తెల్లారి లేచేసరికి నా డ్రాయర్, లుంగీ తడిసిపోయి ఉన్నాయి. నవ్వొచ్చింది. కల్లో ఎవరినో గట్టిగా కౌగిలించుకున్నట్టు లీల గా అనిపిస్తోంది. మొహం కనిపించ లేదు గాని మెత్తటి ఆ శరీరం మీద

ఆ రోజంతా నా మనసు మనసులో లేదు. ఆఫీసు లో కూర్చున్నాను గాని ఆ స్పర్శే గుర్తొస్తోంది. ఆ పెదవుల వెచ్చదనం, నాభి భాగం దగ్గర మెత్తదనం ఇంకా ఇప్పుడు ప్రత్యక్షం

డిగ్రీ పూర్తి అవ్వటానికి ఇంకా సరిగ్గా ఒక నెల రోజులుందనగా జరిగింది ఆ సంఘటన. చాలా రోజుల్నించి భయపడుతూనే ఉన్నాను. అమ్మకి నాన్నకి కొంచెం సంఘర్షణ జరిగింది. మర్నాడు ఉదయం వాళ్ళు

అది నువ్వేనా?! నీ నవ్వేనా అది 2 టౌన్ పోలీస్ స్టేషన్ ఇంటరాగేషన్ రూమ్ లోపల ఒక యువకుడు గాయాలతో పడి ఉన్నాడు. పెదవి చిట్లిపోయి ముఖమంతా పగిలిపోయి నెత్తురులో ఓడుతూ..,

కోట్ల ఆస్తిని తన ఏకైక మనవడు వాసు పేరున రాసేసి కన్నుమూశాడు పాపారావు. వాసు తండ్రి సుబ్బారావు పదేళ్ల క్రితమే కాలం చేసాడు. ఊర్లో బాగా డబ్బులున్న ఫామిలీ కాబట్టి వాసుని

నేను “ఎవ్వరు” అని అన్నాను నా సళ్ళు చికుతున్న తల పైకి ఎత్తారు నా కళ్ళని నేను నమ్మ లేకపోయాను నేను చూస్తున్నాడు నిజమో కాదో అర్ధం కాలేదు నా సళ్ళు

నా పేరు స్మిత నా వయస్సు 24 సంవత్సరాలు DD సైజు బ్రెస్ట్ 5 అడుగుల ఎత్తు తెల్లగా వుంటాను ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే ప్రతి మగడు నా లాంటి అమ్మాయి