బయట నీలి మబ్బులు కమ్మేయడంతో ఆకాశంలో చంద్రుని జాడ కనపడటం లేదు. లోపల కూడా లైట్లు ఆపేయడంతో సినిమా వెలుతురు తప్ప ఇంకేమీ రాక అంతా మసగ్గా వుంది.
అక్కడ క్లీనర్ అనూష స్తనాలని తన మోచేత్తో పూర్తిగా కుమ్మేస్తున్నాడు. అనూష మళ్ళా కాస్త సర్దుకుని కూర్చుంది. అయినా కూడా ఆ క్లీనర్ వదలక అనూష ముచ్చిక చుట్టూ మోచేత్తో నిమిరినట్టుగా చేయడంతో అనూష బలంగా ఒక ఎగశ్వాసని వదిలింది. తనకి తెలీకుండానే తన చన్నులు బరువెక్కుతున్నాయి. మొనలు గట్టి పడుతున్నాయి. వాడిని ఎలా ఆపాలో తనకి అర్ధం కావడం లేదు. ఇటుపక్కన వున్న రాజేష్ కూడా చీకటిలో సుజాతని చూసేందుకు కుదరకపోవడంతో తన పక్కనున్న అనూష వైపు తన దృష్టిని మరల్చాడు. అనూష క్లీనర్ నుండి దూరం జరగాలని రాజేష్ కి మరీ దగ్గరగా జరిగి కూర్చోడంతో ఆమె శరీరం అతనికి అతుక్కొని వున్నట్టుగా వుంది. కాసేపు గమనించాక క్లీనర్ చేస్తున్నదేంటో రాజేష్ కి అర్ధమై తను అనూష తొడమీద చెయ్యేసి సల్వార్ పైనుంచే ఆమె పువ్వుని పామసాగాడు. ఇటు నుండి కూడా తన శరీరం పై జరుగుతోన్న రాపిడికి అనూష ఒళ్ళు జలదరించింది.
ఇకపోతే మన టఫ్ కార్య సాధకుడు… అనుకున్న పని ఎంత సవాలుతో కూడుకున్నదైనా దాన్ని ఆచరించడం అతని నైజం. అతను మళ్ళీ తన చేతిని ముందుకి తీసుకెళ్ళడం మొదలెట్టాడు, అయితే… ఈసారి చాలా నెమ్మదిగా… అన్నమాట. మీనాక్షి దేవి తొడల మధ్య ఎలాగైనా దాన్ని సెటిల్ చెయ్యాలన్నది అతని యోచన… అయితే, అజయ్ చేస్తున్న పనిని అక్కడ సరిత, శంకర్ తో పాటుగా ఇంకా కొందరు గమనిస్తున్నారు. ఆ కొందరు ఎవరెవరో, వాళ్ళసంగతి యేంటో… మనం తరవాత చూద్దాం. సరిత అజయ్ చేతి గమనాన్ని గమనించడం శంకర్ కంటపడింది… అజయ్ ఇంతలా తొందరపడటం అతనికి నవ్వు తెప్పించింది. సరితకి అజయ్ చేయి ముందుకి పోయి ఏం చేస్తుందో మాత్రం కనపడకపోవడంతో తను మీనాక్షి మొహం వంక చూసింది… టీవీ వెలుగులో ఆమె ముఖం నీడలా కనపడుతోంది. అయితే, ఆమె ముఖంలోని భావాలు మారకపోవడం సరితని అయోమయానికి గురిచేసింది… ‘ఒకవేళ ఈ వ్యక్తి తన తల్లిని ఏదైనా చేస్తూవుంటే తను ఎందుకు అడ్డు చెప్పకుండా వుంటుంది?’ అనుకుంది సరిత.
అప్పడే బయట చిన్నగా జల్లులు కురవడం మొదలైంది. అటుపక్క శంకర్ లావణ్య తొడ మీదున్న తన చేతిని మెల్లగా సుడులు తిప్పుతూ కదపసాగాడు. అతనలా చేస్తుంటే లావణ్యకి ఒంట్లో అగ్గి రాజుకుంటోంది. ఇవతల వైపు సుజాత పడుకుని వున్నా తన పక్కనే కూర్చున్న దీప్తి మాత్రం క్రీగంట శంకర్, లావణ్య లను గమనిస్తోంది. అప్పుడప్పుడు లావణ్య పక్కకి చూసి దీప్తితో కళ్ళు కలిపి ముసిముసి నవ్వులు చిందించసాగింది. శంకర్ అయితే ఇప్పుడు అవేమీ పట్టించుకునే స్థితిలో లేడు. నెమ్మదిగా తన చేతిని ఆమె తొడల మధ్యకు చేర్చే ప్రయత్నంలో అతనున్నాడు.
ఇక అజయ్ దక్షిణ హస్తం దాదాపుగా మీనాక్షి మదన ద్వారాన్ని చేరుకున్నట్లుగనే వుంది… హా… అదుగో మీనాక్షి చిన్నగా నిట్టూర్పును వదిలింది. మీనాక్షి అతని చేతిని తన పైట చెంగుతో టఫ్ చేతిని కవర్ చేసింది. అక్కడ సరిత తన తల్లి నిట్టూర్పుని చూసింది… దాంతో, ఆమె అనుమానం బలపడింది. ఇంకెవరైనా గమనిస్తున్నారా వాళ్ళు చేస్తున్న పనిని గమనిస్తున్నారా అని వెనక్కి తిరిగి చూసింది. అందరి కళ్ళూ టీవీ తెరకి అతుక్కుపోవడంతో ‘హమ్మయ్య‘ అనుకుని అజయ్ ని చూస్తూ ‘వీడెవడో అసాధ్యడులా వున్నాడు… మా అమ్మతోనే ఇలాంటి వేషాలు వేస్తున్నాడు.!‘ అని అనుకుంది. బయట వర్షం తీవ్రతరమవ్వడం వల్లనో లేక లోన ఏసీ గాలి అధికమవ్వడం చేతనో, కొంతమంది అమ్మాయిలు ఆ చలిని తాళలేక వారివారి బ్యాగుల్లోంచి దుప్పట్లను, రగ్గులను తీసుకుని కప్పుకుంటున్నారు.
అనూష కూడా తన దుప్పటిని తీసుకుని కప్పుకోవడంతో తన ఇరుపక్కల వున్న మగవారూ మరింత విచ్చలవిడిగా ఆమె దుప్పటిలోకి తమ చేతులని దూర్చి ఆమె సొత్తులని చేజిక్కించుకోసాగారు. రాజేష్ అనూష సల్వార్ బొందుని లూజ్ చేసి తన చేతిని సరాసరి ఆమె పేంటీలోనికి పోనిచ్చి ఆమె తొడల మధ్యనున్న గుబురుగా వున్న ప్రదేశానికి తీసుకుపోతుంటే ఇటు పక్కన క్లీనర్ ఆమె రొమ్ములను కమీజు మీదనించి దొరకబుచ్చుకున్నాడు. వాడి మోటు చేతులు తన స్తనాలను బలంగా మర్ధిస్తుంటే అనూష నొప్పికి తట్టుకోలేకపోయింది. తన చేతులతో వారిద్దరినీ ప్రతిఘటించడానికి ప్రయత్నించసాగింది. కానీ, వారి బలం ముందు ఆమె బలం ఏమాత్రం సరిపోలేదు. అందుకే, ఇక వారిని ఆపలేక నిస్సహాయంగా తన కళ్ళను మూసుకొని వారికి తన శరీరాన్ని అప్పగించేసింది. కానీ, తన నిస్సహాయత మాత్రం ఉప్పునీరుగా తన కళ్ళ వెంబడి కారసాగింది. గోళ్ళు తన అరచేతిని గాయం చేసేంత గట్టిగా తన పిడికిలిని మూసివుంచింది. అయితే, ఆ మృగాళ్ళు దాన్ని అస్సలు పట్టించుకోవడం లేదు. రాజేష్ ఆమె మెత్తని పొత్తి కడుపుని ఒత్తి మెల్లగా కిందికెళ్ళి ఆమె కన్నెపువ్వు దగ్గరికి తీసుకెళ్ళి ఆమె మదనకీలని తాకగానే ఆమె చిన్నగా నిట్టూరుస్తూ చిగురుటాకులా వణికిపోసాగింది. ఇక ఆమె పై ఎత్తులని ఆ క్లీనర్ నిర్ధాక్షిణ్యంగా పిసికిపారేస్తున్నాడు. అదంతా అద్దంలో చూస్తున్న డ్రైవరుకి బస్సు నడపడం కష్టంగా అనిపించింది. వాడి అంగం కూడా ఆ బస్సు గేర్ రాడ్ లాగ మాంచి దృఢంగా తయారై నిక్కబొడుచుకుని వుంది. అసలే ఓపక్క వర్షంలో డ్రైవింగ్ కి తోడు తన వెనుక వాళ్ళు చేస్తున్నది పక్కనే వున్న అద్దంలో కనపడుతోంటే తక్షణం స్టీరింగ్ ని వదిలేసి అనూష కన్నె పొంగులని పొదివి పట్టుకోవాలని తెగ కోరికగావుంది వాడికి.
లావణ్య వెనకాల కూర్చున్న ఒక అమ్మాయి సినిమా చూస్తూ యధాలాపంగా కిందకి చూసి అవాక్కై తన పక్కనున్న అమ్మాయితో, “ఏయ్… అటు చూడు, శంకర్ సార్ ఫ్రెండ్ ఏం చేస్తున్నాడో…! అతని చేతిని ముందుకి తీసుకెళ్ళి మన మీనాక్షీ మేడం చీరలోకి దోపేశాడు,” అంటూ మెల్లగా గొణిగింది. దాంతో, ఆ పక్కనున్న అమ్మాయి తొంగి చూడ్డం… అలానే, ఇటు పక్కనున్న అమ్మాయిలు కూడా వారిలాగనే ముందుకి చూసి జరిగే భాగోతాన్ని గమనించడంతో కాసేపటికి బస్సులో ఉన్న సగమ్మంది అమ్మాయిలు ఆ సినిమాని మరచి దాని గురించే గుసగుసలాడుకోసాగారు. సరిత ఓసారి వెనక్కి చూసి అక్కడ అమ్మాయిల చూపులని బట్టీ వాళ్ళకూ జరుగుతున్నది తెలిసిపోయిందని గ్రహించి ఎలాగైనా వీళ్ళని ఆపాలని నిశ్చయించుకుని వెంటనే టఫ్ ఒళ్ళో పడిపోయింది. దాంతో టఫ్ చప్పున తన చేతిని వెనక్కి తీసేసుకుని సరితని తన ఒళ్ళోంచి లేపి, “ఏం పిల్లా… నిద్రొస్తుందా… నా ఒళ్ళో పడుకుంటున్నావ్?” అని అడిగాడు. సరిత అజయ్ నోటి దగ్గర చెయ్యి పెట్టి, “ష్… మెల్లగా మాట్లాడు. లేకపోతే, అమ్మ వింటాది!” అంటూ ముందుకి చూపిస్తూ గొణిగింది. అజయ్ ముందుకి చూసి, “అమ్మ..నా…? అంటే, నువ్వు అంజలి కూతురు… సు-జా-త-వా…?” అని అడిగాడు. “ఊహూ… నా పేరు సరిత… నేనూ… మీనాక్షి దేవి కూతురిని!” అని తను చెప్పగానే అజయ్ తన మొహాన్ని చేటంత చేసుకుని, ‘వెతకబోయిన తీగ కాలికి దొరికిందే‘ అనుకుని, “హ్మ్… నిజమే! ఆ పోలికలు కనిపిస్తూనేవున్నాయ్… నీ గురించి శిరీష్ భాయ్ చెప్తే ఇనడమే గానీ ఇప్పటివరకూ చూడలేఁ… మరి అతను చెప్పిందంతా నిజమేనా…?” అంటూ సరిత రొమ్ములమీద చక్కిలిగి పెట్టినట్టుగా చేసాడు. సరిత కొంటెగా చూస్తూ కవ్వింపుగా నవ్వింది. ఇంతలో మీనాక్షి తన వెనుకన ఏం జరుగుతోందా అని తిరిగి చూసేసరికి టఫ్ కూడా ఆమె వైపు తిరిగి, “మేడం… ఇంత చలిలో మిమ్మల్ని ఇక ఏ పురుగులూ కుట్టవులేండి. మీరిక నిశ్చింతగా పడుకోండి..!” అనేయడంతో ఆమె మూతి తిప్పుకుంటూ ముందుకి తిరిగిపోయింది. మరిప్పుడు టఫ్ కి కొత్త మాల్ దొరికిందిగా.. ఇంక పాత సరుకునెందుకు పట్టించుకుంటాడు? సరిత అజయ్ చేతిని పట్టుకుని తన బంతులకి గట్టిగా ఆనించుకుంది. “అబ్బో.. మంచి కసి మీదున్నావేఁ!” అని టఫ్ అనగానే సరిత కిలకిలా నవ్వేస్తూ ఇంకా గట్టిగా తన వక్షోజాలని నొక్కుకుంది.
ఇంతలో, బస్సు విజయవాడని సమీపించగానే డ్రైవర్ హటాత్తుగా లైట్లేయడంతో అందరూ సర్దుకుని కూర్చున్నారు. వర్షం కూడా వెలిసింది. తరువాత అతను బస్సుని దగ్గర్లోని ఒక హోటల్ ముందు ఆపగానే ఒక్కొక్కరుగా అందరూ భోజనాలకని దిగారు… అందరికన్నా ముందు అనూష గబగబా బస్సు దిగిపోయింది.
వర్షం తగ్గిపోవడంతో నీలాకాశం తారలతో చమకులీనుతోంది… చంద్రుడు కూడా మేఘాల నడుమ తచ్చాడుతూ మధ్యమధ్యలో కిందకి తొంగి చూస్తున్నాడు.
నాలుగ్గంటలకు పైగా బస్సులోనే వుండిపోవడంతో బయట వాతావరణం చాలా ఆహ్లాదకరంగా అనిపించింది అందరికీ!
ఎవరికి ఏది ఇష్టమైతే అది తినమని చెప్పాడు శంకర్. దాంతో, అందరూ వాళ్ళకి ఇష్టమైన ఆహారాన్ని తెప్పించుకుని కబుర్లు చెప్పుకుంటూ తిన్నారు. భోంచేసిన తర్వాత కొందరు వెంటనే బస్సెక్కేసారు. కొంతమంది ఇంకా బస్సు బయలుదేరకపోవడంతో బయటే నించొని పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకోసాగారు. డ్రైవర్ ఇక ఎంతమాత్రమూ ఆగలేక క్లీనర్ ని డ్రయివ్‌ చెయ్యమని చెప్పి పోయి పక్కన బల్లమీద అనూష కోసం కాసుక్కూర్చున్నాడు. అయితే, అనూష తన స్నేహితురాళ్ళతో మాట్లాడుకుని లాస్ట్ సీటింగులోకి పోయి వాళ్ళతో పాటు సర్దుకుని కూర్చోడంతో వాడు ఉస్సూరుమంటూ ఆ బల్లమీదే చతికిల పడ్డాడు. అది చూసి క్లీనర్ బిగ్గరగా నవ్వేస్తూ బస్ స్టార్ట్ చేసి అందరినీ బస్ ఎక్కమన్నట్టుగా హారన్ మ్రోగించాడు.
అందరూ మెల్లగా బస్సెక్కి తమతమ సీట్లని అలంకరించాక బస్సు బయలుదేరింది. శంకర్ లావణ్యని కిటికీ పక్కన సీటులో కూర్చోమని చెప్పి అతను తన పక్కన చేరి మెల్లగా చెవిలో, “చూడు మరదల్… ఈ టూర్ ని నువ్వు అస్సలు ఏమాత్రం మొహమాటపడకుండా పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేసేయ్. నీకు ఈ మూడు రోజుల్లో ఆ స్వర్గాన్ని చూపెట్టే పూచీ నాది… మరి, నీకు…. చూడటం ఇష్టమేనా..?” అని గొణిగాడు. శంకర్ పెదాలు లావణ్య చెవికి తగిలగానే ఒళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కినట్టయింది ఆమెకి. అలానే, అతని మాటలకి సిగ్గుల మొగ్గయింది తను. తనకు కూడా ఆ స్వర్గాన్ని చూడాలని మనసులో ఎంతో వాంఛగా వుంది… కానీ, ఆ మాటని చెప్పడానికి గొంతు పెగలక మెల్లగా అతని చేతిని తీసుకుని ఇందాకటి మళ్ళే తన తొడమీద వేసుకుంది. మళ్ళా ఎవరయినా చూస్తారేమోనన్నట్టుగా తన చున్నీతో అతని చేతిని కప్పేసింది. శంకర్ కి ఈమాత్రం సిగ్నల్ చాలు… ఇక విజృంభించడానికి! అతను సున్నితంగా ఆమె మెత్తని తొడ కండని నొక్కాడు. దాంతో నిలువునా కైపెక్కిపోయింది ఆమెకి…
ఇక అజయ్ అయితే తన సీట్లోకి వచ్చీరాగానే తన బ్యాగులోనుంచి దలసరి బ్లాంకెట్ని ఒకదాన్ని తీసి తన చుట్టూ కప్పుకుంటూ “చలికి తట్టుకోలేవేమో… లోపలికి రా…పిల్లా!” అంటూ సరితని ఆహ్వానించాడు. తను గువ్వలా అతని గుండెలమీద వాలిపోవడంతో టఫ్ ఆమె చుట్టూ కూడా తన బ్లాంకెట్ ని కప్పేసి ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయక ఆమె ఎడమ చన్నును తన పిడికిట బిగించాడు. “అహ్… మాంచి కాకమీదున్నట్టున్నావూ..?” అని సరిత హస్కీగా అడగ్గానే అజయ్ సరిత చెయ్యి పట్డుకుని తన జూనియర్ పైన వేసుకుని, “నువ్వే చూస్కో.. ఎంత కాక మీదుందో…!” అన్నాడు.