అసలే మంచి బాడీ షేప్, ఆ రెండు గుబ్బలు ఒత్తుగా, నా వీపులో గుచ్చుకుపోయాయి. “అబ్బా, మెల్లగ బావ, ఏంటీ ఇవ్వాళ మంచి హుషారుగా ఉన్నావ్?” అంటూ మళ్ళి ఎధావిధిగా సర్దుకుని కూర్చుంది. “ఏం లేదు అను, నీకు లేట్ అవుతుందని?” “పర్వాలేదులే, మెల్లగానే పోనీ..” అంటూ నా భుజాలపైన తన రెండు చేతులు వేసి, సర్దుకు కూర్చుంది. ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి, ఈ నానుడి కఛ్ఛితంగా నాలాంటి వాడి కోసమే పుట్టింది. ఎన్ని రోజుల నుండి నేను అనుకి ప్రపోజ్ చేసి, తన మీద నాకున్న ప్రేమ వెల్లడి చేద్దామంటే ఎదో రకంగ ఆ ప్లాన్లన్ని పాడవతూ వచ్చాయి. “ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి కాదు కాదు (అను)… ” అని అనుకుంటూ నా బాల్కనీలో పచార్లు చేస్తూ ఉండగా, బయట గేట్ శబ్దం వచ్చింది, “అత్తా!!” ఈ మధ్య అత్త చాల ఆందోళనల్లో ఉంటుంది. సదా ఎవ్వరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూనే ఉంటుంది.
ఈ విషయం ఎలాగైనా ఇవ్వళ తేలచాలి అనుకుని, కిందకు వెళ్ళా. అప్పటికే అత్త ఇంట్లోకి వచ్చేసింది. “హయ్, చిన్నా ఏం చెస్తున్నవ్ రా, బాగ బోర్ కొడుతుందా? అను ఇంకా రాలేదా?” “లేదత్తా, వచ్చే టైం అయ్యింది. అత్తా, నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి. అలా నాతో వస్తావ, బీచ్ దాక, నేను సాయంత్రాలు అలా బీచ్ వద్దకు వెళ్తుంటా.నీకు తెలుసుగా..” “ఏంట్రా విషయం, ఎమన్నా సీరియస్సా?” అంటూ బ్రుకుటి ముడివేసింది. “అవునత్తా, మాటర్ సెరియస్సే..” “సరే అయితె నాకు బీచ్ కి వచ్చే టైం లేదురా, సోరీ రా, పద మేడ మీదకు పోదాం, నీకు నాకు కాఫీ తెస్తా,” అంటూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది. నేను సరే ఇంకేంచేస్తాం అనుకుంటూ మేడపైకి వెళ్ళా, కాసేపు అయ్యిన తర్వాత అత్త కాఫీ కప్పులతో పైకి వచ్చింది.
అసలే సముద్రానికి దగ్గరగా ఉండటంతో గాలి బానె వీస్తుంది. ఆ గాలికి అత్త వేస్కున్న నైటీ తన సరీరానికి అతుక్కుపోయి తన అందాలను బహిక్రుతం అవుతున్నాఇ. “అబ్బ ఎంత గాలిగా ఉందిరా ఇక్కడ..” అంటూ ఒక కాఫీ కప్పు నా చేతిలో పెట్టింది. “ఊ, ఇక చెప్పర, ఎంటి నీ సమస్య?” “నా సమస్యలేమి లేవు, నీ సమస్యలేమిటో నాకు చెప్పు..” “నా సమస్యలా? ఎమున్నాయి,అసలు నీకు ఎందుకలా అనిపించింది?” “నిన్ను చూస్తే ఎవరికైనా, ఎన్నో సమస్యలు ఉన్నయేమో అని అనిపిస్తుంది.
మాటలు ఆపి చెప్పత్తా. నాకు కూడ చెప్పగూడదా?” “అబ్బే అదేంలేదురా, సమస్యలంటె పెద్దగా ఏమీ లేవు. కాని..” “కాని..” “కాని ఒక సమస్య వచ్చిపడిందిరా. పెద్దదేమి కాదు, కాని చిన్నది కూడా కాదు..” “అబ్బా ఈ ప్రాసలు ఆపి అసలు విషయం చెప్పత్తా..” “నేను ఇంతకు ముందు ఒక రెస్టారెంట్ నడిపే దానిని, నీకు తెలుసు కదా,” “ఆ తెలుసు, ఇప్పుడు అది ఎవరికో అమ్మేసి, వచ్చిన ప్రోఫిట్లొ కొంతా తీస్కుంటున్నావని, ఈ ఇల్లు కూడా అప్పుడే కట్టించావని చెప్పావ్ కూడా..”
గుక్క తిప్పుకోకుండా వాళ్ళ జాతకం చెప్పినట్టు చెప్పా. “ఆ ఇప్పుడు ఆ పేమెంట్ గురించే సమస్యంతా, అల నా దగ్గిర హోటెల్ ని తీస్కున్న వాళ్ళు, ఇప్పుడు నాకు డబ్బులు ఎగ్గొడుతున్నారు. వచ్చిన ఆదాయంలో నా వాటా డబ్బులు ఇవ్వటం లేదు. అందుకే నేను ఈమధ్య ఫోన్లో కొంచెం ఎక్కువగా మాట్లాడుతూ కనిపించిఉంటా కదూ??” “అవునత్తా, అందుకే ఇలా నిన్ను అడగవలసి వచ్చింది.
నేను ఎమన్న సహాయం చేయగలనేమో అనేన్సి.. మరి దీనికి పరిష్కారం ఏంటత్తా?” “అసలు నేను నీకు ఇవ్వాళ అదే చెబుదామని అనుకున్నా, రేపు నేను అను పూణే వెళ్తున్నాం. అక్కడె ఉండి, సమస్యలు తీరాకా, తిరిగి వస్తాము.అప్పటిదాకా, నువ్వు ఇక్కడే ఉండాలి రా చిన్నా, స్నేహకి ఒక్కతే ఉండాలంటే భయం. తనని కూడా తీకువెల్దాం అంటే, తను రానంది. సో, ఇక నిన్ను అడగక తప్పలేదు.