తల్లి ఎత్తైన వక్షం మీదుగా లంగా నాడ బిగించాడు.
” ఏయ్…..ఇంత బిగుతుగానా కట్టేది……స్ స్ స్ స్ స్…అబ్బా…..కొద్దిగా లూజు చెయ్యి…ఊపిరాడక చచ్చిపోతాను………”
” అలాగే, “
లూజుగా స్థనం మీద పెట్టి కట్టాడు.
” ఛ్చా…అలాకాదు, అక్కడ కడితే జారిపోతుంది….ఇంకొద్దిగా పైకి కట్టు “
” ఇలా ఓకేనా…..?”
రొమ్ముల మీదుగా కట్టాడు.
” ఇప్పుడు సరిపోయిందా…..?”
” సరే, నేను స్నానం చేస్తాను, తమరు అలా చేతులు కట్టుకుని నిలబడండి..”
కొంటెగా చూస్తూ, మగ్ తో నీళ్ళు తీసుకుని పోసుకుంది.ఆ నీళ్ళతడికి తన పలుచటి లంగా తడిసి,రొమ్ములకు అతుక్కుపోయి, వాటి పరిమాణాన్ని,ఆకృతిని భూతద్దంలో చూపిస్తున్నట్టు బయటికి కనబడుతోంది.
” అమ్మా, నీకు నెలకు ఎన్ని సబ్బులు అవుతాయి….?”
” మూడు…….. ఎందుకని….?”
” నీ సళ్ళకే ఒక సబ్బు అయిపోతుందేమో…..”
” పోరా, పోకిరి.”తడిసిన దేహం మీద సబ్బు రాసుకుంటోంది.
శంఖంలాంటి మెడను రుద్దుకుంటూ,,క్రిందకు దిగి సళ్ళెత్తులను రుద్దుతూ, చేతులు పైకెత్తి చంకళ్ళో రుద్దుకుంటోంది. తల్లి చంకల్లో గుబురు సబ్బు నురగలో తళతళలాడుతుంటే, వినయ్ ఇరుసు నిగుడుతూ ఆమె చంకలు ముట్టుకోమని వినయ్ మెదడుకు సంకేతాలు పంపుతోంది.
” అమ్మా, నీ చంకలకు సబ్బు రాయనా….”
” వద్దులే మహానుభావా…..”
” ఇమ్మంటుంటే….”(గారం గుడిశాడు)
చొరవగా సబ్బును లాకుని , శోభనను బాత్రూం గోడకు నొక్కిపెట్టి,ఆమె చెయ్యి పైకెత్తి చంకలో రుద్దాడు.
” చక్కిలిగింత పెడుతోందిరా…..”
” అమ్మా, నీ చంకలు షేవ్ చేసి చూడాలని ఉంది…”
” ఏయ్….వద్దు.కొద్దిరోజుల్లో మీ నాన్నగారు వస్తారు.ఆయనకు ఇవన్నా, ఇక్కడి వాసనన్నా ప్రాణం.ఇవి లేకపోతే మోహం త్రిప్పుకుంటాడు”
“మ్మ్….”
సబ్బు నురగతో తడిసి చంకలకు అతుకూపోయిన నల్లటి వెంట్రుకలను చూడగానే అవేశం పొంగి, చటుక్కున అక్కడ తన మొహం పెట్టాడు.తన మొహమంతా సబ్బు నురగ.
” వినూ, మొహం తీయరా….”
” అమ్మా, ఇప్పుడు నీ సళ్ళకు సబ్బు రాస్తాను…అలా కంగారుగా చూడకు, నేనేమి చూడనులే…”
చెబుతూ, వినయ్ తల్లి లంగా బొందు విప్పి, లంగాను పైకి జరిపి కొసను ఆమె నొటికి అందించాడు.
” అమ్మా, ఈ కొసను పంటితో పట్టుకో, నేను లోపలికి చేతులు పెట్టి సబ్బు రుద్దుతాను. ఇలాగేగా ,నువ్వు స్నానం చేసేది….?”
శోభన సిగ్గుపడుతూ, లంగా అంచును నోటితో పట్టుకుంది. వినయ్ తల్లికి వెంకాతల జేరి, చంకల్లోన్ని వెంట్రుకల చిక్కు విడదీస్తూ, చేతులను అలాగే క్రిందికి జారుస్తూ, ముందెత్తుల మీదకు తీసుకొచ్చాడు.
” ఎలా అమ్మా, ఇంత గట్టిగా, నున్నగా, పెద్దగా పెంచావు??? నేను నమ్మలేకపోతున్నాను…….కాలేజీ రోజుల్లో కూడా,ఇలాగే ఉండేవా…..?”
” వినూ,నువ్వలా ముట్టుకుంటే, నాకేదో అవుతుంది.రోజూ ఇలా అమ్మ సళ్ళూ పట్టుకుంటూ, నన్ను వివశురాలను చేస్తున్నావు”
లంగా చివరను పళ్ళమధ్య బిగించి మూల్గింది.
” చుశావా…..చుశావా…..నువ్వే సళ్ళు అని అన్నావు “(హేళనగా అన్నాడు)
” అహమ్మ్….. అంతా నీ వల్లే.నెమ్మిదిగా రాయి.అలా కసాబిసా నొక్కితే, అవి వాలిపోతాయి”
” చేతికి పట్టేదొరకడం లేదు…..జారిపోతున్నాయి “
” సబ్బు రాస్తే అలాగే ఉంటాయి….చేతికి దొరకవు.హాం మ్మ్ మ్మ్……ముచ్చికను గిల్లకు……. నొప్పెడుతోంది”
” ఓహ్, సారీ మా….నీ ముచ్చిక ఒక అంగుళము ఉంటుందా….?”
” ఛా…అంతుండదు….”
తనయుడు,తన ముచ్చికను నుని వ్రేళ్ళతో త్రిప్పుతూ, సాగదీస్తుంటే,అంత చన్నీటిలోనూ రోమాలు నిక్కబొడుచుకుని,శోభనలోని ఆడది రెండవ అనుభవం కోసం తనను మదన్మోతిని చేస్తూ, కొడుకు మాటలకు సిగ్గుపడకుండా, సమ ఉజ్జిగా మాట్లాడేలా ఉసిగొల్పుతోంది.
” ఎంతసేపని అలా, నోటితో లంగాను పట్టుకుంటావు….? వదిలేయొచ్చుగా…..?”
” అలాగే,తోలుబొమ్మలు ఆడిద్దమనే….??”
” అదేంకాదులేమా….”
తన పాచిక పారనందుకుకొద్దిగా నొచ్చుకున్నాడు.
” వినూ, ఇక చాలు నాన్న….మాటలలో పెట్టి, అమ్మ పొదుగును తనువుతీర పట్టుకుని ఆడుకున్నావు….ఇక వెళ్ళరా….ప్లీజ్”
” అమ్మ, చాలా థాంక్స్.నీ సళ్ళను మాత్రమే ముట్టుకుంటే నాకు చాలదమ్మా……నీ ఎత్తైన పిఱ్ఱలను పిసకాలని పిస్తుంది.అవంటే నాకు చాలా ఇష్టం.”
శోభన పాదాల దగ్గర కూర్చుని లంగాను పైకెత్తి ఒంగి లోపలికి చూశాడు.
” హేయ్….వినూ……ఏంచేస్తున్నావ్….? అమ్మ సళ్ళను ఏమన్నా చేసుకో…..కానీ….కానీ….వెనుకకు వెళ్ళకు.అక్కడ నువ్వు చేతులు వేస్తే,అది నన్ను,సంధిగ్ధతలో పడేస్తుంది.”
” నీ పిఱ్ఱల మీద చేయి వేస్తే ఏమవుతుంది…..?”
తన చేయ్యిని అమ్మ లంగాలోకి దూర్చి, నున్నటి లోతొడలను తడిమాడు.
” ఆహ్………వినూ….”
” అమ్మా, కొద్దిగా లంగా పైకెత్తవా….”
” కుదరదు….ఏది చెయ్యాలనుకున్నా, ఇలాగే చేసుకో….పైకి మాత్రం ఎత్తను…”
వినూ తన రెండు చేతులను లంగాలోకి దూర్చి,తల్లి రెండు పిఱ్ఱలను పట్టుకున్నాడు.
“నీ పిఱ్ఱలు బాగా కొవ్వెక్కి ఉన్నాయమ్మా…..ముట్టుకోగానే ఊగుతున్నాయి…”
” ఈ లోకంలో అమ్మ ముడ్డికి సబ్బు రాసే ప్రధమ కొడుకువి నువ్వేరా……”
తల్లి గుద్దలకు సబ్బు రాస్తూ, తన చూపుడు వ్రేలును బిగితైన గాడిలోకి పంపాడు.
” అమ్మా, కొద్దిగా ఒంగు, అప్పుడే నీ పిఱ్ఱల సందులో సబ్బు బాగా రాయడానికి వీలవుతుంది “
” ఛ్ఛీ…అక్కడంతా ఏమీ వద్దుగాని, నీవు పైపైన రాయి, తరువాత నేను రుద్దుకుంటానులే…..”
వినయ్ చూపుడు వ్రేలుకు తల్లి మలద్వారం దొరికింది.వ్రేలుతో ఆ ద్వారాన్ని పొడుస్తూ,
” అమ్మ….ఇదేనా నీ గుద్ద కన్నం….?”
శోభన ఒక్కసారిగా సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ” అయ్యో వినూ….ప్లీజ్ చెయ్యి తీయ్…..”
” అమ్మా……ప్లీజ్ లంగా పైకెత్తవా…? ఆ కన్నాన్ని చూడాలి…”
” అస్సలు కుదరదు…..ముందు చెయ్యితియ్….నీకు చనువు ఇచ్చింది చాలు…”
ఆమె మాటలు పట్టించుకోకుండా, వినయ తల్లి విశాలమైన గుద్ద మధ్యలో ముడుచుకున్న బొరియ చుట్టూ సున్నితంగా రుద్దాడు..
” సరే, చూపించొద్దు…..వ్రేలును కొద్దిగా లోపలికి పెట్టి చూడనా….?”
” ఛండాలుడా….అమ్మ ఒంట్లో ఒక్క కన్నం కూడా వదలవా…..?”
శ్రంగారంలో ఇన్ని కళలుంటాయని తెలీకుండానే జీవించేస్తున్న శోభన అమాయకంగా అంది.
వినయ్ తనను తాను నిభాయించుకోలేకుండా, ఆమె గుదద్వారం లొకి వ్రేలును త్రోశాడు.కానీ కుదరలేదు.ఒక వేళ శోభన ఒంగి ఉంటే కుదిరేదేమో మరి.తను వినయ్ ప్రయత్నం ఆపడానికి దూరంగా జరిగి,
” ఇక బయటికి వెళ్ళు వినయ్…నేను బట్టలు పూర్తిగా విప్పి స్నానం చేయకపోతే, చేసినట్టు ఉండదు..”
” అమ్మా, నేను ఇక్కడే ఉంటాను…..నువ్వు స్నానంచేసుకో…”
” నువ్వు గమ్మున ఉండవు. నువ్వు చెప్పినట్టు ఇప్పటిదాకా చేశానుగా, మరి ఇప్పుడు నువ్వు నా మాట వినాలి…”