ఓ భార్య కధ – భాగం 1

దాంతో విజయ్ పరువు పోతుందని భయపడి తన భార్యకి సర్ది చెప్పి మెదలకుండా ఇంటికి వచ్చారు.
అదీ కాక విజయ్ కి జాబ్ కూడా ప్రాబ్లం వస్తుందని ఊరుకున్నారు.
తరువాత మెల్లిగా రోజులు గడుస్తున్నాయి.
ఒక్కోసారి రామ్మోహన్ రాశి వాళ్ళ ఇంటి దగ్గర టీ షాపులో తన మనుషులతో కూర్చుని ఉంటుంటాడు.
ఒకసారి రామ్మోహన్ అలా కూర్చున్నప్పుడు రాశి సూపర్ మార్కెట్ కి వెళ్ళి సరుకులు తీసుకువస్తున్నది.
అప్పుడు రామ్మోహన్ రాశి వైపు కసిగా చూస్తూ తన మనుషులతో, “అరే విజయ్ పెళ్ళాం రాశి బట్టలు లేకుండా భలే అందంగా కసిగా ఉన్నదిరా….దాన్ని నేను పూర్తిగా బట్టలు లేకుండా చూశాను…అంతేకాదు దాని ఒళ్ళంతా పూర్తిగా తడిమేశాను…రాశి ఆంటీ కొబ్బరిబోండాల్లాంటి బంతులు నా పిసుకుడికి ఎరుపెక్కి పోయాయి…దాని పూకులో కూడా నా చేతి వేళ్ళు దూర్చాను…ఎవరికైనా అనుమానం ఉంటే పోయి దాన్నే అడగండి,” వాడి మనుషులతో అని, తరువాత నా వైపు తిరిగి, “ఏం రాశి ఆంటీ నా చేతి రుద్దుడు ఎలా ఉంది… నాతో దెంగించుకోవడానికి ఎప్పుడు వస్తున్నావు,” అని గట్టిగా అరిచేవాడు.
కాని రాశి మాత్రం ఇవేమీ పట్టించుకోకుండా తనను కాదన్నట్టు తల వంచుకుని మెదలకుండా ఇంటికి వచ్చేసేది.
అలా రెండు నెలలు గడిచిన తరువాత ఒక రోజు అనుకోకుండా విజయ్ పని చేసే మిల్ నుండి రాశికి ఫోను వచ్చింది.
“మేడమ్….మీరు విజయ్ గారి భార్య రాశి యేనా మాట్లాడుతున్నాది?” అని అడిగారు.
రాశి వెంటనే, “అవును చెప్పండి,” అన్నది.
“మేడం పోలీసులు మిల్లుకి వచ్చి విజయ్ ని అరెస్ట్ చేసి తీసుకువెళ్ళారు,” అన్నారు అవతల వైపు నుండి.

నాకు ఒక నిముషం ఏమీ అర్ధం కాలేదు, వెంటనే, “ఏమిటీ? ఏమి మాట్లాడుతున్నారు? ఎందుకు అరెస్టు చేశారు?” అని అడిగాను.
“మేడం, ఏమీ అర్ధం కావట్లేదు…మీరు వెంటనే మిల్లుకి వచ్చేయండి.”
దాంతో నేను ఎలా ఉన్నదో అలానే విజయ్ వాళ్ళ ఆఫీసుకు పరిగెత్తుకెళ్ళాను. ఆ సమయంలో నేను పాత చీర కట్టుకుని ఉన్నాను.
ఆఫీసుకు వెళ్ళిన తరువాత విజయ్ వాళ్ళ బాస్ తో, పనిచేసే వారితో మాట్లాడితే, “రెండు రోజుల ముందు మిల్ లో ఒక ఆక్సిడెంట్ జరిగింది, దాన్ని పోలీసులు హత్య కేసుగా మార్చి విజయ్ కి వ్యతిరేకంగా చార్జి షీటు తయారు చేసారు,” అన్నారు.
నాకు ఒకసారి ఏమీ అర్ధం కాలేదు, “అలా ఏమీ జరిగి ఉండదు. విజయ్ ఎటువంటి వాడో మీకు తెలుసు. ఆయన మీ మిల్లులో చాలా ఏళ్ళుగా పని చేస్తున్నాడు. ఎప్పుడైనా ఆయనకి వ్యతిరేకంగా ఒక కంప్లైంట్ అన్నా వచ్చిందా,” అని విజయ్ పని చేసే మిల్ ఓనర్ని అడిగాను.
దాంతో ఆయన, “చూడండి రాశి గారు ఈ కేసులో విజయ్ తప్పు ఏమీ లేదు అని నాకు తెలుసు….కాని నేను మీకు ఏమీ సహాయం చేయలేను,” అన్నాడు.
“ఎందుకు?”
“ఎందుకంటే దానికి కళ్ళారా చూసిన సాక్షి ఒకతను ఉన్నాడు. అతని పేరు రామ్మోహన్,” అన్నాడు.
ఆయన మాటలు విన్నాక ఒక్కసారిగా నా నెత్తి మీద పిడుగు పడినట్టయింది, ఏమి జరిగిందో మొత్తం అర్ధం అయింది.
“విజయ్ కావాలనే పని చేసే అతన్ని మిషనులోకి తోసి చంపేశాడు అని రామ్మోహన్ సాక్ష్యం చెప్పాడు,” అని ఓనర్ గారు అన్నారు.
“ఇదంతా పచ్చి అబద్ధం. వాడు కావాలనే విజయ్ ని ఇరికిస్తున్నాడు,” అని దాదాపుగా ఏడుపు గొంతుతో అన్నాను.
“చూడండి రాశి గారు, ఈ విషయంలో నేను ఏ విధమైన సహాయం చేయలేను……పోలీస్ ఆఫీసర్ కుమార్ కూడా రామ్మోహన్ స్నేహితుడే..మిల్ లో పని చేసే వాళ్ళు అంతా విజయ్ కి వ్యతిరేకంగా ఉన్నారు…నా సలహా ఏమిటంటే మీరు ఒక సారి రామ్మోహన్ని కలిసి మాట్లాడి, అతన్ని తన సాక్ష్యం మార్చుకోమని అడిగి, అతన్ని ఒప్పిస్తే విజయ్ ఈ కేసు నుండి బయట పడవచ్చు.”
“ఆ వెధవ దగ్గిరికి నేను అసలు వెళ్ళేది లేదు,” అని ఆవేశంగా బయటికి వచ్చేసాను.
కాని నాకు ఏమి చేయాలో ఏమీ అర్ధం కావట్లేదు. నేను వెంటనే పోలీస్ స్టేషనుకి వెళ్ళాను, కొద్దిసేపటి తరువాత నన్ను విజయ్ తో మాట్లాడటానికి పంపించారు.
విజయ్ పరిస్తితి చూసేసరికి నాకు ఏడుపు వచ్చేసింది.
విజయ్ జుట్టు అంతా రేగి పోయి ఉంది, పోలీసులు బాగా కొట్టడం వల్ల కళ్ళ కింద చర్మం కమిలిపోయింది.
నేను విజయ్ తో మాట్లాడటానికి ట్రై చేసాను, కాని ఆయన ఎక్కువ మాట్లాడలేక పోతున్నాడు, “అంతా ఐపోయింది రాశి…ఇప్పుడు రామ్మోహన్ ఒక్కడే ఏమైనా చేయగలడు,” అని అతి కష్టం మీద అన్నాడు.

నాకు ఎటువైపు నుండి ఏ విధమైన ఆశ కనిపించటం లేదు. ఇక చివరకి రామ్మోహన్ని కలవాలని నిర్ణయించుకున్నాను.
రాత్రి దాదాపు 8 గంటలకు నేను రామ్మోహన్ ఇంటికి రాశి వెళ్ళాను.
గేటు దగ్గిర సెక్యూరిటీ అతను నన్ను ఆపే సరికి, “రామ్మోహన్ గారికి విజయ్ గారి భార్య రాశి వచ్చిందని చెప్పు,” అని అన్నాను.
అతను లోపలికి వెళ్ళి కొద్దిసేపటి తరువాత వచ్చి, “ఇప్పుడు అయ్యగారు బిజీగా ఉన్నారు…..కొంచెం సేపు వెయిట్ చేయండి,” అన్నాడు నాతో.
15 నిముషాల తరువాత రామ్మోహన్ నన్ను లోపలికి పిలిచాడు.
రామ్మోహన్ వాళ్ళ ఇల్లు చాలా విశాలంగా ఉన్నది, లోపల డ్రాయింగ్ రూములో రామ్మోహన్ దివాను కాట్ మీద కూర్చుని ఉన్నాడు, వాడి మనుషులు ముగ్గురు కుర్చీలలో కూర్చుని ఉన్నారు.
అందరూ జాలీగా మందు కొడుతూ ఉన్నారు, చేతుల్లో మందు గ్లాసులు ఉన్నాయి, వారి ముందు టేబుల్ మీద మందు బాటిల్ తెరిచి పెట్టి ఉంది.
నేను అక్కడి వాతావరణం చూసి భయపడుతూ లోపలికి అడుగు పెట్టాను.
రామ్మోహన్ నా వైపు చూసి అక్కడ ఉన్న కుర్చీ చూపించి, “రా…కూర్చో,” అని అన్నాడు.
నాకు ఆ ఇంటి నుండి తొందరగా బయట పడాలని రామ్మోహన్తో, “అదీ…అదీ విజయ్ గురించి మాట్లాడటానికి వచ్చాను,” అన్నాను.
“మీరు సుదర్శన మిల్ లో పని చేసే ఇంజనీర్ గారి భార్య గారు కదూ…ఏమిటి ఇలా వచ్చారు….మీకు మాతో పని ఏంటి మేడం,” అని రామ్మోహన్ నా ఎత్తుల వైపు కసిగా చూస్తున్నాడు.
అక్కడ అందరూ నన్ను కసిగా కామంతో చూస్తున్నారు.
“చెప్పండి…మీకు ఏమి కావాలి,” అన్నాడు రామ్మోహన్ నాతో.
“విజయ్ ఏమీ చేయలేదు….ప్లీజ్ అతన్ని విడిపించు,” అని రామ్మోహన్ని బతిమిలాడుకున్నాను.
“అది నాకూ తెలుసు….అయితే ఏంటి ఇప్పుడు,” అన్నాడు రామ్మోహన్.
“మీరు మీ సాక్ష్యం ఆయనకు అనుకూలంగా చెబితే…..విజయ్ బయటికి వస్తాడు అని పోలీసులు చెప్పారు,” అన్నాను.
“ఎందుకు? నేను ఎందుకు నా సాక్ష్యం మార్చుకోవాలి,” అన్నాడు నాతో.
“ప్లీస్…మా మీద దయ…” అని అంటుండగా రామ్మోహన్ నా మాట పూర్తి అవనివ్వకుండా కోపంతో నా వైపు చూస్తూ, “వాడిని లోపలే ఉండనీ కొడుకుని…నాతో గొడవ పడటానికి వచ్చాడు,” అని కోపంగా నా మీద అరిచాడు.
“ప్లీస్…మీ మీదే మా ఆశలు పెట్టుకున్నాము,” అని దీనంగా అడిగాను.
“కాని ఎందుకు…..నేను నా సాక్ష్యాన్ని ఎందుకు మార్చుకోవాలి……దానివలన నాకు ఏమిటి లాభం?” అని రామ్మోహన్ నా వైపు కసిగా చూస్తూ తన నాలుకతో పెదాలు తడుపుకుంటూ అన్నాడు.

“మీకు ఏమి కావాలో మీరే చెప్పండి….ఇవ్వగలిగితే దాచకుండా ఇస్తాను,” అంటూ తల దించుకున్నాను.
ఇంక అక్కడ ఏం జరగబోతుందో నాకు అర్ధం అయింది. రామ్మోహన్ తను కూర్చున చోటు నుండి లేచి, గ్లాసుని టేబుల్ మీద పెట్టి నా వెనక వైపుకి వచ్చి నిల్చున్నాడు.
నేను నా కళ్ళు గట్టిగా మూసుకున్నాను…కాని రామ్మోహన్ నాకు దగ్గరగా వస్తున్నట్టు అడుగుల చప్పుడు వినిపిస్తున్నది.
రామ్మోహన్ చిన్నగా నా వెనక్కి వచ్చి నా పైట పట్టుకుని, ఎత్తుల మీద నుండి తీసేసి, ముందుకు వచ్చి బాగా బలిసిన నా ఎత్తుల్ని పిసుకుతూ, “నాకు నీ అందాలతో ఆడుకోవాలని ఉంది,” అని నా చెవిలో చెప్పాడు.
“ప్లీస్ రామ్మోహన్….నీకు ఎంత డబ్బులు కావాలంటే అంత ఇస్తాను….కాని ఈ పని మాత్రం…..” అన్నాను ఇక నా నోటి నుండి మాట రావడం లేదు….నేను నా ఎత్తుల మీద నుండి రామ్మోహన్ చేతుల్ని తోస్తున్నాను.
“డబ్బులు నా దగ్గర చాలా ఉన్నాయి…నాకు నిన్ను పచ్చిగా అనుభవించాలని ఉంది,” అంటూ నా చేతుల్ని తోసేసి ఒక చేత్తో నా ఎత్తులు పిసుకుతూ, రెండో చేత్తో నడుం మీద రుద్దుతూ అన్నాడు.
“రామ్మోహన్ నేను నీకన్నా 10 ఏళ్ళు పెదదాన్ని…పెళ్ళి అయి…ఒక పిల్లాడికి తల్లిని…నన్ను ఇలా చేయడం చాలా తప్పు…దయచేసి నా మీద కనికరం చూపించు,” అని బ్రతిమిలాడుకున్నాను.
“ఆంటీ నాకు నిన్ను చూసినప్పుడే నిన్ను పిచ్చిగా అనుభవించాలనిపించింది…ఇప్పుడు నిన్ను అనుభవించే అవకాశాన్ని ఎందుకు వదులుకుంటాను. నేను నిన్ను రేప్ చేయను…నీ అంతట నువ్వు నీ అందాలను నాకు అర్పించాలి…నువ్వు నా కంటే పెద్దదానివి అయితే ఏమిటే…నా మడ్డ నీ బొక్కలో దూరదా ఏంటి…నేను చెప్పినట్టు వినకపోయినా…నేను చెప్పినట్టు చేయకపోయినా నీ మొగుడు జైల్లోనే ఉంటాడు,” అన్నాడు.
దాంతో నాకు విజయ్ ని కాపాడుకోవడానికి ఇంక వేరే దారిలేక ఒప్పుకుంటున్నట్టు తల ఊపాను.
“తల ఊపటం కాదు ఆంటీ…..నోటితో చెప్పు,” అంటూ రామ్మోహన్ తన చేతులను నా జాకెట్ లోకి దూర్చి తన శక్తి కొద్ది నా ఎత్తుల్ని చపాతీ పిండి పిసికినట్టు పిసుకుతున్నాడు.
అంతమంది ముందు రామ్మోహన్ నా ఎత్తుల్ని అలా పిసుకుతుంటే సిగ్గుతో చచ్చినంత పని అయి, ఒప్పుకుంటున్నట్టు మళ్ళీ తల ఊపాను.
దాంతో రామ్మోహన్ మళ్ళీ చిరాగ్గా, “నోటితో చెప్పాలని అన్నా కదా,” అని అన్నాడు.
“అలాగే,” అని నేను చిన్నగా గొనిగాను.
“పెద్దగా చెప్పు, నాకు ఏమీ వినపడట్లేదు…..అరే చోటు నీకు ఏమైనా వినిపించిందా?” అని తన అనుచరుడితో అన్నాడు.
వాడు, “నాకు ఏమీ వినపడలేదు,” అన్నాడు.
“నేను ఒప్పుకుంటున్నాను,” అని ఈసారి గట్టిగా చెప్పాను.
“ఏంటే….నేను చెప్పాను కదా…నువ్వే నా ఇల్లు వెతుక్కుంటూ వచ్చి నన్ను నీ ఇష్టం వచ్చినట్లు అనుభవించమని అడుగుతావని అన్నాను కదా…ఇప్పుడు ఎక్కడికి పోయింది నీ పొగరు…నువ్వు మొత్తం 24 గంటలు నా దగ్గిరే ఉంటావు…ఒక రోజు మొత్తం నిన్ను నా ఇష్టం వచ్చినట్లు అనుభవిస్తాను. ఈ రోజు మొత్తం నీ ఆడతనాన్ని తెరిచి పెట్టుకుని ఇక్కడ అందరి చేత దెంగించుకోవాలి…ఆ తరువాత నీ మొగుడు పోలీస్ స్టేషను నుండి, నువ్వు ఇక్కడి నుండి విడుదల అవుతారు…లేకపోతే వాడు 20 ఏళ్ళు జైలుకి, నువ్వు వ్యభిచారిలాగ బయటికి వెళ్తావు,” అన్నాడు.
“మీరు ఎట్లా చెబితే అలా నడుచుకుంటాను,” అన్నాను నా కళ్ళలోంచి వస్తున్న కన్నీటిని ఆపుకుంటూ.
రామ్మోహన్ నా దగ్గర నుండి వెళ్ళి తన ప్లేసులోకి వెళ్ళి కూర్చుని నా వైపు చూస్తూ, “ఊ…మొదలుపెట్టు…నాకు నీ లాంటి ఆడదాని ఒంటి మీద బట్టలు ఉండటం నాకు నచ్చదు…నీ బట్టలు నీకు రేపు సాయంత్రం ఇస్తారు…అప్పటి వరకు నువ్వు ఒంటి మీద నూలుపోగు లేకుండా ఈ ఇంట్లో ప్రతి ఒక్కడి చేత దెంగించుకోవాలి…అదే ఆ రోజే నువ్వు నీ అందాలతో నన్ను సుఖ పెట్టి ఉంటే ఇప్పుడు ఇలా నిల్చోవలసి ఉండేది కాదు…కానియ్ నీ అందాలు ఇక్కడ అందరికి చూపించు,” అంటూ మందు గ్లాసులో మందు తాగుతున్నాడు.

నేను వణుకుతున్న చేతులతో తన జాకెట్ హుక్స్ తీయటం మొదలుపెట్టాను.
మొత్తం హుక్స్ తీసి జాకెట్ అంచులు పట్టుకుని నా ఎత్తుల మీద నుండి తీసాను…..దాంతో ఒక్కసారిగా నా ఎత్తులు బ్రాలో చిన్నగా ఊగుతూ అక్కడ ఉన్న వాళ్ళ అందరి కళ్ళకి కనిపించాయి.
ఇంక నేను జాకెట్ ని నా ఒంటి మీద నుండి తీసి పక్కన పెట్టేసింది….నా ఒంటి మీద ఉన్న బ్రా కొబ్బరిబోండాల్లాంటి నా ఎత్తుల్ని ఆపలేక ముప్పావువంతు బయటకు ఊగుతూ కనిపిస్తూ ఉండేసరికి వాళ్ళ కళ్ళు ఒక్కసారిగా తళుక్కుమన్నాయి.
తరువాత నేను నా చీరని లాగి పక్కన పెట్టి, చిన్నగా లంగా బొందు ముడి లాగేసాను.
దాంతో లంగా నా కాళ్ళ మీదగా జారి కాళ్ళ చుట్టూ గుట్టలా పడింది. ఇప్పుడు నేను ఆ హాలులో వాళ్ళందరి ముందు ఒంటి మీద కేవలం బ్రా, ఫ్యాంటి మీద మాత్రమే నిలబడేసరికి, వాళ్ళందరి కళ్ళల్లో కామం కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తుంది.
“నేను మొత్తం బట్టలు తీసేయమని చెప్పాను,” అని రామ్మోహన్ కోపంగా అన్నాడు.
దాంతో నేను రామ్మోహన్ వైపు చూసి చేతులు ఎత్తి దణ్ణం పెడుతూ, “ప్లీస్ రామ్మోహన్, నన్ను ఇంకా దిగజార్చొద్దు,” అని బ్రతిమలాడుతూ అన్నాను.
దాంతొ రామ్మోహన్ కోపంగా తన మనిషి తో, “అరే పోలీస్ ఆఫీసర్ కి ఫోను చేసి ఆ విజయ్ గాడిని గాల్లో వేలాడదీసి రాత్రంతా కొట్టమని చెప్పండిరా…అలాగే ఈ లంజని కూడా లోపల వేయండి,” అన్నాడు.
నేను వెంటనే కంగారుగా, “వద్దు…వద్దు…అలా చెయొద్దు…మీరు ఎలా చెబితే అలా చేస్తాను,” అంటూ వణుకుతున్న చేతుల్ని వెనక్కి పొనిచ్చి బ్రా హుక్ తీసి, చిన్నగా బ్రాని ఒంటి మీద నుండి తీసి పక్కనే కింద పడున్న తన బట్టల మీద వేసాను.
ఇంక నాకు నా జీవితం పాడైపోయిందనే నిర్ణయానికి వచ్చేసావు. నేను నా ఒంటి మీద నుండి బ్రా తీయగానే కొబ్బరి బోండాల సైజుకి ఏ మాత్రం తగ్గని నా ఎత్తులు ట్యూబ్ లైట్ కాంతిలో నున్నగా మెరిసిపోతున్నాయి.
రామ్మోహన్తో సహా మిగతా ముగ్గురు నా భారీ అందాలు చూసేసరికి బాగా వేడెక్కిపోయి ఉన్నారు. వాళ్ళ ఫాంట్లలో వాళ్ళ మడ్డలు లేచి ఉండటం నాకు బాగా తెలుస్తుంది. రామ్మోహన్ తన లుంగీపై నుండి వాడి మడ్డని నలుపుకుంటూ ఉన్నాడు.
నేను నా చేతి వేళ్ళను ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ లోకి దూర్చి తీయబోతుంటే రామ్మోహన్ నాతో, “రాశీ ఆంటి…ఒక్క సారి ఆగు…నా దగ్గరికి రా,” అన్నాడు.
దాంతో నేను రామ్మోహన్ దగ్గరికి వెళ్ళి నిల్చున్నాను. రామ్మోహన్ తన వేళ్ళతో నా ఆడతనం మీద కొద్దిసేపు రుద్ది, నా ప్యాంటిని కిందకి లాగాడు.
ఇప్పుడు నేను ఆ హాలులో అందరిముందు ఒంటి మీద నూలుపోగు కూడా లేకుండా అందరి ముందు నగ్నంగా నిల్చున్నాను.
“నన్ను ఇప్పటి వరకు నా భర్త విజయ్ తప్ప నగ్నంగా ఎవరూ చూడలేదు…అలాంటిది ఇప్పుడు పరాయి మగాళ్ళ ముందు ఒంటి మీద బట్టలు లేకుండా నిల్చున్నాను…ఇది ఎంత దూరం తీసుకెల్తుందో,” అనుకుంటూ ఏమీ చేయలేక అలాగే నిల్చున్నాను.
రామ్మోహన్ తన మనిషితో, “అరే నా కెమేరా తీసుకురా…” అని అనేసరికి నా ఒళ్ళు భయంతో వణికిపోయింది.
“రామ్మోహన్…మీరు ఏది చెయ్యమంటే అది చేస్తున్నాను కదా…మళ్ళీ కెమేరా ఎందుకు,” అన్నాను కంగారుగా.
“నీకు మాట్లాడటానికి మేము పర్మిషను ఇవ్వలేదు…మెదలకుండా నిలబడు,” అన్నాడు రామ్మోహన్ కొంచెం కోపంగా.