“అంటే …నీ ఉదేశ్యం నేను ఇంకా ఎక్కువ ఏజ్ ఉంటాను అని నా….”అంది లావణ్య. “నో..నో….ఎక్కువ కాదు…ఇంకా చాల తక్కువ ఉంటారు….మీరు ఎక్కువ చేసి చెప్తున్నారు… కావాలనే…”అన్నాడు లావణ్య ని చూస్తూ శరత్. “అవునా…. నువ్వు ఎంత ఉంటుంది అనుకుంటున్నావు…..”అంది కొంచెం కుతూహలంగా లావణ్య. కొంచెం అలోచించి “ముప్పై ఉండొచ్చు అనుకుంటున్నా….. “అన్నాడు కరెక్ట్ నా అన్నట్టుగా లావణ్య వైపు చూస్తూ.
“హే …కాదు….నిజంగా ముప్పై ఎనమిది నే….”అంది లావణ్య. “లేదు మీరు కావాలనే తప్పు చెప్తున్నారు…. నన్ను ఆట పట్టించడానికి….నా మీద ఒట్టు వేసి చెప్పండి …నిజంగా ముప్పై ఎనమిది అని….”అన్నాడు నమ్మలేనట్టుగా పేస్ పెట్టి శరత్. వాడి మాటలకు ముచ్చటపడి లేచి వెళ్లి వాడి తల మీద చేయిపెట్టి “నిజం…శరత్ …నా ఏజ్ ముప్పై ఎనమిది నే…నీ మీద ఒట్టు ఇప్పుడు నమ్ముతావా…..”అంది. అలా తల మీద చేయి పెట్టి సరికి పవిట స్థానభ్రంశం చెంది, ఒక సన్ను బయటకి పొడుచుకొని వొచ్చింది.
సడన్ గా వాడి చూపు సన్ను మీద పడింది. అబ్బా ఏముంది అంటీ సన్ను అని అనుకోలేకుండా ఉండ లేకపోయాడు వాడు. బలవంతంగా చూపు మరల్చి “నిజమా…..ఇప్పటికి నమ్మలేకున్నాను…”అంటూ నిట్టూర్చాడు. “నీ మీద ఒట్టు వేసాక కూడా నమ్మవా…..”అంది కొంచెం నిష్ఠురంగా లావణ్య చేయి వాడి తల మీద నుండి తీస్తూ. “సారీ….అలా అని కాదు మీరు అలా కనిపించరు ….”అన్నాడు సిన్సియర్ గా శరత్. “మరి ఎలా కనిపిస్తాను….”అంది వొస్తున్న నవ్వుని ఆపుకుంటూ లావణ్య.
“అంటే …అంటే..చాల యంగ్ గా కనిపిస్తారు….అందుకే నమ్మలేకున్నా “అన్నాడు శరత్. “సరే గాని…ఆకలేస్తుంది …డిన్నర్ చేద్దాము…నేను రెడీ చేస్తాను …”అంటూ లావణ్య లేచి కిచెన్ లోకి వెళ్తుంటే అలవాటుగా వాడి చూపు లయబద్దంగా ఊగుతున్న లావణ్య పిరుదుల మీద పడి అప్రయత్నంగా వదిన గుర్తుకు వొచ్చేసరికి ఒక వేడి నిట్టూర్పు వదిలాడు. పది నిముషాలు ఐన కూడా కిచెన్ లో నుండి లావణ్య బయటకు రాకపోయేసరికి వాడికి కూడా బోర్ కొట్టి కిచెన్ వైపు కదిలాడు. కిచెన్ లోకి వొస్తున్న వాడిని చూసి “ఏంటి బోర్ కొడుతుందా….”అంది అప్పడాలు యెంచుతూ వాడు వైపు చూసి నవ్వుతు లావణ్య.
“హ….చాలా….క్రికెట్ మ్యాచ్ కూడా రావడంలేదు….అన్ని ఓల్డ్ మూవీస్ వొస్తున్నాయి….”అన్నాడు బోర్ గా ఫీల్ అవుతూ శరత్. “అవును…నీకు మీ వదిన అంటే చాలా ఇష్టం అంట కదా..ఎపుడు మీ వదిన కొంగు పట్టుకొనే తిరుగుతావంట కదా….లలిత చెప్పింది….”అంది లావణ్య. “హ…వదిన అంటే చాలా ఇష్టం నాకు….నాకు ఎం కావాలన్నా చేసి పెడుతుంది…..అన్ని దెగ్గరుండీ చూసుకుంటుంది….నాకేమైనా డౌట్ వస్తే తీరుస్తుంది….అందుకే చాలా చాలా ఇష్టం…”అన్నాడు గుక్క తిప్పుకోకుండా శరత్.
వాడికి వదిన మీద ఉన్న ప్రేమకి ముగ్దురాలు అవుతూ “గుడ్….మంచి మరిదివి దొరికావు మీ వదినకు….లక్కీ మహి…”అంది admiring గా వాడి వైపు చూస్తూ లావణ్య. “నో..నో…నేనే లక్కీ… అలాంటి మంచి వదిన దొరికినందుకు….”అన్నాడు తడుముకోకుండా శరత్. “ఇంతకీ నన్ను ఏమని పిలుద్దాము అని డిసైడ్ అయ్యావు….”అంది టాపిక్ డైవర్ట్ చేసి నవ్వుతు వాడి వైపు చూసి. సడన్ గా అలా అడిగేసరికి ఏమనాలో అర్ధం కాక మౌనంగా ఉన్నాడు కాసేపు ఆలోచిస్తూ. “ఏంటి ….
అలా మౌన వ్రతం దాల్చావు….”అంది వాడి వైపు తిరిగి, స్టవ్ ఆపు చేస్తూ. పైట రెండు సళ్ళ మధ్య నేను ఎందుకు అడ్డం అన్నట్టుగా, అలవిగానిచోట అణిగివుండాలి అన్నట్టుగా రెండు కొండల మధ్య చిన్న నీటి పాయల మారిపోయింది. వాడు ఏమని పిలవాలో అర్థంకాని పరిస్థితిలో ఉంటె పైపెచ్చు మల్లి అందాల ఆరబోత, రెండు సళ్ళు చూసి పిచ్చెక్కిపోయినంత పని అయింది వాడికి. తమాయించుకొని “అదే అర్ధం కావడంలేదు…..ఏమని పిలవాలి అని..ఆంటీ అంటే..బాగోదు…మీరు చూడడానికి ఆంటీ లా లేరు….
వదిన అని కూడా అనలేను…ఆల్రెడీ నాకు వదిన ఉంది….స్స్స్….నాకు అర్ధం కావడంలేదు మీరే చెప్పండి….”అన్నాడు రెండు సళ్ళు దొంగ చూపులు చూస్తూ శరత్. “రెండే వరసలు ఉంటాయా ఇంకా ఏమి ఉండవా….”అంది పైట ని సర్దుకోకుండానే, బహుశా వాణ్ని చిన్న పిల్లాడిలానే ట్రీట్ చేస్తుందేమో. “ఎందుకుండవు….అమ్మమ్మ , నానమ్మ, పెద్దమ్మ, పిన్ని….”అంటూ నవ్వుతు చూసాడు. “ఓయి…నీకు మరి ముసలిదానిలా కనిపిస్తున్నానా ad
ఇంతకూ ముందే అన్నావు చాలా చిన్నదానిలా కనిపిస్తున్నాను అని….”అంటూ పవిటని యధాలాపంగా రెండు సళ్ళ మీద వేసుకుంది లావణ్య. “చ ..చ..అది కాదు…వరసలు అడిగారు అని చెప్పాను…మీరు ఆలా ఉంటారు అని కాదు….”అన్నాడు నొచ్చుకుంటూ శరత్. వాడిని అలా చూసే సరికి ముద్దేసి “ఓయి…సరదాకి అన్నాను లే….లాస్ట్ ది ఫిక్స్ చేస్కో…..”అంది నవ్వుతు లావణ్య. “లాస్ట్ దా….లాస్ట్ ది ఏంటి….”అన్నాడు అర్ధం కాక శరత్. “ఓయి.. ముద్దపప్పు…..నువ్వు చెప్పిన వరసలో లాస్ట్ వరస…..
అదే పిన్ని వరస….”అంది నవ్వుతు వాడి తల మీద మొట్టి కయ కొడుతూ. “అబ్బా….మా వదిన కూడా ఇలాగె కొడుతోంది….హ్మ్మ్..వరస బాగుంది….నాకు ఎవరు పిన్నిలు లేరు….ఇప్పటినుండి మిమ్మల్ని పిన్ని అని పిలుస్తాను….”అన్నాడు వాడు ఎక్సైట్ అవుతూ. “గుడ్….సరే పద…ఆకలేస్తుంది తిందాము…..”అంది లావణ్య. పిచ్చాపాటి మాట్లాడుతూ భోజనాలు కానిచ్చారు. కొసరి కొసరి వొడ్డించింది శరత్ కి లావణ్య. భోజనాలు అయ్యాక సోఫాలో కూర్చుంటూ “మీ వంట చాలా బాగుంది …మా వదినకు మల్లె….చాలా ఎక్కువ పెట్టారు నాకు….ఆయాసంగా ఉంది…”అంటూ నవ్వాడు శరత్.
“ఓయి..మీరు ఏంటి….”అంది చిరుకోపం తెచ్చి పెట్టుకుంటూ లావణ్య. వాడు అర్ధం కాక భయంగా చూసాడు ఏమైనా తప్పుగా మాట్లాడానా అని. “ఓయి…ముద్దపప్పు…ఇప్పుడే వరస కలిపావు …మల్లి మీరు అంటున్నావు….పిన్ని అని పిలువు…”అంది నవ్వుని మునిపంట పట్టి, వాడి భయం పేస్ ని చూసి నవ్వు ఆపుకుంటూ. “ఓహో…అదా….”అంటూ రిలాక్స్ అవుతూ “సారీ…సారీ…ఇప్పటినుండి ఇంకా పిన్ని అని నే పిలుస్తాను….ప్రామిస్….”అంటూ గొంతు పట్టుకున్నాడు excuse చేయి అన్నట్టుగా చూస్తూ. “హ్మ్మ్..గుడ్…. అలా రా దారికి….సరే నేను వెళ్లి కిచెన్ సర్దేసి వొస్తాను… నువ్వు టీవీ చూస్తుండు…”అంటూ కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది లావణ్య.
అప్పటికే రాత్రి పది అవుతుంది ఆల్మోస్ట్. వాడికి నిద్ర వొస్తుంది. లావణ్య వంట రూమ్ లో నుండి రావడంలేదు. వాడు లేజి గా లేచి వంట రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు. కిచెన్ లోకి వొస్తున్న వాడిని చూసి “ఏంటి శరత్….నిద్ర వొస్తుందా….”అంది నవ్వుతు వాడిని చూస్తూ. “హా…..అవునండి….సారీ …సారీ…అవును పిన్ని….రోజు ఈ టైం కి పడుకోవడం అలవాటు….”అంటూ ఆవులిస్తూ గోడకు నిల్చున్నాడు. “గుడ్…గుర్తుంది….పిన్ని అని…నా కిచెన్ పని కూడా ఇంకో ఐదు నిముషాల్లో అయిపోతుంది…వెయిట్…”అంది వాడి ని చూస్తూ.
పాపం వాడికి నిద్రొస్తుందని ఫాస్ట్ గ కిచెన్ సర్దుతుంది. అలా సర్దుతుండడంతో చీర బొడ్డు కిందకి వొచ్చింది. మళ్ళీ యధా ప్రకారం పైట సళ్ళ మధ్యకి ముడుచుకుపోయింది నాకెందుకు వొచ్చిన బాధ అని. శరత్ కళ్ళు నలుపుకుంటూ లావణ్య వైపు చూసాడు. అలా బొడ్డుకిందకు చీర, సళ్ళ మధ్యకు పైట లో లావణ్యను చూసేసరికి మహి గుర్తుకు వొచ్చింది వాడికి. అటు వదిన గుర్తుకు రావడం, ఇటు ఎదురుగా అందాలు, వాడి నిద్ర ఎగిరిపోతూ, మడ్డ లో చలనం స్టార్ట్ అయింది అప్రయత్నంగానే.