సౌమ్య నాకు లేని తొందర నీకెందుకు అంది, ఇంటిదగ్గర ఎవరు లేరా అన్నాను,** పిల్లలు వాళ్ళ తాతయ్య ఊరికి వెళ్లారు ఇంట్లో ఒక్కదాన్నే ఉన్నాను ఎప్పుడు వెళ్ళినా నీకు ఇబ్బంది లేదు అంది,
అది సరే కానీ నువ్వు ఇక్కడ ఈ టైంలో ఎందుకు ఉన్నావ్ అని అడిగింది, నాకు ఏమి చెప్పాలో తెలియలేదు సైలెంట్ గా నిలబడి ఉన్నాను, మల్లీ తనే కొంపదీసి మా అక్క కూతురుని తగులుకున్నావా ఏంటి అంది, ( సౌమ్య రమణి ఇద్దరు బందువులు), నేను అవును అన్నాను,
అమ్మ దొంగ లంజ నాకు ఇందాక ఎదురుపడితే పలుకరించాను, ఏమే రమణి ఎక్కడి నుండి వస్తున్నావ్ అంటే కంగారు పాడుతూ గు..డి.. కి వెల్లి వస్తున్నా పిన్ని అని కంగారుగా వెళ్లిపోయింది, నాకు అప్పుడే డౌట్ వచ్చింది దాని మీద అనింది సౌమ్య,
మరి గుడికి వెళ్లాను అని చెప్పక రాజు గాడితో దెంగించు కోవడానికి వెళ్లాను అని చెప్పతుందా అని నవ్వాను, తను కూడా నవ్వేసి వాళ్ళ అన్నయ్య తో జాగ్రత్త వాడికి అసలే మెంటల్ తెలిస్తే గొడవ గొడవ చేస్తాడు అంది, నేను సరే మల్లి ఎప్పుడు అన్నాను ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వు వీలైనప్పడు కాల్ చేస్తా అంది,
తరువాత ఇద్దరం అక్కడ నుండి ఊరి వైపు బయలుదేరాము, తను నేను ముందు వెళ్ళిపోతాను నువ్వు కొద్దిగా నిదానంగా రా అంది, నేను సరే అని తను వెళ్లిన పదినిమిషాలకు ఇంటికి చేరుకున్నా.
రమ్య పెళ్ళి తిరుపతి లోని ఒక కళ్యాణమండపం లో ఫిక్స్ చేసారు, ఇది పెళ్లి ముందురోజు రాత్రి జరిగిన సంఘటన, మరుసటి రోజు ఉదయం పెళ్ళి ముహూర్తం అనగా ముందు రోజు రాత్రి కళ్యాణమండపం చేరుకున్నాము,
మగ పెళ్ళి వాళ్లకు కావలసిన విడిది ఏర్పాట్లు, మర్యాదలు చూసుకోవలసిన బాద్యత కిరణ్ కి అప్పజెప్పారు, కిరణ్ సపోర్ట్ కోసం నన్ను వాడి దగ్గరే ఉండమన్నాడు, నేను కూడా వాడికి హెల్ప్ చేస్తూ అక్కడే ఉన్నాను,
రాత్రి పది గంటల సమయంలో కిరణ్ కి వాళ్ళ నాన్న ఫోన్ చేసాడు, ఒకసారి ఇంటికి వెల్లిరావాలి అని చెప్పాడు, నేను వెళ్తే ఇక్కడ ఎవరు చూసుకుంటారు కావాలంటే రాజు ని పంపిస్తాను అన్నాడు, నన్ను వాళ్ళ నాన్నను కలవమని చెప్పాడు కిరణ్,
నేను అక్కడికి వెళ్ళేసరికి పెద్దవాళ్ళు అందరు ఒకచోట చేరి ఎదో విషయం గురించి చర్చించుకుంటున్నారు, విషయం ఏంటంటే పెళ్ళి కొడుకుకి పెట్టాల్సిన రింగ్, చైన్, బ్రాస్లెట్ ఇంటి దగ్గరే మరచిపోయి వచ్చారు ఇప్పుడు ఇంటికెళ్ళి వాటిని తీసుకోని రావాలి (పెళ్ళి కూతురి నగలు, పెళ్ళి కొడుకు నగలు వేరువేరుగా పెట్టడం వల్ల జరిగిన పొరపాటు ఇది), రాజు బైక్ తీసుకురా ఒకసారి ఇంటికెళ్ళి వద్దాం అన్నాడు కిరణ్ వాళ్ళ నాన్న,
సరే అంకుల్ అని నేను బైక్ తీసుకోని వచ్చాను, నేను కిరణ్ వాళ్ళ నాన్న బయలుదేరి వెళ్తుండగా, ఒక పెద్దాయన వచ్చి పెళ్ళి కుమార్తె తల్లి తండ్రి ఇక్కడే ఉండాలి ఏదైన అవసరం అయితే ఎలా, ఆ అబ్బాయి తో పాటు ఇంకెవరినైనా పంపండి అన్నాడు,
వాళ్లు ఆలోచనలో పడిపోయారు, పెళ్ళి కూతురు అమ్మ నాన్న ఇక్కడే ఉండాలి అంటున్నారు, కిరణ్ మగ పెళ్ళి వాళ్లకు కావలసినవి చూసుకుంటున్నాడు, ఇంక మిగిలింది కీర్తి మాత్రమే, కీర్తిని పిలిచి నాతోపాటు ఇంటికెళ్ళి నగలు తీసుకోని రమ్మని చెప్పారు, వాళ్ళ అమ్మ ఇంటి తాళాలు ఇస్తూ గోల్డ్ ఎక్కడ దాచిపెట్టిందో చెప్పింది,
నేను కీర్తి బైక్ మీద బయలుదేరాం, బైక్ ని స్పీడ్ గా తొలద్దు జాగ్రత్తగా వెల్లి రండి
అని చెప్పాడు కీర్తి వాళ్ళ నాన్న, కీర్తి రెండు కాళ్లు ఒకే వైపున పెట్టుకొని కూర్చుంది, నేను మనసులో పెద్దాయనకు థాంక్స్ చెప్పుకొని బైక్ స్టార్ట్ చేశా,
కళ్యాణమండపం నుండి చంద్రగిరికి దాదాపుగా 15 కిలోమీటర్ల దూరం ఉంటుంది, కొద్ది దూరం వెళ్ళాక కీర్తి మాట్లాడటం స్టార్ట్ చేసింది, ఏంటి రాజు రెండు రోజుల నుండి గమనిస్తున్నాను నా వైపు అసలు చూడటం లేదు అంది, ఆరోజు ముద్దు పెడితే కొపడ్డావు కదా అందుకే నీకు దూరంగా ఉంటున్నా అన్నాను,
ఓహో అదేనా విషయం అని ఒక సారి బైక్ ఆపు అంది, నేను బైక్ ని ఆపాను, కీర్తి కిందకీ దిగి ఈసారి ఇటోక కాలు అటోక కాలు వేసుకొని కూర్చుంది, వెనుక నుండి నా నడుము చుట్టూ చేతులు వేసి ఇంక పదా అంది, ఇప్పుడు వర్షం పడితే బాగుంటుంది కదా అన్నాను, మే నెలలో వర్షం పడే అవకాశం లేదులే అని వెనుక నుండి కౌగిలించుకుంది,
కీర్తి రెండు సళ్ళు నా వీపుకు తగులుతున్నాయి నా సుల్లి ఫుల్గా లేచింది, నన్ను వెనుక నుండి గట్టిగా కరుచుకొని కూర్చుంది, నాకు ఫుల్ మూడ్ వచ్చేసి దీన్ని దారిలోనే ఎక్కడైనా దెంగాలి అనుకున్నా,
ఈ టైంలో కీర్తి రియాక్షన్ ఎలా ఉంటుందో తెలుసుకుందాం అని, అబ్బా కీర్తి బైక్ డ్రైవ్ చేయడానికి ఇబ్బందిగా ఉంది కొంచెం దూరంగా కూర్చో అన్నాను, ఎందుకు అంది, నీవి నా వీపుకు తగులుతున్నాయి నాది ఫుల్ గా లేచి ఇబ్బంది పెడుతోంది అన్నాను, నీది అంటే ఇదేనా అని నా సుల్లి మీద చెయ్యి వేసింది,
ఇంక కంట్రోల్ చేసుకోవడం నా వల్ల కాదు మంచి ప్లేస్ చూసి పని కానిచ్చెయ్యలి అనుకున్నా, అప్పటికి మేము తిరుపతి దాటి ఎనిమిది కిలోమీటర్లు వచ్చేసాము, అక్కడ ఒకచోట పెద్ద పెద్ద చెట్లు ఉన్నాయ్, అక్కడ బైక్ ఆపాను, ఇక్కడ ఎందుకు ఆపినావు అంది, నా వాళ్ళ కావడం లేదు ఒకసారి చెట్టు వెనక్కి వెళ్దాం రా అన్నాను,
నాకు కూడా కోరిక గానే ఉంది కాని ఇక్కడ వద్దు రాజు ప్లీజ్ ఇంటికి వెళ్దాం అంది, 5 నిముషాలు ప్లీజ్ అని రిక్వెస్ట్ చేశా, ఇంకొక ఆరు కిలోమీటర్లు వెళితే ఇంటికి వెళ్తాము కదా తొందర ఎందుకు అంది, అది కూడా కరెక్టే రిస్క్ తీసుకోవడం ఎందుకు అని బైక్ స్టార్ట్ చేసి ఇంటికి చేరుకున్నాం, అప్పటికి టైం పదిన్నర అవుతోంది,
కీర్తి ఇంట్లోకి వెళ్ళగానే వాళ్ళ అమ్మ చెప్పిన చోట చూసింది, నగలు అక్కడే ఉన్నాయ్ వాటిని తీసుకోని ఇంక వెళ్దామా అంది, నేను తన వైపు అదోలా చూసి సరే వెళ్దాం అన్నాను, ఆ మొహం చూడు మాడిపోయింది అని నా దగ్గరకు వచ్చి నన్ను కౌగిలించుకొని నా పెదాలను ముద్దు పెట్టుకుంది,