” అవును శివా…..ఇలా అవుతుందని నేనూ అనుకోలేదు……ఎప్పుడు వెలుస్తుందో…..”
” ఇల్లు ఇంకా దూరమా……?” అమాయకంగా అడిగాను.
” ఇంకొక రెండు బస్ స్టాప్ ల దూరం ఉంటుంది….నేనూ ఒక్క సారే వచ్చాను….బట్ గుర్తు పట్టగలను”
” మ్మ్….ఇప్పుడేమి చేద్దాం…..?”
” కొంచ సేపు చూద్దం శివా…..తప్పదుగా….?”
” మ్మ్ మ్మ్..”
తన లేతాకుపచ్చ జాకెట్టు తడిసి,దాని గుండా తాను వేసుకున్న బ్రా రంగు తెలుసుకోడానికి నేను పెద్ద కష్టపడలేదు.
” నలుపంటే నాకెంతో ఇష్టం” అంటూ మెల్లిగా హం చేశాను.
ఆ మాటకు నన్నుఅయోమయంగా చూసిన మాలతి, నా చూపులు పసిగట్టి, తన పైటను బుజాల నిండుగా కప్పుకుని తన రవికను దాచింది.నా వాడి చూపులకు సిగ్గుపడి తల త్రిప్పి రోడ్ వైపు చూస్తోంది.అప్పుడు ముద్దగా తడిపోయిన ఒక జంట బైక్ ఆపి, మా ముందు వచ్చి నిలబడ్డారు.ఇద్దరిని చూస్తుంటే ప్రేమ జంటలా ఉన్నారు.ఆ యువతి బిగుతైన పసుపు చూడీదార్ వేసుకుని ఉంది.తన డ్రస్ తడిసి ముద్దవడంతో లోదుస్తులు,స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి…నా చూపులకు కనబడకూడనివి కనబడుతున్నాయి….తానూ నల్ల బ్రా వేసుకుని ఉంది.
మాలతి కొద్దిచిలిపితనంతో,
” ఇప్పుడు పాడు ఆ పాట…”
” అహ్హాహ్హాహ్హా….”(మెల్లిగా నవ్వాను)
ఆ యువతి ఒంపుసొంపులు, వెనకందాలు, ఎత్తైన పిర్రలు , ఆ పిర్రలమీద నీలం రంగు ప్యాంటీ అంటుకున్న దుస్తుల గుండా దర్శనమిస్తున్నాయి……వాటిని చూస్తూ, కొద్దిగా మాలతి వైపు జరిగాను.
అర్థంకాని మాలతి,నన్ను ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది.కొద్దిగా వెనకకు జరిగి అక్కడ ఉన్న గోడకు అనుకుంటూ, మాలతి నడుము తగిలేలా గోడ మీద చెయ్యి పెట్టాను.మాలతి ప్రక్కనే నిలబడిన కుర్రాడిని, ఆడపిల్లలను ఒక్కసారి చూసి,కంగారుగా నన్ను చూసింది.ఆ సమయంలో నా ముందున్న యువతి వెనకందాలను నా కళ్ళు విందు చేసుకుంటున్నాయి….
ఉడికిపోయిన మాలతి, తన మొచేత్తో నా కడుపులో గుద్ది,
“ఏంటా వెదవ చూపులు…..? ఒళ్ళు కొవ్వెక్కిందా” గొణిగింది.
నేను పాలిపోయిన మొహంతో,
” ఏయ్ నేనేమి చేశాను….” అన్నాను.
“అయ్యో….చొంగ కారిపోతోంది తుడుచుకో” ఎగతాళిగా అంటూ, పైట చెంగు చాపింది.
మాటడకుండా తలవంచుకున్నాను.
” నీ కళ్ళు మేయడం నేను చూస్తునే ఉన్నాను…….చంపెస్తాను……చాలా సార్లు చెప్పాను..”(నాకు మాత్రం వినబడేలా నసిగింది)
” ఏయ్ మొద్దు…నేనేమి ఎక్కడా చూడడం లేదు” కప్పిపుచ్చుకున్నాను.
” అవునవును……దాన్ని ఒళ్ళంతా తడుముతున్న నీ చూపులు నేను చూడలేదనుకున్నావా….? అయినా దానికన్నా బుధ్ధి ఉండాలి….బయటికి వచ్చినప్పుడు, ఇంతటి పల్చటి దుస్తులు వేసుకుంటుందా…..ఛ్ఛా..”
” అవును వెరీ బాడ్”
” ఇక మూసుకో…..ఈయన మహా బుధ్ధిమంతుడు….కళ్ళు దాని వెనకాల ప్రాకుతున్నాయి…..చెయ్యి నా నడుము మీద ప్రాకుతోంది..
” నా ప్యాంటు లోపల ఇంకొకటి ప్రాకుతోంది……దాన్ని మర్చిపోయావు..?”
” అయ్యో రామా”( సిగ్గుపడుతూ, తన తలను సుతారంగా కొట్టుకుంటూ,)
” తన్నులు తింటావు శివా…”
” మ్మ్….” ( నా చెయ్యి తన కుడి పిర్రను జేరి మెత్తగా పిసికింది)
తాను అధిరిపడి,చిరుకోపంతో,
” చాలు వేషాలు……పబ్లిక్ ప్లేసులో…..నాకు నచ్చదని నీకు బాగా తెలుసు……చెయ్యి తియ్యి…..”
” మ్మ్…”(మారు మాటాడక్ మళ్ళీకొద్దిగా గట్టిగా పిసికాను)
” శివా……ప్లీజ్…..స్టాప్ ఇట్ “( బ్రతిమాలింది).
నా చెయ్యి తన కుడి పిర్ర మీద నుండి ఎడమ పిర్ర మీదకు ప్రాకింది, తన మోచేతితో నా డొక్కలోకి మెల్లిగా పొడుస్తూ,
” గమ్మునుండు శివా,ఎవరైనా చూస్తారు………ప్లీజ్….చెయ్యి తీసేయ్..”
తన మాటలు వినే స్థితిలో నేనుగాని, నా చెయ్యిగాని లేదు…..తన పిర్రల మధ్య చీలికను నాఎడమచెయ్యి మధ్య వ్రేలు వెతుకుతోంది….
” శివా….”
కొద్దిపాటు గగుర్పాటుతో,నాకు మాత్రమే వినబడేలా కీచుగా అరుస్తూ,మెలికతిరిగింది.కొద్దిగా తడిసిన చీరలోంచి తన వేడిగా ఉన్న దేహం నా చేతికి తగులుతోంది…పిర్రల చీలిక నా వేలికి తగలగానే……ఆ వేలు చీలికను తొలుస్తోంది……..తను ఏమి చేయ్యాలో తెలియక, సతమతవుతూ
“అడ్డగాడిదా…….వదులు ప్లీజ్….”
” మ్మ్…..”(గోముగా మూలుగుతూ, మళ్ళీ నొక్కాను)
” శివా….ప్లీజ్…..చెబితే విను…..రా వెళదాం”
వర్షం కొద్దిగా తగ్గినట్టు అనిపించింది…..మా ముందు నిలబడ్డ జంట బయలుదేరారు….తడిసి ఒంటికి అంటుకుని నడుస్తున్నప్పుడు బధ్ధకంగా ఊగుతున్న ఆ యువతి పృష్ఠ భాగం నాలో అలజడిలేపుతుంటే, నా వ్రేలు మాలతి చీర మీదనుంచి, లోలంగా గుండా పిర్రల మధ్య సంధులోకి దూరి వెనుక ద్వారం వెతుకుతోంది….
నన్ను కొద్దిగా త్రోసి, తాను ఒక్క మెట్టు క్రిందకు దిగింది.ఇది ఎదురుచూడని నేను తన ప్రక్కకు వెళ్ళి,
” ఏమైంది మాలతి…..?”
” ఏమీ లేదు….రా, పోదాం….”
” ఏయ్….ఇంకా వర్షం తగ్గలేదు…..చూడు..”
” ఏమీ పర్వాలేదు…..తగ్గిందిగా..!!! వెళదాం పద…”(గొంతు కోపంతో కర్కశంగా ఉంది)
” ఏమైంది……కోపమా….?”
” ఏమీ కాలేదు…..” రోడ్డు వైపు చూస్తూ అంది.
” ఎందుకే అంత కోపం…..చెప్పు ప్లీజ్ ”
” సరే, నీవు వెళ్ళు……నేను నడుచుకుంటూ వెళతాను…”
ముందుకు కదలబోతున్న తన చేతిని పట్టుకుని ఆపాను…….
” సారీ…….నేను చేసింది తప్పే….”
” …….”
” సారీ మాలూ…..వర్షంలో కాస్త ఉద్రేకపడ్డాను……అందుకే పబ్లిక్ ప్లేస్ అని కూడా చూడకుండా, అలా ……..”
” అందుకు నేనెందుకు……? కాంక్షతో, మైమరచి చూశావుగా……దాని వెనకాలే వెళ్ళాల్సింది……”
” కోపానికి అసలు కారణం ఇదా…..? నేనేమి చూడలేదు……ఏదో ముందు నిలబడింది కాబట్టి యాదృచ్చికంగా చూశాను, అంతే గాని దాన్ని వెతుకుంటూ వెళ్ళి ఏమీ చూడలేదు…..”
” అవునా….అయితే……..వెతుక్కుంటూ వెళ్ళి చూడాల్సింది……. వెళ్ళూ……కొరికి తినేలా చూస్తూ, యాదృచ్చికమట……!!!…యాదృచ్చికం….సిగ్గులేకపోతే సరి..” అక్కసంగా అంది.
” ఏయ్ మాలూ……సారి రా….”
” చూడు శివా, నాకు అసూయ అనుకో, అహంకారమనుకో,…ఏదైనా అనుకో, నిన్ను ఇంకోక ఆడదానితో నేను ఊహించుకోలేను, జీర్ణించుకోలేను…..ఇది నా బలహీనతే కావచ్చు…అలా జరిగిన రోజు….నీ మాలతి నీ జీవితం నుంచి శాశ్వతంగా తప్పుకుంటుంది” (గొంతులో నిశ్చలత కనబడుతోంది)
