….’ ఆ సలహా గుర్తుంచుకుంటాలే..నా కెలాగూ అవసరమౌతుందిగా!…కాసేపట్లో!!.’…అన్నాను అల్లరిగా….’…ఛీ…సిగ్గుబిడియాలు పూర్తిగా వదిలేశావే సంధ్యా…’ అంటూ నన్ను కొట్టబోయింది వకుళ… నే తప్పించుకుని….’..ఐతే అదన్నమాట…ఆదివారం పొద్దున్న వాయింపు కధ…రాత్రి సంగతి కూడా చెప్పిందా!…’ అనడిగాను… ‘…అప్పటిదాకా ఉంటేకదా!….‘…ఆపని చేస్తే తను ఎయిర్ పోర్ట్ కి స్ట్రెచర్ మీద వెళ్ళాల్సొస్తుందేమో!…అని భయపడి… మధు నిద్దరోయాక తన సామానూ…మధు సామానూ పాక్ చేసి…తను లేచేసరికల్లా రెడీగా ఉందిట స్యూట్ ఖాళీ చేయడానికి…’…ఇదేంటి…రేప్పొద్దున్నకదా మనమెళ్ళేది!…’ అని మధు అంటే పిల్లలు గుర్తుకొస్తున్నారని బొంకిందిట…దాంతో మధు నోరుమూసుకుని ఆవిడ వెంటే నడిచాడట… “…పోట్లగిత్తలాంటి మగాడ్ని లొంగదీసుకోడానికిదో మార్గం…” అంటూ మరో ఉచిత సలహా పడేసింది…
’…మధు బిల్ పేచేస్తూంటే…’…రెండో హనీమూన్ కొచ్చారా!…’ అనడిగిందట శైలజని… లేట్ థర్టీస్ లోఉన్న ఓ ఆవిడ మధుని తినేసేలా చూస్తూ… …గులాబీలు విరబూసిన బుగ్గల్తో అవునన్నట్లుగా తలూపి…బిత్తరపోయి చూస్తూన్న మధు చేయి లాగుతూ… ’…మన క్రింది స్యూట్లో దిగారు…’ అని పరిచయంచేసి మానేజ్ చేసిందిట… శైలు పెద్ద జాణ కదా సంధ్యా!…’ అంది వకుళ… లేకపోతే ఇంతమంది మగాళ్లనెలా కంట్రోల్ చేస్తూందమ్మా..ఊఁ…కానీ…’ అన్నాను…
’…అదేంటి ఆవిడతో అలా చెప్పావ్…’ అన్నాడుట మధు…టాక్సీలో కూర్చున్నతర్వాత… ’…లేకపోతే నా రంకు మొగుడని పరిచయం చేయాలా?!…ఊరుకో… డ్రైవర్ వింటున్నాడు…’ అని మధు చెవిలో గుసగుసలాడుతూనే తన తొడ గిల్లిందిట…”…ఔచ్చ్…” అని గొణిగి…మధప్పటికి నోరుమూసినా ఢిల్లీ ప్లేనెక్కింతర్వాత అడిగాడట..’….”….రెండో హనీమూన్ కొచ్చారా!…” అని ఆవిడెందుకడిగిందీ…’ అని…’…నిన్న రాత్రి నువ్వు “…కోడిపెట్టని తరిమి..తరిమి పట్టుకుని దానిమీదెక్కిపోయే పుంజులా…” నా వెనక పడి…నన్ను లొంగదీసుకుని అనుభవించావుగా… ఆ చప్పుడ్లు వినింటుంది…’అని సమాధానం చెప్పిందిట…వాళ్ల చుట్టుపట్ల సీట్లల్లో ఎవరూ లేరని గమనించి…‘…నేనంత మొరటుగా ప్రవర్తించానా శైలూ…సారీ!!…’ అన్నాడుట మధు ఎర్రబడ్దమొహంతో ….ఢిల్లీలో ప్లేన్ దిగుతూంటే…
’…కొన్నిసార్లు ఆడది అటువంటి అనుభవాన్నే కోరుకుంటుంది మధూ…డోంట్ వర్రీ…’ అని మధుని బుజ్జగించి … టాక్సీ ఎక్కా వకూ…’ అందే శైలజ! తను నిజం చెప్పిందంటావా సంధ్యా!!…’ అనడిగింది వకుళ… ’…ఎవరెవరికేం సీక్రెట్ కోరికలుంటాయో ఎలా చెప్పగలం!!…’అని…’…ఆ తరవాత మీ జంటలు కలుసుకోలేదా!…’ అనడిగాను… మా సంగతలా ఉండనీ!…నీ బుగ్గలేంటీ…అంతగా కందిపోయాయ్!!..నీకలాంటి సీక్రెట్ కోరికుందేంటి?…కాసేపట్లో తీరబోతుందిలే…’ అంది వకుళ కొంటెగా… ‘…నన్ను భయపెట్టకే..తర్వాతేమైందో చెప్పు…’ అన్నాను టెన్షన్ అణుచుకుంటూ… నా మొహం చూసి నవ్వి…ఆ రాత్రే కలుసుకున్నాం…ఆఖరిసారి…’ అదీ చెప్తా విను అని మళ్ళీ మొదలెట్టింది వకుళ…
’…సరే నువ్వూ ఇక్కడే పడుక్కో శైలూ…మగాళ్ళెలాగూ లేరుగా!..’ అంటూ మంచం మీద ఓపక్కకి జరిగాను, ఆవలిస్తూ ఒళ్ళువిరుచుకుంటూన్న శైలజని చూసి…’…ఉహూఁ…నేనిక్కడ…నువ్వు గెస్ట్ బెడ్ మీద… అలిసిపోయింటికొచ్చిన మాస్టర్ కి నేనూ…గెస్ట్ కి నువ్వూ… సేద తీర్చాలిగా …రోహిత్ ని కూడా చిల్డ్రన్ బెడ్ రూం లో పడుక్కో పెట్టి నీ ప్లేస్ కి వెళ్లిపో…’ అంది శైలజ చిలిపిగా నవ్వుతూ… ’…అంటే…వీళ్ళీరాత్రికే ఇంటికి వస్తున్నారా!…’ అన్నాను…బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగపాకుతూంటే… అవునన్నట్లు తలూపింది శైలజ…
…రోహిత్ ని శైలజ పిల్లల మధ్య పడుక్కోబెట్టి…ఉద్వేగమైన మనస్సుతో గెస్ట్ బెడ్రూం చేరి జయ్ ఎప్పుడొస్తాడా అని ఎదురుచూశాను…నా కన్నెప్పు డంటిందో నాకే తెలీదు… జయంత్ నా పక్కన జేరి నా పెదాల్ని ముద్దాడుతూంటే మెలుకువొచ్చి…’…ఓహ్…జయ్…ఇంతాలస్యం చేశావేంటమ్మా!….’ అంటూ మనస్పూర్తిగా తనని అల్లుకుపోయాను…జయంత్ నన్నో ఐదు నిముషాలు రెచ్చగొట్టి…ఓ పావుగంట పాటు సుతారంగా అనుభవించేసరికి అలసటతో సుఖంగా నిద్దరోయిన నాకు…’…ఏయ్ మధూ…ఉహ్…ఇష్..ఇష్ష్…ఆఁ…’ అనే మూల్గులు పై గది కిటికీలోంచి వినిపించేసరికి మెలుకువొచ్చింది..
.ఎక్కడున్నానా! అని చూసుకుంటూంటే…జయ్ కౌగిలిలో … ఈ పాడు చప్పుడ్లకి పక్క రూమ్ లో ఉన్న పిల్లలు లేస్తారేమో నని భయపడి… నెమ్మదిగా జయ్ కౌగిలి లోంచి బయటపడి…పిల్లిలా చప్పుడు చేయకుండా పిల్లల బెడ్రూం చేరాను…వాళ్ళు పడుక్కునే ఉన్నారు… ’…థాంక్స్ రా భగవంతుడా!…’ అనుకుని కిందికి దిగబోయిందాన్నే…ఓరగా తెరిచున్న మాస్టర్ బెడ్ తలుపుల్ని చూసి నిలబడి పోయాను…
… రెండు చేతుల్తో మంచం తలకట్టు ఊచల్ని ఒడిసిపట్టుకున్న శైలజ …’…నెమ్మది మధూ!….’ అంటూనే నడుంని పైకెత్తేస్తూ….మా ఆయనకి ఎదురొత్తు లిస్తూంది…తను పట్టించుకోకుండా దాని పిరుదుల్ని ఒడిసిపట్టుకుని…లేపి లేపి గుద్దుతున్నాడు… ’…ఒద్దమ్మా…నేనసలే ఒట్టి మనిషిని కాదు…’ అంది శైలజ వగలు పోతూ…దాంతో మధు సడెన్ గా ఆగిపోయి…’నిజమా!’ అన్నాడు…అవుననట్లుగా తలూపింది… ’…జయంత్ సర్ కి చెప్పావా? …ఏమను కుంటాడో!!.’ అన్నాడు మధు నెర్వస్ గా శైలజ మీదినించి దిగిపోయి….’ నేచూసుకుంటాగా…’ అంటూ మా ఆయన్ని మీదికెక్కి తన స్థనాల్ని తన చాతీకి రుద్దుకుంటూనే నెమ్మదిగా కిందికి జారడం మొదలెట్టింది…దాంతో నా ఒళ్ళు సలసలా కాగిపోడం మొదలెట్టింది…ఇంతలో నా నడుంని ఓ చల్లని చేయి చుట్టేస్తూంటే ఒళ్లు ఝల్లుమంది…
…వెనక్కి తిరిగేసరికి … చిరునవ్వుతో జయ్ నిలబడున్నాడు…తనని చుట్టేసి…’…సారీ జయ్…’ అంటూ తన చాతీలో మొహం దాచుకున్నాను…’…నో ప్రాబ్లం వకూ…ఇదంతా నేనూ , శైలూ కలిసి ప్లాన్ చెసిందే…’ అంటూ నన్ను గెస్ట్ బెడ్రూం వైపు నడిపించాడు…బెడ్ చేరగానే నాకేం కామ పిశాచి పట్టిందోగానీ …జయ్ ని పరుపు మీదికి తోసేసి తన మీద పడిపోయాననుకో.. .’…ఏయ్ వకూ!…జాగ్రత్త…నువ్వుకూడా వట్టిమనిషివి కాదుటగా!…’ అంటూ జయంత్ నన్ను దువ్వేసరికి సిగ్గు ముంచుకొచ్చి పక్కకి దొర్లాను…
’…నిజం వకుళా!…శైలజ కి మగబిడ్డ కావాలని బలమైన కోరిక…అది తీర్చే బాధ్యత నాదేగా! …అందుకోసమే ఈ ఏర్పాటు… అందులో… నాకింతటి అతిలోక సుందరి లంచంగా వస్తూంటే నే కాదంటానా!!…కానీ…నీ కోరిక…అదే…శైలు చెప్పిందిలే…నా పోలికతో ఆడపిల్ల కావాలన్న నీ ముచ్చట… తీర్చలేక పోయి నందుకేమనుకోకు…ఈసారి నీకాడపిల్లే పుడుతుందిలే!…మళ్ళీ మగపిల్లాడే ఐతే..నేను .రీకానలైజేషన్ (…మళ్ళీ పిల్లలు పుట్టడం కోసం చేసే ఆపరేషన్…) చేయించుకుని నీకోరిక తీరుస్తా!…మధు ఏంఅనుకోడులే!…’ అంటూచిలిపిగా కన్ను గీటి నన్ను దగ్గరకి తీసుకున్నాడమ్మా…
.. ఇంతలో మెట్లమీద పిల్లల కలకలం… ’…ఏయ్…రోహిత్…ఇటురా…మనం బ్రష్ చేసుకుందాం…’ అంటూ వాడ్ని పిలుస్తూన్న మధు గొంతు… ’…మాధురీ …నువ్వూ, మృదుల, ఇలా రండి…’ అంటూన్న శైలజ గొంతు వినిపించేసరికి… ’….పిల్లలు లేచినట్లున్నారు వకూ.!..’ అంటూ జయ్ మంచం దిగబోయాడు … ’…వాళ్ళని మధు,శైలూ చూసుకుంటున్నారుగా!…’ అంటూ నేను తనని కౌగిలించుకుని ఏసంకోచం లేకుండా…మనస్పూర్తిగా…నా శరీరాన్ని తన కప్ప గించా సంధ్యా!’ అంది వకుళ ఎర్రబడ్ద బుగ్గల్తో…
‘… ఇంతకాలమైనా…ఎన్ని సిగ్గులొలకపోస్తున్నావే…అంతగా నచ్చాడా అతగాడు!…’ అన్నాను…’…అదే ఆఖరుసారి…అని శైలజ అందిగా!..’ అంటూ సిగ్గుగా తల దించుకుంది… విషయం అర్థమై…’…సో…అదన్నమాట విషయం… మరి మధుతో మనస్సు విప్పి మాట్లాడలేదా…’ అన్నాను….. ’… అదీ జరిగిందిలే! …చెప్తావిను!…’ అంటూ మొదలెట్టింది…
’… ఆ రాత్రి నేను స్నానం చేసి బయటికి వచ్చేసరికి మధు నాకోసం ఎదురుచూస్తున్నాడు…నేనేం మాట్లాడకుండా ద్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడి తల దువ్వుకుంటూంటే వెనకనుంచి నన్ను కౌగలించుకుని…”…ఇవాళ పొద్దున్నరోహిత్ ని పట్టుకోడం కష్టమైంది… వాడు గ్రహిస్తున్నాడు వకూ!… జాగ్రత్తగా ఉండాలి…” అన్నాడు…”…సిగ్గులేకపోతేసరి…ఎందుకీ నాటకం!!” అంటూ నిలదీశాను…
“…ఈ కార్పరేట్ సెక్టర్ లో ఇటువంటివి అవసరం వకుళా!…కొన్నిసార్లు నా బాస్ లని నువ్వు…వాళ్ల భార్యల్ని నేనూ…తృప్తి పర్చాలి…మనిద్దరికీ కూడా వెరైటీ ఉంటుంది…” అంటూ నా వీపుని బుజ్జగింపుగా నిమిరాడు….”…నాకేం అక్కర్లే…ఈ పాడు వెరైటీ…కొద్దిలో తప్పింది కానీ…జయ్ నన్ను తల్లిని చేసుంటే నువ్విలా మాట్లాడుండేవాడివా?!” అనాను మధు కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ… ’…నీ జయ్ స్టెరిలైజ్డ్ అని నీకు తెలీదేమో గానీ…నాకు తెలుసులే!……ఫోజు కొట్టకుండా నిజం చెప్పు…జయంత్ తో నువ్వు ఎంజాయ్ చెయ్యలే!…” అన్నాడు మధు నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ…
ఆ చూపుల్ని ఎదుర్కొలేక వెనక్కి తిరిగి మధుని కౌగలించుకుని…” మరో పార్ట్నర్ తో మజాగానే ఉందిగానీ… ఈ చాటు మాటు వ్యవహారం బాలేదు… నీ కన్ను కప్పి నేను వ్యభిచారం చేసినట్లుంటుంది…మరోసారి ఇలా ఐతే నేనొప్పుకోను…” అంటూ మధు గుండెల్లో నా తల… అతడి లుంగీలో నా చేయి… దూర్చేశాను… ” …నేను మరో ఆడదాన్ని వాయించడం నువ్వు చూడగలవేమోగానీ…నా కళ్ళ ముందే…నీ మీద మరో మగాడు పడి నిన్ను దున్ను తూంటే నే తట్టుకోలేను వకూ…” అన్నాడు మధు నా జుత్తు నిమురుతూ….
’…అదే పురుషాహంకారమంటే!…మీ మగాళ్ళ కో రూలు…మాకు మరో రూలా!!…’ అంటూ మధు మీదికెక్కి నా గుబ్బల్ని తన ..పొట్టకి ..పొత్తికడుపుకి. .నెమ్మదిగా రుద్దుకోడం మొదలెట్టేసరికి మధు రెచ్చిపోయి…నన్ను కిందికి తోసి…నా మీదికెక్కేసి….. ’…జయంత్ మీదికిలాగే ఎక్కావా?…’ అంటూన్న మధు గొంతులో ఈర్ష్యని గమనించేసరికి తనని మరింత రెచ్చగొట్టాలనే చిలిపి ఆలోచన మెదిలింది ….
… ’…నీ బాస్ ఆడాళ్ళని రెచ్చగొట్టి …వాళ్ళే పెదాలప్పగించేట్టు చేయడంలో ఎక్స్పర్ట్ సుమా!…నా మెడ మీద…చుబుకం మీద ..బుగ్గలమీద ..పెదాలచుట్టూ ..ముద్దులు కురిపించాడే తప్ప…నేనే రెచ్చిపోయి…అతడి మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి మీదికి లాక్కునేదాకా నా పెదాల్ని ముట్టుకోలేదుసుమా!…ఆ తర్వాత మాత్రం వాట్ని వదలకుండా జుర్రేసుకున్నాడులే!!!…’ అంటూ జయంత్ రసికత్వాన్ని…సరసతని చిలవలు పలవలుగా వర్ణించడం మొదలెట్టే
సరికి …మధు రెచ్చిపోయి…నాకూపిరాడకుండా ఓరెండు క్షణాలు నా పెదాల్నాక్రమించేసి…నన్నో పావుగంట…కసిగా… ఆగకుండా వాయించి నా మీదే సోలిపోయాడే!… తృప్తిగా తన జుత్తు దువ్వుతూ నేనూ నిద్దరోయాను…
తర్వాతి వారంలో జయంత్ ఈస్టర్న్ ఇండియా రీజనల్ మానేజర్ గా ప్రమోట్ కావడంతో వాళ్ళు కలకత్తా కి మూవ్ అయ్యారు…తన ప్లేస్ లొమధు ప్రమోట్ అయ్యాడు… ఓ ఏడు నెల్లతర్వాత…మధు పోలికతో… వంటి నిండా జుత్తుతో…ఇదిగో…ఈ దివ్య పుట్టేదాకా కంగారు తగ్గలేదనుకో… ఇంతలో నాకో ఫొటో వచ్చింది… రోహిత్ ఫొటో నాకెవరు పంపారా!…’ అనుకుని…ఫ్రం అడ్రస్ చూస్తే శైలజ…..అదీ సంగతి…’ అంది వకుళ…
’….బానే ఉంది…ఆ తర్వాత సంగతేంటి?…ఇంకెంత మందిని రుచి చూపింఛాడేంటి మధు…అది చెప్పు…’ అన్నాను… ’…ఎక్కడా! దివ్యకి మూడేళ్ళు వచ్చేదాకా నన్ను మాట్లాడించద్దని,ఈలోపల నీ బాధ నువ్వే పడమని మధుకి చెప్పేశా! పైగా ఓఆర్నెల్ల క్రితం వరకూ నడి వయసులో ఉన్న ఓ ఆవిడ మధు బాస్…దాంతో నాకేమీ ఇబ్బంది లేకపోయింది… ఆతర్వాత హోదాలోమరో మెట్టెక్కడంతో తర్వాత వచ్చిన బాస్ లేట్ ఫిఫ్టీస్ వాడు … వాడితో చాటు మాటు వ్యవహారం తప్పలేదు…యావే తప్ప చేవ లేని కేసు… …చిరాకనిపించింది… వాళ్ళకి కాలేజీల్లో చదువుకునే పిల్లలున్నాఅతడి భార్య మధుతో రెచ్చిపోయి కడుపు తెచ్చుకుంది…దాంతో వాళ్ళూట్రాన్స్ఫర్ చేయించుకుని వెళ్లిపోయారు…ప్రస్తుతం మధుదే చార్జి…’…అంది వకుళ… ’…బాగానే ఉందిగా!…’ అన్నాను…
’…ఏంబాగు?… అడ్దమైన వాళ్ళూ తన వెనక పడ్డం మొదలెట్టారు…దాంతో మధు తనంత పోటుగాడు లేడనుకుంటున్నాడు…నన్ను పట్టించుకోడం తగ్గింది… నీ వ్యవహారం విన్న తర్వాత నేనూ నీ లాగే …తనకళ్ళముందే…మరో మగాడితో…ఎవరో ఎందుకూ…వికాస్ తో…దున్నించుకుంటే గానీ మధుకీ గర్వం వదలదనిపిస్తూందే!…’ అంది వకుళ … ’…అంతేనా? లేక నీకీమధ్య మళ్ళీ తొడల మధ్య “చివచివ” ఎక్కువైందా?” అన్నాను… ’ ఏమైనా అనుకో ! …నువ్వే ఎలాగైనా మధుని లొంగదీసి…ఆ పనికొప్పించాలి…’ అంది వకుళ….‘…నిజంగా నేనాపని చేస్తే … నీమొగుడ్ని నాకొంగుకి కట్టేసుకున్నానని బాధ పడతావేమో!..’ అంటూంటే…పోర్టికోలో కారాగిన చప్పుడు…
‘…అదిగో!…రానే వచ్చాడు నామొగుడు…గదిలోకి తీసుకొస్తాను…కొంగుకి కట్టేసుకుంటావో…మొలకి కట్టేసుకుంటావో నీ ఇష్టం…’ అంటూ వెళ్ల బోయింది వకుళ…నాకు గుండెలు జారిపోయాయి…‘…మరో సారి చూద్దాం…ఇప్పుడు వద్దే వకూ…’ అన్నాను దాని చెయ్యుచ్చుకుని… (end of page 41)
‘…అదేంటే ! ఇందాకట్నించీ ..‘‘.ఎప్పుడొస్తాడెఫ్పుడొసాడ’’ ని అడిగావుగా!…ఇప్పుడేమైందీ!…’…అంది వకుళ … ‘…వికాస్ కి చెప్పలేదుగా!…తనొద్దనడనుకో! …ఐనా …నాకెందుకో బెరుగ్గా ఉందే…తన కన్ను గప్పి ఇలా చేయడానికి… అన్నాను దిండులో మొహం దాచుకుంటూ…‘ వాళ్ళు చేసేవన్నీ మనకి చెప్పి చేస్తున్నారేంటీ ఈ మగాళ్ళు…రిలాక్స్…ఏం పర్లేదు…నేనూ ఉంటాగా మీతో!…అవసరముంటే బాత్రూం కి వెళ్ళిరా..!…’ అంటూ నా జుత్తు, వీపు నిమిరి …చెంగున బయల్దేరింది…‘…నువ్వుకూడా మాతో ఉండడమేంటే సిగ్గులేనిదానా!…’ అని నేనంటున్నా పట్టించుకోకుండా తలుపు దగ్గిరకి లేడిలా పరిగెత్తి …అక్కడ్నించే ఓ ఫ్లయింగ్ కిస్ విసిరి ఢబాల్న తలుపేసుకుని వెళ్లిపోయింది…
‘…ఇలా…వెయిట్ చెయ్యడం భయంగానూ, ఎగ్జైటింగ్ గానూ అనిపించడంతో …తొడలమధ్య మరింత తడిబారినట్లనిపించి…బాత్రూం కి వెళ్ళొద్దామా!…’ అనిపించినా…శైలజ అన్నమాట గుర్తు రావడంతో మానేశాను…ఇంతలో తలుపు దగ్గర వకుళ మాటలు…మధు మత్తైన నవ్వులు వినిపించాయే కానీ …ఓ రెండూ నిముషాలైనా…ఎవరూ లోపలికి రాలేదు…టెన్షన్ భరించలేక కళ్ళు మూసుకున్నాను…
…….. …….. ……. …… …..
….కాలేజీ లో సెమినార్స్ …బయటినుంచి వచ్చిన ప్రొఫెసర్ల లెక్చర్స్ కి ఏర్పాట్లు చేయడం…లెక్చర్స్ కి ముందు స్టూడెంట్స్ కి వాటి ఇంట్రొడక్షన్స్ చెప్పడం తరవాత ఎనలైజ్ చెయ్యడం…ఇటువంటి పనుల్లో బిజీ అయిపోయాం…గత వారం రోజుల్నుంచీ…నేనూ, వకుళా రోజూ కాలేజీ లో ఒకళ్లకొకళ్లం ఎదురడుతూనే ఉన్నా…మా లంచెస్ కూడా విజిటింగ్ ఫాకల్టీలతో కావడంతో మాట్లాడుకోడానికి తీరికవటంలేదు…మధు తెగ ట్రై చేస్తున్నాడు నాతో మాట్లాడడానికి…ఓరోజెప్పుడో సెమినార్ నడుస్తూండగా వచ్చిన తన కాల్ ఆన్సర్ చేసి…వెంటనే కట్ చేసి…‘…బిజీ…విల్ కాల్ లేటర్…’ మెసేజి పంపించి …అప్పట్నించీ మొబైల్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేయడం కానీ…వైబ్రేట్ …మోడ్ లో ఉంచడం కానీ చేస్తున్నాను…యస్ యమ్ యస్ లు కూడా చెక్ చెసుకోటం లేదు…వీలుకాక…
వారం మొదట్లో నవ్వుమొహంతో హై-ఫై…స్టైల్ లో చేతులు కొట్టే వకుళ ఆ తరవాత మొహం గంటు పెట్టుకుని వెళ్ళిపోడం మొదలెట్టింది……మర్నాడు సెమినార్స్ ఐపోతాయనగా.. ఎలాగో వీలు చేసుకుని .‘ …ఏంటమ్మా అంత సీరియస్ గా ఐపోయావ్!…’ అన్నాను మామూలుగా!…‘…ఏం మత్తు జల్లావే మా ఆయనమీద!?…నిజంగానే నీకొంగుకి కట్టేసుకున్నావులే!…’ అని ఓ దండం పెట్టి వెళ్ళిపోయింది…నాకెంతో బాధనిపించింది…
…ఎలాగో సర్దుకుని ‘…వీలు చూసుకుని దీనికోక్లాస్ పీకాలి…’ అనుకుంటూ బలవంతంగా ఆలోచనలు మరుల్చుకుని నా పనిలో ములిగిపోయాను …మర్నాడు ఒకే లెక్చర్…అదైపోయింతర్వాత అన్ని గ్రూప్ ల స్టూడెంట్స్ నీ కూర్చోబెట్టి ప్రతీ డిపార్ట్మెంట్ హెడ్, వాళ్ల సబ్జెక్ట్ లో డిస్కస్ చేసిన టాపిక్స్ సారాంశం వివరించడం…తర్వాత వాట్ని చర్చించడానికి స్టూడెంట్స్ కి అవకాశం…వాళ్ల సందేహాలకి కాలేజీ ఫాకల్టీ సమాధానాలు చెప్పడం… ఇదంతా మా బిమల్ బాబు బ్రెయిన్ వేవ్…స్టూడేంట్స్ లో ఇంటర్ డిస్ప్లనరీ థింకింగ్ డెవలప్ చెయ్యడానికట…
‘…వారం రోజుల్నుంచీ ఊపిరి సలుపుకోలేనంతపని…తొందరగా ఇంటికెళ్ళి కాస్త రెస్ట్ తీసుకోవచ్చనుకుంటే, ఇదో పని పెట్టాడు..’ అని సణుక్కుంటూ …వీలైనంత క్లుప్తంగా ముగించేద్దా…’మని కూడబలుక్కుని కూర్చున్నాం…స్టాఫ్ అందరం…కార్యక్రమం మొదలైంది… లాగ్వేజస్ వాళ్ళు మొద లెట్టారు …సైకాలజీ వాళ్ల టర్న్ వచ్చింది… వేరే టాపిక్స్ తో పాటు గ్లోబలైజేషన్…ప్రెజర్స్ ఆన్ ఇండియన్ ఫామెలీస్ …అన్న విషయం మీద జరిగిన చర్చ గురించి వకుళ చెప్పింది…
కాసేపట్లో నా వంతు వచ్చింది… జెనిటిక్ మాడిఫికేషన్–హైబ్రిడైజేషన్ ఆఫ్ ప్లాంట్ సీడ్స్..అండ్ మమ్మేలియన్ స్పైసిస్…దాని ప్రయోజనాలు…నష్టాలు అనే టాపిక్ మీద మా డిపార్ట్మెంట్ ఆధ్వర్యంలో జరిగిన లెక్చర్లలో చర్చించిన విషయాల సారాంశం చెప్తూ…పత్తి పంటలో సాధించిన అభివృధ్ధి గురించీ …కొన్ని రకాల జంతువుల హైబ్రిడైజేషన్ వల్ల ఉపయోగాలగురించీ విజిటింగ్ ఫాకల్టీ చెప్పినవి లిస్ట్ చేశాను…ఇలాగే అన్ని డిపార్ట్మెంట్స్ వాళ్ళూ చెప్పుకున్నారు…
ఇక ఒక డిపార్ట్మెంట్ టాపిక్స్ గురించి మరో డిపార్ట్మెంట్ స్టూడెంట్స్ చర్చ…ఎక్కువ భాగం తలా తోక లేని ప్రశ్నలు…వాట్ని కొట్టేస్తూ, పనికొచ్చే వాటికి సమాధానాలు చెప్తూన్నాం…అందరం… …ఇంతలో ‘…హైబ్రిడైజేషన్ ఆఫ్ మమ్మేలియన్ స్పైసిస్…’ కి కొన్ని ఎగ్జాంపుల్స్, దాని వల్ల లాభాలు చెప్పమంది …ఓ ఎకనామిక్స్ స్టూడెంట్… ‘… కొన్ని సందర్భాల్లో స్పైసిస్ క్రాసింగ్ వల్ల పుట్టే జీవి సాధారణంగా పుట్టినవాటికంటే ఆరోగ్యంగా, బలంగా ఉంటాయని… ఇవి వాతావరణం లో మార్పుల్ని తేలిక గా తట్టుకోగలవని, కొన్ని రకాల కంచర గాడిదలు దీనికి ఉదాహరణ అనీ…కాకపోతే హైబ్రిడైజేషన్ వలన జన్మించిన కొన్ని రకాల స్పైసిస్ స్టెరైల్ గా ఉండచ్చొని… బుధ్ధిమంతురాలైన నా స్టూడెంట్ సమాధానం చెప్పింది…‘…ఇది అన్ని జీవులకీ వర్తిస్తుందా!?…’ అని సప్లిమెంటరీ ప్రశ్న…కొన్ని సందర్భాల్లో, కొన్ని రకాలకి… అన్నాను…గమనించు… అని నా స్టూడెంట్ సమాధానం…
‘…మమ్మేలియన్ స్పైసిస్ అంటే మనుషులు కూడా వస్తారుగా!…వాళ్ల మీద కూడా ఇటువంటి ప్రయోగాలు చేసిన దాఖలాలున్నాయా!?…’ అని అడిగింది ఓ తుంటరిపిల్ల…‘…ఎందుకులేవూ!?…’ అంటూ ఈమధ్యే ఓ తెలుగువాడు భారతం గురించి తన అభిప్రాయాన్ని హిందీ లో రాసి…జాతీయ స్థాయి ఎవార్డు సంపాదించాడు…అంటూ ఆ పుస్తకం గురించి చెప్పి …ధైర్యం ఉంటే నువ్వు చేయవే ఆపని.. అందో హిందీ లిటరేచెర్ చదువుతూన్న ఓ తెలుగు పిల్ల…నా ఒక్కర్తికే కాదు…నన్ను కట్టుకోబోయే వాడిక్కూడా ఉండాలి ఆ ధైర్యం…అని తుంటరిదాని రిటార్ట్… చర్చ పక్క దోవ పడుతూందనిపించి…గుడ్లురిమి…వాళ్లిద్దర్నీ కూర్చో పెట్తూంటే…కొద్ది దూరంలో ఉన్న వకుళ కళ్ళూ,నా కళ్ళూ కలుసుకున్నాయి…ఓ కొంటె నవ్వుదాని మొహంలో మెరిసి మాయమౌ తూంటే …. కావాలని చూపులు మరో వైపు మరోవైపు తిప్పుకుందది…చిర చిర లాడి …నేనూ అదేపని చేశాను…
మరో అరగంటలో మీటింగ్ ముగిసింది…మర్నాడు కాలేజీకి సెలవ డిక్లేర్ చేశారు…పార్కింగ్ షెడ్ దగ్గర వకుళని పట్టుకున్నాను…‘…పిల్లల్నీ…అందర్నీ పంపించింతర్వాత రేపు మా ఇంటికి రా…’ అన్నాను…ఏం మాట్లాడకుండా అది కార్ స్టార్ట్ చేసి ఫస్ట్ గేర్ వేస్తూంటే ‘…రాకపోతే నామీదొట్టే!…’ అన్నాను
… గొంతు పూడుకుపోతూంటే!…సమాధానం చెప్పకుండా వెళ్ళిపోయిందది…
….నేనూ ఇంటిదారి పట్టాను…మనసు పరిపరి విధాల పోతూంటే,కంట్రోల్ చేసుకుంటూ డ్రైవ్ చేశాను…దోవలో ఉండగానే ఓ మూడుసార్లు మధు కాల్స్…ఆన్సర్ చెయ్యలేదు…ఎలాగో ఇల్లు చేరాను… పోర్టికోలో వికాస్ కారుంది…‘ వచ్చేసినట్లున్నాడు…’ అనుకుంటూ లోపలికెళ్లబోయాను….మళ్ళీ ఫోన్…మధే…గుండెలు దడ దడా కొట్టుకుంటూంటే బయట నిలబడే ఆన్సర్ చేశాను… ‘…ఏయ్ సంధ్యా!…ఇన్ని రోజులూ బిజీగా ఉన్నావని తెలుసులే!…పనైపోయిందిగదా! అని ఇందాకా ఫోన్ చేస్తే ఎత్తవేం!?…’ అన్నాడు… ‘…డ్రైవింగ్ లో ఉన్నాను…’ అన్నాను …‘…సర్లే!…ఎప్పుడు కలుద్దాం!…’ అన్నాడు…
మాట్లాడకుండా ఊరుకున్నాను…వారం రోజుల క్రితం జరిగింది గుర్తుకురావడంతో ఒళ్లు పులకరిస్తూంటే!……పెరిగిన నా ఊపిరి వేగాన్ని గుర్తు పట్టి నట్లున్నాడు…‘…నాకూ అలాగే ఉంది సందూ డార్లింగ్!…డేరా పడిపోయింది నిన్ను తలుచుకునేసరికి…లాప్ టాప్ బాగ్ అడ్డు పెట్టుకుని నడుస్తున్నాను …ఫ్లైట్ ఎక్కగానే టాయ్లెట్ కెళ్ళి దింపేసుకోవాలి…కలకత్తా కెళ్తున్నాలే!…రేపు రాత్రికొస్తా!…ఎల్లుండి కలవాలి మనం…ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడు కోవాలి…’ పెద్దగొంతుకతో అంటున్నాడు మధు… సిగ్గుబిడియాలొదిలేసి…