యుద్దం లో ఇద్దరం గేలిచాము కాని యుద్ధం అయిపోయిన తరువాత తెలిసింది యిద్దరు గెలిచిన యుద్ధం లో బాగా నష్టపోయింది నేనేనని, ఎందుకంటే నా 13 సం” ల ప్రాతివ్రత్యం పోయింది.

నాకు కూడా అతని మీద అనుమానం రాలేదు. రోజులు అలాగే దొర్లి పోతున్నాయి నాకు చాకలి రంగమ్మ చెప్పే మాటలు రంకు కబుర్లతో కాలక్షేపం అవుతుండేది. కాని నాకు తేలియ కుండానే

ఇంట్లో నేను, మా అత్త, విశాలాక్షి అత్తయ్య, మామయ్య మాత్రమే ఉన్నాము. పార్వతి రెండు రోజుల క్రితమే వెళ్ళిపోయింది. అత్తకు మార్కెట్ కు వెళ్ళి కూ ర గాయలు, వస్తువులు తెచ్చే

మా అడుగుల చప్పుడు విని , నాయకా నాయకా అంటూ మహారాజు మందిరపు ద్వారాన్ని తట్టి ….. మొత్తం రాజ్యాన్ని చేజిక్కించుకున్నట్లు మనవాళ్లంతా వచ్చేస్తున్నా……..రు అంటూనే వాళ్ళవైపుకు దూసుకువస్తున్న నిన్నుచూసి అలా

ఎన్నిరోజులు స్పృహకోల్పోయానో నాకే తెలియదు , ప్రాణాలు పోతున్నట్లు కేకలు – భయంతో అరుపులు వినిపించడం అంతలో పెద్ద శబ్దం వినిపించడంతో ఉలిక్కిపడిలేచాను . ఆ పెద్ద శబ్దానికి కారణం చెరశాల

ఇక్కడ రాజు ఆజ్ఞ ప్రకారం నన్ను ….. పాతాళం లాంటి ప్రదేశంలో ఉండే చెరశాలకు తీసుకెళ్లారు – ఆ ప్రదేశం చూడటానికే భయ కంపితం లా ఉంది . భటులు :

మహారాజు : మహేశ్వరుడా …… చివరిసారిగా అడుగుతున్నాను నువ్వు క్షత్రియుడివా కాదా ? . కాదు అన్నట్లు తలదించుకున్నాను . మహారాజు : అంటే ఈ హిడుంభి రాకుమారుడు చెప్పినది నిజమే