“హా… నన్ను జంపేసినవే ఛకోరీ… నీ పూకుని నా మొడ్డ పోటునుండి కాపాడినావ్లే…! చల్ ఇక బస్ కాడికి పోదం…” అంటూ తన అంగాన్ని పేంట్లోకి నెట్టేసి జిప్ వేసేసి రోడ్డు వైపు కదిలాడు. కవిత వాడి రసాలను మొత్తంగా మ్రింగేసి లేచి వాడి చేతిని పట్టుకుని ఆపి, “ఓయ్… అలా వెళ్ళిపోతావేంటీ….! నీ తీట తీరితే చాలా… నాది ఎవరు తీరుస్తారు…?” అంటూ తన సల్వార్ కి వున్న బొందుని తీస్తూ అడిగింది. మరుక్షణంలో ఆ సల్వార్ ఆమె కాళ్ళ దగ్గర కుప్పలా పడింది. తన పేంటీ కూడా వెంటనే కిందకి వెళ్ళిపోయింది.
తను తెచ్చుకున్న దుప్పటిని అక్కడే నేలమీద పరచి దానిమీద పడుకుని కాళ్ళని ఎడంగా చేసి వాడిని ఆహ్వానిస్తున్నట్టుగా వుంచింది. పద్ధెనిమిదేళ్ళ పిటపిటలాడే పరువంతో చంద్రుని కాంతి ఆమె తడి చేరిన పూ… పెదాలపై ప్రసరించుచుండగా డ్రయివర్ అబ్బురంగా దాని వంక చూడసాగాడు. మెల్లగా ఆమె కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుని ఆ వుబ్బిన నిలువు బద్దలను చూస్తూ, “దీనమ్మా… ఏముందే… నీ పూకు…!” అంటూ ఒక చేతిని దాని మీద పెట్టి ఆ ప్రదేశాన్ని ఒకసారి వత్తాడు. ‘అహ్…‘ అంటూ మత్తుగా మూల్గింది తను. అంత చక్కని పువ్వుని వాడింతవరకూ చూసిందే లేదు… ఇప్పటివరకూ చాలామంది వేశ్యలతో చేసాడు… కానీ, వాళ్ళెవరివీ ఇంత బాగా లేవు… ఆఖరికి తన మేనకోడలి పూకుని కూడా దెంగాడు… దీని ముందు అవన్నీ దిగదుడుపే అని అనిపించింది వాడికి. మెల్లగా పేంట్లోని వాడి ఆయుధం గట్టిపడసాగింది. కవిత వాడి ఒత్తుడులకి మైమరచిపోతూ ఇక ఎక్కువసేపు ఆగలేక లేచి వాడి తలని పట్టుకుని తన తొడల మధ్యకి నొక్కుకుంటూ, “మ్… నాకరా… నా పూకుని నాకు…!” అని మూలుగుతూ గింజుకోసాగింది.
వాడుకూడా ఎంతో బుద్ధిమంతుడికి మళ్ళే దాని పూ… పెదాలని శ్రధ్ధగా నాకడం మొదలెట్టాడు. వాడి నాలుక ఆకురాయిలా తన తన పువ్వుని రాపిడి చేస్తుంటే తనకు ఒళ్ళు పులకరించిపోతోంది… ‘మ్…. అహ్.. అహ్.. అలాగే… న్..నాకరా… మ్మా…హా…‘ అంటూ కైపుగా మూల్గసాగింది.
డ్రైవర్ గాడికి పేంట్లోని అంగం బయటకొస్తానంటూ తెగ గోలపెట్టేయడంతో వాడు వెంటనే తన పేంటుని విప్పేసి కవిత మీదకి ఎక్కేసాడు. పడగవిప్పిన పాముకు మళ్ళే వాడి గూటం బుసలు కొడుతూ కవిత పొత్తి కడుపుకి వేడిగా తగిలింది. తను వాడి దాన్ని తన చేత్తో పట్టుకుని తన పూ… పెదాల మీద రాసుకుంది… వాడి అంగం మొన అలా తగులుతుంటే చక్కిలిగిలిగా అనిపించి పూ..లోతుల్లో ఎందుకో దురదగా అనిపించింది తనకి… కానీ, దాన్ని లోపలికి పెట్టద్దు అని వాడికి హెచ్చరించి తన తొడల మధ్యన తన పువ్వుకు రాపిడయ్యేలా పెట్టుకుంది. వాడు కూడా దాని మాటకి కట్టుబడినట్టుగా అలానే చేయసాగాడు. వాడి అంగం తన పూ… పెదాలనీ అలానే బుడిపెనీ రాపాడిస్తుంటే తను తీయగా మూల్గుతూ వాడి తలను పట్టుకుని తన పెదాలని వాడి పెదాలకు అద్దుకుంది… ఆ డ్రైవర్ కి ఇలాంటి పారవశ్యపు ముద్దుల గురించి తెలీదు… వాడి జీవితంలో మొదటిసారి పూకుని దెంగడం తప్ప మిగతావన్నీ చేయసాగాడు.
కాసేపటికి కవిత వాడి మొహాన్ని తన ఛాతీకి అదుముకుంటూ గట్టిగా అరుస్తూ తన రసాలను తెరలుగా కార్చుకుంది. గట్టిగా వూపిరి తీసుకుంటూ వాడి పెదాలని మరలా అందుకుని చప్పరించసాగింది. తన తొడల మధ్య వాడి అంగం ఇంకా గట్టిగా రాడ్డులా వుంది… తను వెంటనే వాడిని తన మీదనుంచి లేమ్మని చెప్పి తను బోర్లా పడుకుని తన పిరుదుల వంక చూపిస్తూ “వెనక చెయ్..!” మంటూ తన కమీజుని, బ్రాలని విప్పేసి ఆ దుప్పటిమీద నగ్నంగా పడుకుంది… వాడింక ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయక తన అంగాన్ని సరాసరి తన పూకులోకి సర్రున దూర్చేసాడు. అసలే రసాలతో నిండిపోయివుండటంతో సమ్మగా దిగిపోయింది. “అహ్…—” నొప్పితో ఒక్కసారి మొత్తని లేపుతూ, “రేయ్… నేఁ చెప్పింది నా పూకులో దూర్చమని కాదురా…!” అని కవిత కంగారుగా అరిచింది. “నాకు దెల్సునే పోరీ… నీ గుద్ధలోకి దూర్సనీకి నా మొడ్డకి ఆయిలింగ్ యేస్తన్నా…!” అంటూ ఓ అయిదు నిముషాలు అలానే తన పూకుని కుమ్మి తన అంగాన్ని బయటకి తీసి కవిత భారీ పిరుదులని ఒడుపుగా పట్టుకుని ఆ బొక్కలోకి గురి చూసి దించడం షురూ చేసాడు. కవిత ఊపిరి బిగపట్టి ఎదురుచూడసాగింది. కాసేపు మెల్లగా లోపలికి తోసాక ఒకేసారి కస్సుమని లోపలికి దించేసాడు డ్రయివర్. కవితకి ఒక్కసారిగా ఊపిరాగినట్లయింది… “ఆ…హ్… చంపేశావ్…రా… !” అని కాస్త గట్టిగా మూల్గింది… గొంతుకార్చుకు పోయినట్లయింది తనకి… “మ్మ్…. తీసేయ్… ద్..దాన్నీ… తీ-సే-య్…!” అంటూ వాన్ని వేడింది. కానీ, వాడు తన దాన్ని అలాగే కాసేపు వుంచి మెల్లగా బయటకి తీసి మళ్లీ అలానే వేగంగా లోపలికి తోసాడు. కాస్త బాగున్నట్లనిపించి, “ఉమ్మా… హ్..హా…మెల్లగా చెయ్యరా…” అంది కవిత గొణికినట్టుగా… వాడు మళ్ళా తన అంగాన్ని బయటకు తీసి లోపలికి తోసాడు… అలా వాడు ఓ నాలుగైదు సార్లు చేసాడు. కవిత తన నడుమును ఎత్తి ‘మ్..‘ అంటూ డాగీ పొజిషన్‌లో మారి మత్తుగా మూల్గింది. ఇక డ్రయివర్ తన వేగాన్ని పెంచి కవితని పోటువేయసాగాడు. తను క్రింద నుండి ఊగసాగింది. ఓ పది నిముషాలు అలానే వేగంగా కుమ్మాక డ్రయివర్ మరోసారి ఓండ్రపెట్టి తన వీర్యాన్ని ఆమె పిరుదుల్లోని బొక్కలో కార్చేశాడు… మరికాసేపటికే వాడి అంగం మెత్తబడి ఆ బొక్కలోంచి బయటకివచ్చేసింది… డ్రయివర్ కవితని ముందుకి తిప్పి మిసమిలాడే తన భారీ చన్నులని తన చేతులతో ఒకసారి తనివితీరా నొక్కాడు. కవిత లేచి తనకింత మజానిచ్చిన వాడి అంగాన్ని తన చేతులతో తడిమి దాన్ని ముద్దు పెట్టుకుని దానికి ‘థాంక్స్‘ చెప్పి లేచింది. వాడిదైతే అప్పుడు పడుకుని వుంది.
ఇద్దరూ తమ బట్టల్ని వేసుకుని అక్కడి నుండి నిష్క్రమించారు.
ఇక అనూష విషయానికొస్తే…
ఆ డ్రయివర్ , “హమ్మా…” అని బిగ్గరగా అరుస్తూ తనని ఒక్కసారిగా వదిలేసి తన తలని పట్టుకొని
నేలమీద పడిపోవడం చూసి ఆమె ఒక్కసారిగా షాకయ్యింది. ఇంతలో ఎవరో ముందుకి వచ్చి తన చేతిని పట్టుకుని, “రా… అనూషా…!” అని గుసగుసగా అంటూ తనని లాగారు. అదెవరో తనకి అర్ధం కాలేదు. తనకి బుర్రంతా మొద్దుబారిపోయినట్టుగా అనిపించింది. చలి జ్వరం వచ్చినట్లుగా ఒళ్ళంతా గజగజా వణికిపోతోంది… అలానే కన్నీళ్లు ఒక పొరలాగ మారి అంతా మసకబారినట్టుగా ఉంది. మళ్ళీ ఆ మనిషి తన చేతిని లాగడంతో తను కూడా ఏమీ ఆలోచించక వారి వెంట నడిచింది. ఓ నాలుగైదడుగులు నడిచేసరికి వెనక చప్పుడయితే మళ్ళి వెనక్కి తిరిగి చూసారు అప్పుడే, డ్రయివర్ ఆకారం పైకి లేవడం అనూషకీ కనిపించింది.
“అనూ… ఈ పొదల్లో దాక్కుంద్దాం పదా… లేకపోతే వాడు మనల్ని చూసేస్తాడు…” అని ఆ మనిషి అనటంతో ఇద్దరూ ఆ గుబురు పొదల్లోకి దూరి దాక్కున్నారు. ఆ వ్యక్తి చాలా మెల్లగా మాట్లాడటం వల్ల గొంతు కాస్త హస్కీగా అనిపించి అది ఎవరో అర్ధంకాలేదు అనూషకి. తన చేయి ఇంకా ఆ మనిషి చేతుల్లోనే వుంది. అప్పుడే వాళ్ళకి డ్రయివర్ అరుస్తూ మాట్లాడిన మాటలు వినిపించాయి.
“ఎవడ్రా… నన్ను గొట్టిన దొంగలంజా కొడుకు… దొంగలా కొట్టడం కాదు… గుద్దల్లో దమ్ముంటే నా ముందుకి రండ్రిబేఁ!” అంటూ వాడు గట్టి గట్టిగా అడుగులేసుకుంటూ తామున్న వైపుకే రావడం చూసి మరింత కంగారు పడిపోయింది అనూష. తన పక్కనున్న వ్యక్తి చేయి తన భుజం చుట్టూ పడింది. ఇద్దరూ చూస్తుండగానే ఆ డ్రయివర్ వాళ్ళని దాటిపోయాడు. అనూష పక్కనున్న వ్యక్తి ఆమె చేతిని వదిలేసి మెల్లగా అనూష వీపుని నిమురుతూ, “హా… ఇంకేం పర్లేదు, అనూ…. వాడెళ్ళిపోయాడు…” అని అన్నాడు. అనూష వెంటనే తన రెండు చేతులతో తన తడి కళ్ళని తుడుచుకుని తలని ఒకసారి విదిలించి తన పక్కనున్న వ్యక్తిని చూసింది; చీకట్లో మనిషి కనపడలేదు గానీ, ఆకారం లీలగా కనపడింది; “రాజేష్…!” అంది అనూష మెల్లగా…
“ఏం పర్లేదు, అనూ…” అని రాజేష్ మళ్ళీ అంటూ అనూష వైపు తిరిగి ఆమె దగ్గరికి జరిగి ఆమె చెంపలను తన వేళ్ళతో నిమురుతూ మెల్లగా ఆమె దగ్గరికి ఆమె పెదాలను చుంబించడానకి ప్రయత్నించాడు. అప్పుడే అనూష వాడ్ని పక్కకి తోసేసి, “వద్దు, రాజేష్… నాకు ఇష్టం లేదు…” అంటూ లేచి వెళ్ళబోయింది. రాజేష్ అనూష వంక చిత్రంగా చూస్తూ ఆమె చేతిని పట్టుకుని ఆపి, “హేయ్… ఏమైంది నీకు…? ఇష్టం లేకుండానే వచ్చావా ఇక్కడికి…!” అని అడిగాడు.
“లేదు.. హ్… నాకు.. ఇప్పుడు నచ్చడం లేదు… చాల భయంగా వుంది… నేనెళ్ళిపోతాను… నన్నొదిలేయ్… ప్లీజ్..!” అంది తన చేతిని విడిపించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ.
అనూషకి ఇంతకుముందు కలిగిన కామోద్రేకము కాస్తా ఆ డ్రయివర్ రాకతో చల్లబడిపోయి ఒళ్లంతా భయం ఆవరించింది.