“నా మొహం చూస్తే నాకే అసహ్యం వేస్తుంది… దేవుడా ఎందుకు నాకీ పరీక్ష… ఎందుకు నేనలా బజారు దానిలాగా ప్రవర్తించాను… అతడు నా గురించి ఏమనుకుంటాడు… ఉంపుడుగత్తెగా ఉండడం నాకు ఇష్టమే అనుకోడా… ఎంత తెలివి తక్కువగా ప్రవర్తించాను… తనను తాను తిట్టుకుంది…
“వివేక్ కి ఏమని చెప్పాలి… పిల్లల్ని ఏం చెయ్యాలి…తన ఇల్లు, తన బెడ్డు… దేవుడా… ఆ దరిద్రపు ఇంటిని కొనకుండా ఉంటే ఎంత బాగుండేది… ఇప్పుడు దాని కోసం నా సర్వస్వాన్ని అర్పించవలసి వస్తుంది… ” బాధ పడింది సంజన… రేపటి రోజును ఎలా ఎదుర్కోవాలో అర్థం కావట్లేదు ఆమెకు… ఏడ్చి ఏడ్చి అలసి పోయింది… ఎంత టైం అయిందో కూడా ఆమె పట్టించుకోలేదు…
బయటకు వచ్చి టైమ్ చూసి షాక్ అయింది… 9 దాటి పోయిందని గబగబా కంప్యూటర్ షట్ డౌన్ చేసి తన వస్తువులన్నీ బ్యాగ్ లో వేసుకుని బయట పడింది. వెళ్లేప్పుడు ఛార్జింగ్ పెట్టిన ఫోన్ తీసుకుంది. ఆనంద్ గదిలోకి వెళ్లేప్పుడు ఛార్జింగ్ పెట్టి వెళ్ళింది… అప్పటినుండి ఫోన్ చూడనే లేదు…
బయటకు వచ్చి నడుస్తూ ఫోన్ చూసింది… 12 మిస్డ్ కాల్స్, 15 మెసేజెస్ ఉన్నాయి… అన్నీ వివేక్ నుండే…
“సంజూ ఎక్కడున్నావ్… కాల్ లిఫ్ట్ చేయట్లేదేంటి…”
“అంతా ఓకేనా… కాల్ చెయ్”
“ఏమైంది సంజూ… ఏదైనా ప్రాబ్లామా…”
“ఒకసారి కాల్ చెయ్… లేదా నా కాల్ లిఫ్ట్ చెయ్…”
“ఏమైంది చెప్పూ….”
“వస్తున్నావా… ఎక్కడున్నావ్ అసలు”
“ఆఫీస్ లోనే ఉన్నావా… లేక మీ బాస్ తో ఇంకెక్కడైనా….”
చివరి మెసేజ్ చూడగానే సంజనకు విపరీతమైన కోపం వచ్చింది… తాను రిప్లై ఇవ్వకపోయేసరికి వివేక్ కి క్రమంగా సహనం చచ్చిపోయింది అని తెలుస్తూనే ఉంది… కానీ అతని మెసేజ్ లను చదువుతుంటే వాటిల్లో అతనికి తన గురించి ఆతృత కన్నా… ఇంకేదో తెల్సుకోవాలని ఉన్నట్టు తెలిసిపోతుంది… చివరి మెసేజ్ 15 నిమిషాల క్రితం వచ్చింది… సంజన తల విదిలించి ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసి బ్యాగ్ లో పడేసింది…
ఒక వైపు తాను చేస్తున్నది తప్పని గిల్టీ ఫీలింగ్… ఇంకో వైపు ఆనంద్ ఆర్డర్ ను ఎలా పాటించాలి అనే టెన్షన్…. మరో వైపు వివేక్ అసహజ ప్రవర్తన … సంజనను పిచ్చిదాన్ని చేస్తున్నాయి… ఏం చేయాలో అని ఆలోచిస్తూనే ఇంటి వైపు నడుస్తుంది…
ఆమె ఇల్లు చేరేసరికి పదిన్నర అవుతోంది… తన దగ్గర ఉన్న కీ తో తలుపు తీసుకొని లోపలికి వెళ్ళింది. ఆమె చాలా దూరం కాలినడకనే వచ్చింది… టెన్షన్ తగ్గి రిలాక్స్ అవడానికి ఆమెకి నడక సహాయం చేసింది… . మనసు కుదుట పడేవరకు నడిచి… ఆ తర్వాత ఆటో ఎక్కి ఇల్లు చేరింది…
“ఏంటి సంజనా… ఏమైంది… అంతా ఓకేనా…” మృదువుగా అడిగాడు వివేక్… నిజానికి ఆమె రిప్లై ఇవ్వనందుకు అతనికి కోపం రావాలి… కానీ ఆమెను చూసాక అతను కోపం ప్రదర్శించలేదు… దానికి కారణం అతను ఆమెని అమితంగా ప్రేమించడం కావచ్చు… లేదా… అతని మానసిక బలహీనత కావచ్చు …. నిజమేమిటి అనేది కేవలం అతనికి మాత్రమే తెలియాలి…
సంజన వివేక్ ను చురుగ్గా చూసింది ….
” ముందు నువు నన్ను క్వేశ్చన్ చేయడం మానెయ్ వివేక్… రెండో విషయం… నా గురించేం టెన్షన్ పడనవసరం లేదు… నా సేఫ్టీ నేను చూసుకోగలను… అర్థమైందా…” కచ్చగా చెప్పింది…
వివేక్ వెంటనే వెనక్కి తగ్గాడు…
“Sorry సంజనా… నా ఉద్దేశ్యం నిన్ను ప్రశ్నించడం కాదు… ” సంజాయిషీ ఇస్తున్నట్లుగా చెప్పాడు…
సంజన కు ఇంకా కోపంగానే ఉంది…
“మొగుడివై ఉండి…. ఆఫీస్ కి వెళ్లి నన్ను బాస్ తో దెంగించుకోమని పంపావు… దానికే సిద్ధమయ్యాక ఇంకా దేనికి టెన్షన్ పడుతున్నావు… అంతకన్నా ఎక్కువ ఇంకేం జరుగుతుంది… నీ హిపోక్రసీ కాకపోతే ” మనసులోనే అనుకుంది సంజన… వివేక్ వైపు అలాగే కోపంగా చూస్తుంది…