ఉచ్చపోసుకుందుకు ఒక పక్కకు పోయిన వాడు అటు వైపుగా అడవిలో ఒంటరిగా పోతున్న ఒక అమ్మాయిని(కవితని) చూసి ‘దొరికింద్రా పిట్ట’ అనుకొని తన మగతనాన్ని నలుపుకుంటూ ఆమె వెంట వెళ్ళాడు. అయితే, మధ్యలో కవిత మిస్సవడంతో కొద్దిసేపు అటు ఇటు తిరిగి చూసి ఎవరూ కన్పించక నిరాశగా వెనుదిరిగి పోతుండగా సుజాత ఇలా వాడికి తారసపడింది. తను అలా చెట్టునానుకుని అక్కడ జరుగుతున్న లైవ్ మ్యాచ్ ని చూస్తూ తన ఆడతనాన్ని గెలుక్కుంటుంటే ఆ క్లీనర్ పుచ్చపండ్ల వలే గుండ్రంగా వున్న ఆమె పిర్రల షేపుని, తిరుగుడుచీలవంటి ఊపుని చూస్తూ తట్టుకోలేకపోయాడు. అందుకే, తనని ఒడుపుగా పట్టుకుని పక్కకు లాక్కొచ్చేసాడు. సుజాత నెమ్మదిగా షాక్ నుంచి తేరుకుని తన నోటిని మూసి వుంచిన వాడి చేతిని తీయడానికి ప్రయత్నించసాగింది. దాంతో వాడు వెంటనే తన జేబులోంచి ఒక మడత కత్తిని తెరిచి ఆమెకు చూపిస్తూ, “యే…పోరీ… సక్కగా వుండూ… లేకుంటే యీ చాకుతో నీ పీగ్గోసి గీడనే పండబెడ్తా…” అని బెదిరించాడు. వాడి చేతిలోని కత్తి కన్నా వాడి జీర గొంతు మరీ భయపెట్టింది సుజాతని. ‘హు…హు… ఇదంతా నా తప్పే…! ఉన్నదాన్ని ఊరకే ఉండక లైవ్ మ్యాచు చూడాలి… లైవ్ మ్యాచు చూడాలి… అని ఎగురుకుంటూ ఈ అడవిలోకి వచ్చాను. ఇప్పుడు వీడి చేతుల్లో ఇరుక్కుపోయి చివరికి నా ప్రాణాలమీదకే తెచ్చుకున్నానే’ అనుకుంటూ బాధపడింది. సుజాత గింజుకోవడం ఆపడంతో వాడు, “హా… అగ్గదీ… పోరీ… చెయ్ తీస్తన్నా… అరసినావంటే కుత్తుకోసేస్తా… సమజయిందా..?” అని హెచ్చరిస్తూ మెల్లగా తన చేతిని తీసాడు. సుజాత వాడి బెదిరింపులకి జడిసి కిమ్మనలేదు.
వాడు చిన్నగా సకిలిస్తూ, “దోర జాంపండు లెక్క ఏం ఉన్నావే… పోరీ!” అంటూ సుజాతమీద ఎలుగుబంటిలా పడి ఆమెను వాటేసుకోబోయాడు. సుజాత తన చేతుల్ని తన యదకి అడ్డుగా పెట్టుకుంది. కిందన వాడిది లేచి తన తొడలమధ్యన గట్టిగా తగలడం తనకి తెలుస్తున్నది. వాడలా మీదపడుతుంటే తనకు వంటిమీద తేళ్ళు జెర్రులు పాకినట్టనిపించింది. వాణ్ని నెట్టేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “ప్లీజ్… న్…నీకు… దణ్ణం పెడ్తాను…. నన్నొదిలేయ్…!” అంది.
సుజాత భయంతో వణికిపోతుంటే వాడింకా రెచ్చిపోసాగాడు.
“రే… పోరీ… వదల్నీకి కాదే నిన్ను పట్టుక్కొచ్చిందీ… నాయాల్ది… యిట్లా జిత్తర బిత్తర యేశాలేసినావనుకో… ఆఖర్కి నీ శవం గూడ ఎవర్కీ దొరక్కుండా గీడ్నే బొంద పెడ్తా…!” అంటూ వాడు ఒక చేతిని అలా వెనక్కి తీసుకుపోయి పుచ్చకాయల్లా గుండ్రంగా వున్న ఆమె మెత్తని పిరుదులను పిసకడం మొదలెట్టాడు. ఒళ్ళు జలదరించినట్లయింది సుజాతకి. వాడి వంట్లోంచి, నోట్లోంచి వచ్చే దుర్గంధాన్ని భరించడం తనకి చాలా కష్టంగా వుంది. వాడ్ని విడిపించుకోడానికి ట్రై చేస్తూ, “ప్లీజ్… నేనటువంటిదాన్ని కాను… ప్లీజ్ లీవ్ మీ…” అంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడ్వ నారంభించింది.
క్లీనర్ తనని వదిలేసి, “నీ యమ్మ… గీ లొల్లేందే…” అని కత్తి కొనతో బుర్ర గోక్కుంటూ విసుగ్గా ముఖంపెట్టి, “సరే… పోరీ..నిన్ను అట్నే విడిచేత్తా… ఐతే… ముంగట నువ్వో పన్జేయాల. అప్డే… నిన్నేం జేయఁకుండ…ఇడిసేత్తా…” అన్నాడు. తిన్నగా పోతే పనవ్వట్లేదని గ్రహించి రూటు మార్చాడు వాడు. అంతేకాదు, అక్కడ మీనాక్షి, అజయ్ లను వాడూ చూశాడు. వీడేమీ సుజాతను పెద్ద దూరం లాక్కురాలేదు. ఇప్పుడు సుజాత ఇలాగే గోల చేస్తావుంటే అది వాళ్ళ వరకూ చేరి వాళ్ళు ఇక్కడికి వచ్చే అవకాశం లేకపోలేదు. ఒకవేళ అలా జరిగితే మాత్రం వాడు సుజాతని తన కత్తి వేటుకి బలి చేయడానికి కూడా వెనుకాడ్డం లేదు.
“ఏ-ఏం చేయాలి…న్..నేను?” అని వెక్కుతూ అడిగింది సుజాత. భయంతో తనకి గొంతుకమ్మినట్టయింది.
“ఏమ్లే… నా యదర నువ్ బర్బత్తల నిల్బడాల…” అన్నాడు.
“ఆ… ఏ-ఏంటీ….?” అంది సుజాత వాడేమన్నాడో అర్ధంకాక.
“ఆ… గదే పోరీ… నీ గుడ్డలన్నీ యిడిసి నా యదర నిలబడూమని చెప్తాన… సమజైందా..?” అన్నాడు.
సుజాతకి ఈసారి బాగా అర్ధమైంది. వాడు తనని నగ్నంగా వాడి ముందర నిలబడ మంటున్నాడు. తను చచ్చినా ఆ పనిని చేయదు. తను ఇప్పటివరకూ సెక్సీగా తయ్యారై చాలామంది కుర్రాళ్ళ ముందు తన ఒంపు సొంపులను చూపించింది. కానీ, తనని తాను ఎప్పుడూ ఓ యువరాణిలా ఊహించుకుంటోంది. ఏదో రోజున తన కలల రాకుమారుడు తన కోసం వస్తాడనీ, వాడికే తన మనసుని, తనువునీ అర్పించాలని తను ఆశిస్తోంది.
“లేదు… నేనలా చేయలేను…ప్లీజ్…” అంది మెల్లగా.
“ఎందుకు సెయలేవ్…? పోనీ, మొత్తం ఇప్పనక్కర్లే… నీ సళ్ళు మాత్రం చూపియ్… చాలు!” అన్నాడు ఆమె ఎత్తుల వంక ఆశగా చూస్తూ.
వాడు తనతో అలా బ్రతిమాలినట్టుగా మాట్లాడుతూ వుంటే సుజాతకు మెల్లగా ఒంట్లో దడ తగ్గసాగింది. తనని వదిలేసేలాగ వాడ్ని ఎలాగైనా ఒప్పించి ఈ గండం నుంచి బైటపడాలని అనుకుంది. కొంచెం మేకపోతు గాంభీర్యాన్ని ప్రదర్శిస్తూ, “ఊహూ… ఇక్కడ వద్దు. బాగోదు… మనం హార్స్లీ హిల్స్ చేరాక నీ కోరికని తప్పకుండా తీరుస్తాను… ప్రామిస్!” అని చెప్పింది.
తను అంత నమ్మకంగా చెప్పేసరికి వాడు కూడా ఆమె మాటని నమ్మినట్టున్నాడు. అందుకే, కత్తి పట్టుకున్న తన చేతిని కిందకి దించాడు. వాడికి కూడా ఆ ప్రదేశంలో ఉండాలంటే కాస్త కంగారుగా వుంది. ఎందుకంటే, వాళ్ళున్న జాగా నుంచి రోడ్డు లీలగా కనిపిస్తోంది. ఎవరైనా అక్కడ్నుంచి చూసే ఛాన్సుంది. కనుకనే, వాడు తన చేతిని దించినా, ఇంకా కత్తిని మాత్రం అలానే తన పిడికిలిలో బిగించి పట్టుకొన్నాడు. అయితే, కళ్ళముందు సుజాత కొండలు, లోయలు ఇంకా వంపులు మతి పోగొట్టేస్తుంటే తన గూటం గట్టిపడి పేంటులో తెగ గోల పెట్టేస్తోంది.
“హా… సరే, పోరీ…. అట్నే జేస్తాగానీ, గిప్పుడైతే నువ్వో పన్జేయ్…!” అన్నాడు మరో చేత్తో వాడి అంగాన్ని గట్టిగా నలుపుకుంటూ.
“ఏంటీ..?”
“చెప్తా… నువ్వైతే గిట్లా నా ముంగల గూర్చో…” అన్నాడు పేంట్ మీంచే తన అంగాన్ని నలుపుకుంటూ.
“ఎందుకూ…?” అనడిగింది సుజాత. తనేమీ అమాయకురాలు కాదుగా…! వాడెందుకు తనని వాడి ముందు కూర్చోమంటున్నాడో తెలీకపోవడానికి. ఇంగ్లీషు బ్లూ ఫిల్మ్స్ లో లేడీస్ మగవాళ్ళ కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుని వాళ్ళ అవయవాన్ని ఎలా తమ నోట్లోకి తీసుకొని చీకుతారో తను చాలాసార్లు చూసింది… అవి చూసేప్పుడు తనకు కూడా అలా చేయాలనిపించేది… అదీ తన కలల రాకుమారుడికి మాత్రమే… ఇలా ఎవడికి బడితే వాడికి కాదు.!
ఇకపోతే, సుజాత తను చెప్పింది చెయ్యకుండా ఇలా ఎదురు ప్రశ్నలు వేస్తుంటే వాడికి చిర్రెత్తుకొచ్చింది. తన చేతిలో వున్న కత్తిని మరలా ఆమెకు చూపించి, “యిపుడైతే నిన్ను దెం…నని సెప్పినాన్ గందే… మళ్ళా గిట్లా పతీ దాన్కీ నువ్వు ‘ఏటీ’ ‘ఎన్దుకూ’ అంటూ ఎదవ నఖరాల్ జేస్నావనుకో నేన్నా కత్తికి పని జెప్పాల్సుంటాది!” అన్నాడు.
వాడి మాటలకు సుజాతకి మళ్ళీ వెన్నులో వణుకుపుట్టింది. ఇందాకటినుంచి వాడి చేతిలో ఇంకా కత్తుందన్న విషయమే తను మర్చిపోయింది. ‘వాడెప్పుడు ఏలా వుంటాడో తెలీదు. ఇకమీదటైనా కొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండాలి’ అనుకుంది. ఓసారి వాడి ముఖాన్ని చూసి మెల్లగా తన మోకాళ్ళపై కూర్చుంది. వాడి పేంటు జిప్ దగ్గర ఉబ్బుగా కనబడింది.
