ఎవరికి లీటర్ లీటర్ లు రాదు”అణా కొంచం కోపం గా…సేకను కూడా ఆలస్యం.చేయకుండా రమ్య…”మొన్న మురళి ది చూసా… రోజులో 7 వ సారి చేసెప్పుడు కూడా చాలా.వచ్చింది.ఇపౌడు మీకు వచ్చిన దానికన్నా 3 ఇంతలు వచ్చింది……నాకు తెలుసు…మొదటి సారి అయితే కొండోమ్ నిండా ఒక 50 ml వరాలు కారింది…నేను చూసా…అంతగా నుండు నేను హోటల్ కి వెళ్ళినప్పుడు కూడా…నా నోటి నిండా వచ్చింది ఆయన కి “అని అంది కోపం గా….
లోపం నాలో ఉందని పూర్తిగా కాంఫామ్ అవకముందే ఇలా ఉంటే నా పరిస్థితి…ఇక నిజం తెలిస్తే రమ్య నన్ను అసలు ఊరికే వదలదు అని అర్థం ఆయిన్ది…. కాసేపు ఇద్దరం ఏమి మాట్లాడలేదు…రమ్య మాత్రం చాలా టెన్షన్ లో ఉందని అర్థం అవుతుంది….అరగంట వరకు మేము ఇద్దరం.
ఎంఈ మాట్లాడుకోలేదు… కాసేపటికి డాక్టర్ రిపోర్ట్స్ పట్టుకుని వచ్చి మా ముందు కూర్చుని నన్ను బయటికి వెళ్ళమని చెప్పింది…ఒక 10 నిమిషాలు తర్వాత రమ్య బయటికి వచ్చి నా వైపు చూడకుండా “పడండి వెళ్దాం”అని నాకన్నా ముందే బయటికి నడిచింది…నేను వెళ్లి కార్ తీసుకుని రాగానే కార్ లో కూర్చుని కిటికీ నుండి బయటికి చూస్తూ ఎదో ఆలోచిస్తాంది…నేను మెల్లగా “ఏమన్నారు డాక్టర్”అని అడిగా…అసలు చలనం లేదు…మళ్ళీ ఇంకోసారి అడిగా…కనీసం నేను అడిగింది వినపడనట్టు తల కూడా తెప్పలేదు…ఇంటికి వెళ్ళేసరికి టైం 8 ఆయిన్ది అప్పటికే…కార్ ఇంటిముందు ఆగగానే నా వైపు కూడా చూడకుండా “నేను ఇప్పుడు వంట చేయలేను….
బయట ఏమైనా తీసుకురండి”అంటూ దోయిర్ తీసుకుని ఇంట్లోకి వెల్లింది…నేను బయటికి వెల్లి పార్సిల్ తీసుకుని ఇంటికి వచ్చేసరికి రమ్య బెడ్ రూమ్ లో పనుకుని ఏడుస్తుంది….నా జీవితం లో ఈరోజు అయితే నేను చూడకూడదు అనుకుంటున్నానో అదే ఈరోజు వచ్చింది…రమ్య ఏడుపు చూడటం కన్నా నేను సచిపోవట మేలు అని నాకు ఆ క్షణం లో అనిపించింది…మెల్లగా రమ్య వైపు వెళ్లి భుజం మీద చెయ్ వేసి “ఏమైంది….నువ్ ఎడవమాకు ప్లీస్”అనగానే నా గొంతులో.
బద రమ్య కి అర్థం అయి ఒక్కసారిగా లేచి నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుని ఏడుస్తూ “ఎందుకు విజయ్…మనకే ఎందుకు ఇలా జరుగుతుంది….నాకు తెలిసి మనం ఎవ్వరికీ కూడా అన్యాయం చెయ్యలేదు…మన వల్ల ఇంకొకరు ఏనాడు నష్టపోలేదు….కానీ ఎందుకు దేముడు మనకి ఇలాంటి శిక్ష వేసాడు…నాకి పిల్లలు కావాలి విజయ్…నా వల్ల కాదు…గొడ్రాలి ల నేను బ్రతకలెను”అంటూ గట్టిగా ఏడ్చేస్తుంది.
కాసేపు తనని ఓదార్చి నేను వెళ్లి ప్లేట్ లో అన్నం పెట్టుకుని రమ్య కి తినిపించా…నైట్ పనుకున్నాప్పుడు కూడా రమ్య ని ఏమి అడగలేదు….వేకువజామున రమ్య నా మీద తలా పెట్టి పనుకుని ఎదో ఆలోచిస్తాంది…అప్పుడు అడిగితే నా వైపు చూడకుండా “మీకు అసలు పిల్లలు పుట్టే ఛాన్స్ లేదు అంట….నన్ను టెస్ట్ ట్యూబ్ బేబీ ట్రై చేయమని చెప్పుంది…నాకు అదికూడా 50,,50 ఛాన్స్ అంతా…నాకు కూడా కొంచెం ప్రాబ్లెమ్ ఉంది…కాకపోతే ఒక్క అత్తెంప్త్ లో అవదు….ఒక 10 సార్లు ఇంజెక్టన్ చెఎంచుకుంటే ఒక ఛాన్స్ ఉంటుందట…..చూద్దాం..కానీ పిల్లలు లేకుండా నేను ఉండలేను విజయ్”అని నన్ను ముద్దు పెట్టుకుని లేచి బాత్రూం కి వెల్లింది….
బాత్రూం నుంచి రాగానే మళ్ళీ నా మీద పనుకుని నైటీ విప్పేసి నన్ను వాటేసుకుంది…రమ్య బాడీ తగలగానే నాకు మడ్డ గట్టిగా లేచింది…మెల్లగా వీపు మీదకి చేతులు తీసుకెళ్లి నిమురుతూ నా మడ్డని టాటా తొడల మధ్య లో.నెట్టి నా పిర్రలు పైకి కిందకి అంటూ ఉన్న.నా మీద ఉన్న రమ్య అలానే కాళ్ళు నా తొడల పక్కన నేసి మెల్లగా మడ్డ నీడ కూర్చుని లోపలకి పెట్టుకుంటూ నా కళ్ళలోకి చూస్తుంది….
మడ్డ పూర్తిగా లోపలకి వెళ్ళగానే కళ్ళు మూసుకుని ఒక్కసారి ఆస్వాదిస్తూ మళ్ళీ కళ్ళు తెరిచి నా వైపు చూస్తూ నా బుగ్గలని నిమురుతూ ఉంది…మెల్లగా చాలా సున్నితం గా నా మడ్డ మీద ఊగుతూ కొంచం పైకి జరిగే తన ఒక సన్ను ని నా నోట్లోకి ఇచ్చి చీకమన్నట్లు సైగ చేసింది…కింద రమ్య పూకు లో నా మడ్డ పైన నా నోట్లో రమ్య సళ్ళు…మగవాడు వున్నవాడు ఎవడైనా సరే కొంట్రొల్ చేసుకోవటం కష్టం…నేనే రమ్య నడుం కి రెండు పక్కల చేతులు వేసి కొంచం పైకి లేపి నా పిర్రలని ఊపుతూ రమ్య ని దెంగుతుంటే 5 నిమిషాలలో కార్చేసుకుని నా మీద పడిపోయిన్ది…నేను కూడా ఆపకుండా అలానే దెంగుతూ రమ్య మెడ పక్కన పళ్లతో పట్టుకుని కొరుకుతూ కార్చేస…రమ్య కోపంగా నా మీద నుండి లేచి “ఆ కొరకటం ఏంటి…రేపు స్కూల్ కి వెళ్ళాలి కధ…”అని విసుకోకుంటు బాత్రూం కి వెల్లింది…మొన్న మురళి ఒళ్ళంతా అలా కోరికినా ఏమి అనలేదు…ఇప్పుడు మొగుడు ఒక్కసారి కోరితే ఏంటి ప్రాబ్లెమ్ నాకు అర్థం కాలేదు…రమ్య బాత్రూం నుండి రాగానే నే యూ కూడా వెళ్లి వచ…టైం చూస్తే 5.30 ఆయిన్ది…కాసేపు పనుకుందాం అని రమ్య పక్కన పనుకుని వెనక నుండి వాటేసుకుని చేతిలోకి రమ్య సన్ను ని తీసుకుని నొక్కుతూ ఉన్న….
రమ్య కాసేపు ఉన్నాక సడన్ గా నాతో “ఎం చేద్దాం అండి …ఇక నా జీవితం ఇంతేనా?”అని అంది …నేను ఏమి మాట్లాడ లేదు…”మాట్లాడరేం…ఈసారి మీ ఊరు వెళ్ళాలంటేనే భయం గా ఉంది…మీ అమ్మగారు ఇప్పటికే మాటల్లో తేడా వచ్చింది…మీ తమ్ముడు అసలే పెళ్లి చేసుకోలేదు…ఇక చేసుకోరు కూడా…కనీసం మీరు కూడా ఇలా అయితే వంశం అంతరిచిపోతుంది అని నన్ను అప్పుడప్పుడు అంటుంది…ఈసారి కొంచం.భయం గా ఉంది”అని అంది…నేను “చూద్దాం లే…ఇదొక మార్గం దొరుకుతుంది…”అని అణా…మళ్ళీ కాసేపు అయినాక నేనే “నీకు ఎలాగో పుట్టే ఛాన్స్ ఉంది కధ…ఎవరో ఒకరిని సెలెక్ట్ చేసుకొని వాళ్ళతో పిల్లల్ని కనోచు కదా”అని అడగడానే రమ్య నా వైపు తలా తెప్పి “అంటే ఏంటి మీ ఉద్దేశ్యం”అని కొంచం కోపం గా అంది… నేను కొంచెం భయం తో నీళ్లు నములుతూ “అదే..
మురళి కానీ…ఇంకా ఎవరైనా “అనగానే రమ్య లేచి కూర్చుని నా వైపు తిరిగి “మైండ్ వుండే మాట్లాడుతున్నారా…నాకు ఎప్పటినుండో అనుమానం గానే ఉంది…ఎడికరోజు మీరు నన్ను ఇలా అడుగుతారు అని…రేపు నేను ఎవడితోనో బిడ్డని కంటే…వాళ్ళు వేరే పొలికలతో పుట్టి జీవితాంతం మనకి గుర్తు చేస్తుందాల….అసలు ఇప్పటికే మీరు నన్ను లంజ ని చేశారు..మళ్ళీ ఇది కూడా నా…
ఏమైనా అంటే నెమో ఆ పనికిమాలిన టాబ్లెట్ లు వేసుకుని ప్రాణాలమీదకి తెచుకుంటారేమో అని భయం తో ఈ చండాలం.చేస్తున్న…అది చాలు…ఇంకా దారుణాలు చేయంచామాకండి నాతో”అని లేచి నైటీ వేసుకుని బయటికి వెల్లింది…నేను అలానే కాసేపు ఆలోచిస్తూ పనుకున్న.
కాసేపటి తర్వాత రమ్య కాఫీ తెచ్చి నాకు ఇచ్చి నా పక్కన కూర్చుని తాగుతుంది…నా మొహం వైపు చూసి నేను కొంచెం దిగులు గా ఉన్న అని అర్థం చేసుకుని మెల్లగా నా గుండెలమీద వాలి నా బుగ్గక్ని నిమురుతూ “అర్థం చేసుకోండి…మురళి తో ఉన్నప్పటినుంది నాకు మీరు చేసేది సరిపోవడం లేదు…అతనితో మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలి అనిపిస్తంది…ఇందాక మీరు 5 నిమిషాలలో చేసేసారు…అదే మురళి 40 నిమిషాలు కనీసం చేస్తాడు…అలాంటి వాళ్ళ.
మోజులో పడితే మీకు దూరం అయిపోతా అని భయం…ఇక వాళ్ళతో బిడ్డని కంటే నా మీద పెత్తనం చేసేస్తారు…”అని అంది…నేను కొంచెం కోపం గా “మరి ఎదొకటి చెయ్యాలి కధ రమ్య…ఎన్నాళ్ళు ఇలా తల్లి కాకుండా వుంటావ్”అని అడిగా…కాసేపు ఆలోచించి రమ్య “మీ నాన్న గారిని అడగండి…ఎలాగో మీ పోలికలు వస్తాయి కచ్చితం గా …ఇక భయం.ఉండదు…”అని అనగానే నేను కొంచం షాక్ అయ్యా.
మా నాన్న పొలం పనులు చేసుకుంటున్నాడు ఊళ్ళో…అసలు శుభ్రం గా ఉండడు…పల్లెటూరులో పుట్టి పెరిగాడు కదా…అయిన రమ్య కి మా నాన్న మీద ఎలా గాలి మళ్లింది అని అనుకున్న…కాసేపు ఆలోచించి “మా నాన్న తో వల్ల కాదు లే…ఆయన అర్థం చేసుకొడు…చదువుకోలేదు కదా….చూద్దాం వేరే మార్గం….మా తమ్ముడు ఒకే నా?”అని అడిగా…
కాసేపు ఆలోచించి “మీ తమ్ముడు…పాపం లవ్ ఫెయిల్యూర్ అయి పెళ్లి కూడా చేసుకోకుండా దూరం గా ఉంటున్నాడు మనందరికీ…అలాంటి వాడిని కదిలించటం అవసరమా అనిపిస్తంది…మీ ఇష్టం మరి…కానీ ఒక్కసారితో వెళ్లిపోవాలి అని చెప్పండి…ఇక్కడితో మర్చిపోవాలి కూడా…ఎవరికి చెప్పకూడదు”అని అంది…నెను “సరే మాట్లాడుతా…నా మాట కన్నా ని మాటే ఎక్కువ వింటాడు… నేను టీడతాను అని నా ఫోన్ లిఫ్ట్ చెయ్యదు కూడా…నువ్ అయితే ఇప్పుడు తనకి హెల్ప్ చేస్తుంటావ్ అని నీ మాట అయితే వింటాడు…పగలు ఒక్కసారి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పకుండా ఇంటికి రమ్మను…భోజనానికి…తర్వాత చూద్దాం”అని అణా.రమ్య నాతో “అవును…ప్రేమించిన అమ్మాయి ని మర్చిపోలేక పోతున్నాడు…. నన్ను ముట్టుకుంటాడో. లేదో కూడా డౌట్… చూద్దాం.. ఒప్పుకుంటే బాగుండు…”అని అంది…
మా తమ్ముడు అజయ్ కృష్ణ చెన్నై లో నే ఉంటాడు…వాడికి B.Tech అయినాక మా కంపనీ లో నే జాబ్ ఇప్పించ…మా పెళ్లి అప్పుడు బాగా ఆక్టివ్ గా అన్ని పనులు చేసి పెట్టాడు…రమ్య కన్నా 2 ఏళ్ళు పెద్ద వాడు…కానీ రమ్య ని వదిన అని పిలుస్తారు…మా పెళ్లి అయిన కొత్తలో కూడా మాతోనే వున్నాడు కొన్నాళ్ళు…కానీ మా అమ్మ వాళ్ళు మాతో వద్దని బయట రూమ్ తీసుకోమని చెప్పారు..