నా యింటి పక్క ఇంట్లో ఉండే ఆంటీ పేరు లత. వాళ్ళ కుటుంబం మా కుటుంబం తోటి బాగా కలిసిపోయారు. నేను కాలేజి ఆఖరు సంవత్సరం లో ఉండగా మా నాన్నకి

మూడు రోజులు ఆఫీస్ పని మీద డెల్లీ వెళ్ళవసి వచ్చింది. జయ కి తోడుగా వుంటుందని వూరి నుంచి లక్ష్మి ని పిలిపించాను. లక్ష్మి అసలు పేరు లక్ష్మి ప్రసాదు.ఇరవయ్యెళ్ళ కుర్రాదు.

అంజలి శిరీష్ కోసం గుమ్మం దగ్గర ఎదురుచూస్తూవుంది. శిరీష్ లోపలికి వచ్చిన వెంటనే తలుపులేసి అతని వైపు తిరిగి, “శిరీష్, నాగురించి నీ అభిప్రాయమేమిటి?” అని చిత్రమైన ప్రశ్నని వేసింది. శిరీష్

పేరు సులోచన. ఉండేది విజయవాడ. మా వారు విజయవాడలో పెద్ద బిజినెస్ మేన్. వారి పేరు సాంబశివరావు. వయసు 45. నా వయసేమో ఆయనకంటే అయిదేళ్ళు తక్కువ. అంటే 40 సంవత్సరాలు.

మొబైల్లోమాట్లాడుతూ క్యాస్యువల్గా కిటికీలోనుండి స్టెప్స్ వైపు చూసాను. ఒక్కసారిగా మైండ్ మారిపోయింది. స్కూల్ బాగ్ భుజానికి వేసుకుని చుడిధార్లోస్టెప్స్ ఎక్కుతున్న ఆకారం మీదకి పోయాయి నా కళ్ళు. ఎస్పెషల్లీ నా చూపు

అప్పటికి నాకు పద్దెనిమిదేళ్ళుంటాయి. ఆ సరికే 36 అంగుళాలను టచ్ చేస్తోంది నా జాకెట్! దాంతొ కుర్రాళ్ళ చూపులన్నీ కూడా నా మీదే ఉండేవి! ఇంతకూ నా పేరు చెప్పలేదు కదూ

ఒక రోజు… కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వస్తుండగా ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుతూ లేట్ అయిపోయింది. ఆ రోజు కిరణ్ రాలేదు. బస్సులన్నీ వెళ్ళిపోయాయి. కాలేజ్ ఊరినుండి చాలా దూరం. కొంచెం ముందుకు