నాస్మిన్ దీప్తిని క్రీగంట గని చిన్నగా నవ్వుతూ, “మన దీపూతో చేసింది ఎవరో కాదు… ఆ శిరీష్ సారే..!” అని చెప్పింది.
“నిజమా… దీపూ…?” అన్నాది కవిత కళ్ళెగరేస్తూ..
దీప్తి అవునన్నట్టుగా తలూపి, “కానీ, సార్ నాతో పూర్తి ఆట ఆడలేదు… సరితక్కతోనే ఆడారు…!” అన్నది.
నాస్మిన్: నీతో తర్వాత చేస్తాననడం నేఁ విన్నానే…! మరి తరవాత శిరీష్ సార్ నీతో చెయ్యలేదా…?
దీప్తి: లేదక్కా… ఇప్పటివరకూ రాజేష్ మాత్రమే నాతో పూర్తి ఆట ఆడాడు.
“రాజేష్ తో చేసావా…. నువ్వు?” అని వెంటనే అడిగింది అనూష.
దీప్తి: ఆ…. ఇప్పటికి ఓ నాలుగుసార్లు ఆడాడు… నాతో! మొదటిసారి వాడితో ఆడిన తర్వాత నేను వాణీ వాళ్ళ ఇంటికి పోయి తనకి కూడా ఆ ఆటని నేర్పిస్తుంటే శిరీష్ సార్ చూసారు… అప్పుడు నన్నేమీ అనలేదుగానీ, మర్నాడు నన్ను లాబ్ కి పిలిచి నాతో ఆ మొదటి ఆటని ఆడారు… కానీ, సరితక్కతో మాత్రం పూర్తి ఆటని ఆడారు…!
కవిత: హ్మ్… ఆ సరిత గురించి ఎవరికి తెలీదులేఁ… సందు దొరికితే చాలు సాంతం దోపేసుకోడానికే చూస్తుంది…
నాస్మిన్ ఔనన్నట్టుగా తలూపింది.
అనూష: (మెల్లగా) దీపూ… రాజేష్ నాలుగుసార్లు చేసాడా.. నిన్నూ! అంటే రాజేష్ నిన్ను బలవంతపెట్టాడా తనతో చేయమని??? వాడు అలా చేస్తుంటే నీకు అసలేమీ భయం వేయలేదా…?”
“మొదటిసారి ఆడినప్పుడైతే కొంచం భయమేసిందక్కా… కానీ, ఆ తర్వాత మాత్రం భలేగా అనిపించింది… వాడు దీన్ని (అంటూ తన పువ్వు వైపు చూపిస్తూ) నాకాడు కూడా. అలా వాడు నాకుతున్నప్పుడు గాల్లో అలా అలా తేలిపోయినట్లుందనుకో… ఎప్పుడూ అడిగి మరీ నాకించుకుంటాను…. అలాగే, వీటిని కూడా బాగా మసాజ్ చేస్తాడు, నోటితో చీకుతాడు కూడా(అంటూ తన యదని చూపించింది). వాడు అలా చేస్తే ఎందుకో భలే తిమ్మరి తిమ్మిరిగా అనిపిస్తూ వుంటుంది!” ఆ అలోచనకే దీప్తి తనువు ఒక్కసారిగా పులకరించింది. దీప్తి మాంచి తన్మయత్వము నిండిన కళ్ళతో తన శృంగార అనుభవాన్ని చెప్తుంటే అనూషకి కూడా ఏదో అలజడి చెలరేగినట్టు అనిపించింది. ఎవరూ టచ్ చేయకుండానే తన యద ఉప్పొంగసాగింది. ఇందాక ఆ క్లీనర్ తన వాటిని చాలా గట్టిగా పిసికేసాడు… చాలా నొప్పిగా అనిపించింది. బస్సాపగానే తను గబగబా వాష్ రూమ్లోకి పోయి తన ఎత్తులని, కింద పువ్వుని చూసుకొంది కూడా… పైనంతా ఎర్రగా కందిపోయి బట్ట తగిలితే సురుక్కుమనేలా తయారైంది… రాజేష్ అయితే ఇలా చేసేవాడు కాదా…? కిందయితే పూర్తిగా తడిచిపోయింది… రాజేష్ కింద నలుపుతూ వున్నప్పుడు ఎలా అనిపించిందో గుర్తు చేసుకుంది. తనక్కూడా ఒళ్ళంతా ఒక్కసారిగా తిమ్మిరెక్కినట్టయి ఊగిపోయింది.
ఈలోగా కవిత, “ఆ అజయ్ గాడయితే ఆ రోజే నాకు అయిదుసార్లు చేశాడు.. మరి! ఒళ్ళంతా హూనమైపోయింది తెలుసా…? అలాగే, ఎంతో మజాగా కూడా అనిపించింది…!” అంటూ తనేమీ తక్కువేమీ కాదని నిరూపించాలన్నట్టుగా చెప్పింది.
నాస్మిన్ తన ప్రియుడు/అన్నయ్య సామిర్ తో అయిన అనుభవాన్ని గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ అనూషతో ఇలా అంది, “మొదటిసారిగా చేసినప్పుడు కొంచెం భయంగా వుంటుంది, అనూ… విపరీతమైన నొప్పి వేస్తుంది. ఐనా, ఎక్సైటింగ్ గా కూడా వుంటుందనుకో… ‘వద్దూ.. వద్దూ‘ అనిపిస్తుంది… అదే టైంలో ‘కావాలి.. కావాలి‘ అనిపిస్తుంది!”
అనూషకి వాళ్ళ మాటలు వింటుంటే లోలోన ఏదో అయిపోతోంది… తను కూడా ఎక్సైట్మెంట్ ఫీల్ అవ్వసాగింది.
ఇంతలో కవిత, “నాస్మిన్… నీకదంతా ఎలా తెలుసే…? ఎవరితో చేసావు నువ్వు?” అని అడిగేసరికి నాస్మిన్ కి తాను అనాలోచితంగా వాగేసానని తెలిసొచ్చి బిత్తరపోయి తల దించుకుంది. ఓ రెండు మూడు క్షణాల మౌనం తర్వాత, “న్..నేనేదో జనరల్ గా విన్నదాన్ని… బట్టీ… చెప్పానేఁ… న్…నేను ఎవరితోనూ చెయ్యలేదు..!” అంటూ సణిగింది. కానీ, కవిత ఆ సమాధానం సంతృప్తికరంగా అనిపించకపోవడంతో, “నువ్వేదో దాస్తున్నావేఁ… ఏదీ ఒక్కసారి నీ పూ… చూపించు!” అంది.
నాస్మిన్ అవాక్కై, “ఛీచీ… అదెందుకు చూపించాలి?” అడిగింది.
“నేనూ.. దీపూ మా విషయాలను చెప్పాం. మరి నువ్వెందుకు చెప్పడానికి వెనుకాడుతున్నావో నాకర్ధం కావట్లేదు. ఇప్పుడు నువ్వు నీ ఎక్సపీరియన్స్ ఐనా మాతో చెప్పాలి… లేదా నీ పూ… ఐనా మాకు చూపించాలి! అ-ప్పు-డు… నీకు ఇంకా బోణీ అయ్యిందో లేదో నేఁ చూస్తా… అంతవరకూ నిన్ను వదిలే ప్రసక్తే లేదు,” అని కవిత చెప్పేసరికి నాస్మిన్ ఆలోచనలో పడింది.
తన అన్నతో జరిగిన ఎక్సపీరియన్స్ ని తను వాళ్లతో చచ్చినా చెప్పుకోలేదు. ఇక తన పువ్వుని వాళ్ళకి చూపించడం అంటే కొంచెం భయంగా అనిపించింది నాస్మిన్ కి… ఒకవేళ కవిత తను ఇంకా కన్య కాదని కనిపెట్టేస్తే…! నిజంగా కవిత కన్నె పువ్వు ఏదో, కాని పువ్వు ఏదో కనుక్కోగలదా…? తను కనిపెట్టిందంటే మాత్రం ఇక తన పనైపోయినట్టే! ఆ ఆలోచనకే సన్నగా వణుకు మొదలైంది నాస్మిన్ కి…
“నేను చూపించనేఁ… నాకు చాలా సిగ్గుగా వుంటుంది…!” అని తప్పించుకోవాలని ట్రై చేసింది. అయితే, కవిత, తన పట్టుని అస్సలు విడువక ఇలా అంది, “సిగ్గెందుకే… ఇక్కడందరం ఆడవాళ్ళమేగా..! చూపియ్…!”
ఇక తప్పించుకునే దారి తోచక మెల్లగా తన సల్వార్ బొందుని విప్పి సల్వార్ ని లూజ్ చేసింది… లోపల క్రీం కలర్ డిజైన్డ్ పేంటీని చూడగానే కవిత, “మ్… బాగుందే…! ఎక్కడ తీసుకున్నావ్?” అనడిగింది… ‘హ్మ్… ఆడాళ్ళూ…!‘
నాస్మిన్ దానికి బదులివ్వలేదు. తన టెన్షన్ లో తానుంది. మెల్లగా కుర్చీలోంచి లేచి తన పేంటీని కిందకి దించింది. వెన్నెల వెలుగులో ఆమె ఆడతనం మెరిసిపోతూ దర్శనమిచ్చింది… తన శరీర ఛాయకు తగ్గట్టే భలే తెల్లగా, గులాబీ రంగులో వుంది అది కూడా… దాన్ని చూడగానే కవితే గుటకేసేసింది… మెల్లగా ఒక వేలిని తీసుకెళ్లి ఉబ్బుగా ఉన్న పెదాలదగ్గర నొక్కింది… అంతే, నాస్మిన్ ఉలిక్కిపడింది. రెండ్రోజుల క్రితం తన సామిర్ అంగం తనను పూర్తిగా ఛేదించిన ప్రాంతమది…!
కవిత మరోమారు తోయగానే తన వేలు మొత్తం సర్రుమని లోపలికి దూరిపోయింది.
అప్పుడే—
డ్రైవర్ సడన్ బ్రేక్ వేయడంతో తెలివేసి వున్నావాళ్ళంతా తుళ్ళిపడ్డారు. అజయ్ చప్పున లేచి తన పేంట్ సర్దుకొని ముందుకి వెళ్ళి, “ఏమయింది రా…!?” అనడిగాడు. ఈలోగా కొన్ని లైట్లు వెలగడంతో అందరూ తమని తాము సర్దుకొన్నారు.
“క్లచ్ ప్లేట్ విరిగిపోయినట్టుంది సారూ…!” అంటూ నీలిగాడు క్లీనర్.
“నా కొడకా…. దాన్ని మార్చమని చెప్పి సానా దినాలయింది కదరా… ఇప్పుడిది విరిగిపోయింది…. ఏం జేయాలిప్పుడు…?”
టఫ్ గాఢంగా ఒక నిట్టూర్పుని వదిలి తన వాచీని చూసుకొన్నాడు. టైం పన్నెండు దాటింది… చుట్టూ చూస్తే అడవిలా వుంది. ఇక రాత్రంతా ఇక్కడే వుండాలేమో… తెల్లారేదాక ఎవరూ ఏమీ చెయ్యలేరు…! (ఇంకేమైనా పనులు వుంటే అవి చేసుకోవచ్చనుకోండీ…!)
లోపలున్నవారికి జరిగింది చెప్పి టఫ్, శంకర్ బస్సు దిగారు. “హ్మ్… ఇప్పుడేం చేద్దాం!?!” అని అడిగాడు శంకర్.
“ఇప్పటికైతే, ఆ తల్లీ కూతుర్లని కలిపి దెంగాలని తప్ప మరేమీ నా దిమాగ్ లో యెలగటం లేదు.”
తన జేబులోంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుంటూ బదులిచ్చాడు టఫ్. శంకర్ కి ఆఫర్ చేసాడుగానీ అతను వద్దన్నాడు. అతని మెదడులో ముగ్గురు మెదిలారు… అంజలి… సుజాత… లావణ్య!
కానీ, అక్కడ ప్రాక్టికల్స్ కోసం బస్సులో ఎదురుచూస్తున్న కాంతామణులు ఎందరో అతనికేం తెలుసు!?!
మెల్లగా బస్సులోంచి కొందరు అమ్మాయిలు కిందకు దిగారు… బయట చల్ల గాలి జోరుగా వీస్తోంది… వారివారి దుప్పట్లతో, చున్నీలతో చెవులని కప్పుకుని బస్సు ముందర చిన్న చిన్న గుంపులుగా నిల్చుని కబుర్లు చెప్పుకోసాగారు. శంకర్, అజయ్ కూడా బస్సు నుండి కాస్త దూరంగా వెళ్ళి మాట్లాడుకోసాగారు. అంజలి, మీనాక్షీ మాత్రం వారి సీట్లను వీడలేదు.
వెనుక సీట్లో అప్పటి వరకూ కూర్చున్న నాస్మిన్ ఇంకా మిగతా ముగ్గురూ కూడా ముందుకి వచ్చి బస్సు ఆగిన విషయం కూడా గమనించక గాఢంగా నిద్రపోతున్న సుజాతని లేపారు.
“పదవేఁ… మనమూ కిందకి వెళ్దాం… లోపలేం వుంటాం!” అంది కవిత.
అక్కడే వున్న సరిత, కమల, లావణ్య, నీలవేణి కూడా వాళ్ళతో పాటుగా బస్సు దిగారు.
కిందకి దిగుతున్న అనూష కళ్ళు రాజేష్ కోసం వెదకసాగాయి… రోడ్డుకి అటుపక్కన రాజేష్ ని చూడగానే అనూష కళ్ళు నక్షత్రాల్లా మెరిసాయి. అంతవరకూ తను విన్న శృంగార విశేషాలు తన మనసుని శరీరాన్నీ వుద్రేకపరచసాగాయి. రాజేష్ గురించి దీప్తి చెప్తుంటే తనకి కూడా ఆ ఆనందాన్ని చవిచూడాలని కోరిక పురుడుపోసుకుంది.