ఆమెకి అతన్ని చూస్తే జాలేసింది…
“వివేక్… నీ పరిస్తితి నాకు తెలుసు… అర్థం చేసుకోగలను… ఇందాక ఎలా అరిచినందుకు sorry… కానీ ఈ జాబ్ మనకు చాలా అవసరం… కష్టమైనా సరే మనం దీన్ని నిలుపుకోవాలి…” అంది…
” అవును సంజనా… నువు దీన్ని తప్పక నిలుపుకోవాలి… మరో మార్గం లేదు” అన్నాడు వివేక్ ఏడుపు ఆపి…
“చూద్దాం… ఏం జరుగుతుందో…
ఇప్పుడు లే… తిని పడుకుందాం…” అంది సంజన ఫ్రెష్ అవడానికి వెళుతూ…
వివేక్ తో మాట్లాడాక ఆమెకి మరింత confusing గా ఉంది… ఒక్కటి మాత్రం ఆమెకు స్పష్టంగా తెలుస్తోంది… ఎట్టిపరిస్థితుల్లోనూ తనకా జాబ్ ఉండాలి… వివేక్ మరో జాబ్ సంపాదించే అవకాశం కనుచూపు మేరలో కనబడడం లేదు… కాబట్టి ఎలాగైనా ఆఫర్ తీసుకోవాలి… ఇలా నిర్ణయించుకున్న తర్వాత ఆమెకి కాస్త రిలీఫ్ గా అనిపించింది…
మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే ఆమె సెల్ కి స్నేహా దగ్గర నుండి మెసేజ్ వచ్చింది…
“నీతో కాస్త మాట్లాడాలి… 9am లోపు నా ఆఫీస్ కి రాగలవు ” ది ఇదీ ఆ మెసేజ్ సారాంశం…
మెసేజ్ చూసి ఒక నిట్టూర్పు విడిచింది సంజన…
“అలాగే… 9లోపు అక్కడుంటా ” రిప్లై పంపింది…
సంజన రెడీ అవుతున్నoత సేపూ ఏదో ఆలోచిస్తూనే ఉంది… పిల్లల గురించి గానీ, వివేక్ గురించి గానీ పట్టించుకోలేదు… 8.30 కల్లా రెడీ అయి స్నేహ ఆఫీస్ కి బయలుదేరింది… ఆటోలో కూడా ఆమెను ఆలోచనలు వదల్లేదు… 9.am లోపే చేరుకుని స్నేహ క్యాబిన్ డోర్ తట్టింది…
“come in సంజనా… ” స్నేహ నవ్వుతూ ఆహ్వానించింది…
” గుడ్ మార్నింగ్ స్నేహా…” పలకరించింది సంజన… ఆమె గొంతులో ఒక రకమైన నేర్వస్నేస్ ధ్వనిస్తుంది… స్నేహ ఎలా రియాక్ట్ అవుతుంది అనేది ఆమెకు అంతు చిక్కకుండా ఉంది… ముందు లాగే ఫ్రెండ్ లా ఉంటుందా… లేదా ఆమెకు పోటీగా వచ్చానని భావిస్తుందా తెలియట్లేదు… ఇంకా “స్నేహ చేసే అన్ని పనులూ నివ్ చేయవలసి ఉంటుంది ” అన్నాడు ఆనంద్… దాని గురించి స్నేహ ఇప్పుడేం చెప్తుంది నాకు… ఇలా రకరకాలుగా ఆలోచిస్తుంది సంజన…
” కూర్చో సంజనా… మనం కాస్త విపులంగామాట్లాడుకోవాలి.. ఏం తీసుకుంటావు…” అడిగింది స్నేహ…
“పర్లేదు… స్పెషల్ గా ఏమీ వద్దు ” చెప్పింది సంజన
స్నేహ లాండ్ ఫోన్ నుండి డయల్ చేసి ఎవరితోనో మాట్లాడింది…
“ఓకే సంజనా… సూటిగా విషయానికి వద్దాం… నిన్న సాయంత్రం ఆనంద్ సర్ నీతో మాట్లాడిన విషయం నాకు చెప్పాడు… ఆయన నిన్ను నా స్థానంలోకి తీసుకురావాలని అనుకుంటున్నాడు… ” అంది స్నేహ సంజన కళ్ళలోకి చూస్తూ…
సంజన అవునన్నట్టు తల ఊపి ఏం మాట్లాడాలో తెలియక మౌనంగా కూర్చుంది…
” ఆనంద్ సర్ ను నువ్వు బాగా ఇంప్రెస్స్ చేశావ్… ఆ విషయం నాకు క్లియర్ గా తెలిసిపోతుంది…. నిజానికి ఆనంద్ సర్ కి సెక్రెటరీ కావడం అంత సులభం కాదు… నేను ఆ పొజిషన్ కి రావడానికి చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది… ”
“నేను నీకు పోటీ రాదల్చుకొలేదు స్నేహ… నేనిది ఎప్పుడూ కోరుకోలేదు… కనీసం ఊహించలేదు.. ” సంజాయిషీ ఇస్తున్నట్లుగా గబగబా చెప్పింది సంజన
“అయ్యో… నువ్ అలా అనుకుంటున్నావా… నో నో… నువ్వేం దిగులు పడకూ… నేను సింగపూర్ లో ఇంకా మంచి పొజిషన్ లోకి వెళ్తున్నాను… సాలరీ కూడా చాలా ఎక్కువ… ఆనంద్ సర్ కిందే పనిచేస్తాను కాకపోతే దూరంగా అంతే… ”
స్నేహ తనను అపార్థం చేసుకొనందుకు సంజన రిలీఫ్ గా ఫీల్ అయింది…
“thanks స్నేహా… ఇది ఎక్కడ మనిద్దరి మధ్య దూరం పెంచుతుందోనని ఒకటే భయపడ్డాను….”
“hey… Don’t be silly…. నేను ఈ కార్పొరేట్ సామ్రాజ్యంలో చాలా రోజులనుండి ఉన్నాను… ఎక్కడ ఎలా ఆట ఆడాలో నాకు బాగా తెలుసు… ఒకరి మీద అసూయ పడే అవసరం లేదు నాకు… అంత సమయం కూడా లేదు నాకు… ” గట్టిగా నవ్వుతూ చెప్పింది స్నేహ….
ఇంతలో డోర్ మీద తట్టిన శబ్దం వినబడడంతో…
” yes… Come in…” అంది స్నేహ…
ఒక ట్రే లో ఒక శాంపెన్ బాటిల్, రెండు గ్లాస్ లు పెట్టుకొని ఒక వ్యక్తి వచ్చాడు… టేబుల్ మీద వాటిని పెట్టి “మేడం” అన్నాడు స్నేహ వైపు చూసి….
“అక్కడ పెట్టేసి వెళ్ళిపో… I will take care of it” ” అంది స్నేహ…
అతను వెళ్ళిపోయాక