ఉష : అయ్యగారికి, ఇప్పుడు గుర్తు వచ్చానా ? ఫోన్ మాట్లాడి 4 గంటలు అయ్యింది ?
సుధాకర్ : అమ్మగారి ఉహల్లొ పడి, టైం తెలియట్లు లేదు ఇక్కడ .
ఉష : అబ్బో, జాగర్త ఉహల్లొ పడి వెళ్ళిన పని మర్చిపోయేరు.
సుధాకర్ : వచ్చిన పని మర్చిపోలేదు, వచ్చే ముందు చేసిన పని మర్చిపోలేదు
ఉష : ఛి, సిగ్గు లేకపోతె సరి. ఏమిటి ఆ మాటలు ? ఎవరైనా వింటారు ?
సుధాకర్ : ఇక్కడ వినడానికి ఎవరు లేరు లేవోయ్, అయినా వింటే ఏమిటి అంట. నా పెళ్ళాం నా ఇష్టం.
ఉష : ఆహా మరి పెళ్ళానికి ఇష్టం ఉండక్కర్లేద ?
సుధాకర్ : ఇష్టం లేకుండా చేస్తేనే , స్వర్గం కనిపించింది .. ఇంక ఇష్టం తో చేస్తే తట్టుకోగలన.
ఉష : ఏమిటి చేసేది ?
సుధాకర్ : నీకు తెలిద
ఉష : తెలిదు
సుధాకర్ : అదే, నీ అందమైన పెదవుల మద్య ఉన్న స్వర్గం లోకి మళ్ళి ఎప్పుడు వేల్లనిస్తావో అని…
ఉష : అబ్బహ్హ్ మళ్ళిన
సుధాకర్ : మళ్ళిన కాదు, మళ్ళి మళ్ళి కావాలి.. కాని ఈ సారి,దారి నేను చూపిస్తా, నీ జుట్టు ని ఉత పట్టుకుని…
ఉష : అమ్మో వద్దు, మీరు దారి చూపిస్తే అంతే నా పని.. మీరు నడవరు , పరిగెడతారు..
సుధాకర్ : పరిగెడితే తప్పు ఏమిటి అంట, స్వర్గం ల ఉంటె..
ఉష : ఎప్పుడు వెళ్ళని దారి కదా, కొద్దిగా నెమ్మదిగా వెళ్ళాలి.. కావాలి అంటె తెలిసిన దారి లో మీ ఇష్టం.
సుధాకర్ : అంతేనా నా ముద్దుల పెళ్ళాం కదా ,
ఉష : అంతే నా ముద్దుల మొగుడా .
సుధాకర్ : మరి నిన్ను రుచి చూసే భాగ్యం కూడా ఇస్తే, కిందే నేను ఇల్లు కట్టుకుంటా…
ఉష : అబ్బహ్హ్ ముందు మీరు ఆ ట్రైనింగ్ పూర్తీ చేసుకుని రండి, పాస్ అయ్యి వస్తే చూస్తా..
సుధాకర్ : నువ్వు ఇలాంటి ప్రైజ్ ఇస్తా అంటె , ఏమైనా చేస్తా.. వచెటప్పటికి పొలాన్ని శుబ్రం చేస్తావు కదరా ..( ఇలా మాట్లాడుతున్న నాకు , ఎవరో నా వెనక ఉన్నట్లు అనిపించి వెనక్కి తిరిగా )..
(ఇంకా ఉంది)