నాకెందుకు అబద్దం చెప్పారు? – Part 5

వాణీ గదిలోకి వస్తూనే, “అక్కా… నన్ను కూడా మీ ఆటలో కలుపుకోండీ!” అంది లత వైపు తిరిగి.
హ్మ్… ఏ కల్లాకపటం ఎరుగని మన వాణీకేం తెలుసు…! ఈ ఆటని సాంప్రదాయబధ్ధంగా జంటలు చాలా గోప్యంగా ఆడతారనీ… అలాగే, అందరూ కలిసిమెలసి ఆడుకునేందుకు ఇదేమీ చిన్నపిల్లల ఆట కాదనీ… ప్చ్..!
తనకు తెలిసినంతవరకు ఇది కూడా ఓ ఆట… కాకపోతే మిగతా వాటికంటే దీనిలో ఎక్కువ మజా వస్తుంది, అంతే!

లత, ఏం చెప్పాలో తెలీక అలా మౌనంగా ఉండిపోయింది… ఎంతసేపు ఎదురుచూసినా తన అక్కనుండి యేఁ సమాధానం రాకపోయేసరికి… వాణీ తనకి తోచిన విధంగా చేసింది. చప్పున తన టాప్ ని విప్పి నేలమీద పడేసి నడుం మీద చేతులు వేసుకుని నించుంది.
ఇందాక తన అక్కే సార్ ముందు దుస్తులు విప్పగా లేనిది ఇక తనెందుకు సిగ్గుపడుతుంది! పైగా ఈ ఆట కూడ భలే బాగుంటుంది కూడా!
ఇక వాణీ అయితే ఆ భంగిమలో(అదే… poseలో) అచ్చంగా శృంగార దేవతను తలపించింది… శిరీష్ కళ్ళు ఆమె హిమగిరుల మధ్యనున్న లోయలో చిక్కుకుపోయాయి. సియాచిన్ పర్వత శ్రేణుల్లో ఉన్న లోయలకంటే ఎంతో ప్రమాదకరమైన లోయ ఇది… ఎంతటి మగాడైనా అందులో పడి చావాల్సిందే!
వాణీ చేసిన పనిని గుర్తించిన మరుక్షణం లత తన చెల్లి ఎద సంపదల్ని తన కౌగిలిలో దాచేసింది; తన ప్రియుని దృష్టి సోకకుండా.!
లత వాణీని అలాగే గట్టిగా పట్టుకుని పక్క గదికి తీసుకుపోయింది… శిరీష్ ఏమీ చేయకుండా ఆ అక్కాచెల్లెల్లనే చూస్తూ ఉన్నాడు… అదీ కాసేపే! ఎందుకంటే… లత ఆ రూంలోకి తన చెల్లిని తీసుకువెళ్ళిన వెంటనే తలుపుని మూసేసింది.
“అక్కా ఇక్కడికెందుకు తీసుకొచ్చావ్? పద.. వెళ్ళి ఆడదాం,” అంది వాణి. లత ఏమీ మాట్లాడకుండా నిల్చుంది… తల దించుకుని… వాణీకి తన సార్ తో ఈ ఆటని ఆడాలని బాగా ఉబలాటంగా ఉంది, “పోనీ నేనెళ్ళి ఆడి వస్తా.. నువ్వుండు,” అంది వాణీ.
“ఇద్…దేమీ ఆట క్..కాదు వ్..వాణీ..!” అతికష్టంమీద నోరు విప్పింది లత.
“ఆట కాకపోవడం ఏంటక్కా..? ఎంత మజాగా ఉంటాది ఈ ఆట…!”
“వాణీ… ఇది ఎవరితోబడితే వాళ్ళతో ఆడే ఆట కాదు…!” అని భావోద్వేగంతో చెప్పింది లత.
“కానీ… నువ్వూ ఆడుతున్నావుగా… సార్ తో! నేనేం పడుకోలేదు, మొత్తం చూసాను…”
“నేను అతన్ని ప్రేమిస్తున్నాను, వాణీ!” ఆ మాట అంటున్నప్పుడు లత స్వరంలో కాస్త గర్వం ధ్వనించింది.
“నేను నీకన్నా ఎక్కువే ప్రేమిస్తున్నాను… సార్ ని… సార్ కూడ నన్ను ప్రేమిస్తున్నానని చెప్పారుగా…! నీకు మళ్ళా డౌటైతే… పద, అడుగుదాం..” అంది వాణీ మొండిగా.
హ్మ్… ప్రేమ అనేది జీవితంలో ప్రతీచోట మనకు విభిన్న పార్శ్వాలుగా కనిపిస్తుందని…. అందులోనూ వాత్సల్యంతో కూడిన ప్రేమకి, యవ్వనంలో కలిగే ప్రేమ భావనకీ ఎంతో వ్యత్యాసం వుందని… పాపం మన వాణీకి తెలీదు… చెప్పినా అర్ధంచేసుకునే మనస్తత్వం కాదు!
“వాణీ… నేను అతన్ని…. పెళ్ళి చేసుకుంటాను…”
లత తన ఆఖరి అస్త్రాన్ని ప్రయోగించింది!
వాణీ కాసేపు ఏదో ఆలోచిస్తున్నట్టుగా గెడ్డంకింద చెయ్యి పెట్టుకుని తలని పైకెత్తి చూస్తూ, “అయితే, నేనూ సార్ ని పెళ్ళి చేసుకుంటాను,” అంది.
లత నవ్వకుండా ఉండలేకపోయింది. ‘పిచ్చీ…!!!’ అనుకుంది మనసులో
“వాణీ.. నువ్వు చాలా చిన్నపిల్లవేఁ…”
“నువ్వెంత పెద్దదానివి…? నాకన్నా రెండేళ్ళేగా…!”
లత దగ్గర వాణీ మాటలకి సమాధానం లేకపోయింది. అయినా… ఎప్పటిలాగే వాణీని దబాయించడానికి ప్రయత్నించింది.
“ఎక్కువ వాగకు… పిచ్చీ! నీకేం తెలీదు… నోర్మూస్కో… అలా జరగదు… జ్..జరగదు!”
కానీ, ఈసారి వాణీ తన అక్క మాటకి ఎదురుతిరుగుతూ—
“నన్ను ఆడకుండా నువ్వు ఆపలేవు అక్కా…! సార్ తో కాకపోతే రేపు వెళ్ళి రాజేష్ తో ఆడతాను…” అంది.
లత వాణీ వంక నిర్ఘాంతపోయి చూస్తూ తల తిరిగినట్లయ్యి… దబ్బుమని మంచంమీద కూర్చుండిపోయింది.

‘వాణీకి ఎలా చెప్పాలి.? ఎలా ఆపాలి…?’
కాసేపటికి తలెత్తి వాణీని చూస్తూ, “సరే వాణీ… నువ్వు ఆడు-” అని కాసేపాగి, “కానీ, నాతో…”
దానికి వాణీ కాస్త మెత్తబడినా, “కానీ, అక్కా… ఈ పూర్తి ఆట ఆడాలంటే మ్మ్—”
ఆ మాటని పూర్తి చేసే అవకాశం ఇవ్వలేదు లత… చప్పునలేచి రక్తపిపాసిలా వాణీ ఎర్రని రసాలూరే పెదాలమీద దాడిచేసింది… వాణీ కూడా అన్నీ మర్చిపోయి ఉత్సాహంగా తన అక్కకి సహకరించింది.
లత కేవలం వాణీని సంతోషపరచడానికి ప్రయత్నిస్తోంది… అయితే, వాణీ మాత్రం మాంఛి జోరుమీదుంది… తననిప్పుడు చూస్తే ఎవరికైనా తనేదో చాలాకాలంగా తన అక్కమీద ఈ రకమైన వాంఛని పెంచుకుని ఉందేమో అనే అనుమానం రాకపోదు.! క్రమముగా లతకి కూడా వొంట్లో వేడెక్కసాగింది…. తన చేతుల్ని వాణీ నడుముకు ఇరువైపులా వేసి బిగించి పట్టుకుంది. వాణీ కూడా ఏమీ వెనక్కి తగ్గక లత పెదాలని చప్..చప్… మంటూ చప్పరిస్తూ చేతులని పిరుదులమీద వేసి నొక్కసాగింది. వాణీ అలా నొక్కుతుంటే లతకి తొడలమధ్య తీయని నొప్పి మొదలైంది… తన కాళ్ళలో బలం తగ్గినట్టయ్యి లత వాణీమీద వాలిపోవడంతో ఇద్దరూ అలాగే మంచంమీద పడ్డారు.. లత వాణీని తనమీదకు లాక్కుంది. వాణీ రెండు చేతులతో లత బంగారు బంతుల్ని పట్టుకుని కసాబిసా నలిపేసింది… ‘అ..హ్హ..హా…’ అని చిన్నగా మూల్గుతూ లత వాణీని తనకు మరింత దగ్గరికి నొక్కుకుంది. తమకంతో ఆమెకి కళ్ళు మూతలుపడుతున్నాయి… ఆమె కళ్ళముందు శిరీష్ ముఖం కదలాడసాగింది… లత వాణీ గుండ్రని పిరుదుల్ని తన చేతులతో పొదివి పట్టుకొని బలంగా పిసికింది. అలా ఆడుతూ ఆ ఆటకి సంబంధించిన జ్ఞానాన్ని తమంట తామే సంపాదించుకోసాగారు వాళ్ళు. ఒక్కొక్కటిగా వారినుంచి వారి దుస్తులు వేరయ్యాయి… ఇద్దరూ లేచి కూర్చుని ఒకరినొకరు చూడసాగారు… ఇద్దరి కళ్లు సిగ్గు, సంకోచంతో కాక కోరికతో నిండివున్నాయి. లత ముందుకి వంగి వాణీ పెదాలను అందుకుని చప్పరిస్తూ తన నాలుకను వాణీ నోట్లోకి జొప్పిస్తూ రెండు చేతులతో వాణీ చన్నుల్ని పిడికిట పట్టి గట్టిగా నలపసాగింది… ‘స్…మ్మ్…’ అని మూల్గుతూ వాణీ కూడా లత బంతుల్ని ఆటో హార్న్ నొకినట్టుగా నొక్కుతోంది…
లత మెల్లగా తన చేతిని కిందకి తీసుకెళ్ళి వాణీ పూ..పెదాలమీద ఓమారు సుతారంగా రాసింది… వాణీకి ఒక్కసారిగా జివ్వుమంది! మొదట సార్ ‘కాలు’ తగిలినప్పుడు… తర్వాత దీప్తి నాలికతో రాసినప్పుడు… కలిగిన అనుభూతి, మళ్ళీ ఇప్పుడు… తన అక్క చల్లని చేతి వ్రేళ్ళు అక్కడ పడగానే ముచ్చటగా మూడోసారి వాణీకి ఒళ్ళంతా సలపరం మొదలైంది. వెంటనే లత పెదాలని వదిలి కిందకు జారి లత ఎడమ స్తనాన్ని నోట్లోకి తీసుకొని పదునైన దంతాలతో గట్టిగా కొరికింది… ‘ఆహ్.!’ అని లత చిన్నగా వగరుస్తూ వాణీ పూ… పెదాలని నలిపేయసాగింది… అక్కడ వెచ్చగా చెమ్మ తగిలేసరికి లత కిందకు దిగి వాణీ తొడల మధ్యకు చేరింది… ఎంతో చిన్నగా, మృదువుగా ఉండి చాలా ముద్దుగా కనిపించింది ఆ ప్రదేశం… రెండేళ్ళ క్రితం తనది కూడా ఇలాగే ఉండేది… ఇప్పుడు అక్కడ కొంచెం ఎరుపెక్కింది… అలాగే వెంట్రుకలు కూడా వచ్చాయి…
కాస్త ముందుకి వంగి వాణీ పూ..పెదాలను ముద్దుపెట్టుకుంది.
తన పువ్వుమీద లత పడటంతో వాణీ కూడా బదులు తీర్చుకోవడానికి లత తొడల మధ్య చేరి అక్కడ ముద్దులవర్షం కురిపించడం మొదలెట్టింది…ఇలా ఇద్దరూ ఒకరి పుష్పాలను మరొకరు పీల్చి పిప్పిచేసేస్తున్నారు… దాంతో, మధనరంగం కాస్తా కదనరంగంగా మారిపోయింది. ఆ గదిలో ‘అ..ఆ…’లు అన్నీ ‘అం.. అః’లుగా మారిపోయాయి… ఇద్దరూ కలిసి అద్వితీయమైన అరవై తొమ్మిదో (69) అంకెను అక్కడ వేసారు.
ఒకరు ముగిస్తే మరొకరు మొదలెట్టడంతో మాటిమాటికీ ఆ మంచం కామరసాలతో తడిచిపోసాగింది… అలా ఓ అరగంటపాటు వారి ఆట కొనసాగింది…