వనీ వాళ్ళిద్ద రూ లోవలీ కి వెళ్ళి పోబమిన వదిన మీషాలవరకూ
వమాట్లాడ కుండా రాజారాం వక్కనున్ను చెబుర్లో కూర్చుని సాలోచనగా నీళ్ళవెవే
చూన్తూ ఉండిపోటుంది రూవ. తర్వాత ఉన్నుట్టుండి లేచి అతగాడికెదురుగా
నేలబడి “ఇక్కడ కూర్చుంటే ఎలా ఉందండీ, చల్లగాలికి వోముగాా బావుంది
కదూ…” అంది. రాజారాం చూవు నిశ్చలంగా ఆమెవెనే కేంద్రీ కృత్యమె ఉంది.
“మన వెళ్ళణలు ఎన్నేళ్ళు వూర్తమ్యూమో గుర్తుందాండే మీకు?” అడిగింది
రూవ. అతను రె వృవాల్భ్బకుండా ఆమెవంకే చూన్తున్నాడు.
“వెళ్ళబున మొదటిరోజు రాత్రీ ఈ న్వీమ్మేంగ్‌ వూల్లో స్నానం చేశాం… అవ్వుడే
తెలీనీందీ ఖీ నిజన్ఫ్సరూవం నోకు… “గుర్తుందా…” అనీ అడుగుతూనే తన
వంట్మిపెనున్ను నెటీనే వీవ్చీ కిందకు వదిలేనీంది. వూర్తి నగ్గుంగా తన మందు
నీలబడిన రూవను చూన్తున్నాడు రాజారాం. అతని కళ్ళు విచిత్రంగా
కదులుతున్నాయి.
రెండు చేతులతో తన భారీ చనుద్వామూన్ని కిందనుంచి వెకెత్తీ వట్టుకుని
“చూడండి వీటిని చూనేగదా నన్ను ఇష్టవడి వెళ్ళి చేనుకున్నానని అనాడు
చెప్పారు. బాగా చూడండి… అవ్చటి కీ ఇవ్చటికీ వీటిలో మార్న్మేమెనా ఉందా…
ఇంకాన్త పెద్దవెనట్టున్నాయు కదూ…” అడిగిందీ రూవ.
రాజారాం వమాత్రమా చలనం లేకుండా ఆమె చనుల వంక చూన్తూ
ఉన్నాడు. మోకాళ్ళు వంచే తొడలు బాగా వీడదీనీందీ రూవ. చేతీ బొటన వేళ్ళతో
తన ఉవన్సు రెమ్మల విచ్చదీని “దీన్ని చూడండి బుజ్జి ముండని, ఆరోజు దీంట్లో
మీరేం దూర్చారు? ఏ మగ్నుడెనా మొదటి ౮ాత్రి వెళ్ళాం బొక్కలో వాడి దడ్డు
దూర్చి వాబుంచి ఆనందిస్తాడు. కాణీ శీరు…. క మొడ్డ కి రెండింతలు లావుండే
కొవ్వొత్తిని దించి ఆనందించారు…. గుర్తాస్తాందా?” అంది రూపారాణి మందుకు
జరిగి తన మెత్తన అతనే మొవోనికి దగ్గరగా ఉంచి నడుమని మందుకీ వెనక్కీ
కదిలిన్తూ.
రాజారాం మననులో ఎలాంటి ఆలోచనలు కదలాడుతున్నామోగానీ, అతనీ
కళ్ళు మాత్రం ఏర కమెన భావమూ లేక ఆమె ఆడతనాన్నే చూ న్తున్నాయి.
“మూడు… దొంగ అంజకొడకా బాగా చూడు… ఇదీ నీ సొంతం
అనుకుంటున్నావు కదూ, నీ కళ్ళముందే దీన్ని వ్వీలెనంత మంది మొగాళ్ళ
మొడ్డలతో చీరగ దెంగిస్తా… చూనీ బాగా ఆనందించు…” అందీ రూవ ఆవేశంగా.
రాజారాం కళ్ళు మాూనుకున్నాడు భారంగా నీట్టూరున్తూ.
రూవ గట్టు చివరకు వచ్చి నీళ్ళలోకి ఎగీరి దూకింది. నగ్గుంగా ఉన్ను ఆమె
శరీరం బాణంలా నీటి అడుగుకు దూనుకు వెళ్ళి మళ్ళీ పెకి వచ్చింది. నీట్మివె
చీవవీల్లలా చెంగు చెంగున ఎగురుతూ తేలుతూ ఈద సాగింది.
అవుట్‌ వౌన్‌ గది కిటికీ దగ్గర నిలబడి ఉన్నాడు నీింగరాజు. దూరంగా
న్చీష్మాంగ్‌ వూల్లో జల కాలాడుతున్న రూపారాణి నగ్న శరీరాన్ని ఆకలీగా
చూన్తున్నాడు. కనీ రేకెత్తించే ఎత్తువల్లాలతో, ఒంవుసొంవులతో, కంటికింవుగా
ఉన్ను ఆమె ఫ్రొఢ సోయగాన్ని చూన్తుంటే వాడి మొడ్డ బిర్రబీ గే నీ పోబుంది. గుండ్రంగ్యా
ఎత్తుగా వీర మీడ్ర ఆకారంలో ఉన్ను ఆమె వీరుదులని, బలంగా కనక నలాడుతున్ను
ఆమె తొడలూ చూన్తుంటే నరాల తీవు మొదృలెంది వాడిలో. “అబ్బ దీనె మ్మా, అంజు
ఎంత కనీగా ఉంది. దొబ్బితే ఇలాంటి దాన్నీ దొబ్బాలి..” అను కుంటూ పాంటు వీదనే
తన దడ్డుని చేతీ వేళ్ళతో నొక్కుకోసాగాడు. చూనేకొద్దీ రూవ వొభులూ,
ఒళ్ళువీరువులూ విచ్చెక్కిన్తున్నాలయు నింగరాజుని. కనురెవ్స వేభడంకూడా
మర్శిపోటు ఆమెనే చూడ సాగాడు.
అరగంటనేవు ఆగకుండా ఈత కొట్టి ఒడ్డుకి వచ్చింది రూవ. స్వీమ్మాంగ్‌
వూల్‌ వక్కన వచ్చగడ్డి తీద వరచి ఉన్న టవల్‌ మీద వెల్లికిలా వడుకుని
ఆభూనం తీర్చుకోసాగింది.
నీరెండవడి ఆమె నగ్న శరీరం తళతళ మెరున్తుంబే, అమాంతంగా వెళ్ళి
వరుచుకుని వడుకుని ఉన్న ఆమెవెకి ఎక్కేద్దామన్న ఊవు వచ్చింది నీంగ రాజుకి.
కానీ త మాబుంచుకుని అలాగే చూడ సాగాడు. తొడలు తెరుచుకుని వడుకోవడం
వలన ఆమె ఉవన్సు న్పుష్టంగా కనివీన్తుంది వాడికి. నున్నగా వచ్చుగా
మెరి నీవోతుందీ అది. కొవ్వెక్కి దళనరిగా ఉన్న రెమ్మలు కొద్దిగా విచ్చుకుని
వాటి ఖీద ఉన్ను నీటి భిందువులు నీరెండ కాంతీలో తళతళ మెరి నీ పోతున్నాయి.
అబుదు నిమషాల తర్వాత లేచి నిలబడింది రూవ. రాజారాం చెటుల్‌
దగ్గరకు వెళ్ళి కిందనున్న నెటీని తీని తొడుక్కుని అతని వంక చూనీంది. కానీ
రాజారాం చూవు శూన్యంలోకి చూన్తున్నట్టు గా ఉంది.
“నింగ రాజూ…” గట్టి గా అరచింది రూవ.
అవుట్‌ వొన్‌ లోనుంచి వరుగెత్తుకొచ్చాడు నీంగరాజు. “అబ్యుగారినే
జ్యాగ్తత్తగా రూమలో వడుకోబెట్టు…” ఆజ్జావీంచి బంగళాలోవలీకి వడివడిగా
నడిచింది.
తన గదిలోకి వెళ్ళిన రూవ తడినీన జుట్టుని ్రెటుర్‌ తో ఆరబెట్టు కునే
దువ్వుకుంది. నెటీ తీనేనీ విఫాన్‌ చీర కట్టుకుని శ్రీవ్‌ లెన్‌ జాకెట్‌ వేనుకుని
మస్తాభె తన గదిలోంచి వోళ్లోకి వచ్చింది. కిచెన్‌ _వెవు నడవబోయిందల్లా
లోవల్లుంచీ మాటలు వినీవీంచి ఆగి పోబుంది.
“అమ్మగారికి అభ్భుగారంటే వల్లమాలిన వ్రేమనుకుంటా…. ఇట్చాంటి
న మభంలోకూడా ఆయనగురించి ఎంత శ్రద్ద తీనుకుంటుంది… ” అంటున్నాడు
నీంగ రాజు.
“మారా నాకణుతే అథ్యుగారు అదంతా నాటక మను కుంటున్నాడే మౌ
అని వీస్తాంది. ఆవిడ గారిని చూన్తే చాలు అభ్భుగారి కళ్ళు చింతని వ్వుల్లా మారతాయి.
అభున మాత్రం ఆమెనీ ఎంతో అనప్ఫాంచు కుంటున్నుట్టు అనే వీన్తుంది. ఇంత నేవ
చేన్తుందన్న కృతజ్ఞత లేదు ఆయనగారికి. మనకి తెలీమునీ కారణ మేదో ఉండే
ఉండాలీ.” అంది ఆదిల త్మ.
“ఇందాక ఆ న్వీమ్మేంగ్‌ వూల్‌ దగ్గర గుడ్డలివ్చేనీ ఆమన మందు
నిలబడింది. ఒళ్ళంతా చూవీన్తూ ఆయనకి వీదో చెవుతుంది. వ్రే మగాన్తో జాలి గానో
కాదు, కోవంగ్కా కనీగా అంటున్నుట్టు నాకనీ వీంచింది. వాళ్ళిద్ద రి మధ్యా వీదో
రవాన్యం ఉండి ఉండాలీ. నీకు తెలవకుండా ఉంటుందా… ” అన్నాడు నీంగ రాజు.
“నాకే ఖీ తెలిభుదురా బాబూ… ఆయన మంచం ఎక్కాక నేను ఇక్కడ వన్లోకి
చేరాను.” అంది ఆదిల కీ.
గొంతు తగ్గించి “మొగుడు మంచ మెక్కాడు, ఇన్నీ రోజులు ఈవిడ ఎవరితోటి
వ్యవవోరం నడ కుండా ఉంటుందంటావా…” అనడి గాడు నీంగ రాజు.
“నోరు మబ్బు… ఆ విషభూలు నీకెందుకూ… అబునా నాకు తెలీని
ఇంతవరకూ వరాబు మొ గాళ్లీ ఎవడినీ ఇంటికి మత్రం తీనుకు రాలేదు. బయటకి
వెళ్ళినవ్వుడు ఎవరితోనైనా కక్య్కూర్తి వడినా ఈపాటికి గువ్చుమన కుండా
ఉంటుందా… * సాగదీనీంది ఆదిలక్ష్మి గునగునగా.
రూపారాణి కిచెన్‌ లోకి తొంగి చూనీంది. నీంగరాజు కిచెన్‌ అల్మారాకు
ఆనుకునే టీ తాగుతున్నాడు. ఆదిలక్ష్మీ స్టా మందు నలబడి ఉంది.
“అదీ… ” అంటూ వెద్దగా వీలున్తూ కిచెన్‌ లోకి వ్రవేశీంచింది రూవ.
తత్తరవడ్డారు ఇద్దరూ. “అమ్మగారూ… టీ తాగుతారా… ” అడిగింది ఆదీలక్షి
వీనభుంగా.
“వద్దు అదీ… నేనలా లేడీన్‌ కబ్‌ దాకా వెళ్ళొస్తాను… ఏమమ్యూ
నీంగ రాజూ… ఎలా ఉంది ఉద్యోగం?” భుధాలావంగా అడు గుతున్నుట్టు వ్రశ్చీంచింది
రూవ.
“వనీ చాలా తక్కువగా ఉందమ్మగారూ. ఏఖీ తోచడం లేదు….” ననిగాడు
నీంగ రాజు.
“అమ్యుగారిని మంచం ఖీద లేవి కూర్చోబెట్టడం, రోజుకొక సారి తడిగుడ్డతో
ఒళ్ళంతా తుడవడం, ఉదథుం, సాభంత్రం తొటలో వీల్‌ చెబుర్‌ లో కూర్చోబెట్టి
తీవృడం… ఇదీ నీ వనే…” అందీ రూవ. ఆమె దృష్టంతా అత గాడి బల్వమెన శరీరం,
మెలీతీరిగీన కండల్నవెనే ఉంది.
“నరేనండీ…” అన్నాడు నీంగ రాజు.
“వంట అబునత ర్వాత నువ్వెళ్ళు ఆదీ…” అంటూ బభుటకి నడిచింది రూవ.
రాత్రీ వదకొండు గంటల ప్రాంతలో ఇంటికి తీరిగి వచ్చింది రూ పారాణి.
కారు పోర్టీ కోలో ఆవీ బంగళా మెట్టు ఎక్కుతూ మందుకి తూలీంది. పోర్టికో
వక్కనే నలబడి ఆమెనే గమనిన్తున్ను నీంగరాజు మందుకి దూకి ఆమె దగ్గరకి
చేరుకున్నాడు. గువ్వ్చున కొట్టింది విన్కీ వానన. కళ్ళెత్తీ అతగాడీనే చూనింది
రూవ. “ఏమ్‌ నింగరాజూ నువ్వా, ఏం వర్వాలేదులే, కొంచెం ఎక్కువెందోట్‌…
నీకు తెలుసా ఇవాళ నా అదే మా పెళ్ళీ రోజు అందుకే కాస్త ఎక్కువా
తాగి నట్టున్నాను. వద, నన్ను కాన్త నా రూమదాకా దిగబెట్టు… “” అంది
తడబడుతున్న మాటలతో. దగ్గరకు వచ్చిన నీంగరాజు మెడ ఖీద చెట్టువేనింది
కానీ ఊగి పోతూ ఉంది నీషా వల్లి.
ఆమె వీవుఖీద చెబ్బువేని పొదివి వట్టుకున్నాడు నింగరాజు. లోవలికి
నడివించుకుంటూ వెళ్తున్నువ్చుడు మరింతగా అతని _వెకి ఒరిగింది రూవ
మెకంలో. దాంతో వెనకనుంచి చుట్టా తీవ్చీ వట్టుకున్నాడే మౌ అతనీ చేతీకి ఆమె
ఎత్తులు వాటంగా తగులుతున్నాలు. సాముంత్రం స్పామ్మేంగ్‌ వూల్‌ దగ్గర్‌ చూనీన
ఆమె నగ్నదేవొం గుర్తుకొచ్చి ఒళ్ళు వేడెక్కింది నీంగరాజుకి. చేతీవేళ్ళకి ఆమె
చనుగుబ్బలు మెత్తగా, గట్టిగా తగలగానే నర్హున గాలీ పోనుకుని నిగడసాగింది
వాడి దడ్డు.
గదిలోకి వెళ్ళగానే బెడ్‌ మీద అడ్డంగా వడి పోటుంది రూవ.
“భోజనం చే స్తారా అమ్మగారూ…” అనడిగాడు నీంగ రాజు.
“ఊ… ఆదీలక్షి వెళ్ళిపోబుందా… ” అన్నది రూవ మానుకు పోతున్ను
కనురెవృలను బలవంతంగ్నావెకి లేవుతూ.
“వెళ్ళి పోటుంది అమ్మగారూ…” జవాబిచ్చాడు నీంగ రాజు.
“ఓకే… నువ్వెళ్ళు… ” అంటూ అతీ కష్టం తీద వెకిలేచి “ఏమ్‌ నంగ రాజూ,
నానెటీ ఆబీరువాలో ఉంటుందీ అదీ ఇచ్చేని వెళ్ళు… ” అంది.
వరుగులాంటి బీరువాదగ్గరికి చేరి అది తెరిచి ఆమె నైటీని అందుకుని
తీరిగి చూశాడు నీంగ రాజు. వ్‌ళ్ళీ మంచం ఖీద వెల్లకిలా వడిపోటుంది రూవ.
ఇదే అదను అనుకున్నాడు సింగరాజు. “అమ్మగారూ ఇదీగోనంజీ మీనెటీ…”
అన్నాడు ఆమెకు దాన్ని అందిన్తూ.
“అబ్బా ఓవీక లేదు నీంగ రాజూ…” అంది రూవ మత్తుగా.
“నన్ను పాల్చ్‌) చేయ మంటారా…” అన్నాడు సంగ రాదు,
కళ్ళెత్తీ అతడ్నివెవు చూనీంది రూవ “వాట్‌? నువ్వు వాల్స్‌ చేస్తావా…
వమళ్ఞ ర్రేదు గానీ… కాస్త కాళ్ళు నొక్కుతావా… ” అంది.
“అలాగే అమ్మగారూ…” అంటూ లు కే ఆమె నెటీనే వక్కన వడేనీ ఆమె
కాళ్ళు అందుకుని పాదాలు, మడమలూ, అరి కాళ్ళు మసాజ్‌ చేన్తున్లుట్టు
నొక్కసాగాడు నీంగ రాజు.
“ఓన్‌… వముగా ఉందోయ్‌…” అంది రూవ కళ్ళు అర మౌడ్చుల వుతుంటే.
ఆమె కాళ్ళదగ్గ ర్‌ బెడ్‌ మీద కూర్చుని ఉన్నాడు నింగరాజు. నషా ఎక్కువగా
ఉందీ రూవకు. ఒక కాలెత్తి అతని భుజుం ఖీద వెట్టింది. మరోకాలు అతని వళ్ళో
వెట్టిందీ. రెండు చేతులతో రెండు లం వీక్కలూ, పాదాలూ నొక్కసాగాడు
నీంగరాజు. ఆమె వెట తొలగీ పోయు స్రీవ్‌ లెన్‌ జాకెట్‌ లో ఆమె న్తనద్వయం ఎత్తుగా,
ఛాతీ ఖీద రెండు “తద్యుమా మడి కాయల్ని పొదిగినట్టు వెకీ కిందకీ కదుల్తూ, ఆ
కింద వచ్చుగా మెరున్తున్ను ఆమె. పొట్టా, లోతైన బొడ్డూ చూని
న్యేగృపాంచు కోలే క పోతున్నాడు సింగరాజు. ఒక కాలు వకెత్తడంతో చీర వెకి
లేచే పోటు ఆమె బల్మమెన వచ్చీ తొడలు కనువిందు చేన్తుంబే చీన్నుగా వాటి మీదకి
చేయ పోనిచ్చి తడి మాడు.
చీర ఆమె నడుము మీద కువ్చుగా ఉండిపోవడంతో ఆమె ఉవన్సు నూూత్రం
కనీవీంచడంలేదు. తొడల్ని వత్తుతూనే చేతీనీ మందుకి జరివీ ఆమె మెత్త యేద
అరిచేత్తో రుద్దాడు.
“నట్‌…ఇన్‌….” అంటూ మూలిగింది రూవ.
ఇక ఆగలేదు నీంగరాజు. చీరను తొలగించి ఆమె ఉవన్హు మీద డెరెక్ట్రుగా చేబువేని
నొక్కసాగాడు. చిన్నుగా మందుకి వంగి ఆమె తొడల్ని మదధద్దాడుతూ మందుకి
జరిగి ఆమె ఆడతనం మీద ముద్దులు కురివించ సాగాడు.
మత్తులో, మైకంలో ఉన్న రూవ “బావుంది… కానీణ్‌…” అంటూ తొడలు బాగా
విడదీ నంది.
రెచ్చివోమాడు నీంగరాజు, మందు నాలీకను నేరుగా ఆమె వూరెమ్మల
వనుధ్య తాకించాడు. అ్బవన రెమ్మల్ని విడదీనీ లోవలికంబా దూర్చాడు.
కలియది నవ్వుతూ, అంచుల్ని రాపాడిన్తూ, చిత్ర విచిత్రంగా ఆడించ సాగాడు.
చమ్మగా ఉంది రూవకి. మొత్తని వెకెత్తీ అతగాడి నోటి కందిచ సాగింది.
తాగిన స్కాచ్‌ విన్కీ నేషా కన్నా ఒంట్లోని తావం ఎక్కువగా ఎక్కువగా
అనీ వీంచ సాగింది. జాకెట్‌ నవెకి లాగేనుకుని చళ్ళనీ నొక్కుకుంటూ మచ్చికల్ని
నలువుకోసాగింది.
తలెత్తి ఆమెని చూనీన నీంగరాజు వెకిలేచాడు. శరవేగంతో బట్టలు తీనేని
ఆమ్మెవెకి ఎగబాకాడు. నీలువునా ఆమెని అక్త మేంచుకుని వెన వడు కున్నాడు.
బర్నువెన రాతీవలక తన గుండెల మీద వెట్టినట్టు అనేవించింది రూవకి.
అతని ఛాతీ కింద అవ్చడాల విండిలా అణి గీ పోమాయబు ఆమె చళ్ళు.
ఆబగా ఆమె వెదాలందుకున్నాడు నీంగరాజు. రెండు చేతులూ అతని మెడ
చుట్టూ వేని బిగించీ అతన్ని మందుకి లాక్కుంది రూవ. బండగా ఉన్ను అతనీ
వెదవుల్లీ కనీగా కొరుకుతూ చవ్చురించ సాగింది. నీంగరాజు కూడా దళనరిగా
తేనెలూరుతున్న ఆమె గులాబీ పెదవుల్ని కొరుకుతూ, నాలీకనీ ఆమె నాలీకతో
పెనవేన్తూ, ఎంగీలీనే జుర్రుతూ, రేగి వోమోడు.
ఇంకా ఉంది….