టేబుల్ పై వచ్చిన మార్పులను చూసి దగ్గరగా వచ్చి అనుకునేటట్లు నిలబడి (మైతో ఆప్కో అచ్చా సమజ్ రహీతి, మగర్ ఆప్ తో బహుత్ బద్మాష్ నికలే) నేను మిమ్మల్ని చాలా మంచివారు అనుకున్నా, కాని మీరు చాలా పోకిరి అంది చిన్నగా.
(మై ఔర్ బద్మాష్) నేను పోకిరా అమాయకంగా మొహం పెట్టి (ఇతనేమే మై అచ్చేసే బద్మాష్ కైసే బన్ గయా) ఇంతలో నేను మంచి వాడి నుంచి పోకిరి ఎలా అయిపోయా అన్నా.
చేసిన రొట్టెలు ప్లేట్ లో పెట్టి ముందుకు వంగింది గీత, పప్పు గిన్నె అందుకోవడానికి. ఎడమపక్క చీర కొద్దిగా తొలగి తన సన్ను జాకెట్టులోనుంచి ఉబ్బి కనిపిస్తోంది. తన పలుచని కడుపు కూడా యే అచ్చాదన లేక చేతిని పైకె లేపినప్పుడు చెమటతో తడిచిన తన సంకలోనుంచి వచ్చిన వాసన నన్ను అదోలాంటి ట్రాన్స్ లోకి తీసుకెళ్తుంటే (అబ్ దేఖ్ నా బంద్ కర్కే ఖానా ఖాయియే) ఇక చూడడం మానేసి తినండి అన్న గీత గొంతుతో ఈ లోకం లోకొస్తూ ఎంబరాస్ మెంట్ గా ఫీల్ అయ్యి తలను కిందికి దించుకున్నా.
నా ప్లేట్ లో కూర, పప్పు వేసున్నాయి అప్పటికే. మెల్లగా ఓ ముక్క తుంచుతూ ఇంకా అలాగే అనుకుని ఉన్న గీత తో చిన్నగా (తుం భి ఆవో సాత్ మే కాయేంగే) నువ్వుకూడా రాకూడదు కలిసి తిందాము అన్నా.
(క్యా? తోడా జోర్ సె బోలియే) ఏంటి? కొద్దిగా గట్టిగా చెప్పండి అంది గీత.
ముందుకు వంగిన తన వైపు చూసా. ముందుకు వంగడం తో పైట కొంచెం తొలగి జాకెట్టుపైనుంచి తన చను దోయి ని చూపిస్తోంది…
ఓ..ఓ..(తుం భి ఆవో సాత్ మే కాయేంగే) నువ్వుకూడా రాకూడదు కలిసి తిందాము అన్నా.
(పెహలే ఆప్ ఖాయియే) ముందు మీరు తినండి అంది గీత.
అప్పటికే కలిగిన ఎంబరాస్ మెంట్ వల్ల ఇంకేమీ అనకుండా తినడం మొదలెట్టా.
నేను మౌనంగా తలవంచుకోవడం చూసి (టీక్ హై దీరేసే ఖాయియే, మై మేరే లియేభి బనాకే ఆతీహూ) సరే కొద్దిగా మెల్లగా తినండి, నేను నాకోసం చెసుకుని తీసుకొస్తా అంది, కొద్దిగా ముందుకు వంగి తన సళ్ళును నా భుజానికి ఒత్తిపెడుతూ.
తలూపా సరే అన్నట్లు.
తను వెళ్ళి తనకోసం కూడా రొట్టెలు తీసుకొచ్చి కూర్చుంది.
(అబ్ ఖాయియే) ఇంక తినండి అంటూ తినకుండా వెయిట్ చేస్తున్న నాతో అంది.
ఆ కబుర్లు ఈ కబుర్లు చెప్తూ తినడం ముగించాము
నేను లేస్తూ నా ప్లేట్ తీస్తుంటే, (యే క్యా చోడియే మై నికాల్ దేతీ హూ) ఉండనివ్వండి, నేను తీసేస్తాను అంది గీత.
(కొయీ ప్రాబ్లం నహి, హం లోగోంకి ఆదత్ హై) ఏ సమస్యా లేదు, మాకిది అలవాటే అన్నా.
(ఓ సబ్ భాభి ఆనేకే బాద్, అబ్ తో మేరా ఆదత్ కర్లీజియే) అదంతా వదిన వచ్చిన తరువాత, ఇప్పుడు మాత్రం నా అలవాటు చేసుకోండి అని చిలిపిగా అంటూ నా చేతిలోని ప్లేట్ తీసుకుంది.
(టీక్ హై ఫిర్ జల్దీసే ఆదత్ కరావో తుమ్హారీ) సరే తొందరగా నిన్ను అలవాటు చెయ్ మరి, అన్నా నేను కూడా నవ్వుతూ వెళ్ళి సింకులో చేతులు కడుక్కుంటూ.
(హూ…మేరీ ఆదత్ ఇతనా ఆసాన్ నహి) ఆ..నా అలవాటు అంత సులభం కాదు అంది టేబుల్ పై గిన్నెలు సర్దుతూ.
(ఫిర్, కైసె హోగా ) మరైతే ఎలా అన్నా తన వెనక నిలబడి.
(ఓ బాద్ మే బతాతీ హూ, ఆప్ జాకే టీవి దేఖియే, మై యహాన్ తోడా సాఫ్ సఫాయి కర్కే ఆతీహూ) అది నేను తరువాత చెప్తాను, మీరు వెళ్ళి టీవీ చూడండి, నేనిక్కడ కొద్దిగా శుబ్రం చేసి వస్తాను అంది గీత, వంగి టేబుల్ తుడుస్తూ.
కొద్దిగా దగ్గరగా జరిగి తన పిర్రలు తగిలీ తగలనట్లుగా నుంచుని (చోడోనా గీతా కల్ కాం వాలీ ఆకే కర్దేగీనా) వదిలేయ్ గీతా రేపు పనిమనిషి వచ్చి చేస్తుందిలే అన్నా, ముందుకెళ్తున్న చేతుల్ని బలవంతంగా వెనక్కి కట్టుకుంటూ.
(ఓతో టీక్ హై, అబ్ ముజే జో కర్నా హై ఓతో కర్నే దీజియే, కల్ కి బాత్ కల్ దేఖేంగే) అది సరే, ఇప్పుడు నేను చేయాల్సినది చేయనివ్వండి, రేపటి విషయం రేపు చూద్దాం, అంటూ నన్ను మళ్ళీ తోసుకెళ్ళి సోఫాలో తోసి రిమోట్ చేతికిచ్చి (కోయీ అచ్చా చీజ్ దేకియేగా వర్నా రాత్ కో ముష్కిల్ హోజాయేగా) ఏదైనా మంచిది చూడండి లేకపోతే రాత్రికి కష్టమైపోతుంది అంది నవ్వుతూ.
నాకు అర్థం కాలే, నేనేదో ఆలోచిస్తూ చానల్ మార్చడం మొదలెట్టా.
పది నిముషాలైంది… పదుహేను నిముషాలైంది…. ఇరవై నిముషాలైంది.
ఇంకా వంటగదిలోనుంచి గిన్నెల చప్పుల్లు వినపడుతూనే ఉన్నాయి. ఏం చేస్తోందో చూడాలని ఉంది, కాని మళ్ళీ ఏమంటుందోనని బెరకుగా ఉంది. అన్నీ మాట్లాడుతుంది, తొడలు తగిలిస్తుంది, సళ్ళు చూపిస్తుంది, తొడలపై చేయి వేసినా ఏమనదు, కానీ… కానీ… ఎక్కడో బెరకుగా ఉంది.
ఇంకా ముందుకెళ్తే వొప్పుకుంటే సరే కానీ….తలవిదిలించి లేచా బాత్రూం కెళ్ళి వద్దామని.
వెళ్ళి మా బెడ్రూం లోని బాత్రూముకెళ్ళి, అప్పటివరకు తాగిన వైన్ తో నిండిన నా కడుపును ఖాళీ చేసి కాళ్ళూ చేతులు కడుక్కుని వచ్చా.
మెల్లగా సోఫా దగ్గరికెళ్తూ తలతిప్పి వంటగది వైపు చూసా.
ఇటుచూస్తున్న గీత చటుక్కున తలతిప్పుకుని పక్కకు వెళ్ళింది.
గోడ గడియారం వైపు చూసా తొమ్మిది అవ్వవస్తూంది. తన మాటల్లో, వూహల్లో పడి టైం ఎలా గడిచిపోయిందో తెలియలేదు.
నాకో పక్క వైన్ మత్తు కొద్దిగా తగ్గుతోంది, మరోపక్క కిందనుంచి బుజ్జిగాడి అల్లరి ఎక్కువైపోతోంది. టివీ లో ఏం వస్తోందో కూడా చూడడం లేదు.
తల తిప్పి వంటగది వైపు చూసా. చప్పుడేమి వినిపించడం లేదు.
ఏమైంది అనుకుంటూ లేచి నా లుంగీని సర్దుకుని, విప్పి గట్టిగా మళ్ళీ కట్టుకుంటూ… వంటగది వైపు అడుగులేసా.
వంటగదిలో అరుగుకు ఆనుకుని ఏదో ఆలోచిస్తొంది గీత.
గీతా అన్నా వులిక్కిపడి తన ఆలోచనలనుంచి బయటకొచ్చి ఆ..అంది చిన్నగా.
దగ్గరికెళ్తూ (క్యా హువా కాం హోగయా క్యా) ఏమైంది పని అయిపోయిందా అన్నా.
(హా…హా…హోగయా… తో మై జావూ) ఆ..అయిపోయింది…. ఇక నే వెళ్ళనా అంది ,కాస్త గట్టిగానే.
ఇంకాస్త దగ్గరికెళ్ళి (మై జానేకేలియేతో నహి కహా నా, కహాన్ ఇదర్ దేఖో) నే వెళ్ళమని చెప్పలేదు కదా, ఇక్కడ చూడు మొహం తిప్పుకుంటుంటే తన చుబుకాన్ని పట్టుకుని నా వైపు తిప్పుకుంటూ.
(మైతో యుహీ పూచాతా కి కాం హోనేకే బాద్ భి తుం ఇదరీ కడీ హో వహా మేరే పాస్ ఆకే బైట్ సక్తీతీనా) నేనూరికే అడిగా, పనైపోయిన తరువాత కూడా ఇక్కడే నిలబడి ఉన్నావు, అక్కడ నా దగ్గరొచ్చి కూర్చోవచ్చుగా అన్నా.
ఓసారి కళ్ళెత్తి నన్ను చూసి మళ్ళీ కళ్ళు దించుకుని (నహి ముజే అబ్ జానా హై మై చల్తీ హూ) లేదు ఇప్పుడు నేను వెళ్ళాలి, నే వెళ్తున్నా అంటూ చుబుకాన్ని పట్టుకున్న నా చేతిని తోసేస్తూ ముందుకడుగేసింది.
తన జబ్బ పట్టుకుని విసురుగా దగ్గరికి లాగా. తూలి మీద పడింది.