నాన్న: అంజూ…? అంజూ…? ఆ పిలుపు లోని కోపాన్ని, గాంభీర్యాన్నీ అర్థం చేసుకొని.. నేను: ఆ డాడీ.. అంటూ లేచి వెంటనే బ్లాంకెట్ కప్పుకొని. సిగ్గుతో ఆశ్చర్యంగా నటిస్తూ జవాబిచ్చాను, అప్పటికీ

నేను లేచి పక్కన చూస్తె అరుణ్ లెడు వాల్ల ఇంటికి వెల్లి ఉంటాడు అనుకున్నాను టైం చూద్తె 10 అవుతుంది ఈరొజు చాలా లేట్ అయింది అనుకుంటూ నన్ను నేను చూసుకున్నాను

కవిత వేపు ఎం జరుగుతుందో చూద్దాం… ఎం గిఫ్ట్ కొనాలో తెలియక నడుస్తున్న కవిత కి ఎదురు పడ్డాడు ప్రసాదు. అప్పలమ్మ కనిపిస్తేనే ఎక్కేద్దాం అని ఉన్న ప్రసాదుకి అప్సరస లా

అలా మొదలు అయిన ఇద్దరి ప్రయాణాలు , వేరు వేరు దారులు అయిన ఒకే మాల్ కి రెండు పక్కల చేరుకున్నాయి… కవిత వేపు నుంచి.. ఆటో దిగి లోపలకి వచ్చానో

మా వివాహమై పదేళ్ళు కావస్తోంది. పెళ్ళైన మూడోయేట సుధాకర్ పుట్టాడు. మరో మగపిల్లాడు కానీ, ఆడపిల్ల కానీ పుడితే ఆపరేషన్ చేయించుకుందామనుకున్నాను. కానీ, ఇంతవరకూ మళ్ళీ అలికిడి లేదు. ‘ఒకసారి టెస్ట్

మిత్రులారా… నా పేరు మురళీ…. మురళీకృష్ణ! ఆ పేరు ప్రభావమో ఏమోగానీ చిన్నప్పటినుండీ నాకు ఆ కన్నయ్య లక్షణాలు బాగానే వంటబట్టాయి…. కాకపోతే నేను చిన్నప్పుడు ఆయనలాగ గుమ్మపాల కోసమో, వెన్నముద్దల