పాతకాలం నాటీ వందీరి మంచంలా ఉన్నా ఆధుని కృమెన ఐరన్‌ రాడ్స్‌, వ్రేట్స్‌
ఉవమోగించి తభూరుచేనీన మంచం అది. తల్నవెవు, కాళ్ళవెవు ఎత్తుగా ఉన్న ఐరన్‌
ట్యూబుల కుువెన వల్బనే రేకు వందిరిలా బిగించి ఉంది. అత్వాధుని కృమెన స్ప్రింగ్‌
బెడ్‌ ఉంది దాన్నివెన.
మెడవరకూ దువ్వ్చటి కన్ముకుని వెల్లకిలా వడుకుని ఉన్నాడు రాజారాం.
అర్భవె వీళ్ళ వయనుంటుంది అతనికి. పొడుగాటి ముక్కు, గుంట కళ్ళు,
లోతుకు పోటున బుగ్గలతో జీవంలేనట్లు పాఠి పోటు ఉంది అతనే మొవాం. అతనిలో
ప్రాణం ఉందనడానికి నిదర్శనంగా కనుగుడ్డు కదులుతున్నాలు కణతల మీద
జుట్టు నెరనీంది.
రాజారాం వూర్వీకులు ఒకానొక రాజుకుటుంబాని కి వ్రధాన నేవకులుగా
వనీచేశారు. ఎంతో ఆశ్తీనీ కూడబెట్టారు. కూర్చుని తిన్నా తరగనంత ఆనశ్తీ ఉందీ
రాజారాంకి. నంవత్సృరాని కి దాదావు పాతీక మవ్చబు అక్షలదాకా వన్తుందీ
ఆదాముం. పొతకాలం నాటి వడ్రాలు పొదిగిన బంగారు నగలు, వీల్చువెన అనేక
వన్తువులు ఉన్నాణబు అతనీ బంగళాలో గోడలకు అలంకరించిన అనేక అవురూవ
వన్తువులే ఎంతో ఖరీదు చే స్తాయి.
దాదావు వదివేనేళ్ళు ప్వాలెన్‌ లో ప్రొటెక్షన్‌ గార్హుల యూనిట్‌ కి చీధ్‌ గా
వనిచేని తన మృువ్చై అబుదేళ్ళ వభునులో కోరాజీనామా చేని, వ్రవంచంలో చాలా
దేశాలు తీరిగి వచ్చాడు రాజారాం. పాతీకేళ్ళ వభనులో ఒకసారి, మరో వది
నంవత్సరాల తర్వాత రెండోసారి వెళ్ళి చేనుకున్నాడు. ఇద్దరు భార్యలూ
చని వోటారు. అబదేళ్ళ క్రితం తనకన్నా ఇర్శవె వళ్ళ చిన్నుదణున రూ పారాణిని
పెళ్ళాడాడు రాజారాం. రెండేళ్ళు వటుగా కాలం గడిపారు ఇద్దరూ. ముగ్గురు
పెళ్ళాలలో వీ ఒక్కరికి వీల్పలు వుట్టలేదు. ఆన్తీకి, వంశానికి వ్లీకెక వారన్నుడెన
రాజారాం. రెండేళ్ళక్రితం వ్రమాదవశాత్తూ మెట్ల మీదనుంచి డారివడి తలకు
పెద్ద గాయం అయింది. అతికష్టం మీద బ్రతికి బభట వడ్డాడు గానీ, దురదృష్టం
వీమేటంటే మెట్ల మీదినుంచి కిందవడేనవ్వుడు తలకు తగిలీన దెబ్బవలన
శరీరంలో తల తవ్ఫ మరేభాగమూ వనిచెళుడం మానేశాబు కాళ్ళూ చేతులూ
కదవలేడు. గొంతు నాళాలు బిగునుకుపోవడం వల గుర్‌… గుర్‌ మన్న శబ్దం
తవ్చ మాట రాదు. కళ్ళు నూత్రం చూన్తుంబాబు బెడ్‌ కి వరి మేతృమెన అతనే
అవనరాలన్నీ చూనే బాధ్యత వడుచు వెళ్ళాం రూవ మీద వడింది. మొగుడూ
పెళ్ళాలు తవ్చ్ఫ మరో ప్రాణి లేదు ఆ బంగళాలో. ఉదథుం సాభత్రం ఒక వని విల్హి వచ్చి
ఇంటివని, వంటవని చూనీ వెళుతుంది.
గది తలువు తెరుచుకున్న చవ్వ్చుడవటంతో కనుగుడ్లు కంటి కొల కుల్లోకి
జరివీ అటు చూశాడు రాజారాం. మందు రూప్కా ఆమె వెనక డాక్టర్‌ ఆదీత్య
లోవలీ కి వచ్చారు. కండవుష్టీ గల ఆడది రూవ. ఎర్రగా మదించిన వీనుగులా
ఉంటుంది. పెద్ద న్త్వనద్భయమాూ, ఎత్తుగా చీన్న _సెజు గుమ్మడి కాథుల్లాంటి
వీరుదులతో వభ్యూరాలు ఒలీకిన్తూ వొభులుగా నడున్తుంటే చూనేవాళ్ళకి
కనసెక్కిన్తుంది. నొక్కులు నొక్కులుగా ఉన్న నేడు పొటి నల్సినీ జుట్టు నే బాబ్డ్‌ పాబుర్‌
గా కత్తీరించుకుని, చెవులకు రవ్వుల్‌ దిద్దులూ, మెడలో డెముండ్‌ పొదిగిన
మందపాటి బంగారు గొలునూ తవ్చ మంగళ నూత్రం లేదు. మోకాళ్ళ వరకూ
వల్చిని నైటీ మాత్రం వేనుకుని ఉంది. లోవల మరే దున్తులూ లేకపోవడం వల్లి
వల్చనే ఆ నెటీలోనుంచి ఆమె ఎత్తువల్లాలు క్రియుర్‌ గా కనీవిన్తున్నాయి ఎర్ర
చందనంలా మెరి నీ పోతున్న ఒళ్ళు కండ వట్టి కనక నలాడి పోతుంది.
డాక్టర్‌ ఆదిత్య వను ఇర్మవె అబుదేళ్ళకి మేంచి ఉండదు. బలంగా ఎత్తుగా
ఉన్నాడు. రాజారాం న్నేపాతుడొకడి కొడుకతను. “వొల్లో అంకుల్‌, ఎలా ఉన్నారు?”
అనడిగాడు ఆదిత్య రాజారాం మొవొంలోకి చూన్తూ. వదో చెప్పాలనీ
వ్రభుత్నన్తున్నుట్లు రాజారాం కళ్ళు కదలాడాబు కానీ ఆదిత్య అదేం వట్టించు కోకుండా
దువ్చటిని తొలగించి రాజారాం గుండె ఖీద స్రైతస్కోవ్‌ తో వరీక్షించ సాగాడు.
“నేనిచ్చిన మందులు అలాగే కంటిన్యూ చేభుండాంటీ, నేజంగా అంకుల్‌ చాలా
అదృష్టవంతులు, ఖీరు భార్యగా దొరకడం ఆయన చేనుకున్ను వుణ్భం. శవంలా
మేగీ లీ పోటునా శీరెంతో నేవ చేన్తున్నారు. అనలు మీ నేవలవల్లే అంకుల్‌ వరిస్రితీ
జీణించ కుండా ఈమ్యాత్త్యమైనా ఉంది.” అన్నాడు ఆదిత్య రూవతో ఆమె అందాలని
ఆకలిగా చూన్తూ.
“భలే వాడివద్యూ నువ్వు. నాదేముంది, భార్యగా నా బాధ్యత నేను
నెరవేరున్తున్హాను అంతే…” అందీ రూవ అతనే ఆకలి చూవులనే గ్రపొంచి
నవ్వుతూ.
రూపారాణి తన భర్త రాజారాం తల్నవెవుకు వచ్చి నీలబడి అరచేతులతో
అతనే వీక్కుపోమిన చెంవలు నిమురుతూ వంగి ఎండి పోటునట్టున్ను అత గాడి
వెదాలనీ తన వెదవులతో న్చర్శించింది. ఆమ్మెవెవు తీక్షణంగా చూన్తున్ను రాజారాం
కళ్ళల్లో అనవ్యుం కొట్టాచ్చినట్టుగా కని వి స్తోంది.
అదే ఖీ వట్టించు కోకుండా అత గాడి ఎండి పోబున పెదాలను తన వెదవులతో
మ్‌ చేన్తున్నుట్టుగా రుద్దుతూ కుడిచేతీనే వెనక్కి జావీ నెటీనే నడువ్వువెకి
వేనీంది.
రూవ వెనకే నలబడి ఉన్నాడు ఆదిత్య. ఆమె నైటీని పెకి లేవగానే
కంటికింవుగా కనివీంచీన ఆమె పాన వీరుదుల్ని చూడగానే గుటకలు
వేభుసాగాడు. తొడలు ఒకదానేనొకటి ఒరునుకుని ఉండటంవల్ల అరచెద్యుంతున్న
ఆమె ఉవన్హు తాలూకు మందపాటి రెమ్మలు వెకి ఉబీకి కనివిన్తున్నాయి ఆ నీన్‌
చూడగానే డాక్టర్‌ ఆదిత్య బలంగా ఊపిరి తీయసాగాడు. బాగా కొవ్వువట్టి
ఒకదాని కి ఒకటి ఒరునుకుంటూ పెకి ఉబికి కనీవీన్తున్న, వనన తొనల్డాంటి ఆమె
వూ రె మ్మల్ని నాలికతో నాకేభూలన్న కోరిక కలిగింది. నోట్లో నీళ్ళ్చూరాబు. దడ్డు
జీవ్చుమంటూ ఇనవరాడ్‌ లాగా నిగడదన్ని పాంటు భాగం మందుకి
పొడుచు కొచ్చింది. వెదాలను నాలికతో తడిచేనుకుంటూ ఆమె వీరుదులనీ,
తొడలనీ, ఉబ్బిన వూ రె మ్మలనీ మార్చి మార్చిచూడ సాగాడు.
వెనకనుంచి తన నగు సొందర్వాన్న, కనెక్కించే దిమ్మనీ, విర్తల వేవున
చూన్తూ డాక్టరు కుర్రాడు వేడెక్కిపోబు కనీతో కొట్టు కుంటున్హాడని రూవకి
తెలును. కావాలనే నడ్డి అటూ ఇటూ ఊవీంది కనగా. ఆదిత్య మందుకి జరీగి ఆమె
వక్కనే నేలబడ్డాడు. అరచేత్తో ఆమె విర్తల్నీ రాపొడిన్తూ, చూవుడు. వేలిని
కనుక్కున ఆమె గాడిలోకి దించాడు.
“న్‌… వోట్‌… ” అంటూ మూలిగింది రూపారాణి. రాజారాం కనుగుడ్లు
వేగంగా కదలాడుతున్నాయి. రెవ్పలు టవటపా కొట్టు కుంటున్నాణు. “చూడండీ, ఈ
డాక్టరు కుర్రాడు ఏం చేన్తున్నాడో, నా బొక్కలో వేలు దూర్చి) కెలుకుతున్నాడు.
అనలే నీ దడ్డు దెబ్బలేక మొవం వాచిపోటు ఉన్నాననే నన్నీరకంగా తృత్తి
వరున్తున్హాడండీ.” అనీ నీమ్టారంగా భర్తకి కం్చవ్రెంట్‌ చేనీ, తల వెనక్కు తీవ్చీ
ఆదిత్యనే చూనీ “ఓబ్‌… కుర్రాడా వేళ్ళతో కెలీకితే జీల వెరుగుతుంది కానీ
తగ్గదోట్‌. నా వూకు జీల లీరాలంటే నా దడ్డు బయటకు తీని వ్రమోగించ వోట్‌.
అనలే మా ఆయన ఏ విధ్వమెన ఆనందమూ లేకుండా వడున్నాడు. కాస్త అయన్ని
ఎంటర్‌ బెలున్‌ చేద్దాం.” అంది గలగఅ నవ్వుతూ.
ఆమె తొడల మధ్యనుంచి చేతీనే తీనేశాడు ఆదిత్య. రాజారాం వెవుచూని
నవ్వాడు వెటకారంగా. రాజారాం కళ్ళు ఎరుపెక్కాబు కనురెవ్చులు వీప్పారాయి.
నాకే గనక శక్తి ఉంటే మీ ఇద్దరినీ ఇక్కడికిక్కడే తెగనరికి పారేస్తాను
అన్నట్టుంది ఆచూవు.
“డోంట్‌ వర్రీ డాక్టరు కుర్రాడా… నాకు నుఖం దూర ముందని మా ఆయన
ఎంతో బాధ వడుతున్నాడు. నా వూకుదూల తీరేదాకా దెంగావంటే చాలు ఆయనకి
తృప్తి వడతాడు. ఆయన ఆరోగ్యమూ కుదుటబడుతుంది. ఆలన్యం చేచుకుండా నీ
దడ్డుని బభుటకు తీళ్యువద్యూ పోటుగాడా…” అంది రూపారాణి. డాక్టర్‌ తో
మాభ్దాడుతున్నా ఆమె చూవు మ్యత్రం రాజారాం మొవొం మీదనే ఉంది. అతని
కళ్ళల్లో కనివీన్తున్ను బాధని చూన్తుంబే ఆమెకి నువదానందంగా ఉంది. తన చేత్తో
భర్త గడ్డం వట్టు కుని “మండీ, ఈ కుర్రాడు నా వ్లూకునీ ఎలా వంబరేగ
దెంగుతాడో చూ స్తారా?” అంది ముద్దు ముద్దుగా.
రాజారాం కళ్ళు నివ్చులు కురివీన్తున్నాలు ఆమె అలా కసెక్కిన్తుంటే
తట్టు కోలే క పోతున్నాడు డాక్టర్‌ ఆదిత్య. ఇది రోజూ జురీగే తంతే అయినా, అతనీకి
ప్ప్టాటింగ్‌ గా ఉంది. వ్రతీ రోజూ ఇలా వదో ఒక మేవతో కొత్త కొత్త భంగి మల్లోభర్త
మందే అతనిచేత కుతీగా వేబుంచు కుంటుంది రూ పారాణి. మొదట్లో కాస్త గిల్టీగా
ఛీలద్యేవాడు కానీ, రాన్రాను ఆదిత్యకి భర్త మందే భార్యనీ వాబుంచడంలోని థ్రీల్‌
కి _ బానీనబుపోమళూడు. అందులోనూ రూపారాణి మాంఛి కనీగా
దెంగించుకుంటుంది. శరవేగంతో అండర్‌ వేర్‌ తో నవో పాంటుని కిందకి
జార్చేనీ తన పొడవాటి దడ్డుని నీటారుగా లేవుకుని నిలబడ్డాడు.
తల తీవ్చీ చూసింది రూ పారాణి. చేలు జావీ అతని దడ్డునందుకుని “చూడు
డిభుర్‌…. ఎంత పొడుగుందో ఈ కుర్రాడి మొడ్డ! నీదానీకి రెట్టింవు _నెజు
అనుకుంటా… వూకులో దిట్టంగా దూరిస్తే గొంతుదాకా వన్తుందండీ… నీ నులిలా
మెత్తగా కాకుండా ఎంత గట్టిగా ఉందో ఇనవకడ్డీలా… అనలు ఇలా ఉండాలీ
మొడ్డంటే… అవ్వుడేకదా నమ్మగా నా వ్లూకుజీల తీరేది…” అంటూ. దాన్నీ
మందుకూ వెన క్కూూ ఆడించింది.
రక్తం మరిగి పోతుందీ ఆవేశంతో డాక్టర్‌ ఆదీత్యకి.
రక్తం ఉడి కి పోతుంది కోవంతో రాజారాంకి.
రక్తం వరవళ్ళు తొక్కుతోంది కామోద్రేకంతో రూ పారాణి కి.
చటుక్కున నేలబడి తన ననెటీనే తల శీదినుంచి లాగేనుకునే వూర్తీ
నగ్శ్భంగా నీలబడింది రూపారాణి. మందుకి వంగి రాజారాం తలకు ఇర్చువెవులా
చేతులు ఆనించి మల్ళీ వంగింది. ఇవుడు ఆమె చళ్ళు భారంగా రాజారాం మొవాం
మీద అదు మతున్నాయు. రాజారాం మొవొం నరిగ్గా ఆమె రెండు చళ్ళ మధ్యన ఉంది.
నీటారుగా నిక్కబొడుచుకుని ఉన్న ఆమె చను మచ్చికంలు రాజారాం చెంవలకి
రాపాడుతూ గుచ్చుకుంటున్నాబు “ఇక మొదలెట్టవోయ్‌ కుర్రాడా… నీ గునపాన్ని
దించు నమ్మగా… అదిరి పోమేలా దంచు…” అంది ఆదీత్యనే ఉద్దేశించి.
ఆమె వెనక రెడీగా ఉన్న ఆదిత్య ఆమె నడుమని వట్టుకునే మందుకి
జరిగాడు. అతగాడి లవడా ఆమెవూ రెమ్ములకు తాకగానే చేయు వెనక్కి జావీ దాన్నీ
నరిగా మోనీద్దారంలోకి గురిచూని వెట్టుకుంది రూవ. బలంగా నెట్టాడు ఆదిత్య.
రెమ్మల్ని చేబ్భుకుంటూ మెత్తగా బీర్రుగా దిగబడింది మొదలంటా.
“ఆవ్‌… న్‌… ఏం దెంావుర్యా. నాభునా…. చిన్హాడ్మివెనా గాడిద మొడ్డ _సెజుకి
వెంచావురా దత్త. గుద్దు… అలా తొబ్బు… వం దెంగుతున్నావురా నా
రాజా… దెంగడంలో ట్రైబునీంగ్‌ . వీమిద్రా నీకు మెడికల్‌ కాలేజీలో… ఇంత
నమ్మగా దెంగుతున్నావు… దెంగు… న బుమ్మ… దెంగరా నా వూకు
వగలదెంగరా…” అంటూ అరవసాగింది “రూ పారాణి.
“ఏవండీ… చూడండి… ఖీ భార్యనీ ఈ క్యుర్త డాక్టరు ఎంత నమ్మగా
దెంగుతున్నాడో చూన్తున్నారా.. నంతోవంగా లేదా శీకు… మీరెవ్చటి కీ ఇలా
దెంగలేరు నన్ను. బెంగవడకండి ఆ _ లోటు తీర్చేందుకే ఈ కుర్ర
డాక్ట రున్నాడు గదా. శీ జీవితకాలంలో ఎవ్నుడెనా ఇంత గుమ్ముగా దెంగార
నన్ను… ఖీ దారే వేరు… మీ దెంగుడే వేరు… మీ దెంగుడు మర్చిపోవడమే
కాదండీ, నాలాంటి గుల వూకు వెళ్ళాన్నీ ఎలా దెంగాలో మీకు తెలీయుజేటూలనే
ఇలాటమీ కళ్ళముందే ఈ క్షుర్త డాక్టర్‌ తో కొట్టించు కుంటున్నాను. అంతేగానీ ఖీ
తీద కోవంతో కాదు…” అంటూ రెచ్చిపోతుంది భర్తని చూనీ రూ పారాణి.
తలలో నరాలు చిట్లి పోటు రక్తం నోటివెంబ్కా ముక్కుల వెంటా బబుటికి
వన్తున్నంత బాధగా ఉంది రాజారాం కి. కానీ ఖీ చెళులేనే ని న్ఫవమత అతన్ని
కృంగదీన్తుంది. తను పెట్టే పాంనలన్నీ మౌనంగా భరిన్తూ, తనను చూస్తేనే
గజగజ వణికిపోమే రూవ, ఇవుడు తనేఖీ చేులేడు గనక తనముందే
వాబుంచు కుంటూ తననీ మాననీకంగా పాంనీస్తోందని తెలును రాజారాం కి.
ఇంత కన్నా ప్రాణం పోటు ఉంటే వాముగా ఉండేదని వి స్తోంది అత గాడి కి.
డాక్టర్‌ ఆదిత్య అణచి పెట్టి కు మృుతుంబే వరవశించి పోటు మూలుగుతుంది
రూ పారాణి. ఆమె మూలుగులు రాజారాం చెవిలో భయంకరంగా వినీవిన్తునాణు
దాదావు ఇర్నవె నే మేషాలసెవు ఆమెను కనీగా దెంగి కార్చేశాడు ఆదిత్య. రూవ
కూడా “ఊం… ఊం…” అంటూ కార్చుకుంది. ఆదిత్య తన అవడానీి ఆమెలోనుంచి
ఊడబీ క్కుని బాత్‌ రూమ్యువెవు నడిచాడు. వెకి లేచీ నిలబడి మంచం శీదకి
ఎక్కింది రూపారాణి. రాజారాం మొవోనికి అటూ ఇటూ కాళ్ళు. వెట్టి
గొంతు క్కూర్చున్నుట్టుగా కూర్చుని వేళ్ళతో తన వూ రెవ్మల్నీ విడదీని
“చూడండీ… ఈ కుర్రాడు మరీ ఎంత పోశాడో… శీలాగా నాలుగు చుక్కలు
విదల్భకుండా… మలలానా… చెంబుడు గంజి, వూకు చెర్చువెపోణేులా పోని
పారేశాడు…” అంది.
డాక్టర్‌ ఆదిత్య చిక్కటి వీర్యం ఆమె మదన ద్రవాలతో కలీనీ తెల్టిగా ఆమె
వూ రె మ్యృల మధ్య నుంచీ ఉబికి తొడల ఖీదకు కోరుతోంది. ఆమె కూర్చున్న
పొజిషన్‌ లో నాల్నుగదు చుక్కలు రాజారాం మొవొం శీద వడ్డాబు ఆ దృశ్యం
చూడలేనట్టు కళ్ళబితే మూనుకొన్నాడు గానీ తల తీవ్చడం రాజారాం వల్లి
కాలేదు.
ఇంకా ఉందీి….
అన్ని మిస్టేక్స్ ఉన్నాయ్ చదవటానికి కూడా లేదు రాస్తే సరిగ్గా రాయండి లేదా రాయకండీ
Ye school lo chaduvukunnav raa. Kaneesam telugu rayadam kuda raadu. Nee modda la undi aa description kuda.