” పెద్ద పెద్ద పనులు చేసి, ఇంకా నువ్వు చిన్న పిల్లడివా..???? మీ నాన్న కంటే ఆరు ఆకులు ఎక్కువ చదివినవాడివి……నువ్వే నాకు నేర్పుతుంటే….”
వినయ్ ఇచ్చిన ఎంగిళి పాలు కాస్తా, త్రాగేసి వాడి తల మీద మొట్టికాయ మొట్టింది.
హఠాత్తుగా తాను మరచిపోయిన విషయం ఒకటి వినయ్ కు గుర్తుకు వచ్చింది.
” శోభా….ఇలా రా…”
తను కిటికీ దగ్గరకు వెళుతూ, పిలిచాడు.శోభన వెళ్ళింది.వినయ్ కిటికీలోంచి ఆకాశాన్ని చూపిస్తూ,
” కనిపిస్తున్న చుక్కలలో నీలాగే అందంగా కనబడుతున్న ఆ చుక్క అరుంధతి.అరుంధతిని కూడా చుసేశాము…ఇంకేమన్నా ఉన్నాయా….?”
” ఉంది….” సిగ్గుపడుతూ చెప్పింది.
” ఏంటది….?”
ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు……..
” నా భర్త నన్ను మీ అమ్మమ్మలా బుజ్జి అనిపిలుస్తాడు…….ఇలా కాదు…”
మాటమార్చింది.
” నాకు ఇలానే పిలవాలనిపిస్తుంది…..నచ్చలేదా….?”
” అది సరే, ఇంకా ఏముంది….?”
” శోభనం గదిలో మొదటిసారిగా, భార్య భర్త కాళ్ళకు దణ్ణం పెట్టాలి….” అన్నాడు.మళ్ళీ తనే,
” అయ్యో…వద్దులే, నువ్వు నాకంటే వయస్సులో పెద్దదానివి…”
” వరుస ఏదైనా, వయస్సు ఎంతైనా…నీవు చేసిన పనికి ఎవరైనా భార్యే అవుతారు “
చటుక్కున ఒంగి వినయ్ పాదాలు ముట్టుకుంది.శోభనను లేపి గట్టిగా హత్తుకున్నాడు.
తల్లి బాయలు ఉద్వేగంతో ఉబ్బి, వినయ్ చాతిని నొక్కుతున్నాయి.
“ ఇప్పుడేగా, ముట్టుకోనన్నావు…?”
కొంటెగా నవ్వి కన్నుగీటింది చిన్నపిల్లలా….
” అన్నావు కాదు,అన్నారు అని అనాలి”
గుసగుసగా అన్నాడు.
అర్థం కానట్టు చూసింది శోభన.
” సరే, ఇక వెళ్ళనా…..?” మళ్ళీ తనే అంది.
” పెళ్ళికూతురు వచ్చిన దగ్గర నుండి వెల్లిపోవాలని చూస్తోంది….శోభనం గది అంటే అంత భయమా….?”
” కొత్త పెళ్ళికూతురుకి ఆ మాత్రం ఉండదా మరి…..?”
రెట్టించింది.
” అబ్బా….ఎంత ముద్దోస్తునావో తేలుసా నువ్విలా మాట్లాడుతుంటే…..”
వినయ్ కసుక్కున తల్లి బుగ్గ కొరికాడు.
” అబ్బా…..నిన్ను ఇవేమీ చెయ్యకూడదన్నానా….?? గారంగా కోప్పడుతూ, కౌగిలి విడిపించుకుంది.
” సరే, చెయ్యనులే…నాన్నలా నన్ను పిలువు చాలు “
” నా వల్ల కాదు బాబు….”
” అయితే, నేను మాట తప్పుతాను….”
” వినయ్ సిగ్గేస్తోంది అలా పిలవాలంటే…ప్లీజ్ వదలరా….”
” నాకోసం ఎంతో చేశావు……ఈ మాత్రం చెయ్యలేవా….?”
మళ్ళీ తల్లిని దగ్గరకు లాక్కుంటూ,జాలిగ మొహంపెట్టాడు.
” అబ్బా, వదలండి, నేను వెళ్ళాలి…..చాలా…”
ఈ సంభోదన శోభనను ఇంకా దగ్గరకు చేర్చినట్టై, సిగ్గుతెర ఒక్కసారిగా మొహంలో తొణికిసలాడింది.
” కొత్త మొగుడిని ఇక్కడ ఉంచుకుని ఎక్కడకు వెళతావే…..?”
” మీరేమి నా మొగుడు కాదు.నా పెనిమిటిచ్చిన ముద్దుల కొడుకు. మరచిపోయారా….?”
వినయ కాజా ముక్కను కొద్దిగా త్రుంచి,
” పిచ్చిమొద్దు, వీడు చిన్న పెనిమిటి, ఆయన పెద్ద పెనిమిటి….అర్థమయ్యిందా…..?” అంటూ కాజా ముక్కను శోభన పెదవికి అందించాడు.
తను అది పెదవులతో అందుకోగానే, వినయ్ ఆమె చెంపలు పట్టుకుని ముందుకు లాక్కుని తాను ఆ కాజా ముక్క మరోవైపు పెదవులతో అందుకున్నాడు…..
తల్లి పెదవుల తడి ,కాజా పాకం వినయ్ ను మత్తెక్కిస్తుంటే, శోభనకు అతని పెదవుల వెచ్చదనం తిమ్మిర్రెక్కిస్తోంది…..పరిపక్వత లేని వయస్సులో ఆనాటి శోభనం కంటే, నేడు ప్రౌడ వయస్సులో జరుగుతున్న శోభనం తనలో పులకింతను పదిరెట్లు చేస్తోంది……
పెదవులను చీకుతూ, వినయ తన నాలికను తల్లి నోట్లోకి దూర్చాడు…..
ఆ చిన్ని కాజా ముక్కను ఇద్దరిలో ఎవరు మింగేశారో ఎవరికీ గుర్తులేదు….
లోపలికి దూరిన నాలికకు,తన జతకత్తె దొరికింది….
పెనవేసుకుంటూ, కలయబడుతూ…..ఒకరి ఎంగిళి ఒకరు జుర్రుకుంటూ, అలానే అడ్దంగా మంచం మీదకు వాలారు….
(………….)
నయనమనోహర రూప లావణ్యం
నల్లగ నిగ నిగ లాడే కేశ సంపద
ప్రత్యేకత చాటే పసిడి పాపిడి పింది
నొసటన అలంకారం ఆ వెళ్ళాడే బొట్టు
మన్మధ ధనస్సులా ఆ కను బొమలు
తదేకంగా చూచే ఆ నీలి నయనాలు
కాటుకతో అవి మరింత సుందరం
కొట్టొచ్చినట్లు కనిపించే కనురెప్పలు
ఆహా! ఆ అందాల నాశిక పై వ్రాయలనుంది
వేయి కవితలు
ముక్కెర లేకున్నా ముద్దొస్తోంది
సంపెంగపువ్వు లాంటి నాశిక
లక్క పిడతలాంటి నోరు
కుంకుమపువ్వు అద్దినట్లున్న ఆధరాలు
కురుల్లో కననకాంబరాలు
చెంప స్వరాలు వినిపిస్తున్నాయి మధుర స్వరాలు
వంకీలు తిరిగిన చెంపలు
అందమైన కర్ణాభరణాలు
పాలమీగడలాంటి బుగ్గలు
పొందికైన చుబుకం
శంఖాకారం లో నునుపైన మెడ
కాంతులీనే కంఠం
మెడలో ఆభరణాలు రమ్యం
గుండ్రని భుజాలు
ఎర్రని పట్టు వస్త్రం పై బంగారు చమ్కీ జరీ
మెత్తని జబ్బలు కండిపోవునా అన్నట్లుగా
అరవంకీలు
గల గలలతో ఊహలు రేపే ముచ్చటైన గాజులు
సన్నని నడుముకు మురిపెంగా ఇమిడిన వడ్డాణం
అన్నిటికీ మించి చేతులు జోడించి నమస్కారం
సంస్కారం ఉట్టిపడే సాంప్రదాయ భంగిమ
నయనమనోహరం! ]]
శొభన బుగ్గను నాలికతో రాస్తూ,వినయ్ తన కుడి కాలు ఆమె మీద వేశాడు…కొడుకు కట్- డ్రాయర్ వేయలేదన్న విషయం అర్థమయ్యింది తనకు.
” ఏయ్, ముట్టుకోనని మాటిచ్చావుగా….”
హస్కీగా అంది.
తనకు తెలుసు,తన కొడుకు ముట్టుకోకుండా ఉండలేడని….
వాడు ముట్టుకోకుండా ఉంటే తాను తట్టుకోలేదని…..
” కొద్ది సేపే, ఆ తర్వాత నువ్వు వద్దంటే ఆపేస్తాను….”
వినయ చేతులు తల్లి నడుము మడతలు నిమురుతున్నాయి……
బుగ్గను చీకుతున్న వినయ్ మొహం ఆమె మెడ ఒంపును చేరుకుంది…..
కోరికతో నిండుతున్న తన పాలిండ్లు, వినయ్ ఛాతికి అదుముకుంటున్నాయి…
మడతలను మీటుతున్న చేతి వ్రేళ్ళు, ఆమె పలుచటి పొట్టమీదున్న గుండ్రటిలోయను స్పృసిస్తోంది…..
” ఆహ్ హ్హ్ హ్హ్ హ్హ్ ……..”
సన్నటి మూలుగు శోభన నోటి నుండి……
మెడ ఒంపు దగ్గర పని ముగించుకున్న నాలుక, ఆమె చుబుకం దగ్గరకు చేరుకుంది…..
వినయ్ వ్రేళ్ళు బొడ్డును తొలుస్తూ……..,పైటను లాగాయి…….
పెళ్ళికొడుకు ఏమి కావాలో,ప్రౌఢకు అర్థమయ్యింది……
ఒక చేత్తో తన పవిట పిన్నును ఊడదీసింది….