అప్పుడు బయటికి వెళ్ళటం తప్పు ఆయిన్ది…చెన్నై లో నాకు తెలియకుండా ఒక తెలుగు అమ్మాయి ని ప్రేమించాడు…ఒక 3 ఏళ్లు ఘాడం గా ప్రేమించుకున్నారు…ఒకసారి నాకు అనుమానం వచ్చి వాడిని ఫోలౌ అయి చూసి తర్వాత మా ఇంటికి పిలిచి అడిగా…మొదటిసారి నాకు ఎదురు చెప్పగానే తట్టుకోలేక వాటిమీద చెయ్ చేసుకున్న…కారణం ఆ అమ్మాయి కులం మాది కాదు…మా అమ్మ ని అడిగితే ఉరి వేసుకుని చస్తాం కానీ వేరే కులం వాళ్ళని కోడలిగా చేసుకొము అని అన్నారు…ఇక తప్పేది లేక వీడికి ఫుల్ గా క్లాస్ పీక…వినలేదు…ఇక లాభం లేదు అని వీడిని తీసుకుని మా ఊరు వేళ్ళ.అక్క ఒక అమ్మాయి తో పెళ్లి చూపులు ఏర్పాటు చేయగానే ఆరోజు బాగానే ఉండి 2 రోజుల తర్వాత కనపడకుండా వెళ్లారు…
నాకు అనుమానం వచ్చి చెన్నై లో వాడి రూమ్ కి వెళితే ఇద్దరు విషం తాగి పది వున్నారు…వెంటనే హాస్పిటల్ లో చేర్పిస్తే అప్పటికే ఆ అమ్మాయి సచిపోయిన్ది…ఎలాగోలా వీడు బ్రతికాడు…ఎప్పుడు వెళ్ళాడో తెలియదు… హాస్పిటల్ నుండి నేరుగా ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయాడు…మేము కంగారు పడకూడదు అని అప్పుడప్పుడు మాకు కాల్ చేస్తుంటాడు…కానీ ఇంతవరకు మా అమ్మ నాన్న మొహం.
చూడలేదు…చెన్నై లో చిన్న చిన్న జాబ్ లు చేసుకుంటూ బ్రతుకుతున్నారు… నేను డబ్బులు ఇచ్చిన కూడా తీసుకొడు…అడ్రస్ కూడా నాకు ఎప్పుడు చెప్పలేదు…ఒక్కసారి నేను వాడి మీద కోప్పడి వాడికి తీరని అన్యాయం చేస…అందుకే ఇప్పుడు కాల్ చేసిన కూడా ప్రేమగా మాట్లాడుతా…రమ్య తో అయితే కొంచం ఓపెన్ అయి ఏడ్చేస్తాడు కూడా …..
తాను అయినా ఎం చేయగలదు…వాడు మాత్రం ఆఫీస్ బాయ్,,,పోస్ట్ మాన్,,,సేల్స్ బాయ్…ఇలా ఏ జాబ్ పడితే ఆ జాబ్ చేసుకుంటూ ఉంటాడు…తనకి ఆరోజు గడిస్తే చాలు…ఒక్కోసారి రూమ్ కి వెళ్లకుండా ఫూట్ పాత్ మీదో,,,బస్ స్టాండ్ లో నో పనుకుంటాడూ…వాడిని తలుచుకున్నప్పుడు నాకు చాలా బాధ వేస్తుంది…పెళ్లి పెరు ఎత్తితే మాత్రం నాకు కనపడకుండా వెళ్ళిపోతాడు…ఇప్పుడు రమ్య కి ఒప్పుకుంటాడా లేదో అని భయం గా ఉంది…ఒప్పుకుంటే నాకన్నా అదృష్టంమంతుడు ఉండదు…ఏదుకంటే నాకిప్పుడు వేరే ఛాన్స్ లేదు….రమ్య ని హ్యాపీ గా ఉంచటానికి నాకున్న ఏకైక మార్గం ఇదొక్కటే…
తెల్లారి రమ్య అజయ్ కి చాలా సార్లు కాల్ చేసింది…లిఫ్ట్ చెయ్యలేదు…నాతో చెప్పి కొంచం.బాధ పడింది…నేను ఆఫీస్ కి వెళ్లిన తర్వాత కూడా ట్రై చేస…మెసేజ్ కూడా పెట్ట ఒక్కసారి ఇంటికి ర…చూడాలని ఉంది అని..రిప్లై లేదు…తర్వాత ఆఫీస్ పనుల్లో బిజీ అయిపోయా…ఉదయం నుండి హారిక నాకు కాల్ చేస్తుంది…నేను లిఫ్ట్ చేయటం లేదు…సాయంత్రం హెడ్ ఆఫీస్ నుండి మా బాస్ కాల్ చేసి చెన్నై వస్తున్న రేపు అని చెప్పాడు…కొంచం హ్యాపీ గా అనిపించింది…కనీసం విజిల్ కి రహీం కి ఏదైనా చిన్న పోస్ట్ లో అయిన పెట్టేద్దాం బాస్ కి చెప్పి అని అనుకున్న…పాపాఎం.వాల్లా పరిస్థితి చాలా ఘోరం గా ఉంది మరి…ఫ్రెండ్ కధ…నేను చూస్తూ వుండలేకపోతున్న…
సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్ళగానే రమ్య ని అజయ్ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేశాడా అని అడిగా…లేదు అని చెప్పి వంట చేస్తుంది…కాసేపు అయినాక నా దగ్గెరకు వచ్చి “మీ తమ్ముడు ఫోన్ సిగ్నల్ వసంత నగర్ చూపిస్తంది…రేపు సెలవు పెడతారా…వెళ్లి వేటుకుదాం…”అని అడిగింది…నేను రమ్య తో లేదు రమ్య నాకు కొంచెం పని ఉంది..
రేపు మా బాస్ వస్తున్నారు ముంబై నుండి మళ్ళీ”అని అనగానే ఆశ్చర్యం గా “అవునా…”అని నా వైపు చూసింది…నేను అర్థం కానట్లు రమ్య వైపు చూస్తే ఎదో ఆలోచిస్తాంది…నేను రమ్య తో “ఏంటి ఆలోచిస్తున్నావ్….ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ ఆ…”అని అనగానే రమ్య నా ఫేస్ వైపు చూడకుండా నాకు కొంచెం దూరం గా జరిగి “నన్ను క్షమించు విజయ్….తప్పు చేశాను..ని దగ్గెరే ఒక విషయం దాచాను”అని అంది…నేను రమ్య ని దగ్గెరే కి తీసుకుని “నువ్ చేసింది ఏదైనా అది నాకు తప్పు కాదు రమ్య….
ఎదో చెప్పు”అని అనగానే “నిజానికి ఆరోజు మొదటిసారి నేను హోటల్ కి డేట్ కి వెల్లింది మీ బాస్ తో నే…రెండు రోజులు అతని దగ్గెరే కె వెళ్ళాను”అని అనగానే నాకు ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యం వేసింది…నేను మళ్ళీ కోలుకుని “అదేం పెద్ద మేటర్ కాదులే రమ్య…ఎవరో ఒకరు…నువ్ హ్యాపీ గా ఉన్నావ్ కధ…అది చాలు…”అని అనగానే “మేటర్ అది కాదు విజయ్…ఇప్పుడే అసలు మేటర్…ఆయన నాకు కచ్చితం గా కాల్ చేస్తారు…మళ్ళీ హోటల్ కి అంటే నాకు భయం గా ఉంది…
నేను రాను అంటే ని మీద ఏమైనా కొప్పాడతాడు ఏమో అని నా భయం”అని అంది…”రానని ఎందుకు అంటావ్ రమ్య…వేళ్ళు…ఎం కాదులే…రెండు మూడు రోజులే ఉండేది….”అని అనగానే “హోటల్ కి నేను వెళ్ళాను విజయ్…ప్లీస్…ఇంటికి తెచేసేయ్…ఏదోలా ఒప్పించి ఇక్కడకు తీసుకురా….”అని అంది…నేను మనసులో చాలా కంగారు పడ్డ…నా ముందే మా బాస్ నా భార్య ని గది లో కి తీసుకెళ్తుంటే ఎలా తట్టుకోగలను అని అనిపించింది… నేను రమ్య తో “సరే ఇంటికి తీసుకువస్తా…కానీ నేను ఇంట్లో ఉండలేను రమ్య….
బయట హోటల్ లో రూమ్ తీసుకుని ఉంటే నైట్…ప్లీస్”అనగానే రమ్య కోపం గా “విజయ్…అలా అయితే నేను ఒప్పుకొను…నువ్ హోటల్ లో ఉంది చేదు అలవాట్లు చేసుకుంటే నేను సచిపోతా…ఎం చేస్తావా నాకు తెలియదు…నువ్ కూడా ఉండాలి…వేరే రూమ్ లో నే కధ ఎలాగో నువ్ పనుకునేది…ఏంటి నీకు ప్రాబ్లెమ్”అని కొంచం కోపం గా అంది..
నేను మళ్ళీ మాట్లాడే లోపు “నాకు ఎం చెప్పొద్దూ మీరు…మీరు హైటెల్ లో ఉండటం నేను వప్పుకొను…రెండు రోజులు కళ్ళు ముసుకో…ఆ కొంచం అద్జుస్త్ అవలెవ నాకోసం…నా మీద ప్రేమ నిజం గా ఉంటే నువ్ కచ్చితం గా ఒప్పుకుంటావ్”అని లేచి కిచెన్ లో కి వెల్లింది…ఇక నేను ఏమి మాట్లాడలేకపోయా…
ఆరోజు నైట్ నాకు నిద్ర పట్టలేదు…రేపు మా బాస్ వస్తున్నాడని కాదు…నా తమ్ముడు ఫోన్ లిఫ్ట్ చెయ్యలేదు…ఎలా ఉన్నాడో అని…ఇన్నాళ్లు కనీసం ఫోన్ చేసినప్పుడు ఒక వేళ లిఫ్ట్ చెయ్యకపోతే తానే ఒక గంట తర్వాత కానీ లేక సాయంత్రం కనించేసేవాడు…ఇప్పుడు తాను ఎలా ఉన్నాడో అని దిగులు గా ఉంది…అలానే ఆలోచిస్తూ ఉంటే రమ్య మధ్యలో నిద్ర లేచి నా వైపు చూసి “ఏమిటి …నిద్ర పోకుండా ఆలోచిస్తున్నారు”అని అడిగింది…నేను ఏమి మాట్లాడకుండా తన తలని నా గుండెలమీద వేసుకుని పనుకున్న…కాసేపు ఉన్నాక తానే “ఏమి కాదు లే అజయ్ కి…వాడి జాగ్రత్త లో వాడు ఉంటాడు…
మీరు అనవసరం గా కంగారు పడకండి…రేపో ఎల్లుండో వాడే కాల్ చేస్తాడు”అని అంది…రమ్య నా భార్య గా దొరకటం నా అదృష్టం…నేను చెప్పఁక్కుండానే కేవలం నా మొహం లో ఫీలింగ్ చూసి ఏమి ఆలోచిస్తున్నానో చెప్పేసింది…గట్టిగా తనని వాటేసుకుని పనుకున్న…వేకువ జామున న పెదాలపై ముద్దు పెడుతూ నన్ను నిద్ర లేపింది…నేను నిద్ర మత్తులో తన పెదాలని వదిలేసి “పనుకో…నిద్ర వస్తుంది”అని అనగానే రమ్య నా బుగ్గలు పట్టుకుని “తెల్లారితే మీ బాస్ వస్తాడు…నీకు వీలవుతుందో…అవదో… ని ఇష్టం మరి…”అని అనగానే కళ్ళు తెరిచి ఒక్కసారిగా వాటేసుకున్న…అప్పటికే తాను బట్టలు మొత్తం విప్పేసింది… నేను కేవలం లుంగి తో ఉండటం వలన రమ్య నే దాన్ని పక్కకి నెట్టి నా మడ్డని చేత్తో ఊపుతూ మెల్లగా కిందకి వెళ్లి నోట్లో పెట్టుకుంది….
చాలా రోజుల తర్వాత మళ్ళీ నోట్లో పెట్టుకునిసరికి నేను కొంట్రొల్ చేసుకోలేకపోయా…..తాను బాగా ఆరితేరినట్లుంది మడ్డ చీకడం లో…నేను ఎంత ఆపుకున్న కూడా నా వల్ల కాక ఒక్కసారిగా తన నోట్లో చిమ్మేయ్యగానే మడ్డ బయటకి తీసి చేత్తో ఊపుతూ నా పొట్ట మీద కార్చేసింది… నా లుంగీ తో తుడుస్తూ నా వైపు కోపం గా చూస్తూ “ఎవరైనా అలా కార్చుకుంటారా….హాయి గా దెంగుకోలేక…ఏంటి ఇలా చేశారు…”అని లేచి బాత్రూం కి వెల్లింది…
బయటకి వచినాక మళ్ళీ నా పక్కన పనుకుంది…నేను ఇక తనని గెలకలేదు… తెల్లారి 7 గంటలకి రమ్య టీ తెచ్చి నన్ను నిద్ర లేపింది….ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి ఉంది….నాకు టీ ఇచ్చి తాను కూడా తెచ్చుకుని నా పక్కన కూర్చుంది…అప్పుడు తాను డేట్ కి వెళ్ళినప్పుడు తన దగ్గెరే ఒక సెల్ చూసా కదా…అది తీసుకుని చూస్తుంది…నాతో “మీ బాస్ ఒకవేళ కాల్ చేస్తే ఈ నెంబర్ కె చేస్తాడు..
నాకు ఒకవేళ చేస్తే వెంటనే నీకు చెప్తా…సరేనా…నువ్వే ఎలాగోలా ఒప్పించి ఇంటికి తీసుకురా…నేను హోటల్ కి వేళ్ళను… నాకు భయం”అని అంది…వెంటనే హోటల్ విషయం గుర్తుకువచి నా ఫోన్ తీసుకున్న…రమ్య ఎదురుగానే మురళి కి కాల్ చేయగానే లిఫ్ట్ చేసి గుడ్ మార్నింగ్ చెప్పాడు…నేను మురళి ని హోటల్ బుక్ చేయొద్దు…క్యాన్సిల్ అని చెప్పా…రమ్య నా వైపు చూస్తూ ఫోన్ ఇవ్వమని అడిగింది…నేను రమ్య కి ఫిన్ ఇవ్వగానే తాను ఫోన్ చెవులో పెట్టుకుని లేచి బయటికి వెళుతూ “హాయ్ మురళి…ఎం చేస్తున్నావ్…పాప నిద్ర లేచిందా”అంటూ కిచెన్ లో కి వెళ్లి ఫోన్ మాట్లాడుతుంది…ఒక అరగంట అయినా కూడా ఇంకా ఫోన్ మాట్లాడుతూనే టిఫిన్ రెడి చేస్తుంది…నేను బాత్రూం కి వెళ్లి వచ్చేసరికి రమ్య కొత్త ఫోన్ రింగ్ అవుతూ ఉంది…తనకి వినపడలేదు అనుకుంటా…ఫోన్ తీసుకుని చూస్తే మా బాస్ కాల్..వెంటనే ఫోన్ తీసుకుని కిచెన్ లో కి వెళ్ళగానే అక్కడ రమ్య మురళి తో ఇంకా మాట్లాడుతూ పెద్దగా నవ్వుతుంది…రమ్య నవ్వినప్పుడు చాలా అందం.