ఆమె చీరని గట్టిగా పట్టుకుని ఉండడంతో వీరయ్య లాగిన లాగుడి కి అది ఊడి రాలేదు సరి కదా అతను కొంచెంగా తూలి మంచం మీద పడ బోయ్యాడు. కరుణ కిసుక్కున నవ్వి తొందర వొద్దు నేనే విప్పుతాను అని చీరని తీసి వేసింది.
అప్పటికే ఏదో అన బోయిన వీరయ్య జాకెట్ లో నుంచి సమున్నతంగా కనిపిస్తున్న ఆమె చను దోయి కేసి అబ్బురంగా చూసాడు. అవి తెల్లని జాకెట్ లో నుంచి పయికి ఉబికి నట్టుగా వుండి ముప్పాతిక భాగం బయటికే కనిపిస్తున్నాయి.
తేనె కలర్ లో వున్న ఆమె కొండల మధ్యలో వున్న లోయ చీకటిగా వుంది. అక్కడే చిక్కు కున్న తన కంటి చూపుని అతి కష్టం మీద కదిలించి ఆమె మొహం వంక చూసాడు. ఆమె కళ్ళు అర మోడ్పు లయి వున్నాయి.
పెదవులు వణుకు తున్నాయి. అతని బలిష్ట మయిన కౌగిలిలో నలిగి పోవాలని ఎదురు చూస్తున్నట్టుగా వున్న ఆమె సల్లు ఉప్పొంగు తున్నాయి. లోపల బ్రా వేసుకోలేదు ఏమో ఆమె వంటి లోని కోరికకి ప్రతి బింబం గా ఆమె ముచికలు అదే సల్ల కోణాలు కూసుగా మారి పూర్తిగా లేచి నిలబడి వున్నాయి ఆమె జాకెట్ లోనే .
వాటి కదలిక లని చూసిన వీరయ్య ఒక్కసారిగా ఆమె మీద పడ్డాడు. అతని బరువుకి ఆమె అలాగే వొరిగి మంచం మీద పడింది. ఆమె మీద అతను పడ్డాడు. ఆమె సల్లు బలిష్ట మయిన అతని చాతి కింద నలిగి పోయి చపాతీల మాదిరి అయ్యాయి. అతని బరువుకు ఆమె వొళ్ళు తియ్యగా మూలిగింది.
అతని పెదవులు ఆమె పెదవులని కొరుక్కు తింటున్నాయి. ఆ విధం గా వొకరి మీద వొకరు వుండే తమ తమ బట్టలు ఊడ తీసుకున్నారు. ఆమె నగ్న దేహం సాల సాల కాగే కొలిమి లాగుంది.
అతని లంబం నిటారుగా పయికి నిలబడి పెద్ద శిల్పాలు చెక్కే వులిని గుర్తు తెస్తుంది. దాని శిఖరాగ్రం పయిన తోలు దాని బలిష్ట మయిన వుబ్బుకి వెనక్కి వెళ్ళిపోయి శిఖరాగ్రం ఎర్రగా వుంది. అతను ఆమె మీద పడి వున్న పోసిషన్ కి ఆమె పొత్తి కడుపు మీద కాల్చిన ఇనుప కడ్డీ లాగ అనిపిస్తుంది. దాని వత్తిడికి ఆమెకి తొడల సందులో సల సలా రసాలు చిమ్మాయి.
‘స్స్.. చంపుతున్నావు …’ అనింది కరుణ అతని నోటిలో తన నాలికని జోనుపుతూ..
‘కరుణా.. నిన్ను ఈ విధంగా చూసిన ఎవరికయినా ఇలాగే చెయ్యాలని పిస్తుంది.’ అన్నాడు వీరయ్య ఆమె సల్లని కుదుళ్ళ దగ్గర గట్టి గా పట్టుకుని పిసుకుతూ..
‘అబ్బ.. స్స్..హ్.. పిసుకు. పిసికి పిసికి పిండి చేసెయ్’
‘చేస్తాను వాటి పని పట్టడానికే కదా.. నా ఆరాటం అంతా’ అంటూ వాటి సిఖరాగ్రాల మీద వున్న నల్లని ముచికాలని తన నోటిలో పెట్టుకుని పీల్చ సాగాడు.
‘అబ్బః..హ.. హే… అదీ..అలాగే..’
వున్నట్టు ఉండి ఆమె ముచికాలని గట్టిగా కొరికాడు వీరయ్య. కెవ్వు మంది కరుణ.
‘అబ్బ.. అలాగా కొరికేది..ఎందుకా మోటు సరసం మెల్లిగా పిందుకో.. దాని నుంచి వచ్చే పాలు నీకే కదా..’
అయినా విన కుండా మళ్ళీ కొరికాడు వీరయ్య ఈ సారి ఆమె ఎడమ సన్ను మీద తన పళ్ళ గాట్లు పడేటట్టు. ఆ బాధకి ఒక్క సారిగా తెలివి లోకి వచ్చిన కరుణ అతన్ని విసిరి కొట్ట బోయింది. కాని అతను పూర్తిగా ఆమె ని ఆక్రమించు కుని వుండే టప్పటికి అతని నుండి విడి వడ లేక పొయ్యింది. ఆ పెనుగు లాటలో అతని మొహం చూసిన ఆమె ఒక్క సారిగా జడుచు కుంది.
అతని కళ్ళు చింత నిప్పుల మాదిరి వున్నాయి. అతని మొహంలో క్రౌర్యం తొంగి చూస్తుంది. ఆ క్రౌర్యానికి జడుసు కున్న ఆమె అతన్ని విదిలించు కోవాలని సత విధాల ప్రయత్నించింది. కాని చాల రోజులకి దొరికిన ఆడ దాని శరీరం అతన్ని నిలువ నియ్యడం లేదు. ఆమెని తన బలాన్ని అంతా వుపయోగించి ఆ మంచానికి వొత్తి పెట్టాడు.
రెండు చేతులతో ఆమె చేతులని పట్టుకుని ఆమె నాభి ప్రాంతంలో తన నాలుకతో గిలి గింతలు పెట్టి నట్టుగా పెట్టి ఆమె బొడ్డు మీద మెల్లిగా కొరకడం మొదలు పెట్టాడు. ఆ సమ్మ దనానికి కొంచెం నెమ్మదించిన కరుణ ఆ గిలిగింతలలో సుఖాన్ని వెతక సాగింది. ఒక్క నిమిషం అలా చేసిన వీరయ్య ఆమె బొడ్డు చుట్టూరా తన నోటి గాట్లు పడే తట్టు కొరికాడు ఈసారి ఇంకాస్త గట్టిగా.
ఆ నొప్పి భరించ లేని కరుణ ఈ సారి అతన్ని తన బలాని అంత వుపయోగించి కాళ్ళతో ఒక్క తనను తన్నింది. ఆ దెబ్బకి అంత లావు మనిషీ ఆ మంచ కింద పడ్డాడు. ఆ దెబ్బకి దిమ్మ తిరిగిన అతను ఆమెని ఆశ్చర్యంగా చోసాడు. ఆమె అతన్ని అసహ్యంగా చూడ సాగింది.
(ఇంకా ఉంది)