శిరీష్ అలా ఆలోచిస్తూ ఇల్లు చేరాడు. కార్ సౌండుకు అక్కాచెల్లెల్లిద్దరూ తలతిప్పి వీధి గుమ్మం వైపు చూసారు.
వాళ్ళలో ఒకరి కళ్ళు కోరికతో నిండివుండి ప్రేమని వ్యక్తపరుస్తుంటే… ఇంకొకరి కళ్ళు కన్నీటి తరంగాలతో నిండివున్నాయి… వాటిలో కూడా ప్రేమ అంతర్లీనంగా దాగివుంది.
శిరీష్ తన ఆలోచనల్లో తానుండి ఇద్దరినీ కనీసం చూడకుండా నేరుగా మేడెక్కేసాడు.
వాణీ: అక్కా… సార్ నాతో ఇంకెప్పుడూ మాట్లాడరు… నాకు తెలుసు!
లత: పద.. పైకెళ్దాం!
పైకెళి లత తిన్నగా గది లోపలికి వెళ్ళిపోయింది… కానీ, వాణీకి అడుగు ముందుకి పడక బయటేవుండిపోయింది… సార్ ముందుకి వెళ్ళాలంటే తనకు ధైర్యం చాలట్లేదు…!
లత శిరీష్ తో, “వాణీ బయటే వుంది… నిన్న జరిగిందానికి తను ఇంకా బాధపడుతోంది… మీరు తనని దూరంపెట్టారని అంటోంది… దానికి మీరంటే ఎంతో ప్రేమ-”
శిరీష్ లతని ఆపమని చెప్పి వెంటనే బయటకు వెళ్ళి వాణీ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి, “వాణీ… I Love You, బేబీ!” అన్నాడు.
వాణీ వెంటనే అతన్ని గట్టిగా హత్తుకొని అతని భుజంమీద తన తలని వాల్చి తన కన్నీళ్ళని తుడుచుకుంది. శిరీష్ ఆమె చుట్టూ చెయ్యివేసి చెవి దగ్గర ముద్దుపెట్టాడు… ఆ క్షణం అతను వాణీ తనువు గురించి కాకుండా మనసుని గురించి ఆలోచించాడు.
★★★
తర్వాత లతా వాణీలిద్దరూ భోజనం చేసేసి శిరీష్ కోసం భోజనాన్ని పైకి తీసుకువెళ్ళారు. వాణీకి ఇంకా లోపల కలవరం తగ్గలేదు. అందుకే నేరుగా పక్కరూంకి పోయి మంచం మీద గోడవైపుకి తిరిగి పడుకుంది. సార్ తనని నిజంగా ప్రేమిస్తే తనని లేపి, “ఇక్కడ పడుకున్నావేంటీ… రా…వచ్చి నా దగ్గర పడుకుందువుగానీ,” అని అతని ప్రక్కన పడుకోబెట్టుకుంటారు అని అనుకుంది. కానీ, ఈరోజు శిరీష్ దృష్టంతా లత మీదనే వుంది. కేవలం లత మీద!
లత భోజనాన్ని టేబుల్ మీద ఉంచింది… తనకి శిరీష్ పక్కన అతనికి తగులుకొని కూర్చోవాలని మనసు లాగేస్తూవుంది…
కానీ తనకు వాణీలా అలా కూర్చోవాలంటే ఏదోలా అనిపించింది… అందుకే పక్కరూంలోకి వెళ్ళి వాణీ పక్కన పడుకొని శిరీష్ నే చూస్తూవుంది.
నిన్న తను పడిపోతుంటే శిరీష్ పట్టుకోవడం… ధైర్యంగా అతని కళ్ళలోకి చూస్తూ ‘ఐ లవ్ యూ’ చెప్పడం… తర్వాత తను ఎలా అతని మెడచుట్టూ తన చేతులను పెనవేసిందీ… ఇంకా ఆ ముద్దు… ఆ… హా… తన తొలిముద్దు! ఇలా ఒక్కొక్కటిగా అన్నీ ఆమె ముందు ఒక రీలులాగా కదలుతున్నాయి…
సిగ్గుతో తన కళ్ళను మూసుకొంది… ‘శిరీష్ కూడా నన్ను మొదట చూడగానే ఇష్టపడ్డాడా…? ఇష్టపడకపోవడానికి నాకేం తక్కువ… ఎంతమంది నా వెంటపడలేదు!’ అనుకుని ఒకింత గర్వపడింది. ‘ఈ రాత్రికి శిరీష్ తన ప్రేమగుర్తుని నామీద ముద్రిస్తాడా!’ అలా అనుకోగానే ఆమెకి అక్కడ నొప్పి మొదలైంది. వాణీ కాలును తన తొడలమధ్యకు లాక్కుని ఓసారి నొక్కుకుంది. వాణీ లేచి తన అక్కవైపు ఓసారి చూసి మళ్ళీ తన కళ్ళు మూసుకొంది. తను ఇంకా నిద్ర పోలేదు… శిరీష్ కోసం ఎదురుచూస్తుంది… అతను వచ్చి తనని తీసుకెళ్తాడని… అతని పక్కన వెచ్చగా నిదురించాలని…!
మెల్లగా లత కళ్ళుతెరచి శిరీష్ వంక చూసింది… శిరీష్ ఆమెనే చూస్తున్నాడు… అమె పెదాలపై చిన్నగా నవ్వు విరిసింది… శిరీష్ ఆమె వైపు ఓ ముద్దును విసిరాడు… లత కూడా శిరీష్ వైపు చూస్తూ ఒక్కసారిగా వాణీవైపు తిరిగి శిరీష్ కి కనిపించేలా వాణీ బుగ్గపై గాఢంగా ఓ తడిముద్దును పెట్టింది!
వాణీ అవాక్కయ్యింది… ఇది తన అక్క ఎప్పుడూ తనకు పెట్టే ముద్దు కాదేఁ… ఈ ముద్దు ఎందుకో చాలా కొత్తగావుంది!
నిజమే మరి; ఎందుకంటే ఈ ముద్దు వాణీ కోసం కాదు… శిరీష్ కోసం… అతని flying kiss కి తను ఇచ్చిన రిప్లై ఆ ముద్దు!!!
మెల్లగా వూరంతా వెన్నెల పరుచుకుంటోంది… లత మనసు ఉరకలెత్తుతూ వుంది…
‘శిరీష్ ఈ రాత్రికి తనని…’ అనుకుంటూ వుంటే ఆమెకు వెచ్చని నిట్టూర్పులు మొదలయ్యాయి… ఒంట్లో సన్నగా వణుకు మొదలయినది… తను యీడుకొచ్చినప్పడినుంచి తన చుట్డూ ఓ గిరిగీసుకొని అందులోకి పరాయివాళ్ళని ఎవ్వరినీ రానిచ్చేది కాదు. ఏ మగాడు తనని కనీసం టచ్ చేయకుండా వారిపై నిర్ధాక్షణ్యంగా విరుచుకుపడేది… ఆఖరికి తన ఫ్రెండ్స్ కూడా తనముందు అబ్బాయిల గురించి మాట్లాడటానికి జంకేలా ప్రవర్తించేది… కానీ, ఏ ముహూర్తాన శిరీష్ తన క్లాసులో అడుగుపెట్టాడో అప్పుడే తన మనసు అదుపు తప్పింది… మెల్లగా తనలో మార్పు మొదలైంది. తన గురించి బయట కుర్రాళ్ళు ఏమైనా కామెంట్లు చేసినా వారితో వాగ్వాదానికి దిగడం లేదీమధ్య… పైగా వారి మాటలకు లోలోన పొంగిపోవడం మొదలెట్టింది. ఎందుకంటే శిరీష్ కూడా తన గురించి వాళ్ళలాగే అనుకుంటారని ఆమె భావించి మురిసిపోయేది!
శిరీష్ ఆమెను తన దగ్గరికి రమ్మని సైగ చేసాడు. లత తన చెల్లి వైపు తిరిగి,
“వాణీ!” అని మెల్లగా పిలిచింది.
“మ్…!” అంది వాణీ తన కళ్ళని తెరవకుండా…
‘యిదింకా పడుకోలేదు…’ అనుకొని లత కాస్త అసహనంగా, “ఏం లేదు… పడుకో!” అంది.
వాణీ నెమ్మదిగా లతతో, “అక్కా… సార్ పడుకుండిపేయారా?” అనడిగింది.
లత శిరీష్ వైపు చూసింది. అతను పదేపదే తనని రమ్మని సైగ చేస్తున్నాడు. “హ్మ్… అవును,” అని అబద్ధం చెప్పింది వాణీ పడుకోవాలని…
ఆ మాట వాణీ గుండెల్లోకి ఓ ముల్లులా గుచ్చుకుంది… ‘అయితే సార్ తనని ఇంకా క్షమించలేదా… అతను నిజంగానే తనని ప్రేమించుంటే ఎలా నన్ను వదిలేసి… హు… పడుకుండిపోతారు??’ అనుకుంటూ మౌనంగా రోదించసాగింది.
కాసేపటికి లత, “వాణీ..!” అని మళ్ళీ పిలిచింది. వాణీ పలకలేదు; తనకి కోపంగా వుంది… లతమీద కూడా… నిజం చెప్పాలంటే అందరిమీదా… ఆఖరుకి తనమీద తనకే కోపంగా వుంది!
లత వాణీ భుజం మీద చెయ్యివేసి ఊపింది… వాణీ లేస్తేగా… తనిప్పుడు ఎవరితో ఏమీ మాట్లాడాలనుకోవడం లేదు.
వాణీ పడుకుండిపోయిందని లత భావించింది.
కలయికకు సమయం దగ్గర పడుతోంది… లతకి గొంతు తడారిపోతోంది…
శిరీష్ మరలా తనని రమ్మని పిలిచాడు…
వాణీ మళ్ళీ ఎక్కడ లేస్తుందోనని జాగ్రత్తగా మంచం దిగింది లత. వచ్చి తలుపు దగ్గర నిలబడింది… అడుగు ముందుకు వేయడం కష్టమైంది… సిగ్గు, భయం అనే సంకెళ్ళచే తను బంధీ అయ్యింది!
ఆమె కళ్ళు కూడా నేలని అంటుకుపోయాయి… నెమ్మదిగా తన తలెత్తి శిరీష్ ని తన కళ్ళతో స్పృశించింది…
శిరీష్ కి కూడా ఓపిక సన్నగిల్లుతూ వచ్చింది. నెమ్మదిగా మంచం దిగి ఆమె దగ్గరికి కదిలాడు. లత అతని రాకని గమనిస్తూ గుమ్మానికి ఆనుకుని నిలబడింది. తన కలల రాకుమారుడు తనని సమీపిస్తున్నాడు… అతను ఒక్కొక్క అడుగు ముందుకు వేస్తుంటే ఆమె గుండె మరింత వేగంగా కొట్టుకోసాగింది… తన పద్దెనిమిదేళ్ళ పరువాన్ని (of course, ఇంకా రెణ్ణెళ్ళు వుందనుకోండీ!) శిరీష్ కి అర్పించడానికి లత పూర్తిగా సమాయత్తమయ్యింది.
తన మనసు తనువు అతని స్పర్శ కోసం తహతహలాడుతూవుంది…