శోభనా – Part 10

శోభన తన పంగను, వసంతి పంగను పొడుస్తూ…….
ఫైన పాలధార ఇద్దరి దేహాలను తడుపుతుంటే,
క్రింద ఇద్దరి పూకుల పెరుగుధార తొడలను తడిపేస్తున్నాయి….
పెదాలు ఎంగిలితో తడిసిపోతున్నా, గొంతులు ఎండిపోతున్నాయి………
ఇద్దరు దేహాలు లతల్లా అల్లుకుపోతున్నాయి……..
తల్లి దేహాన్ని తడుముతున్న వసంతి వ్రేళ్ళకు , ఆమె వెండి మొలత్రాడు తగిలింది..
” ఇలాంటి మొలత్రాడు నాకూ చేయించమని మీ అల్లుడికి ఎన్ని సార్లో చెప్పాను…”
వసంతి హస్కీగా అంటూ , శోభన క్రింది పెదవిని సుతారంగా కొరికింది.
” అవును నాకు చాలా సార్లు చెప్పావు…..ఎందుకని నీకంత కోరిక…..?”
తన చేతులను వసంతి ఇసుకతిన్నెల మీద వేసి, తన మొల వైపు లాక్కుంటూ,
” నీకు నాన్నగారు కట్టినట్టు, నాకూ ఆయన కట్టాలని…..”
వసంతి, శోభన పెదవిని చీకుతూ,
” నీ కోరిక నేను తీరుస్తాగా….”
” ఆహ్ హ్ హ్ …….సమ్మ్ మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్….”
వసంతి తన నడుమును ముందుకు ఎగదోస్తోంది…..
” అబ్బా బ్బా బ్బా బ్బా…….వాసీ….”
వసంతి ఎగదోస్తున్నప్పుడల్లా, తన దిమ్మను ఆమె దిమ్మకు తగిలేలా వాటంగా నొక్కిపెడుతోంది, శోభన…
ఇద్దరి కాళ్ళలో నిస్సత్తువ ఆవరిస్తోంది….
ఒకరినొకరు కసితీర కుమ్ముకోవాలనిపిస్తోంది…కానీ అది అనువుకాని ప్రదేశమని తెలిసి, గట్టిగా నిట్టూర్స్తూ,
” వసీ ఇక చాలు….ప్లీజ్ ”
” ఆహ్ …అమ్మా మ్మా…..బాగ కాక ఎక్కిపోయింది…….ప్లీజ్…”
” నాకూ అంతే, అలానే ఉంది….ఈ వేడి ఇలాగే ఉంటే రాత్రి ఇద్దరికి ( అనబోయీ) బాగా మజా వస్తుంది…”
శోభన నాలుగు చెంబులు నీళ్ళు పోసుకుని గబ గబా బయటికి వచ్చేసింది..
వచేస్తూ, అక్కడ ఉంచిన క్రీమును వసంతికి కళ్ళతో గుర్తుచేసింది.
(……………)

Quote:[sarasasri
మిత్రులందరికి
ప్రపంచంలో అన్నిరకాల మనుష్యులు ఉంటారన్న ఇంగితం అందరికి ఇంటుందని నా నమ్మకం.
ఎందుకంటే ఉన్నది వందలకోట్లు… కాకపోతే బాగా అరుదైన వ్యక్తులు కొందరే కావచ్చు … కానీ ఎక్కడో అక్కడ ఉంటారు.
నిజానికి ఇన్సెస్ట్ వ్యక్తులు అనుకున్నత అరుదుమాత్రం కాదు. కానీ బయటపడరు… వాళ్ళకా అవసరం రాదు
ఇక ఇన్సెస్ట్ రాయడం ఎందుకంటే అరుదైన విషయాల్లోనే మనుషులకాసక్తీ …. ఆదరణ.
మొగుడూ పెళ్ళాల కథల్లో ప్రత్యేకత అరుదు కదా! రచయిత ఎలగైనా వస్తువు ప్రత్యేకంగా ఉండాలని చూట్టం మామూలే!
ఇది ఎలాంటిదంటే … అందరికీ జరిగే ప్రేమకతలని కూడా సినిమాల్లో అందమైన వ్యక్తులని పాత్రల్ని చేయడం లాంటిదే. అదే మామూలు వ్యక్తులతో తీస్తే చూసే ఉత్సాహమెక్కడుంటుందీ?
అఫ్కోర్స్ ఇప్పుడలా సినిమాలు తీస్తున్నందుకే హాల్లు మూతలుపడి తెరిచినవి ఈగల ఖానాలయ్యి ఉసూరుమంటున్నాయి!
కాబట్టి దయచేసి ఇంట్రస్టులుమాత్రం ఇన్సెస్ట్ ఆనందించి…
అనింట్రస్టులు దూరం నుంచి తొలగిపొండి!!]

రాజుకున్న బొగ్గు కణికల మీద సాంభ్రాణీ పొడిని జల్లి కూతురు తడిసిన జుట్టుకు ధూపం పట్టింది……జుట్టు ఆరిన తర్వాత జడ వేసుకు రమ్మని తను పూజ గదిలోకి దూరింది…

అరగంట తర్వాత ముస్తాబై వచ్చింది వసంతి..
బార్డర్ ఉన్న తెల్లటి చీర, జాకెట్టులో మంచుకన్యలా మెరిసిపోతున్న కూతురుని చూసి మురిసిపోయింది. కొడుకును పిలిచింది… వినయ్ తెల్ల చొక్కాలో, పట్టుపంచెలో పెళ్ళికొడుకులా తయారయ్యాడు….ఇద్దరిని పూజ గదిలోకి పిలిచి పీటల మీద కూర్చొబెట్టి, పూజ చేయించింది.బుగ్గలకు పెళ్ళి చుక్క చిదిమింది.హారతి ఇచ్చింది. ఇద్దరు శోభన కాళ్ళకు నమస్కరించారు….
” సంతానప్రాప్తి రస్తూ….”
మనఃస్పూర్తిగా ఆశీర్వదించింది…
సమయం ఆసన్నమవుతోంది……
ముగ్గురు అల్పాహారం చేశారు.మొగ్గలా ముడుచుకు కూర్చున్న వసంతిలో, మొట్ట మొదటిసారిగా తన తల్లి చిన్నప్రాయపు అందాలు కనబడ్డాయి వినయ్ కి.వెంటనే చూపులు త్రిప్పుకున్నాడు.
శోభన బాబుకు పాలు పెట్టి పడుకోబెట్టింది.
హాలులో టి వి చూస్తున్న కొడుకు దగ్గరకు వచ్చింది శోభన.
” వినూ, రెడీనా…..?”
సింపుల్ చీరలో దగ దగ మెరిసిపోతున్న తల్లిని చూసి,
” అమ్మా, ఎలాగో ఉంది…..?”
రిమోట్ తో టి వి ఆఫ్ చేసి తలవంచుకున్నాడు వినయ్.
” అలా ఏమి ఉండదు…..నా కోడుకు మీద, వాడి దాని మీద నాకు నమ్మకముంది..”
ప్రక్కన కూర్చుంటూ,కొంటెగా అంది
” దాని గురించి కాదమ్మా….జీవితమంతా నువ్వే అనుకున్నాను……ఇప్పుడు, ఇలా….??”
” పిచ్చివాడా, నేను ఎప్పటికీ నీ భార్యనే….నీకు పెళ్ళైనా కూడా…..ఈ రోజు నువ్వు నా కోసమే ఆ గదిలోకి వెళుతున్నావని నాకు బాగా తెలుసు…..?” కొడుకును అక్కున చేర్చుకుంది.
వినయ్ తల్లి ఎత్తుల మీద మొహం పెట్టి దగ్గరకు లాక్కుని, ఆమె నడుము మీద చెయ్యి వేశాడు.
శోభన కూర్చుని ఉండడంతో, నడుము మడతలు స్పష్టంగా పైకి నిగిడి,పియానో మీటల్లా వినయ్ వ్రేళ్ళకు తగులుతున్నాయి….మెత్తగా మీటాడు.
బాత్రూములో రాజుకున్న కుంపటిని కొడుకు మళ్ళీ రాజేస్తున్నాడు…..
నడుము మీద నుంచి, కొడుకు చెయ్యి ముందుకు వచ్చి, తన నాభిని చీర కుచ్చిళ్ళ మధ్య వెతుకుతోంది…
శోభన చూపులు అప్రయత్నంగా కూతురు గది వైపు వెళ్ళాయి….
తర్వాత మెల్లిగా కొడుకు తొడల మధ్యకు జేరాయి….
కొడుకు దండము పంచెలోంచి, పైకప్పును చూస్తోంది…..
వినయ్ ను అలా తన పొదివికి హత్తుకుంటూ, తన చెయ్యి పంచె మీద నుంచే నిగిడిన కొడుకు మగతనం మీద వేసింది….
” ఆహ్…అమ్మా మ్మా మ్మా….”
గట్టిగా , కొరకంచులా కాలిపోతున్న కొడుకు కాగడాను , పంచె మీద నుంచే చెత్తో సవరిస్తూ,
” ఏదో అన్నావే, ఇప్పుడు చూడు ఎలా ఆవురావురుమంటున్నాడో….”
మెత్తగా నొక్కింది.
” స్స్…స్సాహ్ హ్ హ్ …అది, నీ వల్లే….నీకోసమే…”
చూపుడు వ్రేళు తల్లి బొడ్డులోకి వెళ్ళింది.
” ఏయ్…ఏంటా పనులు…?” చిరుకోపంతో,
” నాకోసమే అయినా, ఈ రోజు,ఇది వెళ్ళాల్సిన గమ్యం వేరే….”.
పిడికిలి మెల్లిగా పైకీ క్రిందకు ఆడించింది…
” స్స్ స్స్ …హాం…….”
శోభన కంఠం క్రింద మెత్తగా చుంభించాడు.
కొడుకు వేడి ఊపిరి తగులుతోంది…
ఆ వేడికి తను కరుగుతోంది…….
సళ్ళల్లో సెగలు పుడుతున్నాయి….
“ వినూ…..ఇకా చాలు…..గదిలోకి వెళ్ళు…..అక్కను తీసుకు వస్తాను”
కొడుకు నుండి విడివడి,వసారలోకి వెళ్ళింది.
సమయం రాత్రి 8.30
వినయ్ గదిలోకి వెళ్ళాడు…..
గది చక్కగా పూలతో అలంకరించబడి ఉంది..మల్లె మాలలు వ్రేలాడుతున్నాయి….తెల్లటి దుప్పటి మీద గులాబి రేకులు…ప్రక్కన టేబుల్ మీద పళ్ళెం నిండా గులాబి రేకులు, సన్న జాజులు…గదంతా,ధూపం నింపుతున్న అగరబత్తుల స్టాండు….పెద్ద జగ్ నిండా మంచినీళ్ళు….
కాసేపటకి తలుపు తెరుచుకుంది…
శోభన ,వసంతిని తీసుకు వచ్చింది…..
గుమ్మం దగ్గర ఒక్కసారిగా ఎంకి, కిన్నెరసాని ఇద్దరూ ప్రత్యక్షమయినట్టు అనిపించింది…
చిన్నపటి నుంచి తన మీద అధికారం చలాయించే తన అక్క అలా మల్లెమొగ్గలా సిగ్గుతో ముడుచుకుపోయి, తలవంచుకుని నిలబడ్డం వినయ్ కు ఆశ్చర్యంగా ఉంది…..
చేతిలో వెండి గ్లాసుతో పాలు…..
లోపలికి వచ్చిన తర్వాత, కూతురిని మంచం మీద కూర్చోబెట్టి,ప్రక్కనే కుర్చి లాక్కుని తాను కూర్చుంది….
“వసంతి పాలు ఇవ్వు”
తల్లి సౌందర్యాన్ని పుణికిపుచ్చుకుని, ముద్దమందారంలా కూర్చున్న వసంతి, తల్లికేసి చూసి, గ్లాసును వినయ్ వైపు చాపింది…
గ్లాసు అందుకుని వినయ్ తల్లి వైపు చూశాడు..
కళ్ళతో అడిగిన కొడుకు కొంటె ప్రశ్న అర్థమయ్యి….సిగ్గుపడుతూ,
అవుని, అవి నా పొదుగుపాలే- అని కళ్ళతోనే చెప్పింది.
తెల్లటి మాతృపాలల్లో కుంకుమ పువ్వులు తేలుతున్నాయి……….
అన్నమాట నిలబెట్టుకున్నందుకు కళ్ళతోనే అభినందించాడు.
కొద్దిగా త్రాగి, వసంతికిచ్చాడు .