” అమ్మా, అప్పుడే నీ సళ్ళు పెద్దగా, నిఠారుగా ఉన్నాయి చూడు “
” అది పూలమాలరా, సళ్ళు కాదు. అహ్హాహ్హాహ్హా….”
” అమ్మా, ఈ ఫోటోలో నీ మొహం చూడు, ఎపుడెపుడు, నాన్న నిన్ను గదిలోకి తీసుకెలతాడా అనే తహతహ కనబడుతోంది..అహ్హాహ్హాహ్హా….”
” ఛ్ఛీ వెధవా,ఎగతాళా…? అలా అయితే నేను వెళ్ళిపోతాను “
” సారి, సరదాగా అన్నాను.అమ్మా, ఈ బట్టల్లో ఏ రంగు బ్రా, చెడ్డీ వేసుకున్నావు…?”
” బ్రా తెలుపు.ప్యాంటి రంగు గుర్తులేదు.”
ఇంతలో ఒక ఫుల్ సైజు పోటోని చూసి, వినయ్
” అమ్మా, అప్పుడే నువ్వు సూపర్ ఫిగర్.ఆ కళ్ళు చూడు, ఆ పెదవులు చూడు,ఆ గొంతు, ఆ లేత కొబ్బరికాయలలాంటి బాయలు,సన్నటి నడుము.అబ్బా కసి పుట్టిస్తున్నావు.నీ గుద్దలే సరిగ్గా కనబడడం లేదు.”
” ఇప్పుడు బాగానే చూస్తున్నావుగా,మీ నాన్నగారు కూడా చేయని పనులన్నీ నువ్వు చేస్తున్నావుగా…ఇంకేమి తక్కువ? “అక్కసుగా అంది.
” ఇప్పుడున్నది బలసిన గుద్ద…..అప్పుడేమో లేత గుద్ద….”
” అంటే, ఇప్పుడు నేను బాగాలేననేగా నీ ఉధ్ధేశ్యం….?” చిన్నపిల్లలా ఉడుక్కుంది.
” చా, నేను అలా అనలేదమ్మా…..నాకు ఎప్పటికీ ఈ బలసిన గుద్దలే ఇష్టం… నేనొకటి అడగనా….?”
“………..” తల త్రిప్పి వినయ్ వైపు చూసింది.
” ఏ కొడుకైనా , తన తల్లిని పెళ్ళికూతురుగా చూడగలడా….?”
” అదెలా కుదురుతుంది….? అప్పుడు పిల్లలు ఉండరుగా….” అయోమయంగా కొడుకును చూసింది.
” నాకు చూడాలని ఉంది…”
” షష్ఠికి మళ్ళీ నాకూ, మీ నాన్నకు పెళ్ళి చేసి చూడోచ్చులే…” నవ్వింది.
” కాదు…ఇప్పుడే…”
” ఏంట్రా….వాగుతున్నావు…?”
” అవునమ్మా, ఈ ఫోటోలో ఉన్నట్టు చక్కగా,ఇలాంటి చీర కట్టుకుని, చేతిలో పాల గ్లాసుతో వస్తే చూడాలని ఉంది..”
” రేయ్…..22 సంవత్సరాల ముందు మీ నాన్నతో శోభన గదిలోకి అడుగుపెట్టినదాన్ని, ఈ రోజు నీతోనా….? గొప్ప కొడుకువి రా…”
ఇలాంటి వింత వింత కోరికలతో తనను వివశురాలను చేస్తున్న కొడుకుని చూసి విస్తుపోయింది శోభన.
” దెంగుతానని అన్లేదు కదమ్మా….చూస్తాననేగా అన్నాను “
” అలాంటప్పుడు బెడ్ రూం ఎందుకు…..?”
” ఉత్తినే…..ఇదిగో చూడమ్మా, ఇలాగే తయారవ్వాలి….దీంట్లోలా దండా గిండా వద్దులే….”
” దీంట్లో ఉన్నవి చాలా ఇప్పుడు లేవే….”
” నువ్వు చెప్పు, నేను తీసుకు వస్తాను….టైం ఐదేగా అవుతోంది.”
” ఎలాగో ఏడు…..నగా నట్రా ఉన్నాయి.మిగిలినవి ఇందులో ఉన్నవి తీసుకురా….”
వినయ్ నోట్ పుస్తకం తీసి లిస్ట్ తయారుచేస్తున్నాడు….
1. మల్లెపూవులు.
2.లిప్-స్టిక్
3.కాటుక
4.మెహందీ
5.నైల్-పాలీష్
6.ఫేస్ క్రీం
7.స్వీట్స్
ఇంకా ఎమన్నా ఉంటే అవి ఇంట్లో ఉంటాయిలే,అనుకుంటూ తాను బయలుదేరాడు.
(……….)
అరగంటలో అన్నీ దగ్గరలో ఉన్న ఫ్యాన్సీ షాప్ లో కొని, ఇంటికి చేరుకున్నాడు.
కొడుకు తెచ్చిన వస్తువులు చూసి విస్తుపోతూ శోభన,
” ఏయ్…ఏదో మాటవరసకు అంటే,నిజంగా ఇవన్నీ కొని తెచ్చావా….పోరా,…..ఎప్పటిలాగే,నన్ను నువ్వేమైనా చేసుకో నేనేమి అననులే….ఇవన్ని వద్దు…పెల్లికూతురులా తయారవ్వాలంటే సిగ్గేస్తోంది బాబు…”
కొడుకు పెళ్ళినాటి రోజు గుర్తుకు తెప్పిస్తుంటే,శోభన మొహం సిగ్గుతో కెంపులయ్యాయి….
” నాకు అదే కావాలి…..మా అమ్మ గదిలోకి వస్తున్నప్పుడు, ఆరోజు నేను చూడని సిగ్గు, ఈ రోజు మా అమ్మ మొహంలో చూడాలి”
” ఇది అంత ఆషా-మాషీ వ్యవహారం కాదు….నేనొక్కదాన్నే అలంకరించుకోలేను “
” నేనున్నాగా, ఏదీ నీ చెయ్యి ఇవ్వు నెయిల్ పాలీష్ వేస్తాను ” తల్లి చెయ్యి లాక్కోబోయాడు.
” వద్దులే నేనే తయారవుతాను….నీకొక చాన్సు ఇస్తున్నాను ఆలోచించుకో….ఒకటి ఇలాగే మంచం మీదకు వెళదామంటే సరే…లేదా నేను పెళ్ళికూతురులా ముస్తాబయితే మాత్రం , నన్ను ముట్టుకోకుండా, ఉత్తినే చూడాలి…ఏది కావాలి….?”
” పెళ్ళి కూతురుగా…..”
నిన్నెలా పక్కమీదకు లాగాలో నాకు తెలుసులే.
” ఏంట్రా ……???? ఏదో గొణుగుతున్నావు…..?”
” అబ్బే ఏమీ లేదు….నీకు అన్నీ నేనే సెలక్ట్ చేస్తాను “
తల్లి బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళి, బీరువాలోంచి, లైట్ రోజ్ బ్రా, స్కై బ్లూ ప్యాంటీ,తెల్లటి లంగా, ఆకుపచ్చ మామిడి పిందెల బార్డర్ ఉన్న తెల్ల చీర,బంగారు కమ్మలు, పాపిడి బిల్ల, గొలుసు,వడ్డాణం అన్నీ మంచం మీద పెట్టాడు.
కొడుకు చేస్తున్న పని చూస్తూ,తనలో తాను మురిసిపోయింది.తనకూ ముస్తాబవ్వాలనే తపన మొదలయ్యింది.కొడుకు ముచ్చట తీర్చాలని మనస్సు ఉవ్విళ్ళూరింది… అంతే కాదు…..తనకూ మళ్ళీ పెళ్ళికూతురు రూపంలో ఎలా ఉంటానో చూసుకోవాలనిపించింది….ఎప్పుడో తెలిసీ తెలియని వయస్సులో మొట్టమొదటి సారిగా ఆ అలంకరణతో శోభనం గదిలో కాలుపెట్టింది…ఆ తర్వాత ఎప్పుడూ తన భర్త అలా తయారవ్వమని అడగలేదు….ఆయన అంశంతో పుట్టిన వినయ్ ఎంతో మేలు……ఇలాంటి చేస్ఠలతో, మాటలతో తన హృదయంలో వాడి తండ్రి స్థానాన్ని ఆక్రమించుకుంటున్నాడు….ఇప్పుడు రెండోసారి….పెళ్ళికూతురుగా….అదీ కన్నకొడుకు గదిలోకి….
” అమ్మా, అన్ని పెట్టేసాను….తొందరగా తయారవ్వు…”
వినయ్ మాటలకు,అలోచనలు చెదరిపోగా,
” ఇప్పుడు సమయం ఆరేగా అవుతోంది…..తొందరెందుకు….? చీకటి పడని “
” చీకటా….? ఎందుకూ….? నువ్వేగా చెప్పావు…..ముట్టుకోకూడదని…ఇక ఎప్పుడైతేనేం….?”
” పెళ్ళికూతురు ముస్తాబంటే అంత ఈజీ కాదు…అన్నీ చూసుకోవద్దు….”
మెహందీ పెట్టుకుంటూ,సిగ్గుపడుతూ వినయ్ ను చూసి నవ్వింది…..
తన తల్లి సిగ్గుపడ్డ తీరు వినయ్ కు ఎంతో నచ్చింది…
” సరే, సరే….నీ ఇష్తం……నేను నా గదిలోకి వెళతాను…”
” గదిలోకి ఎందుకు…..?”
” నిన్ను ఒక్కసారిగా పెళ్ళికుతురు రూపంలో చూడాలని ఉంది…….ఆ సస్పెన్సు ఎంత హాయిగా ఉంటుందో నీకేమి తెలుసు….”
ఆరిందలా ఫోజు కొట్టాడు.
శోభన నవ్వుతూ…
” సరే వెళ్ళు…..బోజనాలు తొందరగా ముగిద్దాం…”
” నా ముద్దుల అమ్మా….నేను ఏమి చెప్పినా చేస్తావు కదూ…!!”
వినయ్ తల్లి తలపట్టుకుని,ఆమె నోటిని తన నోటితో తాళం వేసాడు.
” హా…హమ్మా……వదలండి “
శోభన నోరు జారి అనేసింది.
వినయ్ కు నరాలు జివ్వుమన్నాయి.
” అమ్మా, ఏమన్నావ్….ఏమన్నావ్….??????”
” వదలరా…..అన్నాను”
” కాదు…కాదు. నాన్నను అన్నట్టు నన్ను వదలండి అన్నావు.ఈ రోజు మట్టుకు నన్ను అలానే పిలవవా….?”
” పోరా…..అదేమీ కుదరదు….ఎక్కువగా మాట్లాడితే…..ఇప్పుడు ఈ అలంకరణ కూదా ఆపేస్తాను “
” సరే…సరే…నీ ఇష్టం…”
అలంకరణ సామానులు తన గదిలో మంచం మీద సర్ది, వినయ్ ను భోజనానికి పిలిచింది.ఇద్దరూ భోజనం చేశారు…కొడుకు మొహంలో ఆతురతను చూసి శోభన తనలో తానే గుంభనంగా నవ్వుకుంది…
ఒక్కసారిగా ఎందుకనో తాను మళ్ళీ యవ్వనంలోకి కాలుపెట్టిన్నట్టనిపించింది…వినయ్ తన గదిలోకి వెళ్ళి తలుపేసుకున్నాడు….ఎందుకు అలా చేశాడో అర్థం కాలేదు శోభనకు.
తను తన బెడ్ రూం లోకి వచ్చి,చేతి వ్రేళ్ళకు చక్కగా నైల్ పాలీష్ వేసుకుంది.కాళ్లకు పెట్టిన మెహందీ ఆరిపోయింది….గది బోల్టు వేసుకుని నైటీ విప్పేసి, బాత్రూం లోకి వెళ్ళి స్నానం చేసింది…సబ్బు ను తన చంకల్లో, సళ్ల మధ్య, తొడల మధ్య బాగా అరగ దీసింది…..దిశ మొలతో తనను తాను పై నుంచి క్రిందకు చూసుకుంది.మెహందీ బాగా పండి ఎర్రగా ఉన్నాయి తన కాలి వ్రేళ్ళు…అలా నగ్నంగా నడుచుకుంటూ వచ్చి డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడింది. చిన్న మువ్వలతో ఉన్న పట్టీలను కాళ్ళకు తగిలించుకుంది.
