” ఎందుకమ్మా, అంత కష్టపడుతున్నావు, చెయ్యి పైకెత్తి గోక్కోవచ్చుగా…..”
తల్లి సమ్మతం కోసం ఎదురుచూడకుండానే, ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని పైకెత్తాడు…నిగనిగలాడుతున్న బొచ్చు నుండి ఒకరకమైన మత్తు వాసన వినూ ముక్కుపుటాలను సోకింది.
” అయినా, అలా గోక్కుంటే దురద ఎలా తీరుతుంది”
అంటూ వినూ,ఆ దట్టమైన వెంట్రుకల్లో తన వ్రేళ్ళు జొప్పించి, మెల్లిగా పీకుతూ, పామాడు.శోభనకు కొద్ది క్షణాలు సమ్మగా అనిపించింది.ఏదో అలజడి కలిగింది….
“ఆహ్ ఆహ్ ఆహ్……వదులు……వద్దు……ఆ ఆ ఆ…..కితకితలుపుడుతున్నాయి”
” పర్లేదు….ఉండు, ….”
ఇంకొద్ది సేపు చంకలో తన వ్రేళ్ళతో ఆ నల్లటి వెంట్రుకలతో ఆడుకుంటూ, చటుక్కున ఒక వెంట్రుకను లాగాడు.
” ఆ ఆ ఆ…..నొప్పెడుతుందిరా, భడవా !!!.. అయినా,తండ్రి బుధ్ధులు ఎక్కడికిపోతాయి”( చిరుకోపంతో చూసింది)
” నాన్న ఇలాగే పట్టుకుని లాగుతారా…..?”
వినయ్ దృష్టి అమ్మ ముచ్చికల మీద పడింది.అవి ఇందాకటి కంటే బాగా నిక్కపొడుచుకున్నాయి.
” అమ్మా, ఇప్పుడు చూడు చెప్పానుగా కర్రు అని, ఇదిగో..ఇప్పుడు బాగా నల్లగా కనబడుతోంది.”
తన చూపుడు వ్రేలు అమ్మ ముచ్చికకు దగ్గరగా పెట్టి చూపించాడు.
” అది కర్రు కాదు నాన్న…..చెప్పింది అర్థం చేసుకో….నీకు అక్కడేముంది…? ఒక్కసారి ఒంగి చూసుకో…..అదే నాకు కూడా ఉంది.”
వినయ్ అమాయకంగా తన దేహం వైపు చూసుకుని,
” అంటే……అమ్మా…!!! అవీ… పాలపీకలా…..?”( కావాలని ముచ్చికలనే పదం వాడలేదు)
” ………….”
శోభన సిగ్గుతో తల పైకీ క్రిందకూ ఆడించింది.
” అమ్మా ఒక్కటి అడగనా…..?”
శోభన కళ్ళతోనే ఏంటని అడిగింది.
“నేను నీకంటే కొంచం ఛాయ తక్కువకదా!!!అయినా నా ముచ్చిక(ఇప్పుడు కావాలనే ఆ పదం వాడాడు) నల్లగా లేదు. మరి అంత తెల్లగ ఉన్న నీకు మాత్రం అంత నల్లగా ఎందుకుంది….?”
కొడుకు పదప్రయోగము, వాటి మీద వాడి చూపులు,శొభన దేహంలో పులకింతలు పుట్టిస్తున్నాయి..
” వినూ!! అక్కడ చూడకూడదు….తప్పు.అమ్మకు ఎలాగో ఉంటుంది.మనిషి రంగును బట్టి ఉండదు.చాలా మంది ఆడవాళ్ళకు అవి నల్లగానే ఉంటాయి.ఎందుకని అడగకు.నాకు తెలిసింది ఇంతే…”
” సరేనమ్మా….ఇంకొక చిన్న సందేహం….”
” ఏమిటి….?”(ఇంకొక బట్టను పిండడానికిస్తూ)
” లేడీసుకు ఎప్పుడూ అందులో పాలు వస్తాయా? నీకూ వస్తాయా…..?”
” నీ వయస్సుకు ఇప్పుడు ఇది అవసరమా”
కసురుకుంది శోభన.ఇంత వరకు భర్తతో కూడా ఇలా ఎప్పుడు మాట్లాడలేదు.అంత సరసమూ లేదు.
” చెప్పమ్మా……ప్లీజ్”
” మ్మ్…..ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు రావు…..నాకు రావు”
మొట్టమదటి సారిగా ఇంకొక పురుషుడితో తన అంతరంగిక విషయం పంచుకోవడం.అది కొడుకే అయినప్పటికి.
” సరే….సరే..అధిక ప్రసగం ఆపి…..పద బయటికి”
” ఎందుకమ్మా అంత కోపం….? తెలియకపోతే చెప్పొద్దు…”
విసురుగా బట్టలు పిండుతూ,
” కుమార్ చెప్పాడు….వాళ్ళమ్మకు ఇంకా పాలు వస్తాయట….అప్పుడప్పుడు వాడికి పాలు ఇస్తుందట”
” అలా ఏమీ ఉండదు……వాడు అబధ్ధం చెపుతున్నాడు.వాడితో మాటలు ఆపేయమన్నాను కదా!!”
కొడుకు మాటలు తన దేహం మీద చేస్తున్న గారడి తట్టుకోలేక, మెత్తగా విసుక్కుంది.
” నేనేమీ వాడితో మాట్లాడలేదు….వాడు ఇంకొకరితో చెబుతుంటే విన్నాను.అయినా వాడు చెపుతుంది నిజమో అబధ్ధమో తెలుసుకోడానికి వాళ్ళ అమ్మ పాచిలు పట్టుకుని చూస్తానా ఏంటి……ఎందుకంత కోపం…..?”
” కోపమేమి లేదు….పోయిన వారమంతా వెనుక భాగం చూస్తూ , ఈ వారం ముందు భాగం చూస్తూ వస్తున్న సందేహాలు అయిపోయాయా? ఇంకా ఉన్నాయా….?”
” కొన్ని బుల్లి బుల్లి సందేహాలున్నాయి…..అడగనా…..?”
” మ్మ్….మ్మ్….”
” అవి నడుస్తున్నప్పుడు పైన బరువుగా ఉండవామా….? కొంతమందికి మరీ పెద్దగా ఉంటాయి కదా!!’
కొడుకు వేటి గురించి అడుగుతున్నడో అర్థమయ్యింది.
” రేయ్, ఇలాంటి ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పాలంటే ఎంత సిగ్గుగా ఉంటుందో తెలుసా……? బరువుగా ఏమీ ఉండదు…చాలా….?”
” మరి……నీకు?”
వినయ్ చూపులు తన ఎత్తులను లంగా మీద నుంచే పరామర్శిస్తున్నాయి..
” నాకూ బరువేమీ ఉండదు…మామూలుగానే ఉంటుంది.
కొడుకు మాటలకు చేష్టలకు ఎంతగా నిగ్రహించుకున్నప్పటికి,ఇప్పుడు మాత్రం అవి నిజంగానే బరువెక్కి, తల్లిలోని ఆడది నియంత్రణ తప్పి,మదన మకరందపు చుక్కలతో తన ఆడతనం రెమ్మలు,ఒక్కసారిగా తడిశాయి……
” బట్టలు అయిపోయాయి….ఇక పద, నేను స్నానం చేసి వస్తాను”
తొడల మధ్య వెచ్చటి స్రావానికి , గొంతు తడారిపోయి, శోభన మెల్లిగా అంది.
” నీ లంగా ఉతకలేదు…..?”
” నువ్వుంటే అది ఎలా కుదురుతుంది….?”
” సరే…నేను వెళతాను…తొందరగా రా…”
సబ్బు తీసుకోడానికి తన తల్లి అటువైపు తిరిగింది.
” అయ్యో…ఏంటమ్మా…నీ వీపు మీద మరక…? సరిగ్గా రుద్దుకోవడం లేదా….?ఆగు నేను సబ్బు రాస్తాను”
” అయ్యో…అదేమీ వద్దు నేను రుద్దుకుంటాను….ముందు నువ్వు పద బయటికి”
తను వినయకు వెళ్ళడానికి దారి వదలి అటువైపు తిరిగింది.తల్లి మిసమిసలాడే పిర్రలను చుస్తూ, వినయ తన దడ్డును చేత్తో పాముకుంటూ……ఒక జగ్ నీళ్ళు చటుక్కున పిర్రల మీద పోసాడు.నీళ్లకు తడిసి లంగా ఇంకా బాగా అతుక్కుపోయి, పిరుదల షేపులు, మధ్య గాడి స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి….ఇప్పుడు వాటి నిజస్వరూపాలు తనకు కనబడ్డాయి….
” ఏయ్ ఎందుకు నీళ్ళు పోశావ్……?? కొట్టానంటేనా…..?”
” నువ్వేంటమ్మా,నన్ను కొట్టేది….? నా అందాల అమ్మను నేను కొడతాను”
తడిచిన లంగా మీద నుంచి పిర్ర మీద అరచేత్తో చరిచాడు.పచక్ మన్న శబ్దంతో పాటు, మేరుపర్వతాలు భూకంపం వచ్చినట్టు ఒక్కసారిగా,ఊగాయి.ఆ చరుపుకు చురుక్కుమన్న పిర్రను, రుద్దుకుంటున్న తల్లిని చూస్తూ, నిగిడిన సుల్లను చేత్తో పట్టుకుని గదిలోకి పారిపోయాడు.శోభనకు కోపం బదులు, ఎందుకో సన్నటి చిరు నవ్వు పెదవులకొసాన మెరిసి మాయమయ్యింది.తొడల మధ్య చిప్ప చెమ్మగిల్లిన పర్యవసానమేమో.!!! తనలోని ఆడది మెల్ల మెల్లగా నిద్రలేస్తోంది.
తాను గదిలోకి వచ్చిన కాసేపటికి బాత్రూం తలుపు మీద దబ్బుమని లంగా వేసిన శబ్ధం వినబడింది.బాత్రూములో తన తల్లి నగ్నంగా నిలబడి ఉంది. కొద్దిగా కూడా బిగుతు సడలకుండా(ఇద్దరి పిల్లల తల్లి అయినప్పటికీ) రెండు బొప్పాయిలు,.వాటి మీద నల్లటి బాదం పప్పులా రెండు ముచ్చికలు తల బిరుసుతో పైకి చూస్తూ…మెడలో నల్లపూసల తాడు…..నున్నటి భుజస్కందాలు……వాటికి క్రిందుగా,మత్తెక్కించే చంకలు….వాటి నుండి కొద్దిగా త్రొంగిచూస్తున్న,నల్లటి గుబురు…..పాముపొట్టలా పలుచటి పొట్ట…..ఇరువైపులా రెండు మడతలు…..మధ్య,నిలువుబొట్టులా నాభి…..క్రిందుగా కొద్దిగా ఉబ్బిన పొత్తికడుపు……వాటి మీద ఇద్దరు పిల్లలు కన్న సాక్షిగా పురుడు గీతలు…….ఎత్తైన కటి ప్రదేశం…….మొలత్రాడులా సన్నటి వెండి తీగ…….అరటిబోదెలు లాంటి లావాటి తొడలు…….వాటి సంగమంలో ..నల్లటి పచ్చికతో కప్పబడిన రతీద్వారం……క్రొద్దిగా క్రిందకు దిగితే పిటపిటలాడే పిక్కలు…….అందమైన పాదాలు……..ఆ పాదాలకు వెండి పట్టీలు……కాళ్ళకు మెట్టెలు…..ఊహించుకుంటూ…….తడిదేరిన తన అంగాన్ని ఊపుకుంటున్నాడు.తలుపుకు ఏదైన చిన్న చిల్లు ఉంటుందేమోననే ఆశతో అలా ఊపుకుంటూనే వెతికాడు.నిరాశే మిగిలింది.చెయ్యి తన పని చేసుకుపోతున్నప్పటికీ, బుర్ర పాదరసంలా అలోచిస్తుంది,తరువాతి ఘట్టం కోసం.
