శోభనా – Part 10

వసంతి కూడా త్రాగి మిగిలిన పాలు, ప్రక్కనే బల్ల మీద పెట్టింది.
తన రొమ్ముపాలు ఇద్దరి పిల్లలు ఒకే గ్లాసుతో పంచుకోవడం చూసిన శోభనలో లిప్తకాలం ఏదో కాంక్ష ఉవ్వెత్తున ఎగిసిపడింది…..
పాల భారంతో క్రొద్దిగా జారిన పాలిండ్లు, కోరికతో ఇంకా బరువెక్కి శోభన వేసుకున్న బ్రాను ఇబ్బంది పెడుతున్నాయి….
గదిలో కాసేపు మౌనం ఏలింది…..
ఫ్యాను గాలి శబ్ధంమాత్రమే వినబడుతోంది……
వినయ్ క్రీగంట తన అక్కను చూశాడు….
మెరుపుతీగలా ,నాజూకుగా మెరిసిపోతోంది తన తోబుట్టువు….
ఎప్పుడు ఒంటిరాయి ముక్కుపుడుక ఉండే బదులు, నేడు ఆ స్థానంలో నత్తు (పోగు) పెట్టడడంతో తన అందం ద్విగుణం అయ్యింది…
ఫ్యాను గాలికి వసంతి ముంగురులు అల్లిబిల్లిగా ఎగురుతూ, వినయ్ ను కవ్విస్తున్నాయి..
ప్రక్కవాటు పైట అపుడపుడూ చెదురుతూ,ఆమె స్థన సంపదను అలవోకగా చూపుతోంది…
అవయవ సంపదలో తల్లి కూతుళ్ళు ఎవరికి వారే సాటి అనిపించింది వినయ్ కు.
ఒకరిది ప్రౌడ వయస్సు అందాలైతే, ఇంకొకరిది యవ్వన మురిపాలు…..
పాలతో నిండిన పాలిండ్ల అందాలు తాను చూశాడు,వసంతి బిగుతైన రవికెలో నుంచి తన్నుకు వస్తున్న మురిపాలతో నిండిన పాలిండ్ల అందాలాను చూడాలనంటే, రవికను విప్పితేగాని తెలియదు…..
ఆలోచనల ప్రభావం వినయ్ తొడల మధ్య చూపిస్తోంది.
కూర్చున్న శోభన లేచినిలబడి, కూతురును లెమ్మనట్టు చూసింది….
వసంతి నుంచుంది….
అది చూసి వినయ్ నిలబడ్డాడు….
పంచెలో నిగిడిన కొడుకు మగతనం శోభన చూపుల నుండి తప్పించుకోలేక పోయింది.
” వినయ్ , ఈ రాత్రికి , నాకూతురుని నీకు అప్పగిస్తున్నాను….జాగ్రత్తగా చూసుకో…”
వినయ్ చెయ్యిపుచ్చుకుని అతని చేతిలో వసంతి చేతిని పెట్టింది.
” వసంతి, నా చిట్టి కొడుకును నీకు అప్పగిస్తున్నాను….”
అంటూ నవ్వింది.
తలదించుకున్న వసంతి సిగ్గుతో చితికి పోయింది.ఆమె చెయ్యి సన్నగా కంపించడం వినయ్ గ్రహించాడు.
” ఇలాగే నిలబడతారా, ఇంకేమన్నా ముద్దూ-ముచ్చట్లు ఉన్నాయా…?” ఇద్దరి కళ్ళలోకి చూసింది.
ఇద్దరూ బిడియపడుతున్నారని గ్రహించిన శోభన చెరోక చెయ్యి ఇద్దరి నడుముల మీద వేసి దగ్గరకు లాక్కుంది….
” నన్ను ఉండమన్నారు…..ఇందుకేనా…..?? అయితే వెళ్ళిపోనా….?”
కంగారుగా తల ఎత్తింది వసంతి.
కళ్ళతోనే తల్లిని వారించింది..
తల్లి ఎడమసన్ను, వసంతి కుడి సన్ను వినయ్ చాతికి గుచ్చుకుంటున్నాయి…..వసంతి ఎడమ బిగుతు, శోభన కుడి ముంతను పొడుస్తోంది…..ఇద్దరి సళ్ళ ఒత్తిడి వినయ్ లో కోరిక పెంచుతోంది….ఇంకొంచం దగ్గరగా జరిగాడు….శోభన వసంతి పెదాల మీద ముద్దుపెట్టుకుని, ఆమె ఎంగిలిని తన పెదవులకు అలుముకుని, వినయ్ పెదాలకు హత్తింది….అలాగే వినయ్ ఎంగిళిని వసంతి పెదాలకు పూసింది……
తన మొహం కొద్దిగా దూరం లాక్కుని కొడుకు, కూతుళ్ళ మొహాలను దరికి చేర్చింది…..
ఇక తన ప్రమేయం అక్కర్లేదన్నట్టు కొడుకుకు కన్నుమీటింది….
యుక్తాధరాలు, ఒకాదానికొకటి దరి చేరుతున్నాయి…..తమలపాకులా పల్చగా ఉన్న వసంతి క్రింది పెదవి దేనికోసమో తొణికిసలాడుతోంది….
నూనూగు మీసాలతో ఉన్న వినయ్ పెదవులు తగిలీ తగలన్నట్టు, వసంతి ఎర్రటి పెదవుల దగ్గరకు వచ్చి ఆగాయి…..
కళ్ళు మూసుకున్న వసంతి,
వెచ్చటి ఊపిరికి, మెత్తటి స్పర్శకు కళ్ళు తెరచింది….
నునూగు మీసాలతో, వినయ్ తడి పెదవులు……
అంతే,తమకం తట్టుకోలేని వసంతి, తన పెదవులను అద్దింది….వినయ్ నాలుక వసంతి పెదవులను విడదీస్తోంది…..వినయ్ నడుము క్రింది భాగం శోభన వైపుకు కొద్దిగా తిరిగి ఉండడంతో, నిగుడుకుంటున్న వినయ్ మడ్డ, శోభన కుచ్చిళ్ళ మధ్య తగులుతోంది…..ముగ్గురి, ఆవేశ కదలికల్లో , ఒకొక్కసారి,అతని బిరుసు వసంతి కుచ్చిళ్ళకు తగులుతూ, ముగ్గురిలో ఉద్రేకపు పాలు పెంచుతోంది….
వసంతి నడుము మీద ఉన్న శోభన చెయ్యి, ఆమె ప్రమేయం లేకుండానే పైకి జరిగి, వసంతి చంక క్రిందుగా ఉన్న స్తన ఉబ్బును జాకెట్టు మీది నుంచే మెల్లిగా నొక్కుతోంది…….వసంతి,వినయ్ లు ఆవేశంతో ఒకరి పెదాలను ఒకరు, జుర్రుకుంటూ, నాలుకలతో యుధ్ధం చేస్తున్నారు…..
ఇంతలో….క్యావ్….క్యావ్….క్యావ్….
పిల్ల ఏడుపు శబ్ధం వినబడింది….
శోభన సర్ధుకునే లోపల, వసంతి, కౌగిలి విడిపించుకుని,తలుపు దగ్గరకు వేసి, బయటికి పరుగెత్తింది…..
శోభనం గదిలో తల్లి కొడుకులు మిగిలిపోయారు……
శోభన శ్వాస ఆవేశంతో బుసలుకొడుతుంటే, వినయ్ దడ్డు ఆతృతతో ఎగిసెగిసిపడుతోంది…..
(……….)

దగ్గరగా నిలబడ్డ వినయ్ తల్లిని కౌగలించుకున్నాడు….వసంతి ఉమ్ముతో తడిచిన పెదాలను శోభనకు రుచి చూపించాడు…..తన్మయంగా కొడుకు పెదాలను చప్పరిస్తూ, తన పెదాలను అందిస్తోంది…ఇద్దరి మధ్య గాలి చొరవడం కష్టమవుతోంది……బిగి కౌగిలిలో, శోభన ఎదపొంగులు వినయ్ ఛాతికి నొక్కిబడి,పాలు ముచ్చికల చిల్లుల నుంచి ఎగజిమ్ముతూ, బ్రా కప్పులను తడుపుతున్నాయి….శోభన, వినయ్ చొక్క బొత్తాలు దొరికినవి దొరికినట్టుగా విప్పుతోంది.. గంటల తరబడి పేరుకుపోయిన కామోద్రేకం, శోభనలో పడగ విప్పడంతో, మదగజంలా వినయ్ ను నలిపేస్తోంది…….

పోటెత్తిన ఏరులా మంచమీదకు త్రోసింది…. ఇద్దరూ మంచానికి అడ్డంగా పడ్డారు. ఇద్దరి నడుములు మంచం మీద, కాళ్ళు నేలమీద ఉన్నాయి. శోభన వినయ్ మీద ఉంది.ఆమె దేహ భారమంతా వినయ్ ఛాతి మీద ఉంది.రెండు మేరుపర్వతాలు ఇద్దరి దేహాల మధ్య నలగడంతో, బ్రా కప్పులు నిండిన పాలు ప్రక్క వాటు రవికను తడుపుతూ, వినయ్ నగ్న ఎదను అభిషేకం చేస్తోంది….
వినయ్ చేతులు అవేశంగా శోభన పిరుదులను పిసుకుతూ, పెదాలు అతృతగా అధరాలను జుర్రుకుంటున్నాయి.
ఆవేశం కాస్త కుదుట పడ్డాక, మెల్లిగా తన పెదాలను విడిపించుకుని,కొడుకు వైపు లజ్జతో చూస్తు, లుంగిలో కొడుకు దడ్డు తన పొట్టికడుపు క్రింద నలగడం గ్రహించిన శోభన,
” అబ్బాయిగారు, లోపల ఏమీ వేసుకోలేదా….?”
” ఊహూ….”
” ఛ్ఛీ సిగ్గులేనివాడా……???”
తన పొత్తికడుపును కొడుకు నిగుడుపైన ఒత్తింది.
రెండు మోజేతులు కొడుకు ఛాతికి అటూ, ఇటూ వేసి, తన గడ్డాన్ని పైకెత్తి కొడుకు వైపు చూసింది.
ఇద్దరి దేహాల మధ్య ఆపాటి ఎడమాటు దొరికేసరికి ,వినయ్ మిగిలిన తన చొక్కా బొత్తాలు వెప్పేశాడు….
విప్పిన తరువాత తన చేతులు తల్లి నడుముకు ఇరువైపులా వేసి, మడతలను మీటుతున్నాడు…
కొడుకు ఆలింగనంలో, ముద్దులలో, పిసుకుడులో మొదటి భావప్రాప్తి చెందిన శోభన, మళ్ళీ మెల్లి మెల్లిగా రాజుకుంటోంది…
తల్లి పవిట చెదిరిపోయి, ఆమె బలమైన పొదుగులు జాకెట్టులోంచి తొంగి చూస్తున్నాయి….మంగళసూత్రాలు వ్రేలాడుతూ, అతని గడ్డానికి తగులుతున్నాయి..పిఱ్ఱలను నలుపుతూనే,
” అమ్మా, నువ్వూ లోపల వేసుకోలేదుగా….”
గుసగుసలాడాడు.
“….. లోపల లంగా ఉందిగా…??” సిగ్గుపడింది.
” నేను అడిగింది అదికాదు…..”
” ఉమ్ ….మ్ …… ఛ్ఛీ….”
” అమ్మా, జాకెట్టు విప్పవా….?”
” ఏయ్….ఈ రేయి మీ ఇద్దరిది…”
మురిపెంగా అంది.
” పర్లేదు, కొంచం పూజారిణికి కూడా పంచవచ్చు…..”
” పూజారిణి…? అమె ఎవరు…?”
అమాయకం నటిస్తూ
కొడుకు ముక్కును తన కొటేరు ముక్కుతో రాపాడిస్తూ అడిగింది.
” ఇంకెవరు…? నువ్వే.కాసేపట్లో పుత్రకామేష్ఠి యాగం చేయిస్తున్నావుగా….”
వినయ్ చేతులు,ఆమె చీరని పైకి లాగుతున్నాయి.
” వద్దురా, వసంతి వచ్చెస్తుంది….”
” అక్క అప్పుడే రాదులే..” తల పైకెత్తి రెండు పాలముంతల మధ్య రేఖను ముద్దాడాడు.
” అక్క కాదు….నీ…..” కొడుకు నాలుక వెచ్చదనాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, మాట ఆపేసింది.
తల్లి పచ్చిపాల వాసన గుభాళిస్తోంది.
తడిసిన రవిక, వసంతి చూస్తే బాగోదని వినయ్ మీద నుంచి లేచింది.
తల్లి హఠాత్ పరిణామానికి కంగారు పడి,
” పోనీ వద్దులే, ఇలాగే పడుకో…”
” ఛ్ఛీ, కాదురా, రవిక మార్చుకుంటాను, తడిసిపోయింది ”
బీరువాలోంచి రవికను తీసి వెనుక తిరిగింది. కొడుకు తొడల మధ్య అతని మగతనం పంచెను, బుర్కాలా వేసుకుని ఇంటి చూరును చూస్తోంది.రవిక , బ్రా విప్పి ప్రక్కనే ఉన్న మైలు బుట్టలో పడేసి వేరే రవిక తొడుక్కుంటోంది….
ఈ లోపల బొత్తాలు ఊడిపోయిన చొక్కాను వినయ్ విప్పి బల్లమీదకు గిరాటేశాడు…….
బిగుతుగా, గోళాకారంలో పసిడి ఛాయలో ఉన్న కుంభాలు…వాటి మీదుగా లేత పచ్చని నరాలు అల్లిబిల్లిగా………నల్లటి ముచ్చికలు పెన్సిలు ముల్లులా మొనబారి, వాటి చుట్టు మరీ నలుపెక్కిన పెద్ద వృత్తాలు ముఖిలించుకుని,వినయ్ కు దివ్యదర్శనమిచాయి….
రవిక వేసుకుని, హుక్కులు పెట్టుకోకుండా కొడుకు ప్రక్కనే అడ్డంగా పడుకుని కాళ్ళు నేలకు విడిచింది.
తల్లి తన ప్రక్కన పడుకోగానే వెల్లకితల పడుకున్న వినయ్ కొద్దిగా తన ఎడం వైపుకు తిరిగి ఆమె బూరెల్లాంటి సున్నితమైన బుగ్గలను చుంభించాడు…..అలా వినయ్ తిరగడంలో తన పంచే కట్టు ముడి విడిపోయింది…..హుక్కులు పెట్టని జాకెట్టులోంచి మేరు పర్వాతాలు క్షీరంతో నిండి ఎగిసెగిసి పడుతున్నాయి….వినయ్ కుడి చెయ్యి తల్లి ఎడం చన్ను మీద వేశాడు….నిగిడిన ముచ్చిక అతని అరచేయికి పలుకులా గుచ్చుకుంటోంది….శోభన కాస్త వినయ్ వైపు తిరిగింది……అఛ్ఛాదన లేని కొడుకు వక్షస్థలాన్ని ఎడం చెయ్యితో పాముతూ,నిగిడి కొద్దిగా ఉబ్బిన కొడుకు ముచ్చికలను గిల్లుతూ, వ్రేళ్లతో పీకుతోంది.