“రవి అన్నం తినేసాడా వదినా?” అని అడిగింది తులసి. “ఇప్పుడే అయిపొయింది తులసి…..మన ముగ్గురికి భోజనం రెడీ చేసాను….నువ్వు ఫ్రెష్ అయ్యి వస్తే భోజనం చేద్దాము….నేను తొందరగా ఇంటికి వెళ్ళాలి,” అన్నది సంగీత. “సరె వదినా…నేను ఫ్రెష్ అయ్యి వస్తాను…..” అని తులసి ప్రసాద్ వైపు తిరిగి, “ప్రసాద్….నువ్వు కూడా ఇక్కడే భోజనం చేసి వెళ్ళు…..” అన్నది. “మీకు ఇబ్బంది ఎందుకు…..నేను బయట తింటాను….నాకు అలవాటే…..అదీ కాక అన్నం మన ముగ్గురికి సరిపోదు,” అన్నాడు ప్రసాద్. తులసి ప్రసాద్ తో ఏదో చెప్పేలోగా, సంగీత, “అలా అంటావేంటి ప్రసాద్….ఉన్నదే ముగ్గురం కలిసి తిందాము….అంతగా సరిపోకపోతే కొంచెం బియ్యం కడిగి పొయ్యి మీద పెడితే మనం మాట్లాడుకునే లోపు ఉడుకుతుంది….నువ్వు కూడా భోజనం చేసి వెళ్దువు గాని,” అన్నది. సంగీత అలా అనే సరికి ప్రసాద్ ఇక ఏమీ మాట్లాడకుండా సోఫాలో కూర్చుని టీవి చూస్తున్నాడు. సంగీత డైనింగ్ టేబుల్ మీద గిన్నెలు సర్ధుతున్నది. అంతలో తులసి తన బెడ్ రూంలోకి వెళ్ళి ఫ్రెష్ అయ్యి నైటీ వేసుకుని వచ్చింది. ఆమె వేసుకున్న నైటీ కొంచెం టైట్ గా ఉండే సరికి…..నైటీ లో నుండి ఆమె ఎత్తులు ముందుకు పొడుచుకుని వచ్చాయి. తులసి ఎత్తుల్ని నైటీ లోనుండి అలా చూడగానే ప్రసాద్ కన్నార్పకుండా అలానే తులసి వైపు చూస్తున్నాడు. ప్రసాద్ చూపులు గమనించిన తులసి ప్రసాద్ వైపు చూసి, “తన వదిన అక్కడే ఉన్నది,” అని సంగీత వైపు చూపించి సైగ చేసింది. వెంటనే ప్రసాద్ తన చూపు తిప్పుకుని టీవి వైపు చూస్తున్నాడు. తులసి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చి తన వదిన సంగీతకు గిన్నెలు సర్దడంలో హెల్ప్ చేస్తున్నది. అన్నం కూడా ఉడికిన తరువాత తులసి ప్రసాద్ ని భోజనానికి పిలిచింది. అందరు కలిసి భోజనం చేస్తున్నారు…..సంగీత మాత్రం స్పీడుగా అన్నం తింటుంది. అది చూసి ప్రసాద్, “అదేంటండి అంత స్పీడుగా తింటున్నారు?” అని అడిగాడు. “ఇంటికి వెళ్ళాలి ప్రసాద్…..అందుకనే తొందరగా తింటున్నాను,” అన్నది సంగీత. “దానికి అంత తొందర ఎందుకు….చిన్నగా తినేసి వెళ్ళొచ్చు కదా,” అన్నాడు ప్రసాద్. “ఏం లేదు….వర్షం పడేలా ఉన్నది…..ఈ టైంలో ఆటోల్లో కూడా చాలా జాగ్రత్తగా వెళ్లాలి…..” అన్నది సంగీత. “ఇవ్వాళ ఇక్కడే పడుకుని రేపు పొద్దున్నే వెళ్లు వదినా,” అన్నది తులసి. “లేదు తులసి…..మా ఆయన క్యాంప్ నుండి వస్తున్నానని ఫోన్ చేసాడు……ఆయన వచ్చే టైంకి నేను ఇంట్లో లేకపోతే ఇల్లు పీకి పందిరేస్తారు,” అన్నది సంగీత. “మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నేను మిమ్మల్ని ఇంటి దగ్గర దించుతాను,” అన్నాడు ప్రసాద్. ఆ మాట విని సంగీత సంతోషంగా తులసి ఏమంటుందో అని ఆమె వైపు చూసింది. తులసి కూడా సంగీత వైపు చూసి, “ఇంకేం వదినా…..ప్రసాద్ దింపుతానన్నాడు కదా…..ప్రశాంతంగా తిను,” అని ప్రసాద్ వైపు తిరిగి, “నీకు ఇవ్వాళ మొత్త డ్రైవర్ డ్యూటీ అయిపోయింది ప్రసాద్,” అంటూ నవ్వింది. ప్రసాద్ కూడా నవ్వుతూ, “అలా అంటావేండి తులసి….ఇబ్బంది వచ్చినప్పుడు హెల్ప్ చేసుకోకపోతే ఎలా?” అన్నాడు. అలా వాళ్ళు ముగ్గురూ నవ్వుతూ మాట్లాడుకుంటూ భోజనం పూర్తిచేసారు. భోజనం పూర్తి అయిన తరువాత ఐదు నిముషాలు కూర్చుని మాట్లాడుకున్న తరువాత సంగీత లేచి ప్రసాద్ వైపు చూసి, “ప్రసాద్….ఇక బయల్దేరదాం….మళ్ళీ లేట్ అవుతుంది…..మా ఇంటికి వెళ్ళేసరికి కనీసం అరగంట పడుతుంది….మళ్ళీ నువ్వు నన్ను దింపిన తరువాత ఇంటికి వెళ్ళాలి,” అన్నది. ప్రసాద్ కూడా సరె అని లేచి బయలుదేరడానికి రెడీ అయ్యాడు. ప్రసాద్ వెనకాలే సంగీత, తులసి ఇద్దరు బయటకు వచ్చారు…..ప్రసాద్ బైక్ తీసి స్టార్ట్ చేసాడు. సంగీత అతని వెనకాల కూర్చుని ప్రసాద్ భుజం మీద చెయ్యి వేసి పట్టుకున్నది. “జాగ్రత్తగా తీసుకెళ్లు ప్రసాద్,” అని తులసి ప్రసాద్ తో చెప్పి, వెంటనే సంగీత వైపు తిరిగి, “దారి చెప్పు వదినా…..జాగ్రత్తగా వెళ్లండి…..మబ్బులు పట్టి ఉన్నాయి,” అన్నది తులసి. ప్రసాద్, సంగీత తులసికి బై చెప్పి బయలు దేరారు. సంగీత దారి చెబుతుంటే ప్రసాద్ బైక్ పోనిస్తున్నాడు. అలా సగం దూరం వెళ్ళే సరికి చిన్నగా చినుకులు పడటం మొదలయ్యాయి. దాంతో ప్రసాద్ తన బైక్ స్పీడు పెంచాడు. సిటీ out skirts లోకి రావడం….దానికి తోడు రాత్రి అవడంతో ఎక్కువ ట్రాఫిక్ లేకపోయే సరికి ప్రసాద్ తన బైక్ స్పీడ్ పెంచి పోనిస్తున్నాడు. ఇక వాళ్ల ఇల్లు ఇంకొద్ది సేపట్లో వస్తుందనగా వర్షం బాగా పెద్దది అయింది. దాంతో ఇద్దరు పూర్తిగా తడిచిపోయారు. ఎక్కడైనా ఆగుదామని ప్రసాద్ షల్టర్ కోసం చూసినా రోడ్డు పక్కన ఎక్కడా షల్టర్ కనిపించలేదు. అలా కొద్దిదూరం తడుచుకుంటూ వెళ్లిన తరువాత రోడ్ పక్కన చిన్న కిరాణా షాప్ క్లోజ్ చేసి ఉండటంతో ప్రసాద్ బండిని ఆ షాప్ ముందు ఆపాడు. దాంతో ఇద్దరు షాప్ ముందు తడవకుండా నిల్చున్నారు. ప్రసాద్ సంగీతకు ఎడమ వైపు నిల్చుని, చేతులు కట్టుకుని చలికి వణుకుతున్నాడు. జోరుగా ఆగకుండా పడుతున్న వర్షానికి ఇద్దరు పూర్తిగా తడిచిపోయారు. పూర్తిగా తడిచిపోవడంతో సంగీత పలచటి చీరలో నుండి ఆమె ఒంపుసొంపులన్నీ బాగా కనిపిస్తున్నాయి. సంగీత ఎత్తులు గుండ్రంగా ఎత్తుగా పలచటి ఆమె పైట లోనుండి చక్కగా కనిపిస్తున్నాయి…..బయట వర్షంతో పాటు గాలి కూడా బాగా వీస్తున్నది. ఆ చలికి ప్రసాద్ తట్టుకోలేక సంగీతకు బాగా దగ్గరగా వచ్చి నిలబడ్డాడు. దాంతో ప్రసాద్ చేతులు ఆమె ఎత్తులకు లైట్ గా తగులుతున్నాయి. బయట చలి, దానికి తోడు విపరీతమైన వర్షానికి ప్రసాద్ చేతి వేళ్ళ స్పర్సకి సంగీతలో చిన్న చిన్న ప్రకంపనలు కలుగుతున్నాయి. సంగీత వయసు దాదాపు 35 ఏళ్ళు ఉంటాయి…..పెళ్ళి అయ్యి 15 సంవత్సరాలు అవుతుంది. ఆమె మరి ఎరుపు కాదు, తెలుపు కాదు….చామనచాయలో ఉంటుంది…..అయినా ఆమె చీర టైట్ గా కట్టి బయటకు వచ్చిందంటే చాలా మంది మగాళ్ళ చూపు ఆమె మీదే ఉంటుంది. ప్రసాద్ చేతులు తన ఎత్తులకు తగలడం సంగీతకు తెలుస్తున్నది. కాని బయట వర్షం మాత్రం క్షణక్షణానికి పెరుగుతుంది తప్పితే తగ్గడం లేదు. దాంతో ఇదే అదనుగా ప్రసాద్ సంగీతకు ఇంకా దగ్గరగా వచ్చాడు. సంగీత కూడా ఏమీ అనకపోయే సరికి ప్రసాద్ ధైర్యంగా తన చేతులతో ఆమె ఎత్తులని తాకడం మొదలుపెట్టాడు. కాని పైకి మాత్రం కావాలని తాకుతున్నట్టు కాకుండా….ఏదో యాక్సిడెంటల్ గా సంగీత ఎత్తులను తాకుతున్నట్టు ప్రసాద్ నటిస్తున్నాడు. వర్షం ఏమాత్రం తగ్గే సూచనలు కనిపించకపోవడంతో సంగీత ప్రసాద్ వైపు చూసి, “ప్రసాద్….ఇక మనం ఇంటికి వెళ్దాం…..ఇప్పట్లో వర్షం తగ్గేలా కనిపించడం లేదు….ఇంటికి తొందరగా వెళ్ళాలి….వెళ్దాం పద,” అన్నది. “వర్షం బాగా పడుతున్నది….మనం కొద్దిసేపు ఇక్కడే ఉందాం,” అన్నాడు ప్రసాద్. ప్రసాద్ చూపులో తను ఎక్కడ వెళ్దామంటుందో అన్న నిరాశ సంగీత గమనించింది. కాని ప్రసాద్ మాటలు పట్టించుకోకుండా, “లేదు ప్రసాద్….వర్షం ఇప్పుడల్లా తగ్గేలా లేదు….ఇక వెళ్దాం పద,” అని ప్రసాద్ మాటలు పట్టించుకోకుండా షెల్టర్ నుండి బయటకు వచ్చింది. దాంతో ప్రసాద్ ఇక ఏమీ చేయలేక బండి ఎక్కి స్టార్ట్ చేసి సంగీత వైపు చూసి ఎక్కండి అన్నట్టు సైగ చేసాడు. సంగీత బండి ఎక్కి కూర్చున్నది. ప్రసాద్ బైక్ sports బైక్ అవడంతో వెనక సీటు కొంచెం ఎత్తుగా ఉండటంతో సంగీత తన చేతిని ప్రసాద్ నడుం చుట్టూ వేసి పట్టుకుని, ఇంకో చేత్తో బండిని పట్టుకున్నది. అలా సంగీత ప్రసాద్ నడుం చుట్టూ చెయ్యి వేసి పట్టుకోవడంతో ఆమె కుడి ఎత్తు ప్రసాద్ వీపుకి మెత్తగా తగులుతున్నది. ప్రసాద్ ఆమె కుడి ఎత్తు మెత్తగా తగిలేసరికి మత్తుగా వెనక్కి తిరిగి చూస్తూ, “జాగ్రత్తగా కూర్చోండి,” అని బండిని ముందుకు పోనిచ్చాడు. వర్షాకాలం అవడంతో రోడ్లు పాడయ్యి, గుంతలు పడ్డాయి…..ఇప్పుడు ఆ గుంతలన్ని వర్షం నీటితో నిండటంతో రోడ్దు మీద ఎక్కడెక్కడ గుంతలు ఉన్నాయో అర్ధం కావడం లేదు. ప్రసాద్ ఆ వర్షంలో కూడా చాలా జాగ్రత్తగా బండి నడుపుతున్నా వర్షం ధాటికి ఎక్కడో చోట గుంతలో పడుతున్నది. అలా బైక్ గుంతలో పడినప్పుడల్లా ప్రసాద్ నడుముని పట్టుకున్న సంగీత చెయ్యి అనుకోకుండా బండి కుదుపుకి అతని దడ్డు మీదకు వెళ్ళి బాగా గట్టిగా ప్రసాద్ దడ్డు మీద ప్రెస్ అయింది. వెంటనే సంగీత సర్దుకుని కూర్చుని తన చేతిని ప్రసాద్ నడుం మీద నుండి తీసి భుజం మీద వేసి పట్టుకున్నది. అలా సంగీత చెయ్యి ప్రసాద్ దడ్దు మీద పడే సరికి తన మనసులో, “వీడి దడ్డు చాలా పెద్దదిగా ఉన్నది….నాకు తెలిసి మా ఆయన దడ్డు కన్నా పెద్దదిగా ఉంటుందట్టుంది,” అని అనుకున్నది. సంగీత బలిసిన ఎత్తులు ప్రసాద్ వీపుకు గట్టిగా వత్తుకుంటున్నాయి. ఆ బైక్ సీటింగ్ తేడాగా ఉండే సరికి సంగీత ఎంత జాగ్రత్తగా కూర్చున్నా ఆమె ఎత్తులు ప్రసాద్ వీపుకి తగులుతూనే ఉన్నాయి. దాంతో ప్రసాద్ దడ్డు ఇంకా గట్టిగా అయింది. ఆ వయసుకే ప్రసాద్ దడ్డు అంత పెద్దదిగా తన చేతిని తగిలే సరికి సంగీతకు నోట మాట రావడం లేదు. అలా ఆలోచిస్తున్న సంగీతకు, “సంగీత గారు….ఎటు వైపు వెళ్లాలి,” అన్న ప్రసాద్ మాటకు సంగీత ఈ లోకంలోకి వచ్చి చిన్నగా నవ్వుకుంటూ తన ఇంటికి దారి చూపించింది. అలా అడ్రస్ చెప్పిన సంగీత మళ్ళి ఆలోచనల్లో ఉండగానే ఆమె చెయ్యి ఆమెకు తెలియకుండానే కిందకు వెళ్ళి ప్రసాద్ దడ్డుని గట్టిగా పట్టుకున్నది. సంగీత చెయ్యి తన దడ్డుని గట్టిగా పట్టుకోవడంతో ప్రసాద్ మనసు ఆనందంతో గెంతులు వేస్తున్నది. దాంతో ప్రసాద్ కావాలనే తన బైక్ ని చిన్నగా నడుపుతూ ఆమె చెప్పిన ఇంటి అడ్రస్ కి తీసుకొచ్చి, “ఇంటి దగ్గరకు వచ్చాం సంగీత గారు,” అన్నాడు. ఆ మాటకు సంగీత వెంటనే తేరుకుని తన చేతిని ప్రసాద్ దడ్డు మీద నుండి తీసి….గబగబ పరుగు లాంటి నడకతో బైక్ దిగి ఇంటి గుమ్మం దగ్గరకు వచ్చి ప్రసాద్ వైపు చూసి, “బండి లాక్ చేసి లోపలికి రండి,” అన్నది. ఇద్దరు వర్షానికి పూర్తిగా తడిచిపోయారు. “ఫరవాలేదండి….నేను వెళ్తాను….మళ్ళి లేటవుతుంది,” అన్నాడు ప్రసాద్. “ఇంత వర్షంలో ఎలా వెళ్తారు…..వర్షం తగ్గిన తరువాత వెళ్దురు గాని…..లోపలికి రండి,” అంటూ సంగీత ప్రసాద్ రెండో మాట మాట్లాడటానికి అవకాశం ఇవ్వకుండా ఇంట్లోకి నడుస్తున్నది. ఇక చేసేది లేక ప్రసాద్ బైక్ తాళం వేసి ఆమె వెనకాలే లోపలికి వెళ్లాడు.
