రమ్య నడుముని వదిలాడు.రమ్య అక్కడె అలాగె పడిపొయింది.రాజేష్ రమ్య మీద పడుకున్నాడు.కాసెపటి తరువాత లేచి పూల్ లొ స్నానం చేసి బయలుదేరారు.రమ్య కాస్తా మెల్లిగా నడుస్తుంది.ఎమయిందె అని గుద్ద మీద కొట్టాడు.చాలా

కుమార్ బయటకి వస్తూ లేచి ఫ్రెష్ అయి కబొర్డ్ లొ ఉన్న సారీ కట్ట్కొ అని రమ్యతొ అన్నాడు.కుమార్ బయటకి వచ్చాడు.రమ్య బాత్ రూం లొకి వెల్లింది.కుమార్ బయటకి వచ్చి రాజేష్

కవిత ఇంటికి వెళ్ళేసరికి, రమేష్ తీరుబడిగా టీ.వీ లో స్పోర్ట్స్ చానెల్ చూస్తూ కనిపించాడు. లోపలకి వచ్చిన తల్లిని చూసి, కంగారు నటిస్తూ, “అరెరే! నువ్వు ఇంట్లో ఉండవనుకొని నేను ఉన్నా.

సుమన్ ఇక ఆలస్యం చేయలేదు. రాయి లాంటి మొడ్డని, సరిగ్గా శాంత పూపెదాల మీద పెట్టి, ఆమె కళ్ళలోకి చూస్తూ, ఒక్కసారి నడుముని కిందకి దించాడు. వాడు అలా దించగానే, ఆమె

శాంత మనసులో ఒక రకమైన ఎగ్జైట్ మెంట్. ఏంటి తను? ఏం చేస్తుందీ!? సొంత కొడుకుతో ఇంతసేపు ఫోన్ లో మాటలు..అయినా అలా మాట్లాడదంలో ఏదో ఆనందం. శాంతకు వళ్ళంతా పులకరింత.

“ఏంటీ ఇంత సేపు ఫోన్ తీయలేదూ?” “స్నానం చేస్తున్నానురా, నీ ఫోన్ రింగ్ వినబడలేదు. ఇంతకీ అన్నం తిన్నావా? ఎక్కడా, అఫీస్ లో ఉన్నావా?” “ఇందాకే తిన్నానులే. ఇంతకీ అంత సేపు

“కృష్ణా .. వెళ్లి మీ నాన్నని తీసుకురా, ” రాధ వంటిట్లోనించి పిలుస్తూ చెప్పింది. “వస్తున్నానమ్మా ..ఇప్పుడే”, అంటూ కృష్ణ హాల్లో పేపరు చదువుతున్నవాడల్లా, వాళ్ళ అమ్మ దగ్గిరకి వెళ్లి అడిగాడు,