ఆమెకి పెళ్ళి కాలేదు సో ఒప్పుకోదేమో అన్నది, అదంతా నీ టాలెంట్ మీద ఉన్నది. ఎలాగైనా నాకు రేపు మధ్యాహ్నం నాకు అది కావాలి అన్నాను. సరే ట్రై చేస్తా అన్నది. స్టాఫ్రూమ్ కి వెళ్ళాక ఇప్పుడు చెప్పు ఎదో డౌట్ అన్నావ్ అన్నది స్వాతి మేడం. అది తీటా నోట్ చేయడం తప్పు అన్నాను. మరి ఎలా వేయాలి అంది, నేను అది చెప్పకూడదు చేసి చూపించాలి అన్నాను. అది సరే అయితే అన్నది.
వెంటనే నేను మా పెదాలు కలిపేసి ముద్దు పెట్టాను, ఆమె పెనుగులాడుతోంది. అలా ఒక 5 నిముషాలు పెట్టి వదిలేసి ఇప్పుడు మన రెండు పెదాలు ఎలా కలిసాయో అలాగే తీటాకి రెండు సున్నాలు కలిసే ఉంటాయి అని చెప్పి రేణుకాకి సైగ చేసి అక్కడనుండి వెళ్లిపోయా, బయటికి రాగానే సునీత కనిపించింది. మధ్యాహ్నం ఎక్కడికి వెళ్లావు అని అడిగింది, నేను కాంటీన్ స్లో కూర్చున్నాను అన్నాను. కలవమన్నాను కదా అన్నది.
నేను ఇప్పుడు చెప్పండి మేడం అన్నాను. ఇలా కాదు లైబ్రరీ కి పద అక్కడ చెపుతా అన్నది, నేను వెనకాలే నడుస్తున్నాను, అబ్బా దాని పిర్రలు రెండు బోషణంలా ఊపుతూ నడుస్తోంది. దాని జడ రెండు పిర్రలకి మధ్య న గోడ గడియారం లో అలారమ్ తెలిపే లోలకం లా వూగుతోంది. దాని సైడ్ నుండి నడుం పిచ్చెక్కిస్తోంది.
ఇంతలో లైబ్రరీ వచ్చింది. రిఫరెన్స్ సెక్షన్ లో కూర్చున్నాం, ఇప్పుడు చెప్పండి అన్నాను, తను కాస్త మొహమాట పడుతూ , నీకు నేను ఎం అవుతానో తెలుసా అన్నది. నేను వదిన అని అనూష చెప్పింది అన్నది. హో మరి తెల్సి కూడా నా వంక అలా ఎందుకు చేస్తున్నావ్ అన్నది. నేను ఇదే ఛాన్స్ అనుకోని, ఇప్పటివరకు నీ లాంటి అందం నేను చూడలేదు అన్నాను. అహ అంత బాగుంటానా అన్నది, అప్పుడు అనుకున్నా ఓహో ఇది పొగిడితే సంతోషించే రకం అనుకోని. ఇక కాదా మరి, ఆ రోజు బస్సు లో అందరి కన్ను మీ మీదనే అన్నాను. అవునా ఎం బాగుంటయి అన్నది.
నేను మీ మొఖం గుండ్రగా తెల్లటి రంగులో, నేరేడుపండ్ల లాంటి కళ్ళు, సూటైన ముక్కు, అందంగా ఉండే చెవులు, మంచి రంగులో మిరపకాయ ల్లాంటి పెదాలు అన్నాను. ఓయ్ ఇక చాలు ఇంతలా అబ్జెర్వ్ చేసావ్ అనుకోలేదు. నిన్నెందుకు పిలిచా అంటే ఆ స్వాతి మేడం నే మీద కంప్లైంట్ చేయబోతే నిన్న ఆపాను. ఆవిడకి ఒక సారీ చెప్పి ఇష్యూ సెటిల్ చేస్కో. ఇక పైన రేణుకతో తిరగకు. అది లాస్ట్ ఇయర్ మొత్తం ఇలాగె పిఛ్చి వేషాలు వేసి డిటైన్ అయింది. దానికి మగ పిఛ్చి ఎక్కువ.
సో జాగ్రత్త, ఈవెనింగ్ బస్టాండ్ లో వెయిట్ చేయి కలిసి వెళ్దాం అంది. సరే అని చెప్పి వచ్చేసా.ఆ రోజు సాయంత్రం ఆమె కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాను. తను వచ్చింది, వచ్చి రాగానే ఇక్కడ దగ్గర్లో నే మీ అన్నయ్య ఉన్నాడు, ఈ రోజు మన ఊరు బైక్ పైనే వెళ్లొచ్చు అంది. నేను సరే అన్నాను. ఇద్దరం కలిసి లాలాచెర్వు స్టాప్ దగ్గర బస్సు దిగాము. తను వాళ్ళ ఆయనకి ఫోన్ చేసింది. అతను బైక్ పై వచ్చాడు.
నన్ను అదోలా చూస్తూ వీడేవడు అన్నాడు, ఆమె మా చిన్న మామయ్య కొడుకు మన పక్కఊరే, మన పెళ్ళికి అరటి గెలలు సప్లై చేసారు గా ఆ మామయ్య అంది, ఓహ్ వాడా సర్లే బండి ఎక్కు అన్నాడు, సునీత మాత్రం వీడు కూడా మనతో పాటే వస్తాడు ప్లీజ్ అంటోంది. వాడు నీకేమన్న పిచ్చా వాడేవడినో మనతో రమ్మంటున్నావ్ అని కసురుతున్నాడు. అప్పటిదాకా ఓపిగ్గా ఉన్న నేను, ఇక కోపం తన్నుకొచ్చి ఒదిన నేను వెళ్లిపోతాను, మీరు వెళ్ళండి అని వచేస్తున్నాను.
తను వెంటనే వాళ్ళ ఆయనతో వాడు కూడా మనతో వస్తున్నాడు, వాళ్ళు మాకు చాలా హెల్ప్ చేసే ఫామిలీ అన్నది, దానికి వాడు సర్లే తగలడమను అంటూ నన్ను మరింత రెచ్చగొట్టాడు. సునీత మద్యలో సైడ్ కి కూర్చుంది. నేను వెనకాల రెండువైపులా కాళ్ళు పెట్టుకొని కూర్చున్నాను. తను ఏదేదో చెప్తుంది, మా ఇద్దరితోను మాట్లాడుతుంది.