వంటింట్లోంచి అరుపు, “ఎంటక్కా…?” అంటూ కిచెన్ వైపు నడిచాను. చేతికి డబ్బిచ్చి ఏదో సరుకు తెమ్మంది. నేను కిరాన షాప్ కి వెళ్లి తెచ్చాను. అప్పుడు అర్థమైంది ఇంట్లో అమ్మ నాన్న లేరు, ఎక్కడికో వెళ్ళారు, అందుకే అక్క బిజీగా వుంది. టిఫిన్ రెడీ అయ్యాక ఇద్దరం కలిసి తిన్నాం. తిన్నాక మల్లి టీవీ ముందు కూర్చున్నా. అక్క లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. కొద్దిసేపటికి అక్క వచ్చింది, చేతిలో నా లుంగీ రెండు వేళ్ళతో పట్టుకొని….
అక్క: ఇలా అయితే కష్టం చిన్నా, అమ్మకు తెలిసిపోతుంది, నిన్న రాత్రి ఏమైనా కదిలించి చూసావా?
నేను: కదిలించాను అక్కా, ఏమి రాలేదు.
అక్క లుంగీ పక్కన పడేసి నా పక్కన వచ్చి కూర్చుంది. నా భుజం మీద చెయ్ వేసి..
అక్క: నీకు హెల్ప్ చేయాలనే నేను ఇవన్ని చెబుతున్నా, నువ్వు నా దగ్గర ఏమి దాచకుండా చెప్పు. కదిలించేటప్పుడు ఎలా ఉన్నింది?
నేను: గట్టిగా అయిపోయి, పాస్ వస్తుంది. ఎక్కువసేపు చేస్తే చేయి నొప్పి పుడుతుందక్కా..
అక్క: సినిమాలు, పాటలు చూసేటప్పుడు ఏమైనా అనిపిస్తుందా?
నేను: ఎం అనిపియదక్కా.
అక్క: కదలటం గట్టిపడటం లాంటివి అవదా?
నేను: అప్పుడప్పుడు గట్టిపడుతుందక్కా..
అక్క: ఎం చూసినప్పుడు?
నేను: పాటలు..
అక్క: ఇంకా?
నేను: హీరొయిన్ ను చూసినప్పుడు.అక్క: నీకు ఏ హీరొయిన్ అంటే ఇష్టం?
నేను: తమన్నా అక్కా.
అక్క: అయితే తమన్నాను ఉహించుకుంటూ కదిలించి చూడు.
నేను సరేనని తలూపాను, కాని అక్క…
అక్క: ఇప్పుడే చేసి చూడు పో, ఇంట్లో ఎవరు లేనప్పుడే..
లేచి నా రూం కి వెళ్లాను, టవల్ తీస్కొని బాత్రూమ్లోకి వెళ్లి, షాట్ తీసేసి సుల్లి ఆడించడం మొదలెట్టాను, కాని తమన్నాను ఉహించుకోవటం ఎలానో అర్థం కాలేదు. ఎలాగైనా ఈ సారి కారితే నాకీ కష్టాలు పోతాయి అనుకుంటూ, కల్లుముసుకొని తమన్నాను గుర్తుచేసుకున్నా. ఆమె మొహం కనిపించింది, కాని కారటం లేదు, సుల్లి గట్టిపడింది, కాని కారటం లేదు. సుల్లి దగ్గర ఏదో గిలిగింత. అలా కదిలిస్తుంటే చాల బాగుంది కాని కారటం లేదు. థూ దీనమ్మ జీవితం అసలీ కారటం ఏంటో, ఈ కష్టాలేంటో అర్థం కాక, టవల్ కట్టుకొని బయటికి వచ్చాను. అక్క హాల్ లో లేదు, తన రూమ్లోకి వెళ్లాను. కొద్దిగా అసహనంతోనే
నేను: కారట్లేదక్కా..
అక్క: ఉహించుకున్నావా?
నేను: ఎలా ఉహించువాలొ తెలీదక్కా.
అక్క: సర్లే కూర్చో..
అని చెప్పి బాగ్లోంచి తన లాప్టాప్ తీసి, ఆన్ చేసింది. మోడెమ్ తగిలించి నెట్ కనెక్ట్ చేసింది. గూగుల్ ఓపెన్ అయ్యాక అందులో తమన్నా ఫొటోస్ అని కొట్టింది. అందులో images అఫ్ తమన్నా. మీద క్లిక్ చేసింది. అప్పుడు అన్ని తమన్నా ఫొటోస్ వచ్చేసాయి. నా వైపు చూసి,
అక్క: ఇవన్ని చూడటం తప్పు, నీకు రాత్రి పుట కారకుడదని ఇలా చేస్తున్నా. ఎవ్వరితో చెప్పకు. వీటిని చూస్తూ కదిలించు, కారేముందు బాత్రూమ్కి వెళ్లి కార్చు, ఇక్కడ గలీజ్ చేయకు.అని చెప్పి బయటికి వెళ్ళిపోయింది. ఇదంతా కొత్తగా అనిపించింది, టెన్షన్ తో పాస్ వచ్చేసింది, పోసోచ్చి కూర్చున్నా. ఆ ఫొటోస్ చూస్తూ టవల్ లోపలే చేయి పెట్టి కదిలించడం మొదలెట్టాను, ఈ సారి త్వరగా గట్టిపడింది, కదిలిస్తూ కొత్త కొత్త ఫొటోస్ చూస్తున్నా. సుల్లి దగ్గర చాల హాయిగా వుంది, ఫొటోస్ అయిపోయాయి పేజి 2 కొట్టి చూస్తున్నా, చిన్న డ్రెస్ వేస్కున్నా ఫోటో చూసినప్పుడు సుల్లి ఉలిక్కిపడింది, ఇక్కడే కారిపోతుందేమోనని భయమేసింది. కాని ఎం కారలేదు, ఇంకా చిన్న డ్రెస్ లో చూడాలని తహ తహ లాడుతున్నా. సుల్లి ఉలిక్కి పడుతుంది. కారిపోతున్నట్టు అనిపించేసరికి లేచి బాత్రూం వైపు పతిగెత్తాను. తెల్లని జిగతు కారింది, అలా ఉలిక్కి పడుతూ 3/4 సార్లు కారి మెత్తపదిపోయింది. ఆహా ఎంత బాగుందో, మల్లి మల్లి చేయాలనిపించేటట్టు. సుల్లి చేతులు కడుక్కొని బయటికి వచ్చాను. అక్క హాల్ లో టీవీ చూస్తుంది. నేను బయటికి రాగానే నా వైపు చూసి “ఏరా చిన్నా కారిందా?” అని అడిగింది. నేను సంతోషంగా…
నేను: ఆ… కారిందక్కా.
అక్క: రాత్రి పూట అలా చేస్కోవటం అలవాటు చేస్కో. నాకూ పని తగ్గుతుంది.
అని చిన్న స్మెల్ ఇచ్చింది. నేను నా రూంకి వెళ్లి షాట్ తొడుక్కొని పడుకున్నా. అలా ఆ రోజు గడిచి పోయింది.
మరుసటి రోజు సాయంత్రం ఇంటికి రాగానే అక్క రూమ్కి వెళ్లాను, నా కోసమే అన్నట్టు లాప్టాప్ తెరిచి ఉంచింది, దాని పక్కనే అక్క పడుకొని ఉన్నింది, ఆత్రుత పట్టుకోలేక బెడ్ మీద కూర్చొని లాప్టాప్ లో గూగుల్ ఓపెన్ చేసి నిన్నటిలా టైపు చేశా, అవే బొమ్మలు రావడంతో ఇంకేదైనా టైపు చేయాలనుకొని, ఆ రోజు సినిమా పోస్టర్ లో హీరొయిన్ బట్టలు లేకుండా బ్లాంకెట్ అడ్డం పెట్టుకుంది కదా, ఆ సినిమా గుర్తొచ్చింది. “mayuri” అని టైపు చేసాను, నేను చూసిన పోస్టర్ తో పాటు వేరే ఫొటోస్ కూడా వున్నాయి, అవి చూడగానే సుళ్ళి లేచి స్కూల్ ప్యాంటు ని కదిలించింది. లోపల గిలిగింతలు మొదలయ్యాయి. సుళ్ళి పట్టుకొని కదిలిద్దామంటే పక్కన అక్కపడుకొని వుంది, అందుకే చేత్తో ప్యాంటు పైనుండే రుద్దుకుంటూ చూస్తున్నా, ఇంకా లోపల ఎం వుంటుందో చూడక ముందే అక్క లేస్తున్నట్టు అనిపించి తిరిగిచుసాను. అక్క లేచి నా వైపు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ.
అక్క: “ఎం చేస్తున్నావ్ రా?” అని అడిగింది. నేను ఎం చెప్పాలో ఆలోచించే లోపే లాప్టాప్ చూసి కోపంగా..
అక్క: “ఏంట్రా ఇవన్ని? ఎవరు నేర్పించారు?,” అంటూ లాప్టాప్ దగ్గరికి తీస్కొని అవి క్లోజ్ చేసేసింది.
నేను: “నువ్వే కాదక్కా నిన్న చూడమనింది?”, అని ఎదురు చెప్పాను.
అక్క: “ముందు ఆ డోర్ లాక్ చేసి రా!”, నేను లాక్ చేసి వచ్చి కూర్చున్నాను.
అక్క: “నేను ఇలాంటి చూడమన్నానా?, ఏదో నీ మంచి కోసం తమన్నావి చూడమన్నా, అది కూడా కారడానికి మాత్రమె, ఇలాంటివి చూసే చాల మంది చెడిపోతున్నారు, రేప్ లు చేస్తున్నారు. నువ్వు కూడా వాళ్ళ లాగ తయారవుదామనా?, ఇంకోసారి లాప్టాప్ తాకావో…” అంటూ సీరియస్ గా వార్నింగ్ ఇచ్చింది. కాని నేనేం తప్పుచేసానో అర్థం కాలేదు, అవి చూడటం తప్పైతే నిన్న కూడా చూసాను కదా? అక్కను ఎదురించడం చేతకాక ఏడ్చుకుంటూ నా రూంకి వెళ్ళిపోయా.
ఆ రోజు రాత్రి అక్క మొహం చూడకుండానే భోజనం చేసి వెళ్లి పడుకున్నా. తర్వాతి రోజు అక్క మొహం చూడకుండానే గడిపేసా, అలా ఓ వారం తర్వాత రాత్రి షాట్ తడిచిపోయింది. తడి కి మెలుకువ వచ్చి లేచాను. అలా కార్చిన చివరి రోజు గుర్తొచ్చింది, అక్క రూమ్లో తమన్నా ఫొటోస్ చూస్తూ కార్చుకున్నా. ఆ వెంటనే అక్క “కారిందా..?” అని అడిగి నవ్విన మొహం గుర్తొచ్చింది. ఆ మొహం చూడక చాలరోజులైనట్టనిపించింది. లేచి షాట్ తీసి బాత్రూం లోకి వెళ్లి షాట్ బకెట్ లో వేసి నీళ్ళు పదిలాను, అంతలో నా కళ్ళు సుల్లి మీద పడ్డాయి, అది విరిగిపోయిన పోట్లకయలా నేలకేసి చూస్తుంది, దానిలాగే నేను కూడా బాధల్లో వున్నా. అమ్మకూడా ఒకసారి “ఎరా చిన్నా అలా వున్నావ్?” అని కూడా అడిగింది. టాప్ ఆపి షాట్ నీళ్ళతో కడిగి బాత్రూం డోర్ మీద వేసేశాను. బయటికి వచ్చి ఎం తోడుక్కోవాలో అర్థం కాక, టవల్ కట్టుకొని పడుకున్నా.
తెల్లారిన తర్వాత లేచి చుస్తే టవల్ ఊడిపోయి ఉన్నింది, అదృష్టవశాత్తు బ్లాంకెట్ కప్పుకొని వున్నా, ఎవరైనా వచ్చేలోపు లేచి టవల్ కట్టుకొని బాత్రూమ్లోకి దూరి freshup అయ్యి స్కూల్కి వెళ్ళిపోయా.
ఆ రోజు రాత్రి అక్క నా రూమ్లోకి వచ్చి డోర్ లాక్ చేసి నా బెడ్ మీద కూర్చుంది, నేను అక్క మొహం చూడలేక సుల్లి లెక్క నేలవైపు చూస్తూ కూర్చున్న.
అక్క: “మనం ఇలా మాట్లాడకుండా వుంటే ఏమైంది ఎందుకు మాట్లడుకోవట్లేదు అని అడుగుతుంది అమ్మ, ఈ విషయం వాళ్లకు తెలిస్తే అంతే సంగతులు, ఇంకోసారి అలాంటివి చూడకుండా ఇంట్లో మాములుగా వుండు, మాములుగానే మాట్లాడు. అది నీ తప్పు కాదులే నిన్ను చూడామణి చెప్పి నేనే తప్పు చేసాను.” అంటూ లేచి వెళ్తూ..
అక్క: “ఇంకోసారి టవల్ కట్టుకొని పడుకోవాకు, ఒకవేళ కట్టుకుంటే డోర్ లాక్ చేస్కో”, అంటూ చిరునవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోయింది. అక్క అలా చెప్పాక అర్థం అయింది ప్రొద్దున అక్క నన్ను టవల్ లేనప్పుడు చూసిందని, అక్కే బ్లాంకెట్ కప్పి పోయి వుంటుంది. సిగ్గనిపించిన, పడుకోనున్న కాబట్టి ఎం పెద్దగా ఆలోచించకుండా పడుకున్నా.
మరుసటి రోజు నుండి అక్క నన్ను పలకరించడం, మాట్లాడటం చేస్తూ నన్ను మల్లి మామూలు స్థితికి తెచ్చింది. అలా రోజులు గడిచిపోయాయి, కార్చుకున్నప్పుడు నేనే ఉతుక్కునే వాడిని. క్వార్టర్లీ హాలిడేస్ లో అమ్మ అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళింది, మేము రాసన్నాం, నాన్న కూడా మాతోనే ఇంట్లో ఉంటాడు కాని రోజంతా ఆఫీసు లో వుంది రాత్రి మాత్రమే ఇంటికి వస్తాడు
My mail id dplayboy717@gmail.com