కానీ నిజానికి రెప్పపాటులో ఆది జరిగిపోంది, వాడిని నేను అలవోకగా తీస్*కున్నా, కొత్త మనిషిని కదా వెంటనే ఏడుపు మొదలు పెట్టాడు,
తాను ఇంకా తల రుద్దుకున్టూనె “చిన్నా బావ చూడు నా తల ఏమైనా బొప్పి కట్టిందా?”
లైట్ తన వెనుకగా ఉండటం వల్ల, నాకు ఆ రిఫ్లెక్షన్ కళ్ళలో పడి తన ఫేస్ సరిగ్గా కనపడలేదు.
“లైట్ కి ఎదురుగా తిరుగు, చూస్తా” అని అన్నా…
తాను కొంచం దగ్గరకు, అంటే నేను బెడ్ మీద కూర్చున్న, తాను నాకు దగ్గరిగా వచ్చి వంగోని తన నుదురు చూపేడుతుంది. ఇద్దరి మొహాలు ఎంత దగ్గిరగా వచ్చాయంటే, ఒకరి ఊపిరి ఒకరికి తగిలెంత గా, కావాలని జరిగిందో, లేక యాదృఛ్ఛికంగా జరిగిందో కానీ, మళ్లీ తన బంగీనపల్లి మామీళ్ళు దర్శనం ఇచ్చాయి, టీ-షర్ట్ లూజ్ గా వేసుకుంది, అందుకే మాటి మాటికి దివ్య దర్శనాలు అవుతున్నాయి. నేను తన నుదురు చూస్తున్నట్లుగా, కొద్దిగా చూపు మరల్చా, ఎంత ట్రై చేసుకున్నా చూడకుండా ఆగలేక పోతున్న, తనేమో అమాయకంగా ఒంగుని చూడమంటోంది, ఏమీ చెయ్యాల్రా దేవుడా..
“ఏమీ తగలలేదులే అను ” అంటూ, చన్టి గాడిని రెండు చేతుల్తో పైకి ఎత్తుకుని, “రేయ్! చంటింగా పిన్నిని కొట్టావా నువ్వు..” అంటూ ముద్దు ముద్దు గా అడిగి వాడిని చిన్నగా షేక్ చేసా, అప్పటి దాకా ఏడుస్తున్నవాడు కిల కిలా నవ్వటమ్ మొదలు పెట్టాడు. నేనెంతగా షేక్ చేస్తే అంత నవ్వు తున్నాడు.
“సరే బావ, నువ్వు ఫ్రెషుప్ అయ్యీ కిందకురా అందరు వేయిట్ చేస్తున్నాం..”అని చెప్పేసి చన్టి గాడిని తీస్కొని వెళ్ళింది.
నాకు ఇందాక వచ్చిన కలని ఆలోచిస్టూంటే, మతి పోయింది. అబ్బో, ఎమీ కల అది, ఎంత రియాలిటీ గా ఉంది? బాబోయ్, నాకేమయ్యింది, నిన్నటి దాకా బానే ఉన్న కదా? సడ్డెన్గా వీళ్ళని చూస్తుంటే నాకేమవుతుందో అర్థం కావట్లేదు? నాతో ఇంత అమాయకంగా క్లోస్గా ఉంటున్న వీళ్ళ మీద చెడ్డ చెడ్డ ఆలోచనలు ఎందుకు వస్తున్నై? అసలవి చెడ్డ ఆలోచనలే ఎన్దుకవ్వాలి? నా మరదలిని నేను చూస్తే టప్పు ఏంటి?? ఇలా నా ఆలోచనలు సాగిపొయాయి. నన్ను నేను సమాధాన పర్చుకున్నాక, ఇందులో తప్పేమీ లేదు అనిపించింది. అంత నార్మల్, నేనే అనవసరంగా ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నాను, అనుకుంటూ బాత్*రూమ్ వైపు నడిచా.