శోభనా – Part 10

నా ఊహ కరెక్టు కావాలని మన మిత్రుడిని కోరుతున్నాను .
మ్యాన్ భయ్యా
ఇంకా కొద్దిసేపు అదే మూడ్ లో వినయ్ , వాసంతి ఉంటే
అమ్మని పక్కకు నెట్టేసి అక్కడే అసలు కార్యం ముగించేవారు.
ఇక ఇప్పుడు జరగవలసింది ఏమిటంటే
ఇంతకుముందు శోభనను పెళ్లికూతురిలా చేసి పెళ్లితతంగం అయినట్టు చేసి శోభనం జరిపించినట్టు , ఇప్పుడు వాసంతికి కూడా అలాగే జరిపించాలి .
క్రితంసారి అంటే వినయ్ ఒక్కడే అన్నీ సమకూర్చాడు , కానీ ఈ సారి తమ్ముడికి మంచి కసి అక్క జత కుదిరింది కాబట్టి , ఆ కార్యక్రమం ఇంకొద్దిగా గ్రాండ్ గా ఉండేలా చూడు మ్యాన్ భయ్యా .
అలాగే ఈ సారి పాఠకుల అందరి వృషణాలలో రసాలు ఊరి , అవి ఉబ్బిపోయి , వారి చెడ్డీలు ఆ రసాలతో చిత్తడి చిత్తడి అయిపోవాలి.
మూడు రాత్రులు , మూడు పగళ్ళు , ముగ్గురు వ్యక్తులు ( శోభన , వాసంతి , వినయ్ ) , ఆరు రంద్రాలు
ఏ సీక్వెన్స్ లో జరిపిస్తారో మీ ఇష్టం
ముందు వినయ్ – వాసంతి ని శోభనం గదిలోకి పంపి , ఒక రెండు గంటలు అయినాకా , ఏమర్రా పిల్లలూ ఇంకా కాలేదా మీ కార్యక్రమం అని శోభన అడిగితే ,
భోజనాలు అయినాకా రెండోసారికి , అమ్మా నువ్వు కూడా ఉండు అని వాసంతి అడిగితే అప్పుడు ముగ్గురినీ కలుపుతే , ఎలా ఉంటుందో ఆలోచించండి.
వాసంతికి కూడా వినయ్ పోలికలతో కొడుకు/కూతురు పుట్టాలి
ఆధునిక భేతాళ ప్రశ్న – శోభన , వాసంతిల సంతానం వరసకు ఏమవుతారు అనేది.]

ఎవరికివారు సర్ధుకుని లేచిపోయారు…
ఆ రోజంతా చాలా ముభావంగా ఉన్నాడు వినయ్.
తనెందుకు ఇలా చేశాడు……?
ఆవేశంలో అక్క రవిక విప్పాడా…..?
అయ్యో, ఆమె మొహం ఎలా చూడగలడు…..?
బుర్ర వేడెక్కిపోయింది……
తన మంచం మీద కుప్పకూలాడు…..
గలగల మాట్లాడే కొడుకు సుదీర్ఘ మౌనం శోభనను కదిలించింది……సంగతి తెలుసుకోడానికి వినయ్ గదిలోకి వెళ్ళింది….

” వినయ్….”
” ఊం…..” కళ్ళుముసుకునే పలికాడు.,
” ఏమయ్యిందిరా……? ఒంట్లో బాగోలేదా….?”
” నాకేమీ లేదు…” నిర్లిప్తంగా అన్నాడు.
” నీ మొహం చూస్తూనే తెలుస్తోంది…..చెప్పరా….”
” ఇందాక…..”
” ఊం….ఇందాకా…..?” ప్రక్కనే కూర్చుని కొడుకు తల నిమురుతూ…
” నీ పాలు త్రాగుతూ,..అక్క సన్ను చీకాను…”
” అదెలా…? తను జాకెట్టు వేసుకుందిగా…?”
అమాయకత్వం నటించింది.
” ఏమో …? నేనే వెఱ్ఱి ఆవేశంలో విప్పానేమో…”
వాడు విప్పలేదని, వసంతి విప్పి,తమ్ముడ్ని ఒక్క మెట్టు పైకి లాక్కుందని శోభనకు అర్థమయ్యింది.
” ఛ్ఛా అలా ఏమీ జరిగి ఉండదు…..”
” లేదమ్మా. మీ ఇద్దరి నిప్పుల్సు, ఒకేసారి నేను చీకడం నాకు తెలుసు….”
” వినూ, ఒక మాట చెప్పనా….???”
బేలగా తల్లి మొహంచూశాడు….
మీ ఇద్దరూ నాకు రెండు కళ్ళు లాంటి వారు….ఏ కంటికి బాధకలిగినా నేను తట్టుకోలేనురా….”
” ఏమైందమ్మా, ఇప్పుడు….?… నా ప్రవర్తనకు అక్క బాధపడుతోందా…?
” ఛ్ఛా….అదేమి కాదు…..”
కొడుకు తల రువ్వుతూ శోభన.
” మరి…..???”
” అదే…..అది ఎలా చెప్పాలో అర్థం కావడం లేదు….”
తల్లి మొహంలో మార్పులు గమనించిన వినయ్,
” ఏంటమ్మా….క్రొత్తగా మాట్లాడుతున్నావు….?”
” వినూ, నువ్వు అలా చేసి, మంచిపనే చేశావు….”
కుండ బ్రద్ధలు కొట్టినట్టుగా అంది.
అధిరిపడ్డాడు వినయ్.తల్లి అన్నమాటలు నమ్మశక్యం కానట్టు ఆమె వంక తెల్లబోయి చూశాడు..
” అవునురా కన్నా. కొద్ది రోజుల నుండి తర్జనభర్జన అవుతున్న మీ అక్క సమస్యకు పరిష్కారంగా, తొలి అడుగు నువ్వే వేశావు….”
ఇంకా వినయ్ అలానే తల్లిని చూస్తున్నాడు…
” ఆడది,అది ఎవరైనా ,కొన్ని కొన్ని విషయాల్లో చొరవ చూపలేదు…కారణం భయం కాదు…..దేవుడిచ్చిన సహజ లక్షణాలు సిగ్గు, లజ్జ….ఏ మగవాడైతే, అది అర్థం చేసుకుని, వాటి చెర నుండి బయటకు లాగుతాడో…..వాడికి స్వర్గ సుఖాలు చూపిస్తుంది.”
తల్లి అసందర్భ ఉపోద్ఘాతం వినయ్ కు ఏమీ బోధపడడం లేదు…
” వినూ ,వసంతికి మన బిడ్డ నచ్చాడురా….”
పడుకున్న కొడుకు తలను తన ఒడిలోలి లాక్కుంటూ,అతని కళ్ళలోకి చూస్తూ అంది శోభన.
” అవునా, అయితే తననే ఉంచుకోమను….”
“మరి మనకో….” కొడుకు పొట్టమీద చెత్తో రువ్వుతూ అంది శోభన.
” ఇంకొకరిని కందాము…”
మామూలుగా అన్నాడు వినయ్.
” అబ్బో….చాలా ఉందిరా నీకు….” నవ్వింది.
” వినూ,నీకు మీ అక్క అంటే చాలా ప్రేమ కదరా…..తను అడిగింది ఇవ్వచ్చుగా….?”
” అదేనమ్మా చెప్పానుగా, తీసుకువెళ్ళమను….”
” తనకు .తన బిడ్డ అలా కావాలంటా….అంటే, అలాంటి బిడ్డనే తను కనాలంట…”
” మరి ఇక్కడేమి చేస్తోంది…..బావగారి దగ్గరకు వెళ్ళమను….”
కొడుకుకు ఎలా చెప్పాలో తెలీలేదు శోభనకు
” ఇక్కడే దోరుకుతుందని తన ఆశ, కోరిక….”
పాముతున్న తన చెయ్యి బొడ్డు క్రింది దాకా వెళ్ళింది.
” ఇక్కడా…..? అదెలా….”
అమాయకంగా అడిగాడు.
” నీకు నిజంగానే అర్థంకాలేదారా….?”
లాలనగా నిమురుతూనే ఉంది శోభన.
లేదన్నట్టు చూశాడు……..
వినయ్ బొడ్డు దగ్గర తారాడుతున్న శోభన చేతి వ్రేళ్ళు కొద్దిగా క్రిందకు దిగాయి….
షార్ట్స్ మీద నుంచే కొడుకు పుత్ర కామేష్ఠి దండం కొద్దిపాటి బిరుసెక్కి,గట్టిగా తగిలింది……
” మీ అక్కకు నువ్వు ఒక బిడ్డను ఇవ్వాలి….”
సతమతమవుతూ చెప్పేసింది.
కొడుకు చూపులను తట్టుకోలేక,
” ఒక తల్లేనా ఇలా అడుగుతుందని చూస్తున్నవా, వినయ్….?”
” కాదమ్మ, నీ వాత్సల్యం చూసి,నీమీద ప్రేమా, అభిమానం పెరిగిపోతోంది….కానీ…..”
” కానీ ఏంటి నాన్నా…….??”
” నాకు నువ్వంటేనే, ప్రేమా, కసి, ఆరాధన…..”
” అది నాకు బాగా తెలుసు,నేను నిన్ను, అక్కను ఆరాధించమని చెప్పడం లేదే….”
ముని వ్రేళ్ళతో, కొద్ది కొద్దిగా బిరుసెక్కుతున్న కొడుకు యవ్వనాన్ని నొక్కుతూ అంది శోభన…
” ఎందుకనో……అక్కకు….”
“ఒకవేళ మీ అక్క, నీకు నాకు తెలియకుండా పరాయిపురుషుడుతో కడుపు పండించుకుంటే, నీ కిష్టమేనా…. నువ్వు మన్నించగలవా….?”
” లాజిక్ వద్దమ్మా……ఒకవేళ నా వల్ల వసంతికి బిడ్డ పుడితే, నీకిష్టమేనా….అయితే, ఏ హాస్పిటల్ లో, ఎప్పుడు నా వీర్యం ఇవ్వాలి……?”
కొడుకు మాటలకు నివ్వెరపోయి, మళ్ళీ కథ మొదలుకే వచ్చినందుకు, మాటలు వెతుక్కుంటూ,
” అది హాస్పిటల్ లో డాక్టరు, నీ వీర్యాన్ని ఎక్కించడం కాదు…”
” మరి…..”
” అందరికీ తెలీడం మీ అక్కకు నచ్చలేదు….ముఖ్యంగా మీ బావగారికి……నీ వీర్యాన్ని , ఈ సిరింజితోనే అక్కలో నింపాలి…” కొడుకు నిగుడుతున్న గుత్తిని పట్టుకుంది శోభన…
” అమ్మా……!!!!”
” నాకంటే ఎక్కువ ఆనందించేది, మీ అక్కేరా….అంతకంటే మంచి కానుక ఇంకేముంటుంది….
” అమ్మ్మా నాకు ఎప్పటికీ నువ్వే కావాలి….”
శోభన వ్రేళ్ళ పరామర్శను అనుభవిస్తూ, కళ్ళుమూసుకున్నాడు…
” నేను ఎప్పటిలా, నీతోనే ఉంటాను…..అక్క విషయం ఇంకొక్కసారి ఆలోచించి….ప్రొద్దున, ఆ శుభవార్త చెబితే చాలు..”
మురిపెంగా ముందుకు ఒంగి అతని నిగిడిన మగసిరిని నిక్కరు మీద నుంచే ముద్దుపెట్టుకుంది.
తల్లి అలా ముందుకు ఒంగినప్పుడు,ఆమె సళ్ళు మెత్తగా అతని మొహాన్ని నొక్కాయి……
అదే, ఆ ఆడ సువాసనే………
ఆ దేహ పరిమళమే…..
ఉపరతికి ముందు ఆమె నుండి వెదజల్లే సుగంధమే…….
తాను జీవితాంతం కోరుకునేది….
ఉదయం కొద్దిగా ఆలస్యంగా నిద్రలేచిన వినయ్ కిచన్ లోకి వెళ్ళాడు.
(………………) శోభన తలార స్నానం చేసి, జుత్తులో తడి ఇంకడానికి తువ్వాలు చుట్టుకుని స్టవ్ మీద పాలగిన్నె పెట్టి, చడి వినపడ్డంతో వెనక్కు తిరిగి వినయ్ ను చూసి,చిరునవ్వుతో…..
” అప్పుడే నిద్ర లేచిపోయావేరా…..? ఎక్కడికైనా వెళ్ళాలా…?”
” సరిగా నిద్రపట్టలేదు….వసంతి ఏది…?”