“ఈరోజు కు రెస్ట్ తీసుకోండి నేను వెళ్లి శారదాను స్కూల్ లో చెరిపించి వస్తాను సాయంత్రం బయటకు వెళదాము ” అంటూ బైక్ మిద శాంతా వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లాను. యశోదా వాళ్ళ నాన్న ఇద్దరూ రడి గా ఉన్నారు. శాంతా వాళ్ళ అమ్మ కారు కిసు నా చేతికి ఇస్తూ
“కారు లో తీసుకెళ్ళమని చెప్పారు” అంది తన దగ్గర కిస్ తీసుకోని తనను రాజీ చదివే స్కూల్ కు తీసుకోని వెళ్లాను. తెలిసిన వాళ్ళు ఉండడం వలన పెద్ద టైం తీసుకోకుండా అడ్మిషన్ అయిపోయింది. హాస్టల్ చూపించమని చెప్పగా , మమ్మల్ని హాస్టల్ కు తీసుకోని వెళ్ళారు.
అల్ట్రా మోడరన్ హాస్టల్, చుట్టూ పెద్ద ప్రహారీ గోడ , హాస్టల్ కు వెళ్ళాలంటే స్కూల్ లోంచి వెళ్ళాల్సిందే. స్కూల్ ఎంట్రన్స్ లో వాచ్ మెన్ ID లేందే లోనకు వెళ్ళనివ్వరు. హాస్టల్ ఎంట్రన్స్ లో ఇంకో వాచ్ మెన్ పిల్లల్ని టీచర్స్ ని తప్ప ఎవ్వరినీ లోనకు వెళ్ళనివ్వరు. ఎప్పుడైనా సండే పిల్లలు గుర్దియన్ తో కలిసి బయటకు వెళ్ళవచ్చు, కానీ సాయంత్రం 5 లోపల హాస్టల్ లో దిగబెట్టాల. సెలవలకు గుర్దియన్ గానీ, లేదా పేరెంట్స్ గానీ వచ్చి తీసుకెళ్ల వచ్చు. అక్కడున్న రూల్స్ అన్నీ యశోదావాళ్ళ నాన్నకు బాగా నచ్చాయి. తనకు లోకల్ గార్డియన్ గా నా పేరు ఇచ్చాడు. వాళ్ళు నా ఫోటో ఒకటి తీసుకోని , నా డీటెయిల్స్ తీసుకొన్నారు. యశోదాకు కుడా స్కూల్ బాగా నచ్చింది. అందులో వాళ్ళ నాన్న నన్ను లోకల్ గార్డియన్ గా పెట్టడం ఇంకా బాగా నచ్చింది. అన్ని ఫార్మాలిటీస్ కంప్లీట్ చేసి, సండే ఈవెనింగ్ వచ్చి హాస్టల్ లో చేరమని చెప్పారు తను ఏమి తెచ్చు కోవాలో ఓ లిస్టు ఇచ్చారు. ఆ లిస్టు తీసుకోని మా ఇంటికి వచ్చాము. అందర్నీ తీసుకోని సిటి ట్యాంక్ బండ్, అక్కడున్న పార్క్ చూపించి , ప్రసాద్ ఐమాక్స్ లో సినిమా చూపించి, హోటల్ లో డిన్నర్ చేసి శాంతా వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చాము. కీర్తన వాళ్ళ నాన్నను శాంతా వాళ్ళ నాన్నకు పరిచయం చేసాను.
ఇద్దరు ఎప్పుడో 30 ఏండ్ల కిందట ఉరి తిరునాళ్ళలో కలుసుకోన్నారట ఆ తరువాత ఇదే కలుసుకోవడం. వాళ్ళు ఇద్దరూ మాటల్లో పడిపోగా , యశోదా తన స్కూల్ , మరియు హాస్టల్ గురించి శాంతా కు చెప్పసాగింది.
టైం అవుతుండగా వాళ్ళ దగ్గర వీడ్కోలు తీసుకోని ఇంటికి బయలు దేరాము.
“శివా వీళ్ళు ఉన్నంత వరకు కారు నీదగ్గరే ఉంచుకో ఎలాగు సండే శారదాను స్కూల్ లో దింపాలి , రేపు ఎల్లా రెడ్డి ని రైల్వే స్టేషన్ లో దింపాలి ” అన్నాడు శాంతా వాళ్ళ నాన్న. సరే అంటూ నా బైక్ ని అక్కడే పార్క్ చేసి కార్ తీసుకోని వెళ్లాను.
కిర్తనా వాళ్ళ నాన్న పడుకోగా నేను , కిర్తనా T.V లో సినిమా చూస్తున్నాము సోఫా లో కూచొని.
“థాంక్స్ బావా ”
“దేనికి , థాంక్స్ ”
“నువ్వు కుడా అందరి లాగా ఎదో గొప్పలు చెప్పుకోవడానికి ఇంటి దగ్గర అలా చెప్పావు అనుకొన్నా , నిజంగా నేను కోచింగ్ సెంటర్ లో , అందులోనా ఇంత మంచి కోచింగ్ సెంటర్ లో చేరుతాను అని అనుకోలేదు , పోయిన ఏడు ఇదే సెంటర్ నుంచి 10 లోపుల 4 లేదా 5 ర్యాంకులు దీనికే వచ్చాయి. నేను కుడా కచ్చితంగా మంచి ర్యాంక్ తెచ్చుకొంటా. ఇదంతా నీవు లేకుంటే జరిగేది కాదుగా” అంది . నవ్వుతూ మా ఊర్లో ఇలా కాదు థాంక్స్ చెప్పేది.
“మరి ఎలా చెప్తారు ”
“ఓ కిస్ , మరో హాగ్ ఇచ్చి చెప్తారు ” అన్నాను
“నువ్వు చేసిన సాయానికి , నీకు జీవితాంతం హాగ్ లు కిస్సు లు ఇవ్వమన్నా ఇస్తాను , ఒక్కటేం కర్మ ” అంటూ కుచోనే నన్ను హాగ్ చేసుకొంటు , నా చెంప మీద ముద్దు పెట్టుకొంది.
“మనమేమన్నా చిన్న పిల్లలా అలా ముద్దులు పెట్టుకోవడానికి ” అంటూ తనను నా మీదకు లాక్కొని తన పెదాలను నా పెదాలతో బందించి అందులోని మధురామ్రుతాన్ని జుర్రుకో సాగాగు. మొదట కొద్దిగా నిరాకరించి నట్లు అనిపించింది ఆ తరువాత అందులోని మాధుర్యాన్ని తను కుడా అనుభావిస్తున్నట్లు తన వంట్లో బాగాలన్ని పూర్తిగా లూజ్ గా వదిలేస్తూ నా ముద్దుకు రెస్పాండ్ కాసాగింది.
మద్యలో గాలికోసం ఓ క్షణం విడువడి ఆ తరువాత మల్లి ఒకరి పెదాలు , ఇకోకరి పెదాలకోసమే పుట్టినట్లు జుర్రుకోంటు తన వెనుక చేతులు వేసి నా కేసి వత్తు కొన్నాను. ఈ అధరాల యుద్దంలో నేను పూర్తిగా సోఫా మీద వెల్లకిలా పడుకొని తనను నిలువుగా నామీదకు లాక్కొని పట్టేసుకోన్నాను.