ఇక ఆ సమయంలో ఉదయ్ గురించి చెప్తే మీరు కూడా మా అమ్మలాగనే స్పందించి వీడ్ని ఓ పాపంగా భావిస్తారేమోనని భయపడి అప్పటికి నా ప్రయత్నాన్ని వాయిదా వేశాను. మీ మూడ్ మంచిగా ఉన్నప్పుడు మెల్లగా చెపుదామని వేచివున్నాను… కానీ, ఈ పరిస్థితులలో చెప్పాల్సి వస్తుందని నేననుకోలేదు!” అంటూ చెప్పడం ఆపి ఓసారి శంకర్ వైపు చూసింది. శంకర్ తల దించుకుని వున్నాడు. ఆమె కొనసాగిస్తూ, “మీతో ఇదంతా ముందుగా చెప్పకపోవటం నిజంగా నా తప్పే… దయచేసి నన్ను క్షమించండి…” అంది. ఆమె కళ్ళలోంచి నీరు చెంపలపైకి చేరింది. తల దించుకుని అతని ఎదుట మౌనంగా నిల్చుంది.
శంకర్ ఇంకా తలదించుకునే వున్నాడు. రెండు యుగాల(క్షణాల) మౌనం తర్వాత…
“ఔను… నువ్వు తప్పు చేశావ్…!” అన్నాడు మెల్లగా. శ్రీదేవి చప్పున తలెత్తి శంకర్ వైపు చూసింది. శంకర్ కూడా మెల్లగా తల ఎత్తి ఆమె వంక చూసి చిన్నగా నవ్వుతూ, “నిజంగా ఈ విషయాన్ని దాచి చాలా పెద్ద తప్పే చేశావ్, శ్రీదేవి…! ఏఁ…. నేను మరీ అంతటి కఠినాత్ముడను అనుకున్నావా….?” అన్నాడు. శ్రీదేవికి ఒక్కసారిగా సంతోషం పెల్లుబికింది. అనిర్వచనీయమైన ఆనందంతో మనసు తుల్లింతకు గురవుతుండగా శంకర్ పాదాల మీద పడబోయింది. శంకర్ ఆమెను మధ్యలోనే ఆపి కుర్చీలోంచి లేచి ఆమెను తన గుండెలకు హత్తుకున్నాడు.
శ్రీదేవి చెప్పింది విన్నాక. అతని హృదయం బరువెక్కింది. మనసులో తన భార్య యెడల మిక్కిలి గౌరవం ఏర్పడింది. ఆమె గురించి తప్పుగా అనుకున్నందుకు తనపై తనకే ఎంతో అసహ్యం వేసింది.
‘నిజానికి తప్పు నీది కాదు శ్రీదేవి…. అగ్ని సాక్షిగా పెండ్లాడిన నీకు ద్రోహం చేస్తూ, వైవాహిక బంధానికి వున్న పవిత్రతను మంటగలుపుతూ పరస్త్రీలతో అక్రమ సంబంధాలు సాగించి ‘నేను’ తప్పు చేశాను… కాదు పాపం చేశాను…’ అని మనసులో అనుకున్నాడు.
శంకర్ ఆమె ముఖాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని కన్నీళ్ళను తుడిచాడు. ఆమె అతని కౌగిలిలో వెచ్చగా కరిగిపోయింది.
అప్పుడే శంకర్ కి ఏదో గుర్తుకొచ్చింది. జేబులోంచి ఫోన్ తీసి అజయ్ కి కాల్ చేశాడు.
“హలో అజయ్… కేసు పెట్టడానికి నేను ఒప్పుకుంటున్నాను. నువ్వు చెప్పింది నిజం. శ్రీదేవి విషయంలో నేను చాలా తప్పుగా అనుకున్నాను. తనే పాపమూ యెరుగదు… తనకి ఎలాగైనా న్యాయం జరగాలి… తప్పు చేసినవాళ్ళకి శిక్ష పడాలి…”
“బెదరూ… చాలా మంచి నిర్ణయం తీసుకున్నావ్… నాకు చాలా సంతోషంగా వుంది. మొత్తానికీ నువ్వు రియలైజ్ అయ్యావ్… ఇక మిగతా విషయాలు నాకు వదిలేయ్…! ఇవాళ సాయంత్రమే వచ్చి శ్రీదేవిగారి దగ్గర స్టెట్‌మెంట్ తీసుకుంటాను. సరేనా…. ఆనా కొడుక్కి సరైన శిక్ష పడేవరకూ వదిలేది లేదు…” అంటూ ఫోన్ పెట్టేశాడు.
నిజానికి శంకర్ కేసు పెట్టడానికి ఒప్పుకోక ముందే ఆ దుర్గాదాస్ గురించి ఎంక్వయిరీలు మొదలెట్టాడు అజయ్. అప్పుడే అజయ్ కి దుర్గాదాస్ తలపగిలి హాస్పిటల్లో వున్నాడని తెలిసింది. విషయం ఏంటా అని ఆరా తీస్తే వాడి పనివాళ్ళే వాడిపై దాడి చేయటం, పోలీసులకు కబురు పెట్టడం తదితర విషయాలన్నీ బయటపడ్డాయి. అయితే, వాడి మీద ఎఫ్.ఐ.ఆర్ ఫైలయిందా..? అనే మేటర్ తెలుసుకునేందుకు ఆ డివిజన్ పోలీస్ స్టేషన్ కి ఫోన్ చేస్తే, ఆ సదరు ఎస్సై, “ఆ పనివాళ్ళు కేసును విరమించుకున్నారు సార్…!” అని చావుకబురు చల్లగా చెప్పాడు. కారణం ఏంటని అడిగితే వెకిలిగా నవ్వుతూ, “మీకు తెలీందేముంది సార్… పెద్దోళ్ళ గొడవలు..! ఆ పనివాళ్ళ మొగుళ్ళని విడిచిపెట్టడానికి దుర్గాదాస్ గారు ఒప్పుకున్నారు. దాంతో, వాళ్ళు కేసును విరమించుకున్నారు… పైగా ఒక్కొక్కరికీ రెండు లక్షలు చొప్పున పరిహారం కూడా ఇచ్చేందుకు ఒప్పుకున్నారాయన… అందుకే—” అని ఇంకా ఏదో చెప్తుండగా అజయ్, ” వాడి దగ్గర మీరు చెరో రెండు లకారాలు పుచ్చుకుని కేసు క్లోజ్ చేసేశారు… అంతేగా!” అంటూ విసురుగా ఫోన్ పెట్టేశాడు.
‘ఇప్పుడేం చెయ్యడం?’ అని అనుకుంటున్న తరుణంలో శంకర్ ఫోన్ తో అజయ్ లో మళ్ళా ఉత్సాహం ఉరకలెత్తింది. “రేయ్ దుర్గాదాస్… ఇక నువ్వు మటాష్ రా…!” అనుకుంటూ బల్లను గట్టిగా చరుస్తూ నవ్వాడు.
★★★
అజయ్ తో మాట్లాడాక శంకర్ శ్రీదేవితో కలిసి లోపలి గదికి వెళ్ళి అక్కడ లక్ష్మమ్మతో ఆడుకుంటున్న ఉదయ్ ని తన దగ్గరకు రమ్మని పిలిచాడు. “ఏంటి అంకుల్…?” అంటూ ఉదయ్ గెంతుకుంటూ వాళ్ళని సమీపించగానే శంకర్ వాణ్ణి ఎత్తుకుని, “అంకుల్ కాదు… ‘నాన్నా’ అని పిలువు నన్ను,” అన్నాడు వాడి బుగ్గను ముద్దాడుతూ. “నాన్నా…?” అంటూ ఆశ్చర్యంగా శ్రీదేవి వంక చూశాడు ఉదయ్. శ్రీదేవి మునివేళ్ళతో వాడి జుట్టును దువ్వినట్టుగా చేస్తూ, “ఔను… కన్నా!” అంది విప్పారిన వదనంతో. శంకర్ ఆమె చుట్టూ ఓ చేతిని వేసి ఆమెను దగ్గరకు తీసుకున్నాడు. శ్రీదేవి శంకర్ భుజంపై తలవాల్చి, “థాంక్స్!” అంది మెల్లగా.
శంకర్, “ఐ లవ్ యూ… డియర్!” అన్నాడు ఆమె చెవిని ముద్దాడుతూ.
“అమ్మా…. నాన్నా…!” అంటూ ఉదయ్ కేరింతలు కొట్టాడు.
“పదండి… ఇక మన ఇంటికి వెళదాం!” అన్నాడు శంకర్ నవ్వుతూ.
★★★
ఆరోజు సాయంత్రం అజయ్ అమలాపురం వెళ్ళి శ్రీదేవి దగ్గర స్టేటుమెంట్ తీసుకున్నాడు. తర్వాత స్టేషనులో ఎఫ్.ఐ.ఆర్ ఫైల్ చేయించి అట్నుంచి అటే జ్యూడిషియల్ మేజిస్ట్రేటు కోర్టులో సెక్షన్ 64 కింద కేసును దాఖలు చేశాడు.
కేసును పరిశీలించిన జడ్జిగారు — 363, 366, 373 మరియు 506 సెక్షన్ల క్రింద దుర్గాదాస్ పైన అలాగే గిరీశం పైనా కేసులు నమోదు చేసి నలభై ఎనిమిది గంటల్లోగా వారిని అరెస్టు చేసి కోర్డులో హాజరుపరచాలని వారెంటుని జారీ చేశారు.
మధ్యలో ఎటువంటి లుకలుకలు జరగకుండా అజయ్ ముందే పక్కాగా అంతా ప్లాన్ చేసి నాన్-బెయిలెబుల్ వారెంటు జారీ చేయించడంతో వారు తప్పించుకునేందుకు వీలు లేకపోయింది.
ఆ కేసు అప్పగించబడిన ఆఫీసర్ ఏ.ఎస్.ఐ కమల్ క్రిష్ణ వారిద్దరినీ అరెస్టు చేసి రెండ్రోజులోనే కోర్టులో ప్రవేశపెట్టాడు. తదుపరి విచారణ జరిగేముందు వాళ్ళని పధ్నాలుగు రోజులకు రిమాండుకు తరలించాలని జడ్జి ఆదేశాలు జారీ చేశాడు.
గిరీశాన్ని జైల్లో పెట్టారని తెలిసి అంజలి ఏదో కొంచెం బాధపడింది. తను ముందునుంచి గిరీశం విషయంలో అంత సీరియస్‌గా లేదుగా. ఇక సుజాత అయితే చాలానే బాధ పడింది. ఎంత నేరం చేసినా అతను ‘తన తండ్రి’ కదా… పైగా చేసిందంతా ఆ దుర్గాదాస్ అయితే తన తండ్రి పై కూడా కేసు ఎందుకు పెట్టారని శ్రీదేవి, శంకర్ ల మీద కోపంతో అరిచేసింది కూడా. అయితే, నేరం చేసినవాడికే కాదు, సహకరించినవాడికి కూడా శిక్ష పడుతుందని తనకు తెలీంది కాదు. తనే మెల్లగా సర్దుకుంటుంది అని వాళ్ళు ఆమెను ఏమీ అనలేదు.
రిమాండు గడువు గడిచాక జడ్జిగారు కేసుకు సంబంధించిన కీలకమైన సాక్ష్యాలను విని పూర్వాపరాలను క్షుణ్ణంగా పరిశీలించాక దుర్గాదాస్ కి తొమ్మిదేళ్ళ కఠిన కారాగారవాసాన్ని, అతనికి పరోక్షంగా సహకరించినందుకు గానూ గిరీశానికి రెండేళ్ళ జైలు శిక్షను విధిస్తున్నట్టుగా తీర్పునిచ్చారు.