శోభనా – Part 10

“బిడ్డను చూసిన వసంతి,
” అమ్మా తమ్ముడు అచ్చం వినయ్ లా ఉన్నాడే, కవలల్లో ఒకడు ఆలస్యంగా పుట్టినట్టు….”
గతుక్కుమంది శోభన..
” ఏమోనే, నాకేమి తెలియడంలేదు…”బొంకింది.
ఒక నెలతర్వాత పసిగుడ్డును తీసుకుని శోభన, వసంతి తిరుగుప్రయాణం అయ్యారు.
…..
విను తల్లి కోసం అతృతగా ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఎదురుచూస్తున్నాడు….
శోభన, అక్క చెయ్యి ఊపారు…..ఇద్దరూ వినయ్ దరికి జేరారు….తల్లి పొత్తిల్లల్లో తన కొడుకుని చూసి వినయ్ తబ్బుబ్బయ్యాడు..వాడిని ఎత్తుకుని ముద్దులు కురిపిస్తూ, తను వెయిటింగ్ లో ఉంచిన టాక్సీ దగ్గరకు తీసుకెళ్ళాడు…
ఇంటికి చేరగానే, ఎపుడెపుడు వసంతి, తల్లికి దగ్గర లేకుండా ఉంటుందా అని, ఎర కోసం ఎదురుచూస్తున్న డేగలా కాసుకూర్చున్నాడు….హోటల్ కెల్లి భోజనం తెచ్చాడు….ముగ్గురు భోజనం చేసిన తర్వాత, వసంతి అలసటగా ఉంది పడుకుంటానని గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది…..
(……)

వసంతి నిద్రలోకి జారిందా, లేదా అని రూడి చేసుకోడానికి గదిలోకి తొంగి చూశాడు…..
వసంతి నైటీ పిక్కలు దాకా చెరిగి ఉంది…….పచ్చటి పిక్కలు తమ బింకాన్ని చూపిస్తున్నాయి….ప్రస్తుతానికి వినయ్, అక్క అందాలను పరామర్శించేటంత స్థితిలో లేడు.వడివడిగా తల్లిని చేరుకున్నాడు.
” రండి శ్రీ వారు, ఇంతసేపా నా దగ్గరికి రాడానికి….? ఇప్పుడు గుర్తుకు వచ్చానా….?”
” పోవే, నువ్వే నన్ను మర్చిపోయావు…..ఇన్నాళ్లకు వచ్చినదానివి,నన్ను ఏకాంతంలో కలవడం మానేసి, ఆ వసంతి కూడనే ఉన్నావు ”
” ఒరే……. అమ్మ, పచ్చిబాలింతరా, ఇప్పుడు అలాంటివేవి చెయ్యకూడదు..”
” ఛ్ఛీ…పోమ్మా, నేనంత మదపిచ్చివాడిని కాను.ప్రేమతో నువ్వు ఇచ్చే ముద్దే చాలు…ఇలా తిరిగు…” శోభన కొడుకు వైపు తిరిగి పడుకుంది.
” మ్మ్ మ్మ్ ….. చెప్పు”
కొడుకు వైపు తన ఎర్రటి నాలికను చాపింది.
మొహంవాచిపోయిన వినయ్, తల్లి నాలుకను ఆమాంతంగా తన నోట్లోకి లాక్కున్నాడు…..పదిమాసాల విరహము, ఆతృత ఆమె నాలుక మీద చూపించాడు….ఆబగా తన లోగొంతులోకి పీల్చుకుంటున్నాడు…శోభన కూడా పరవశంతో కొడుకుకు సహకరించింది…
” చాలా……????”
” ఇది ఎప్పుడూ దొరికేదే…..ఆవేశం అణుచుకోలేక చీకాను….అంతే.నాకు అది కావాలి ”
” ఏది….??? !!!”
వినయ్ తల్లి ఎద మీద చెయ్యి వేశాడు.
” ఏయ్ మునుపుట్లాగా, పిసకకూడదు….ఇది, ఇప్పుడు ఉత్తి పొదుగు కాదు ”
” నాకు తెలీదా ఏంటి….? అందుకే నిన్ను గర్భిణి చేసింది…..ఎంత ఆశగా ఉన్నానో తెలుసా….?”
లేగ దూడలా నోరు తెరిచాడు.
” ఛ్ఛీ పోరా ఇవి నీకు కాదు…”
ముసిముసిగా నవ్వింది.
” అన్యాయం అమ్మా, నాకివ్వకపోతే, నేను ఏడుస్తాను…కువ్వా….కువ్వా….”
వినయ్ మాటలకు పకపకమంటూ నవ్వింది శోభన…
” ఒరేయ్, ఆపు నీ గోల…మీ అక్క లేస్తుంది”
” అయితే, విప్పు…”
” తగలడు…..ఉత్తి తిత్తులనే వదలవు, అలాంటింది పాల ప్యాకెట్లులాగా ఊగుతున్న వీటిని వదులుతావా….?”
వినయ్ తల్లి వైటీ జిప్ లాగాడు. లోపల బ్రా లేకపోవడంతో, పురటాల వల్ల, ఇంకొద్దిగా లావెక్కి , నల్లగా నిగిడిన ముచ్చిక బయటపడింది…దాన్ని వేళ్ళతో అందుకున్నాడు.
” ఆహ్ మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్….”
” ఇదేనే ఇక నా ప్రపంచం…”
ముచ్చికను నోట్లో పెట్టుకుని, చప్పరించాడు, పీల్చాడు…..ఏమీ రాలేదు.
” అమ్మా, ఎందుకని ఏమీ రావడం లేదు…??”
” మొద్దు అవంతట అవి రావు,బాగా చప్పరిస్తూ, గట్టిగా పీల్చు…వస్తాయి…”
కొడుకు తల మీద ముద్దుగా మొట్టింది.
వినయ్ కొద్దిగా గట్టిగా పీల్చడంతో వరదలా పాలు నోట్లోకి పారి, గొంతుకడ్డుపడ్డాయి.
” ఒరేయ్ మెల్లిగా, పొదుగులో పాలు పీల్చమంటే, పొత్తి కడుపునుంచే తోడేసేలాగున్నావు..”
వినయ్ మారుమాట్లాడకుండా, తల్లి పుష్ఠికరమైన,రుచికరమైన, వెచ్చ్హటి క్షీరాన్ని జుర్రుకుంటున్నాడు…
శోభన కళ్ళుమూసుకుని, తన్మయత్వంలో కొడుకు జుట్టు లాలనగా రువ్వుతుంటే,
వినయ్ గుర్తులేని ,గుర్తుకు రాని ఆ రోజులు
ఫునరుత్థానం చేసుకుంటూ కుడుస్తుంటే,
అడ్డాళ్ళో ఉన్నప్పుడే,బిడ్డలు.గడ్డాలు వచ్చాక కాదు అనే సామెతలో అచ్చు తప్పులను సవరిస్తూ……కొడుకు వల్ల నిండిన తన పాలిండును, ఆ కొడుకుకే సమర్పించుకుటోంది శోభన ..
వినయ్ ఐదు నిమిషాల్లో ఒక పొదుగును ఖాళీ చేశాడు…
” అమ్మా,ఖాళీ అయ్యిపోయింది….”
ఇంకొక పొదుగును అందుకోబోయాడు..
” ఒరేయ్ అంతా నువ్వే త్రాగేస్తే,మరి బిడ్డకో……కాసేపు ఆగు, నిండుకుంటాయి….”
” అప్పటి దాకా…..???”
” నోర్మూసుకోని గదిలోకి వెళ్ళు….”
” అది నా గదిలో ఎలా అంటే అలా పడుకుంది….”
శోభన అర్థం కానట్టు చూసి.
” ఒరేయ్ అది నీ అక్కరా…..”
” అందుకేగా, ఏమీ చూడకుండా,ఇలా వచ్చేశాను”
కొడుకును మురిపెంగా చూసింది..
ఇంతలో వసంతి గొంతు వినబడింది.
” అమ్మా……”
” రేయ్, అది వస్తున్నట్టుంది…వెళ్ళరా బాబు, వెళ్ళు ” కసిరింది.
మంచం మీద కూర్చున్న వినయ్, చటుక్కున మంచం క్రిందకు దూరాడు.
” ఏమ్మా, నిద్రపట్టడం లేదా…..?”
” లేచిపోయావా….?? రా…..”
” తమ్ముడేడి….?”
” బయటికేమన్నా వెళ్ళాడేమో…”
” హమ్మయ్యా….” వసంతి తల్లి ప్రక్కనే మంచం మీద కూర్చుంది.
ఊగుతున్న అక్క కాళ్ళ మీద పట్టీలు మెరుస్తూ, ఆ పాదాలకు అందాన్ని మెరుగుతున్నాయి…
” ఏం మునిగిందని అప్పుడేలేచావు……?”
” అబ్బా, ఎందుకో ఈ రోజు ఆయనే గుర్తుకు వస్తున్నారు… అందుకే నీ దగ్గరకు వచ్చాను. ఓక ముద్దియ్యవా….?”
సిగ్గుపడుతూ అంది వసంతి.
శోభనకు,అప్పుడర్థమయ్యింది , ఇందాక కొడుకు అన్న మాటలు.
” ఛ్ఛీ, పోవే….. ఇంకా నీకా బుధ్ధిపోలేదు…”
ముద్దుగా కసిరింది.
” హేయ్…..నేను వచ్చిందే నీ కోసం……ఆ మాత్రం చెయ్యలేవా…..?”
వసంతి తల్లి ప్రక్కన పడుకుంది.
(……..)
” ఏయ్……లెగు, వాడు వచ్చెస్తాడు…”
” అప్పుడే రాడులే,నువ్వు కంగారుపడకు ”
తల్లి పెదాలను తన పెదాలతో పెనవేసింది.పెదవుల చప్పరింత శబ్ధాలు వినబడుతుంటే వినయ్ సుల్ల నిగుడుకుంటోంది…..
” ఆస్ స్ స్ స్ …..”
” ముచ్ చ్ చ్ చ్ ”
” మ్మ్ మ్మ్ …చా….ల్లే…వే…”
” ష్ ష్…..ఎంత టేస్టో నీ పెదాలు….”
” ఛ్ఛీ సిగ్గులేకపోతే సరి…..”
” సిగ్గా, నాకా….?తమ్ముడొస్తాడేమోనని …లేకపోతే…ఈ పాటికి ఒంటి మీద నా బట్టలు ఉండేవి కావు…అది సరేగానీ, పాలు ఇవ్వవ్వా…?”
” వొసే, హింసించకే బాబు…”
శోభన నైటీ జిప్ తీసి వినయ్ ఉమ్ముతో తడిసి మిళమిళలాడుతున్న ముచ్చికను చప్పరించింది…
కొడుకు చీకిన కుచాగ్రాన్నీ కూతురు చీకుతుంటే తెలీని అలౌకికానందాన్ని పొందుతోంది….
” ఏంటమ్మా…….చుక్క, రెండు చుక్కలే వస్తోంది…”
” ఇప్పుడు ఉండవే, బాబు త్రాగాడు…”
” అయితే అది ఇవ్వు” అంటూ ఇంకో పాచి చూపించింది.
” మళ్ళీ వాడు లేస్తే కావాలి…”
” సరే, సరే….కన్నకూతురికి పాలివ్వవు కదూ..”
కసిగా బుగ్గను కొరికి,
” ఇక ఎప్పుడైనా పాలు ఇవ్వలేదో, ఇలానే కరుస్తాను ” అంటూ తన గదిలోకి వెళుతున్న అక్క పిఱ్ఱల లయను మంచం క్రింద నుంచి చూస్తున్న వినయ్ దడ్డు బాగా బలం పుంజుకుంది….
వసంతి వెళ్లగానే మంచం క్రింద నుంచి బయటికి వచ్చాడు వినయ్. నిక్కరులోంచి నిగుడుకున్న కొడుకు కైవారాన్ని చూసి,దానికి కారణభూతులు ఎవరో..శోభన అర్థం చేసుకుంది,
” రేయ్ తొందరగా వెళ్ళరా,మళ్ళీ అది వస్తుందేమో ”
కంగారు పడింది.
” అదే నిన్ను కొరుకుతుందా, నేను కొరకలేనా ”
అంటూ తల్లి రెండవ బుగ్గను కసుక్కున కొరికి తుర్రుమన్నాడు వినయ్.
ఇంతలో పాలసైకిల్ బెల్ ప్రక్క ఇంటి దగ్గర వినబడింది.
” ఒరేయ్ పిల్లలు, పాలవాడికి చెప్పండి, రేపటి నుంచి మామూలుగానే పాలు పొయ్యమని ”
ఎటునంటి శబ్ధం రాకపోవడంతో,తానే లేచింది సణుక్కుంటూ.వెళుతున్న తల్లిని, సోఫా మీద పడుకున్న వినయ్ ఓరకంట చూశాడు.ఒక సంవత్సరం విశ్రాంతి తీసుకోవడం వల్ల ఆమె పిఱ్ఱలు కొద్దిగా బలిసినట్టు కనబడుతున్నాయి…అందులోనూ ప్యాంటీ వేసుకోకపోవడంతో అవి మరీ తృళ్ళితృళ్ళి పడుతున్నాయి…బాయిపాలు దొరికాయనే సంతోషంలో అమ్మ గుద్దలు మరచిపోయినందుకు తనను తానే తిట్టుకున్నాడు…
తల్లి పాల వాడితో మాట్లాడి, వస్తుంటే, పాలవాడు శోభన నితంబాలాను కసిగా చూడ్డం వినయ్ కంటపడింది.లోపలికి వచ్చిన శోభన, కిటికీ దగ్గర కొడుకు నిలబడి ఉండడం చూసి,
” ఇక్కడేమి చేస్తున్నవురా…?”
” అది సరేకానీ, పాలవాడు పాలామె ఏమి మాట్లాడారు…?”
” ఒక్కటి పీకానంటే….కొవ్వా…..?”
“”అబ్బో చిన్నదాని చిరాకు చూడరా….వాడు పాలు ఇస్తున్నాడు కాబట్టి పాలవాడు, నువ్వూ పాలిస్తున్నావు కాబట్తి పాలామె…అహ్హాహ్హాహ్హా…”