి, కాల్తో ఒంటి రెక్క తలుపు దెగ్గరికేస్తూ సరొసోతితో “ఈ వంకాయని సూతుంటే ఏదో అంటుకున్నట్టుంది, ఎక్కడ దూర్చావేటి దీన్ని?” అని అడి గాడు. దానికది వెటకారంగా “ఆ మాత్రం కనిపెట్టలేవా, సూత్తే ఊరి కి పెద్ద మొన గాడి వి, ఎనకో తొట్టి గ్యాంగు” అని అంటుండగా మనోడు మండువా లోకి దిగాడు, అది మండువా గట్టునే నిల్చుని వెటకారపు విసుర్లు రువ్వుతానే ఉంది. అది పాత కాలం మండువా ఇల్లు కనుక మజ్జలో ఓ మూడడుగులు పల్లంలో ఓ మండువా ఉన్నాది. ఈడందులోకి దిగితే ఈడి తల పక్కనే గట్టునున్న దాని బొడ్డు వరకూ వస్తోంది. ఆడా మందు వాలో నిలబడి వంకాయని వెలుతురికి ఎదురెట్టి సూతన్నట్టు పోసులిత్తుండగా అది తలుపు గడెట్టి మండువా గట్టున నిలబడి ఎదవ కామెంట్ల మీద ఎదవ కామెంట్లు సేత్తా ఎటకారం సేత్తుండగా మనోడు గబిక్కున దాని వెంపుకి తిరిగి కిందనుండి దాని చీరలోకి తలెట్టి లోనకి దూరిపోయి “వంకాయ కంటు కున్నదాని ఇక్కడి నుండొచ్చింది” అంటూ
చీర పైనుండి సరొసోతి తొడలని పొదివి పట్టుకుని ఆటిని ఎడంసేత్తా మనోడు ఆడి తలని దాని తొడల మజ్జనెట్టాడు. ఆక్కడ డాయెరు లాటడ్డ మైతే నేదు గాని రెండు మూ డ్రోజుల క్రితం గొరిగిందే మో ఎదుగుతున్న మొలకలు మాత్రం మనోడి మొ గాన్ని గిలిగింతలె డత న్నాయి. ఎట్ట వేటి తేరగా కసక్కు తొడల మజ్జన దూరినప్పుడు మొలకలు గిచ్చుతాయేటి అదటెడితే అంత కు కొద్దిసేపు క్రితమే ఈడు

శైలజతో సేత్తన్న రాచ కార్యం సూత్తా కార్చుకున్న దాని రసాలు దాని మెత్తటి తొడలపైన అలాగే ఆరి పోయాయే మో ఇప్పుడు దాని తోద మొదలు తొడిమ దాకా (మహా కవి చౌడప్ప కి జై) తెగ ఘుమఘు మలాడి పోతాంది. మనోడు ముక్కుతో ఆ పరిమళాలని తెగ పీల్చేత్తాంటే సరొసోతి కి మాత్రం కిల కిలా నవ్వొచ్చేత్తాంది. రాదేటి మరి ఈడు ముక్కుతో దాని తొడల మజ్జన గిలిగింతలెడుతుంటే నీ. ఆ నవ్వులోనే అది మళ్ళా ”
చాల్లే సంబడం వంకాయెక్కడ దూరిందో కనిపెట్టావులే పెద్ద. అట్టా కుక్కలా వాసన చూడ్డ మేనా నాకేదేమైనా ఉందా, ఆ పక్కింటి శైలజనైతే నాకి నాకి ఊపిరాడ కుండా సేసినావే” అనే తలికి మనోడు రెచ్చినాడు, కిందెట్టి మీదెట్టి లోనెట్టి బయటెట్టి గుట్టలు గోతులు ఒకటేటి దాని సమస్తాన్ని వీర నాకుడు నాకాడు మనోడు, దానికైతే మహా రంజు గా ఉన్నాది దంతా. అదే ఈడయ్య నర సింహులైతే నాకడం మాట దేవుడెరుగు ఇదే ఆయన ది గంట చీకితే ఒక నిమిషం నిలబెట్టి లోనెట్టు కుని కార్యం జరిగిందని పించేలా ఉండేది. ఇన్నాళ్ళూ పరిథితి. ఇంకో
మగ పురుగు దాని దరిదాపులకి రాకుండా మల్లు గాడు (అదే నరిసింహులు పాలేరు ఆయనకి నమ్మిన బంటూ నీ) పొద్దు గూకులా కాపలా ఉంటాడు గందా. బె మ్మయ్య గాడి ఇషయం ఏరే సెప్పనక్కర్నేదు ఆడు సూడు సిన్నమ్మ పాడు పిల్లోడా టైపు పట్నం లో ఆడి మొదటి/అసలు పెళ్ళాం కుర్రాళ్ళకి లైనేసి లైంలో పెడతా.. సర్లేండి ఇప్పుడా బాగోతం ఎందుగాని. సరొసోతి సీరలో దూరిన మనోడి పని పండగే

దాని రసాల వాసన మాత్రం మనోడికి తెగ కిక్కిత్తాంది. అదింక నిలబడలేక మండువా గట్టున కూలబడి కూకున్నాది, దాని సీర లంగా ఎప్పుడో హుష్కాకి సేసేసాడు మనోడు. అదిప్పుడు తొడలు పుస్తకంలా యెడంగా తెరిచి కాళ్ళు మనోడి భుజాల మీదే సి సేతులతో ఈడి తలని దాని
మెత్త కేసి అదిమేసుకుంటా ఈడిచ్చే సుఖం తో జలదరిస్తూ పిచ్చి కూతలు పెడతా నేల మీద పొర్లే తాంది. (పోనీ పొర్ల
సాగింది అని ఇలా పెతీ దానికీ సాగింది అంటే ఎంత సాగుద్దా బాబోయ్ అని మీక ని పిత్తాది). ఇంతలో మనోడు ఒక్క గెంతులో గబిక్కున గట్టు మీదెక్కి సరొసోతిని దాని నడుము దెగ్గర ఒడిసి పట్టుకుని అమాంతం ఎత్తే సాడు. ఎత్తినోడు దాన్ని అలా ఒట్టు కెళ్ళి ఆ పక్కనున్న పందిరి మంచ మ్మీదడే సాడు. ఐతే ఎక్కు మరి పందిరి మంచం చేసేయ్ త్వరగా గుడు గుడు కుంచం అన్న పాటలా మనోడు సరొసోతితో గుడు గుడు కుంచం మొదలెట్టాదు. అది పిచ్చ సుఖంతో కొట్టు కుంటున్నప్పుడు మనోడు ఈడి గుటాన్ని అమాంతం దాని బొక్కలోకి దొబ్బాడు. తనదాకా వస్తే గాని తెలవదని ఊర్కనే అన్నేదు, ఈడి గూటం దాని కి గొంతులో కొచ్చినట్టనిపించింది, దాంతో సరొసోతి పని కిల కిలారావాలు కాస్తా పొలికేకై నాది. ఇందాక శైలజ (మేటరమ్మ) కే కెట్టినప్పుడు “ఆ ఇది మరీనూ ఇంతోడి దానికే అంతలా కేకెట్టాలా, అక్కడికి ఈ గుంటె దవే పెద్ద మొ గాడన్నట్టు ఆడి కి సెప్పకనే సెప్పాలా” అని సాలా అనుకున్నాది పక్కింటిది తెగ సుఖ పడి పోతాందన్న బాధతో.

మొదట కేకెట్టినా మనొడు ఊపుడు మొదలెట్టేతలికి సరొసోతికి సొర గం కనిపించడం మొదలెట్టింది. రాకేష్ (అదేనండి దీని పూర్వాశ మం లో దీనిని బాగ అరగదీసి చిట్టా చివరికి దీనికి హ్యాండిచ్చిన ఎదురింటి మాలిని మరిది దీని కొత్త మరిది) గాడిదాని కన్నా మన రామరాజు గాడి ది ఒడ్డు పొడవూ రెంటిలోను ఎక్కువే. సరొసోతికి మాత్రం పొరలు పొరలు గా సొర గం కనిపిత్తా ఉంటే అది ఉండుండి ఔటౌతూ కార్చేత్తాంది. దాని తొడల మీద ఆరున్న రసాలా వాసనకే మనోడి కి ఇందాక కిక్కెక్కినాదే మో ఇక అది అదే పని గా సెంబుల కొద్దీ కార్చేత్తా ఉంటే మనోడా రొచ్చులో కి ఈడి గునపాన్ని ముందుకీ ఎన క్కీ ఆడిత్తా తెగ రెచ్చిపోతున్నాడు. ఈడు అసర్దాంలో పెట్టి కొడుతుంటే పైన పెంకుల మీదె క్కిన ఈడి తొట్టి గ్యాంగు ( అదే పార్థు, రంగ) ఆళ్ళాళ్ళపి సేతుల్లో అట్టు కుని ముందుకీ ఎనక్కీ యాడించు కుంటా చిత్తడెన సరొసోతి బొక్క కేసి సూత్తా అసrనలో పెట్టి నట్టు ఊహించుకుని ఎవడికెంత ప్రాప్తమో అంత లో సంబరపడిపోతున్నారు.
మనోడి కో పట్టాన కారదు మెత్త బడదు అవతల ది లచ్చసార్లు ఔటాయ్యి ఇక సాలు మహాప్రభో అని చివరికి ఈడిదాన్ని కింద బొక్కల్లోంచి తీసేసి నోట్లో ఎట్టుకునే వరకూ మనోడు రెచ్చుతానే ఉంటాడని తెలుసు కదా, సరొసోతి పని కూడా అంతే అయ్యింది. ఆడు కిందనుండెట్టినప్పుడు గొంతులో కొచ్చినట్టుంటే ఉప్పుడు నిజంగానే గొంతులోకి

మింగి మొత్తానికి ఆడి సేతా కార్పించి ఆడిని సాంత పరిచింది సరొసోతి. అర గంట సేపు విరామం లేకుండా ఈడు
సేసిన దానికి సరొసోతి నడుము కిందంతా పచ్చి పులు సులా ఐనాది, దాని బొక్కలైతే ఇక ఏరే సెప్పనక్కర్నేదు ఎర్ర గా కందిపోనాయి. ఎనకబొక్కలోకె ప్పుడు దూర్చాడా అను కుంత న్నారా, మనోడి ధాటికి ఓ బొక్క సరిపోదన్న ఇషయం తెలిసినదే.
మనోడు ఎల్ల కిలా పండాడు ఆ పందిరి మంచం మీద, ఇది ఆడి మీద బోర్లా పడుక్కుని, ఆడి ఛాతి మీద తలెట్టి “అద ర గొట్టే సావురా రాజూ ఐతే ఒకట్రా నువ్వు నాటు గా సెయ్యడంలో దిట్టవని తెలుత్తానే ఉంది, ఐతే నీటూ గా సెయ్యడం కూడా వస్తే ఇక మీకు తిరుగుండదా, రేప్పొద్దున్న నువ్వు పట్నం ఎడితే అక్కడ మొదట సీటు తో మొదలెట్టి నాటుతో లోకి దింపి సివరాకర్కి మళ్ళా నీటుతో ముగించాల” అని కొత్త మంత్రం సెప్పింది సరొసోతి. మనోడికి సీటంటే ఏటో కూడా తెలవదు, ఇప్పటి వరకూ మనోడికి తెలిసిందల్లా అమాంతం తొడల మజ్జన తలెట్టడం నాకి సీకి దానిచే కార్పించడం ఆ తర వాత దాన్నెక్కి తుక్కు సెయ్యడం.
ఇప్పటి వరకూ అది సాగింది. ఎంచేతనంటే మరి ఈడికి దొరికిన ఆడాళ్ళలాటొరు ఆళ్ళ పరిస్థితి అలాటి ది. నీటంటే ఏటొ తెలవక మనోడొక ఎరి, మొగం ఏసేతలికి సరొసోతి కనికరించి “నువ్వు రేపట్నుండి రోజూ ఓ గంటైనా వచ్చి

నేర్చుకుంటానంటే నేన్నీకు నేర్పిస్తాను” అని మనోడి మూడో గురువు గా కుదురుకున్నాది. ఇక మనోడు ముగ్గురు గురువుల ముద్దుల శిష్యుడు అనేదో సినే మా పేరు లెక్క అయ్యాడన్నట్టు. ఔ మల్లా
అంతేనా అంటే అంతే కాదు సరొసోతెట్టిన పొలికే క మల్లు గాడి సెవినడక మాన్నేదు ఆడిటొచ్చేత లికి పెంకులపై నున్న కోతులని ఆళ్ళు సేత్తన్న పనులబట్టి లోనున్నదె వరో జరుతు న్నాదేటో ఆడికి అర్థ మవ్వకా
మాన్నేదు. ఇక ముందుంది మనోడి పండగ , ఏటి జరుగుతాదో మయోచ్చి సెప్తా, అసలే ముగ్గురు గురువులు యెయిటింగ క్కడ (పదహారు మంది యెయిటింగ క్కడ అని అదేదో సినిమాలో సునీల్ అన్నట్టు).

సూచనలు వగైరా పంపవలెను అని ఈ లాగున (పోనీ చొక్కాన) .