ఆ రోజె “భారతి” ఫస్ట్ నైట్, కొత్తగా కో టి ఆశలతో , అత్తవారింట్లో కి అడుగు పెడుతుంది , శోభనం గది మల్లెపూల తో అలంకరించి సువాసనలు వెదజల్లుతుంది ..

….‘…వకుళ కాదుగదా!…’ అనుకుంటూ…నెమ్మదిగా ‘…వకూ!…’ అన్నాను…‘….నేనే తల్లీ…’ అందది…ఇంతలో ‘…ఫిఫ్త్ ఫ్లోర్…’ అన్న రికార్డెడ్ మెసేజ్.. లిఫ్ట్ లోంచి బయటికి మోసుకొచ్చి…కారిడార్ లో నడుస్తున్నారు మా వాహకులు….‘…వకూ! …మనం బుక్ చేసిన

అప్పుడు ఆలోచించాను అక్కడ కుమారి పరిస్థితి ఎలా ఉందో అని. ఇక్కడ నుండి కధ వాళ్ళ మాటల్లో. శ్రీను రూం లోకి వెళ్ళగానే కుమారి శ్రీనుని చూసి లేచి నిలబడి శ్రీను

ఏంటి అలా చూస్తున్నావ్??� తను పూర్తిగా అలసిపోయి, గట్టిగా శ్వాస తీసుకుంటూ, కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి అడిగింది. నేను మెల్లిగా నవ్వాను. తన పూకులోనుంచి తీసిన నా వేలును చూపించాను. వేలుకి

జాబ్ లో జాయిన్ అయిన రోజే వారం రోజులు లీవ్ పెట్టి వెళ్తున్న నన్ను అందరూ ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నా పట్టించుకోకుండా ఆఫీస్ నుండి బయటకు వచ్చేసాను నేను…. సరాసరి విమానాశ్రయానికి వెల్లిపోయాను…

సరే విరేశ్ గారు అంటూ ప్రసాద్ కి కూడా ఇంకో గ్లాస్ లో పోసి ఇద్దరికి అందించి నేను మా ఆయన చెవిలో త్వరగా తాగి పడిపో నేను అగలేకపోతున్న అన్నాను

పది నిమిషాలు అలానే పడుకున్న అభి బ్రష్ చేద్దామని బయటకి వచ్చి చూస్తే రాధ అక్కడే నిలబడి జుట్టు ఆరపెట్టుకుంటూ ఉంది. పిర్రల క్రిందవరకు ఉండే ఒత్తైన జుట్టు. ఆమాత్రం టైం